Toppnum náð

Ég get ekki haldið þessu aftur af mér. Forest náði toppnum í dag. Ef hann getur betur en þetta... nei... ég neita að trúa því.

Þannig er að við verðum að skipta um leyniorð á 45 daga fresti. Þetta ætti ekki að vera erfitt þar sem þetta er ekki annað en að slá inn gamla leyniorðið og slá tvisvar inn nýtt.

Foresti tókst að klúðra þessu í dag. Þegar tölvan tjáði honum að þau tvö skipti sem hann sló inn nýja leyniorðið þá lokaði hann bara glugganum og reyndi að slá sig þrisvar inn með leyniorði sem hann hafði ekki enn staðfest.

Þannig að í klukkutíma i dag komst snillingurinn ekki inn í tölvuna sína á meðan unnið var í því að búa til fyrir hann nýjan aðgang.

Bara til að sýna fram á snilligáfu hans þá útskýrði hann söguna fyrir mér. Hann vissi allan tímann að hann var að gera eitthvað vitlaust... en hélt bara áfram og vonaðist til þess að þetta myndi "reddast."

Hann spurði mig í biðinni hvort hann gæti ekki bara skráð sig inn í aðra tölvu, ekki með neitt virkt aðgangsorð, og sú tölva myndi þá byrja alla þá vinnu sem hann var með í gangi í sinni tölvu. Word og fleira myndi poppa upp með síðurnar opnar á sama stað.

Ég er búinn að halda aftur af mér í fjóra mánuði. Á morgun fer ég og tala við yfirmann okkar. Þetta gengur ekki lengur. Maðurinn er aljörlega vonlaus. Ég læt ekki einu sinni fara í taugarnar á mér þau 5-10 persónulegu símtöl sem hann hringir, á dag, úr símanum sem er skráður á okkur tvo.

Ég get ekki unnið með honum lengur. Hann eða ég? Sjáum hvað gerist á morgun.

Nú er sumar á Fróni

Það er komið sumar og ekki sjór í sjónmáli. Ég hef þraukað hita áður og hlýt að lifa þetta af.

Beint í uppáhaldið mitt. Forest, þú súrsæta uppspretta haturs og gleði daga minna!
Forest var í fríi fyrstu þrjá daga vikunnar. Nú veit ég hvernig fólki sem saknar hlaupabólu líður. Ef þú ert einn af þeim sem saknar hlaupabólu... kannski er rétti tími kominn til að leita sér sérfræðihjálpar.

Eftir klukkutíma af "vinnu" hjá Foresti fannst honum kominn tími á sígarettu. Ég nýtti tækifærið og breytti skjámyndinni hjá honum. Hann er að "vinna" við að setja upp próf í KraftBendingum svo mér fannst við hæfi að setja tóma KraftBendingar-skyggnu sem skjámynd. Þegar hann snéri aftur "ööö?!"-aði hann tvisvar og fór síðan að útskýra fyrir mér hvað hann "Ég ekki skilja! Nú breytir hún alltaf um skjámynd!".

Ég er með bitför á neðri vörinni eftir að hafa haldið aftur af mér hlátrinum.

En Forest er ekki bara gleði. Þegar ég lít til baka, jú, en þegar hann hendir í þig 3-4 "ég veit ekki hvernig ég get svarað þessu án þess að nota orðin "mongólíti","´grjóthaltu" og "kjafti"." Á 20 mínútu kafla á fimmtudaginn voru eyrun á mér farin að titra af reiði. Í dag sem betur fer get ég hlegið.

Setjum þetta upp sem lista í réttri tímaröð:
1. 17:08 - Forest kallar á mig því hann vill fá mig til að prófa svolítið í KraftBendingum. Hann er með skyggnu með risatórum grænum punkti sem þú þarft að smella á með músinni til þess að skyggnusýningin hefjist. Ég smelli á hana og næsta síða opnast. "öööö?!" heyrist í Foresti, "hvernig?!" Eftir að ég útskýri fyrir honum hvernig þetta virkar þá kemur það í ljós að hann hafði eytt um það bil 10 mínútum hér og þar á skyggnuna og hafði enn ekki fattað "hver vegna hún opnaðist bara stundum." Forest telur sig mjög kláran og því eyðir hann 5 mínútum í viðbót að smella á græna punktinn til þess að sannreyna "tilgátu" mína. Allt í einu gellur upp úr honum alltof hávært "Hey!" til þess að láta mig vita að uppgötvun hefur verið gerð. Svo tekur við tobbi,tobbi,tobbi,tobbi... þangað til ég sný mér að honum.

Með því að smella á græna punktinn þá hefur eftirfarandi uppgötvun verið gerð og ég bið hvern þann sem les þetta að koma þessu áleiðis til Reykjavíkurakademíunnar og álíka menntastofnanna svo hægt sé að vara fólk við: (orðrétt)

"Tobbi. Það er hægt að setja svona grænan punkt á síður á netinu. Svo þegar fólk smellir á hann. Þá fær það vírus í tölvuna sína!"

Uppgötvunin hefur verið gerð. Varið ættingja og nágranna við áður en þau verða tölvunni að voða!!

2. 17:21 - Góður vísindamaður sættir sig ekki bara við eina uppgötvun. Ein getur oft leitt af sér aðra. Svo Forest hélt áfram leitinni. Hann sér það í Dialog-glugganum að það er hægt að leita uppi skjöl í tölvunni og linka á þau. Það merkilega er að þá, þegur þú smellir á græna punktinn, opnast skjalið. Forest býr sem sagt til Word-skjal með einhverri línu sem ég býst við að hafi átt að vera fyndin. Ég las hana ekki svo ég get ekkert um það sagt. Hann setur þetta allt upp og kallar síðan á mig. Hann smellir svo á græna punktinn og upp sprettur word-skjalið með línunni hans.

Enn og aftur bið ég menntaelítuna að taka punkta:
"Sérðu! Það er hægt að fela leyniskilaboð í kynningunum!"

Geirvörtunar á mér stóðu svolítið stífar út af pirringi. "A plague on your house!," kom upp í hugann.

Vísindn voru komin á skrið. Það ultu út nýjar uppgötvanir og ekkert gat stöðvað þetta nýja undur vísindanna.

3. 17:28 - Forest sér að það er hægt að setja takka á síðuna til þess að fólki geti vafrað fram og til baka í KraftBendingar-kynningum. Hann uppgötvar það líka að hægt er að setja inn númer á skyggnu sem þessi ágæti takki vísar á. Forest býr sem sagt til skyggnu 1 og 2 báðar með þessum takka og vísar skyggna 1 á skyggnu 2 og skyggna 2 vísar á skyggnu 1. Svo kemur kallið. Ég get ekki beðið hvaða nýju víddir hafa verið uppgötvaðar. Penni og blað allir!

"Það er hægt að setja upp gildru fyrir fólk svo það kemst ekki út úr skyggnunum. Flakkar bara fram og til baka!"

Ef hann vissi bara hversu óvart-fyndinn hann er.

Losa stífluna

Hvað er að frétta?

Í útlöndum er að verða heitt. Búið að vera skýjað og 20 stig í heilan mánuð en nú er gamanið búið og sólin farin að skína. Sviti og andnauð tekur við.

Mig langar til að spjalla um þrjá hluti í dag. Einn eyðileggur goðsögn. Næsti gerir lítið úr kynstofni. Sá þriðji fjallar um goðsögn.

Ég og spanjólan vorum á gangi um daginn og fyrir framan okkur var par með poodle í bandi. Ég ætla ekki að tala um hunda og stórborgir, ég hef sterkar skoðanir og tel best að ég haldi þeim fyrir mig. Það var útsýnið sem stakk í auga. Óskeind boran á hundinum vísaði beint í sjónlínu mína. Kannski að tileygðan hafi hjálpað til en... rólegur á borunni félagi. Þar beint fyrir neðan tanglaði pungurinn. Þar sem ég er gamall og fúll maður þá fer ég eitthvað að væla yfir útsýninu i spanjóluna sem bað mig að róa mig niður þar sem þetta væri nú bara einu sinni hundur. Ég lét ekki segjast og hélt áfram að væla og að lokum umlaði ég eittvað á þá leið "bíddu bara."

Daginn eftir þá vakti ég hana með nákvæmlega sama útsýni. Ég teygði mig í náttbuxurnar nakinn með boruna í áttina að henni og reyndi hvað ég gat til að hún myndi sjá sem mest. Goðsögnin féll og sambandið hékk á bláþræði. Karlmenn, séðir aftanfrá í óþægilegum stellingum, eru viðbjóður. Ég mana hvaða karlmann sem er til þess að leggja þessa prófraun fyrir kærustur sínar:

1. Klæddu þig í hvítan stuttermabol sem nær rétt niður fyrir nafla. Bolurinn má ekki ná lengra heldur en að rótum nárahára.
2. Vísaðu að kærustunni og beygðu aðra löppina á meðan hin er þráðbein út frá mjöðminni. Til að leggja meiri áherslu á teygjunna er gott að skipta yfir á hina hliðina
3. Nú snýrðu þér við og með lappirnar í öfugu V-i reynirðu að snerta gólfið. Óhljóðin sem þú heyrir er kærastan að kasta upp og velta fyrir sér hvað í anskotanum hún er að pæla í því að hafa lent í gagnkyngirnd.

Já, drengir, við erum ekki jafn kynþokkafullir og við héldum. Ef þú ert eitthvað feiminn þá er betra að byrja fyrir framan spegilinn til þess að kynnast líkamanum betur. Ég óð bara beint í þetta, enda kann ég ekki að skammast mín, og komst ágætlega frá þessu. Nokkrum veitingastöðum og gjöfum síðar er sambandið að komast á eðlilegt stig. Hún neitar þó enn að leyfa mér að sofa nöktum.

Að öðru. Ég tek lest á hverjum degi í vinnuna. Fátt finnst mér skemmtilegra heldur en að fylgjast með hversu ópólitískt rétt smíði lestanna er. Þannig er mál með vexti að það eru hillur til þess að henda farangrinum í um það bil 2ja metra hæð frá gólfi lestanna. Þar sem enginn ferðast með farangur í þessum lestum, þær eru notaðar til að komast til og úr vinnu, þá kastar fólk fríblöðunum þangað eftir að hafa lokið lestri þeirra. Þá hefst gamanið. Suður-Ameríkubúar eru lágvaxnir. Á hverjum morgni þá flissa ég með sjálfum mér þegar þeir reyna að ná niður blöðunum. Það er eitthvað svo sætt við það að sjá lágvaxinn karlmann hoppa til þess að ná sér í fríblað. Ég held samt að það sé ekki hægt að flokka þetta undir kynþáttahatur því ég myndi hlægja að hvaða lágvaxna karlmanni sem er.

Þá snúum við okkur að goðsögninni. Forest. Forest. Forest. Málið er að fyrir tveimur mánuðum síðan þá steikti hann tölvuna sína. Honum tókst að slá út desktop-myndinni og taka út rammann á task managernum. Það er mjög auðvelt að laga báða þessa hluti, annar er lagaður með því að velja desktop myndina aftur og hinn með því að tvísmella á taskmanagerinn til að fá rammann aftur. Forest vissi það ekki og er því búinn að vera með skjáinn hvítan með risastórum stöfum sem segir, og sýnir, hverjum sem labbar í 10 metra fjarlægð frá tölvunni hans að eitthvað sé að. Mér datt ekki í hug að hjálpa honum, þangað til í gær.

Forest átti heima í mörg ár í bænum sem við vinnum í. Í gær leit einhver vinur hans við á hæðinni okkar til að tala við Forest. Hann rekur augun í skjáinn og ætlar að hjálpa honum að ná aftur skjámyndinni. Þannig að í 20 mínútur fæ ég ókeypis uppistand. Ingjaldsfíflið og bróðir hans Ingjalsfíflið 2: Baráttan við Mannvitsbrekkuna, hægri smella og controlpanela hvað þeir geta en ekkert gerist. Það eina sem vantaði var prik handa þeim til að pota í tölvuna. Að lokum gefast þeir upp og skilja við tölvuna nákvæmlega eins og þegar þeir hófu leika. Ekkert úthald í þessum spanjólum og sígaretta virtist meira ákallandi.

Þegar þeir voru komnir úr sjónmáli teygði ég mig í músina hans og setti myndina sem hann notaði sem skjámynd og tvísmellti að taskmanagerinn til þess að fá rammann aftur. Svo snéri ég mér aftur að minni tölvu og beið. Forest snýr aftur eftir 10 mínútur og skráir sig inn... "öögh!," heyri ég, "sjáðu! Sérðu, tobbi, loksins maður. Skjámyndin er komin aftur!" Hann horfir á mig, snýr skjánum svo ég sjái betur, opnar og lokar gluggum og er með eitthvað það stærsta bros sem ég hef séð á andlitinu. Þeir höfðu greinilega lagað tölvuna með því að gera ekki neitt og fara út i sígarettu. Forest horfir eitthvað út í loftið og hleypur, já hleypur, af stað til þess að segja Ingjaldsfíflinu 2 hvernig þeir redduðu tölvunni. Þegar hann kom sveittur til baka en með sama mongólítaglottið á smettinu gat ég ekki meir. Ég hljóp út til að komast hjá því að springa úr hlátri fyrir framan hann.

Í næstu viku þá ætla ég að taka báða hluti út aftur. Ég vona að hann fái Ingjaldsfíflið 2 til að koma að hjálpa honum aftur. Mér leiðist í vinnunni eins og er og þarf einhvers staðar búa til gleði og skemmtun.