Iíííííídjoooooooootar!

Senda blóm. Hnakkus hefur svo rétt fyrir sér. Ég á ekki orð til að lýsa heimsku þeirra. Einu sinni vorum við hlutlaus. Sorglegt að sjá okkur í dag....

Ég held ég sé að finna reiðina aftur...

Ég óska þessum mönnum öllu alls hins besta en... Þið eruð ekki hetjur. Mig langar til þess að gráta....

Segja bless

Myndi það vera svo hræðilegt? Ég held ekki. Það er vinna í dag.... svo dagurinn er ónýtur.

Mannlífsrannsóknir

Stundaði smá mannlífsrannsóknir í gær. Fór og fékk mér bjór með skÍtalanum sem gisti hér og öðrum til. Sófinn er sem sagt laus ef einhver var að spá. Að horfa á skÍtala horfa á stelpur og tala um stelpur er góð skemmtun. Vildi að ég hefði verið með vídeókameru á mér. Fokk hvað þetta var æðislegt. Svipbrigðin og handahreyfingarnar sem fylgdu með voru líka æðislegar. Verð að læra þetta.

Þeim fannst rosalega merkilegt þegar Björk gekk inn á staðinn en ekki mér. Mér fannst miklu merkilegra að þarna inni var enginn annar en Páll Banine fyrrverandi söngvari Bubbleflies og aðalleikari í Blossa (Þóra Dungal... nei ég held ekki). Stundum heldur maður að einhver hafi látið lífið en svo birtast þeir bara sprelllifandi fyrir framan mann! Verð að viðurkenna að ég hvítnaði aðeins í framan þegar ég fyrst sá hann þar sem ég hélt að þarna væri kominn afturganga.

Svo fór ég bara að hlæja... rifjaði líka upp söguna þegar hann kastaði glasinu á eftir fyrrverandi ritstjóra Fókus. Ha ha ha! Gömlu góðu dagarnir.

12 kassar

Control C. Control V. Þið vitið restina.

Deeza og Bedda, ég elska ykkur!

Hjálpsamur

Stundum þegar ég er í búðarvibbanum gerist það að ég næ að vera hjálpsamur. Yfirleitt eins og í þessu tilviki eru þetta útlendingar sem eru algjörlega týndir í miðborg óttans.

Túristi: "'scuse me?"
ég: "ha?"
"I said, excuse me?"
"No problem."
"What?! NO! Could you help me? I need to find thannagata."
"What gata?"
"Thannagata. Look, it´s written here."
"Oh... you mean Tjarnargata?"
"That´s what I said. Thannagata."
"No you didn´t. You said thannagata or something similar. That´s not a street-name in Icelandic."
"Well.. I´m sorry... I´m not very good at the icelandic pronounciation. But could you point me in the right direction?"
"Yeah.. maybe I´m being to harsh... ok I´ll help you... show me the street-name again."
"Here you go."
"Ok... let´s see... look at my palm... if we think of Reykjavík as my palm, we would be here...."
"... I´m listening... go on.."
"......"
"Hey... are you still with me?"
"... what?"
"The street? Where is it?"
"Oh... no... I was just thinking about Reykjavík as my palm.... freaky man! Just don´t think I´ll be able to help you... see ya!"

Djö! Maðúr!

Hata það þegar maður getur ekki reynt við stelpur sökum "ættartengsla" við fyrrverandi kærustur. Ég meina.... come on... hversu nátengd getur mamma eiginlega verið?!

Slefandi



Nördapör. Það er eitthvað svo sætt og æðislegt við þau. Þau geta talað við hvort annað en einungis ef þau sjá engan nálægt sér. Tók eftir þessu í gær. Það kom eitt svoleiðis inn í búðina. Held það sé einhver spilasalur þarna nálægt.. það er hreint ótrúlegt hversu mikið af þessu liði slæðist inn í búðina til þess að versla sér súperdós og möndlupoka. En þá spyr kannski einhver, "hvernig veistu að þetta er nördapar?" Auðvelt. Bara að bjóða góðan dag. Klikkar ekki að þegar ég býð þessum pörum góðan dag þá missir strákurinn í sambandinu eitt skref úr og er næstum því dottinn. Það fær svo mikið á þá að þurfa að takast á við ókunnuga. Þeir verða líka svo sárir, ganga um alla búð og líta á þig með særðan svip á sér. Greyin.

Þegar þeir eru síðan komnir í hvarf bakvið hillurnar heyrir maður loks í þeim. Yfirleitt samsæriskenningar um stjórnvöld og tölvuleiki. Tölvuleikjastjórnvöld jafnvel. Maður verður samt að dáðst að þeim því þeim tekst að finna sér stelpur. Ekki mér. Og ég sem hef alltaf litið á mig sem svona kúl nörd. En nóg um það. Eitt það besta við þessi pör er samt þegar maður fer að stússast eitthvað í kringum þau. Þögn. Algjör þögn. Örlítið starað á gólfið. En samt mest þögn því þau eru að bíða eftir því að halda áfram. Sagan er föst í hálsinum og á svo erfitt með að koma sér út með þriðja aðila nálægt. Ef vel tekst til getur þetta jafnvel orsakað hiksta. Samt eru þetta ekki einu sinni spennandi sögur um kynferðislega spennu milli karaktera í Doom eða naktar dansandi flugfreyjur (komum að þeim seinna) heldur eitthvað ómerkilegt eins og það hvort Mick Hucknall liti á sér hárið eða ekki.

Á kassanum sjá svo kærusturnar algjörlega um öll samskipti. Í verstu tilvikunum þurfa þær jafnvel að ná í veski kærastanna í vasann, borga og skila veskinu á réttan stað. Sem kemur svo sem ekkert mikið á óvart því margir þessara manna eru óhæfir í því að reima skóna sína. Þetta eru samt einu skiptin sem ég sé menn svitna á efri vörinni. Hélt það væri bara til í sjónvarpinu en það virðist einnig eiga sér stað í raunveruleikanum. Ég held ég ætti að finna mér einn svona strák.. mann langar bara svo til þess að halda þeim og veita þeim skjól frá hörðum heimi.

Traust er lykilorð

Kominn með nýjan sambýlismann. Þessi verður fram á föstudag. Þá ætti sófinn að losna ef einhver hefur áhuga.

Sææææææætur!

Maður ætti auðvitað að vera uppi með sér þegar maður fær þetta beint í andlitið. En mér finnst alltaf líkt og það séu ekki réttu konurnar sem segja það. Þessi var um það bil fimmtug og stóð ekki í lappirnar sökum ölvunar. Þegar ég hafði komist yfir sjokkið og svarað, "Jú. Mjög sáttur," snéri hún sér að Jó og reyndi við hana. Jó stelur alltaf af mér öllum stelpunum. Eyðileggur sjálfstraustið hjá mér að fara út með henni.

Það gæti samt verið peningur í þessu? Blindi gígalóinn! Vafra um dimm svefnherbergi úthverfanna leitandi að gleraugunum. "Hættu þessu! Hvað gerðirðu við gleraugun mín... mig langar heim... mér líður ekki svo vel... bú hú hú.." Nei, ég held ég haldi mig við misheppnaðar tilraunir við jafnaldra. Hitti eina um helgina sem öskraði á mig. Og ég var ekki einu sinni að reyna við hana! Þannig eru áhrif mín á konur sterk. Þarf bara að standa nálægt þeim til þess að vekja hjá þeim velgju. "Láttu mig vera! Stattu þarna hinu megin! Ekki nálægt mér!" Ætli ég verði ekki að kenna um of miklum kynþokka? Þær hræðast þann blinda.

Veit ekki hvort það sé rosalega sniðugt að bjóða útlendingum gistingu. Sérstaklega þeim sem eru sérstaklega til þess komnir að detta í það og skemmta sér. Virðast einhvern veginn smita frá sér áfengisþorsta. Og það veit Davíð Oddsson að ég á mjög erfitt að segja nei. Veit ekki hvernig mér tókst þetta í fyrra. Það er samt ljóst að nú er ég orðinn of gamall. Sleiki sárin í dag.....

Ég gleymdi! Eldaði saltkjöt handa útlendingnum í gær. Aldrei hefði ég giskað á að ég hefði gert það. Þetta er svona matur sem ég læt nægja þegar ég skrepp í mat til ömmu og afa. En nú sé ég fram á það að gera þetta á hverjum sunnudegi. Hræódýrt og ekki svo sem mikil eldamennska sem fylgir. Svo er þetta helvíti gott þó svo að útlitslega mætti það fara í smá nip&tuck. Nú er bara að bjóða einhverjum í bjúgu... þau bíða þess bara að komast í pottinn.

Þannig

Hátíðin hélt áfram í gær. Ég og Völundur með flaggð í hálfa að horfa á sætar sveittar rokkpíur frá svíaríki. Botnleðja var líka fín. Beikon var það ekki. Né Four tet. Það læðist að mér sá grunur að það sé eitthvað að gerast í kvöld líka.

Farinn að þrífa af mér alkahól gærdagsins til þess eins að smyrja mig að innan aftur í kvöld. Ég er orðinn alltof gamall í þetta en samt ekki.

Fyrir þá sem skilja ítölsku þá er þetta viðbjóðslega fyndið:

Baciare Castro é piú divertente che Guevara.

Hljómsveit

Hvaða hljónst spilar þetta lag hér?

17. júní!

Nei það er ekkert 17.júní.. en ég er nokkuð viss um það að þið vissuð það. Ekki? Nú jæja! Skrúðganga!

Byrjar illa svo þetta getur ekki annað en versnað. Fyllerí í gær og mér sýnist ég ekki fá að taka pásu fyrr en á sunnudag. Sem er svo sem ekki vandamál. Þetta er samt bara flashback. Nákvæmlega það sem ég var að gera fyrir ári síðan. Ég var í partý í gær þar sem eitthvað skÍtlendingapar var í líka. Mér líður svo illa því stúlkan var viðbjóðslega sæt og ég gat bara ekki hætt að glápa á hana. Með opinn munninn og allt. Það fór geðveikt í taugarnar á kærastanum. Sem ég reyndi að halda uppi samræðum við en það var bara svo erfitt. Helvítis sætu stelpur.

Ef það er einhver huggun skÍtalakærasti þá leið mér hræðilega illa þegar ég hugsaði mjög óhreint um skÍtalakærustuna þína.

Íslendingur_Útlendingur

Fór í bæinn síðasta laugardag. Sem væri ekki.... nema. Var á 11 með svíanum og við setjumst niður með bjór og byrjum að tala saman á ensku. Einhverjir þrír einstaklingar sem eru þar inni heyra í okkur og spyrja hvort þau megi ekki setjast hjá okkur. Allt í lagi, segjum við, getur ekki verið hættulegt. Svo erum við eitthvað að tala við þau og umræðurnar eru búnar að standa í einhverjar mínútur þegar ég heyri allt í einu gaurinn við hliðina á mér segja við félaga sína: "Þessi þarna (bendir á svíið) er útlendingur en þessi hérna (bendir á blindan) er bara asnalegur Íslendingur." Þar með var ekki meira talað við mig. Enda ekkert spennandi við asnalegan Íslending.

Fórum svo yfir á Ölstofið. Þar hittum við þrjá nýja einstaklinga. Svíinn verður strax allra hugljúfi og talar við allt og alla. Senan sem blasti við mér var þessi: mér á hægri hönd sat stúlka með bakið í mig og talaði við svíið. Mér á vinstri hönd sat stúlka með bakið í mig og talaði við kærastann. Saman meinuðu þessi tvö bök mér aðgang að borðinu. Ég reyndi að vera voðalega almennilegur og tala um daginn og veginn en það endaði bara með því að það var starað á mig. Ef ég vildi tala við svíið þurftu þær samræður að fara fram yfir öxlina á stúlkunni. Ég ákvað að ég myndi skemmta mér betur einn heima sofandi.

Held ég þurfi á hjálp atferlisþjálfa að halda?

Varla kannski

Ég er bara ekki andlega reiðubúinn undir þessa daga. Skólinn er ekki alveg að kveikja í mér og það að búa tveir í 35 fm íbúð er þröngt. Svolítið sveitt líka. Smá erótík fyrir stelpurnar. Erótík.... stelpur.... ég veit hvar ég enda þegar þessi póstur er kominn inn. Ég verð að passa mig...

Nú er tónlistarhátíðin að skella á. Var það heppinn að fá miða næstum því ókeypis.. annars hefði ég nú ekki verið að skella mér. Þetta er samt alltof mikið af drasli sem er í gangi. Hlaup fram og til baka um miðbæinn það sem koma skal næstu daga. Nema ég sitji bara heima alla dagana? "Ég á miða þess vegna þarf ég ekki að fara. Það er svo fokking kommersjal að fara!"

Fór með svíann í skoðunarferð um helstu staði rvk. Breiðholtið og Árbærinn voru skoðaðir með því að leiðarljósi að kynna honum fyrir ghettóinu. Víti til varnaðar. "Ef þú passar þig ekki strákur þá endarðu hér. Þín eigin þjóð sendir þig hingað sem flóttamann og dæmir þig til þess að vinna í fiskvinnslu eða skúringar í þessu veðrarvíti!" Aldrei séð einn mann hvítna jafn mikið og þegar ég dró hann inn ganginn á Jöfrabakka. Heilu fjölskyldurnar sem lágu í eigin ælu með sprauturnar og landaflöskurnar standandi út úr handleggjunum. Þetta kennaraverkfall er ekki að virka.

Lét hann svo standa fyrir utan félagsmiðstöðina í Árbænum þangað til það leið yfir hann af hræðslu. Brjóta niður til þess að byggja upp. Gunnar Eyjólfsson, ég biðst hér með afsökunar að hafa ekki mætt í fengsúí-kennsluna til þín líkt og við höfðum talað um. Svona sértrúarsöfnuðir hræða mig bara svo.

Talandi um sértrúarsöfnuði þá hef ég fengið nokkrar fyrirspurnir um það hver skerta sé. Ég hef gert mitt besta til þess að komast að því. Með mikilli rannsóknarvinnu og mútum hefur mér tekist að komast að því. Hún er víst 43 ára sjómaður frá Grindavík. Hún hefur líka fengist við grásleppuveiðar frá Stykkishólmi, en eftir hræðilega misnotkun á sárabindum um borði í Teistu SH-56 hefur hún ekki einu sinni fengið vinnu við rækjutínslu (vaxa þær ekki á trjám?). Meira vil ég þó ekki gefa upp. Þar sem hún hefur séð mig dansa hlýtur hún að vera á Ófeigi GK-147. Þar dansaði 1998 ég til þess peppa upp mannskapinn og þar sem ég setti svo mikla tilfinningu í dansinn hef ég ekki getað dansað síðan. Þó svo ég gæti gert undantekningu þessa helgi.

Húsmóðirin tobbalicious

Eldaði fiskibollur og kartöflur handa svíanum og Völundi. Vissi ekki að ég gæti gert það? En svona kemur maður sjálfum sér á óvart. Það sem er á matseðlinum í vikunni er svo puuuuulsur, grýta og spurning hvort ég hendi bjúgum eða íslenskri kjötsúpu inn í þetta? Ég gæti svo verið heimavinnandi húsfaðir.

Ég skil ekki

Hvað er atferlisþjálfi? Hvernig fær maður reynslu í atferlismótun? Getur einhver svarað mér því? Svo eiga víst allir að vera að mynda tengslanet. Ég sagði þeim sætu stelpum Dóru og Völu að þær þyrftu að mynda tengslanet. Þær störðu bara til baka. Höfðu ekki hugmynd um hvað það væri eða af hverju þær þyrftu að mynda það. Ekki það að ég hafi hugmynd um það. Mér finnst baraa svo gott að sína færni mína í sjálfstyrkingu kvenna.

Annars er það að frétta að ég er kominn með sambýlismann. Í tíu daga. Nú er bara töluð sænska á heimilinu. Það virðist sem svo að ef ég tala íslensku með sænskum hreim þá skilur hann hvað ég er að segja. Furðulegt!

Allt er þá er þrennt....

Það gerðist einu sinni enn. Þriðja skiptið á þessu ári. Þriðja skiptið sem stúlka sem ég er eitthvað að vandræðast með segir eftir einhverja mánuði... "ef ég var ekki búin að minnast á það þá á ég kærasta." Mér finnst það alveg mega koma fram í byrjun. Þá gæti ég sparað mér tíma og fyrirhöfn og haldið mér í "hommavinur-gírnum." Mér finnst betra að fá að vita svona hluti strax. En þetta er enn ein ástæðan til þess að hata stelpur.

Önnur ástæða er sú að ég gerði þetta einmitt. Viðurkenndi það fyrir stúlku í sumar að það yrði ekkert á milli okkar. Við höfðum sofið saman og ég vildi ekki fara að blekkja hana. Hún væri á leiðinni til útlanda, ég hefði ekki tíma til þess að vera í sambandi, nennti ekki að henda mér í annað samband strax eftir að hafa nýlokið einu sjö ára og svo bætti ég því við að ég væri enn drulluhrifinn af fyrrverandi kærustu minni sem á þeim tíma var væntanleg til landsins.

Ég var svolítið stoltur af sjálfum mér. Hugsaði með mér: "Ég er ekkert kríp, kannski að strákar séu ekki jafn mikil fífl og af er látið?" Boy was I wrong! Það eina sem þetta gerði var að gera enn eina manneskjuna í þessum heimi fúla út í mig. Ég get lifað með því, gerið það sem ykkur þykir skemmtilegt. Ef einn af þeim hlutum er að segja öðrum hversu viðbjóðsleg manneskja ég er þá endilega haldið því áfram, fokk ég skal meira að segja taka þátt í því. Hérna er eitt atriði í viðbót sem þið getið bætt við: Einu sinni átti ég að dæma einhverja hæfileikakeppni í grunnskóla. Þar sem ég er alltaf að þykjast vera fyndinn sagði ég við einhverja stúlkuna sem var að taka þátt að hún gæti örugglega ekki rassgat dansað. Kemur þá ekki í ljós að hún er ein taugahrúga, brotnar saman og vælir í vinkonur sínar sem komu og lömdu mig. Ánægð?

Ég man ekki alveg eftir fleiri sögum í bili en þær hljóta að koma. Nógu margar eru þær sem telja mig vera litla bastarðinn hans Lúsífers.

While I´m at it. Beta, I´m just not into you.

Fú fæhters

Rosalega verður maður óþolandi glaður við það að hlusta á Foo Fighters. Brosi út að eyrum og dregur nær því að ég losi mig við buxurnar og dansi. Annars þarf ég að breyta um útlit. Hvað fer mér best?

Æla

Ég opinbera hér með fáfræði mína. Ég vissi ekki að þetta væri hægt.

Glaður

Kæra dagbók...

Í dag komst ég að því að ég er með geðveikt sætri stelpu í tíma. Verst að ég hafi skrópað svona mikið. Sé eftir því núna. Ég hef þá alla vegna ástæðu til þess að drulla mér í þá. Og komið vetrarfrí. Andskotinn! Mig langar í tíma! Núna!

Mér fannst helvíti merkileg þessi skýrsla hagstofunnar um muninn á kynjunum. Ekki það að ég ætli að hætta á lögsókn og þess vegna vil ég taka fram að ég tel engan mun á kynjunum. Nákvæmlega eins. Þegar ég sé einstakling þá er það sem ég sé. Einstakling. Ok? Engin lögsókn? Höldum þá áfram. Ha! ha! ha! ha! Konur eru meiri aumingjar en karlar! Ha! ha! ha! ha! Fleiri öryrkjar eru konur (í mínum huga einstaklingar). Djöfull ætla ég að nýta mér þetta í framtíðinni. Rifrildi við kærustuna (dagdraumar, ég veit, en leyfið mér að halda í smá von... það eru til bæklingar þar sem hægt er að velja.): "Það getur svo sem vel verið að ég hafi gleymt að fara í búðina, sækja krakkann og hef ekki "tekið til" síðan á "síðasta" ári, en samkvæmt Hagstofunni eru konur meiri aumingjar en karlar. Þín skoðun?" Get ekki beðið eftir því.

Aftur á móti kom í ljós að karlar eru feitari en konur. En ég er með góða og vil ég bæta við gilda skýringu á því. Sökum fötlunar sem rekja má til daga Adams og Evu þurfa konur að pissa sitjandi. Já, til daga Adams og Evu. Stutt útgáfa af sögunni er nokkurn veginn svona: Guð var nýbúinn að reka Adam út úr Eden, öryrkinn blekkti hann, og Eva hló að honum. Hún herptist öll saman, greip um magann og beygði hnéin. Guð, sem er réttlátur, leit á öryrkjann og sagði: "Þetta finnst þér fyndið! Þá skaltu líka míga svona það sem eftir er! Og... og... og... vera 2,3% meiri öryrki en fitubollan sem ég var að reka út! Komdu þér svo út!" Þess vegna míga konur sitjandi og hlægjandi. En það hafa þær lært að nýta sér. Vegna þess að þær míga sitjandi þá er svo auðvelt fyrir þær að kúka um leið. Og losa sig þar með við nokkur aukakíló. Við strákarnir aftur á móti mígum á svona töff hátt. Standandi. Þetta þýðir samt að við nennum oft ekki að kúka þegar við þurfum. Ætlum ekki að eyðileggja þessa flottu migu sem við vorum að klára. Þar af leiðandi sitja aukakílóin eftir og við fitnum. Leiðinlegt en við getum lifað með því.

Svo er líka meiri töggur í okkur. Líkt og Orðabók menningarsjóðs segir:
Töggur H $ sjálfstæð fruma í líkama karlmanna sem gerir þá þyngri en konur. Og meira sexí.

Ekki lýgur Orðabók menningarsjóðs?

KB

KB-Borgarnesi kallar. Bara að ég finni einhverja leið til þess að láta tímann líða hraðar...... Ég er með klink á mér... spurning um að bjóða viðskiptavinum 50 kall fyrir koss?

Mánudagkvöld... sem betur fer ekki til í sprautuformi

Ég er orðinn háður Skjá einum á mánudögum. One Tree Hill. Ó beibí! Krakkar krakkar krakkar. Hverju lenda þessir krakkar ekki í? Ég hef nefnilega heyrt að þetta sé í raun byggt á raunverulegu lífi í alvöru krummaskuði. Í rauninni þá er þetta besta og sannasta raunveruleikasjónvarp sem til er. Af því þetta er satt. Í alvörunni.

Talandi um raunveruleikasjónvarp. Survivor. Jææks! Það sem er hvað best við þessa seríu er að þáttastjórnendur eru farnir að skafa botninn í mannlegu samfélagi. Það er æðislegt að fylgjast með þessu. Vælið: "Það... það.... er frumskógur öðru megin... og.. og... sjór hinu megin! Hvernig er hægt að ætlast til þess að nokkur lifi við þessar aðstæður?!!!" Tveir bestu punktar kvöldsins voru þó annars vegar þegar stúlkurnar fengu aðstoð innfæddra og það fyrsta sem hann gerði var að klifra upp í næsta tré og ná í kókoshnetu. Bravo! Klapp! Klapp! Klapp! Hefði ég verið hann hefði ég bent þeim á að þær væru eitraðar og horft síðan á þær visna upp og deyja. Álíka heimskulegt var svo að fylgjast með einum karlanna standa í fjöruborðinu og bíða eftir því að fiskur stykki upp úr og beint á skutulinn sem hann hélt á í höndinni. Næst legg ég til að annar hópurinn verði apar og hinn menn. Svo látum við þá berjast til dauða.

Grissom. Meira hef ég ekki um málið að segja. Afgreiddi það inni á klósetti áðan.

Þetta er mitt heróín. Hættur að lifa fyrir helgarnar, nú eru það mánudagskvöld.

Ég hef ákveðið að leggja mitt að mörkum til vímuvarna. Var á síðunni hjá Lýðheilsuóþarfanum og mér fannst plakötin frá þeim bara ekki nógu sexy. Svo ég lagði hausinn í bleyti og hugsaði með mér: "Hvað er sexý?" Stundum starir svarið bókstaflega beint í augun á manni! Það gerði það svo sannarlega í þetta skiptið. Því á kámugum tölvuskjánum starði það sem óopinber skoðunakönnun mín, móður minnar og gaurs sem ég borgaði fimmþúsundkall til þess að horfa á mig í sturtu, valdi það mest sexý í heimi, beint á móti mér. Ég sjálfur auðvitað! Vitlaus! En... þá eru hér tillögur mínar að nýrri og enn öflugari auglýsingaherferð gegn vímuefnum.

Vakandi

Skemmtileg nótt. Sofnaði fyrir klukkan ellefu og glaðvaknaði klukkan eitt. Er síðan búinn að sitja fyrir framan tölvuna. Laus við svefn. Mig langaði samt. Djöfull langaði mig til þess að sofa. En þegar augnlokin hreinlega neita að lokast er svo sem lítið sem maður getur gert. Ég held samt að augnlokin hafi bara verið að gera grín að mér. Í hvert skipti sem ég kreisti þau saman spruttu þau ekki upp aftur heldur opnuðust hægt og rólega. Vantaði bara gott ískur með. Til þess að gera þetta áhrifameira.

Þegar birta tók og ég búinn að sætta mig við svefnleysið ákvað ég að henda mér í sturtu. Það væri svo sem ekki merkilegur hlutur út af fyrir sig en það var meira það sem á undan þurfti að koma sem hryllti mig. Hryllir mig enn. Síðast þegar ég fór í sturtu tók ég eftir því að niðurfallið hélt ekki alveg í við vatnsmagnið. Það var því nokkuð ljóst að hreinsa þyrfti niðurfallið. Þetta er í annað skiptið sem ég þurfti að standa í þessu. Þurfti líka að gera þetta í gamla eggerti.

Þetta er það viðbjóðslegasta sem ég hef nokkurn tímann þurft að gera. Lyktin sem fylgir vatnslegnu hári er viðbjóðsleg. Ég vil ekki hugsa hvað hefur fylgt með hárinu sem var þarna en Freemans bæklingurinn sem ég fann í efstu hillu íbúðarinnar gefur ýmislegt til kynna. Sérstaklega þar sem búið var að brjóta uppá blaðsíðurnar þar sem nærföt voru auglýst. Ætti ég að hringja í gaurinn sem bjó hér á undan? Bjóða honum að koma og sækja bæklinginn?

Kópavogur?

Nú er illt í efni. Þannig er nefnilega mál með vexti að sumir halda það að ég elski Garðabæ. En þannig er það ekki. Málið er ekki að ég elski Garðabæ eða vilji veg Garðabæjar sem mestan. Ég hata alla þessa staði jafnt. Þetta er allt saman eins og Macdonalds. Drive-thru. Það er engin ástæða til þess að stoppa. Ef maður myndi stoppa þá væri það einungis til þess að athuga hvað maður hefði keyrt á, hvort hann andaði ennþá og svo til þess að gera upp hug sinn hvort maður myndi hringja á sjúkrabíl eða ekki.

Ég er eiginlega búinn að setja mér það takmark að koma á stað illindum milli þessara staða. Nú þarf ég að búa til slagorð fyrir Kpv og benda þeim á að Gbr hafi ekki tekið illa í hugmyndir mínar um slagorð. Svo þegar Gunnar Birgis er búinn að svara mér sendum við á Hfn. Vonandi fer þá boltinn að rúlla og ég get horft á úr fjarska meðan innbyrðis deilur nágrannabæjarfélaganna magnast.

Eða þá að ég sleppi því bara. Nægur tími, enginn metnaður.

Engin stelpa sem bauð mér síðan í partý. Er ég að tapa sjarmanum? Hvar er ég að klikka? Kannski of mikill sjarmi? Já, ég ætla að hallast að því. Djöfull eru stelpurnar hræddar við mig að því ég er svo æðislegur! Tvisvar! Jafnvel þrisvar.

Kannski er þetta bara hið besta mál? Ég get þá lagt meiri áherslu á það að skúra betur og taka ekki til heima. Í þeim töluðu orðum er ég farinn að skúra...

Frekar glæsilegur

Fæ ekki lengur hugmyndir af teyknymindum. Veit ekki af hverju? Held það sé of lítilli áfengisdrykkju og aldri um að kenna. Nema ég hafi tapað húmornum? GUÐ MINN ALMÁTTUGUR!!!!! Það.... væri.... hvar var ég?

Taugaáfall alveg rétt! Nei ætli ég sleppi því ekki, það væri frekar svona rokkara sjálfsmorð. Bryðja svefntöflur.. missa svo kjarkinn og æla yfir mig... vilja svo deyja aftur en búinn með allar töflurnar og verð því að hringja í mömmu og biðja hana að koma og skutla mér upp á slysó. Niðurlægingin algjör.

What plaything can you offer me today? Mér býðst skóli en það hljómar ekki nógu sessí. Talandi um sessúí þá get ég aldrei boðið Jó aftur í heimsókn. Ekki eftir síðasta L-word sessíon hjá okkur. Hræðilegt fyrir svona litla stráka sem aldrei fá að sjá nakið kvenfólk að horfa á þessa þætti. Önnur hver sena er með nöktu kvenfólki annaðhvort að kyssast eða mynda hvort annað. Held þó að Jó hafi liðið verr en mér þó að ég hafi verið sá sem flaggaði í hálfa. Reyndi samt að sannfæra Jó um að það væri bara eðlilegt að vinir mynduðu hvern annan nakinn. Hún var ekki að falla fyrir því. Er einhver sem vill? Það er að segja sitja fyrir nakinn? Ég get það eiginlega ekki eftir að naflinn datt af mér um daginn. Veit ekki hvernig eða af hverju, það bara gerðist og ég verð að taka því.

Eiga svona áföll ekki að vera svo styrkjandi? Ætli ég geti ekki notað þetta í listinni? Ljóð á leiðinni! Ég finn það!

Vandræðalegt.
Sit með flaggað í hálfa.
Vantar nafla.
Þó gæti ég...
ef ég vildi...
ljósmyndað sjálfan mig nakinn.

Ótrúlegt hvernig þessi snilld bara fæðist af því er virðist úr engu!

Hversu lengi ætli ég þurfi að bíða þangað til ég verð kýldur ef ég svara öllum "Kannski er það þín skoðun en þú hefur bara rangt fyrir þér." Ætla að láta reyna á það. Mér sýnist á þessu pósti að það sé kominn brennivínsskjálfti í tobbalicious. Hvaða glæsikvendi ætli bjóði mér í heimsókn í kvöld? Það verður erfitt að slá út síðasta laugardagskvöld.

Man varla..

..hvenær ég fór síðast út úr húsi. Stundum gleymi ég því bara. Vona að þjóðfélagið rúlli áfram án mín, það væri helvíti leiðinlegt að sjá kaos á götum úti og gamlar konur berja verkfallsbörn úti á götu. Nei... það væri gaman að sjá það. Alltaf gaman að sjá gamlar konur berja aðra en mig. Svona einu sinni.

Annars er ég kominn í sama far og í fyrra, mér hundleiðist í háskólanum og þar gæti ástæðan fyrir því hversu latur ég er að kíkja út fyrir legið. Kíkja út fyrir legið! (hí hí hí) Djöfull er ég brjálaður. Það ætti nú bara að loka mig inni á einhverjum svona stað fyrir ekki geðsjúklinga heldur meira gaura sem eru svo klikkaðir að þeim er alveg sama hvað þeir eru að segja. Ég myndi pottþétt ekki fá vinnu á Mogganum: "Nei, tobbalicious, þú ert bara alltof villtur! Skrif þín myndu valda usla í þjóðfélaginu sem við getum ekki verið ábyrgir fyrir." Þarna sjáið hversu erfitt þjóðfélagið getur reynst mér.

Nú er ég með tvær stúlkur á fullu í því að reyna að finna handa mér húsnæði í Bologna til þess að áform mín um flutninga gangi eftir. Þá er bara að sjá til hvort ég standi við minn helming af því? Skil ekki af hverju mér finnst svona erfitt að gera þetta, ég á ekki barn, ekki kærustu, ekki líf og drulluleiðast þessir copy/paste-dagar sem líða framhjá áreynslulaust. Ég veit ég hef svo gott af þessu en samt.... ég kalla það aumingjaskap.

Ég ætlaði að bjóða fólki á Uxa '95. Man ekki hvort ég var búinn að bjóða þetta áður en nú stendur fólki sem sagt til boða miðar á hátíðina og fyrstu 20 miðunum fylgir einnig hljómdiskur hátíðarinnar. Áhugasamir hafi samband í gegnum commentin.

Nýr póstur

Ég gæti alveg eins sofið allan sólarhringinn. Ekki mikið í gangi hjá mér. Held þetta sé því að kenna að allar þær stelpur sem ég bið um að kyssa bágtið á bringunni hafa neitað mér um það og það að viðskiptavinur bað mig um að kyssa eplið sem hann var að kaupa svo hann gæti ímyndað sér það að fara í sleik við mig þegar hann borðaði það. Mér líður líkt og mér hafi verið nauðgað...

Breytingar...

Nú heitir þunglyndi víst óyndi. Til hvers eða frekar af hverju þurfti að vera að breyta því? Var einhver könnun hjá Gallup sem ég missti af? "90% þátttakenda taldi óyndi kynþokkafyllra en þunglyndi. Af þeim töldu 67% að orðið óyndi myndi verða þeim til framdráttar við atvinnuleit í framtíðinni."

Ætli það séu STEF-gjöld af nýyrðum? Það hlýtur einhver að vera að græða á þessu.

Í maí skrifaði ég um að allar slúðursögur gerðust í Rúmeníu og máli mínu til stuðnings skrifaði ég um Rúmena sem lenti í því að kona hans skar af honum typpið og henti því út um gluggann þar sem hundur fjölskyldunnar náði í það og át það. Þetta fann ég svo í dag:

BUCHAREST, Oct 4 (Reuters) - A elderly Romanian man mistook his penis for a chicken's neck, cut it off and his dog rushed up and ate it, the state Rompres news agency said on Monday.

It said 67 year-old Constantin Mocanu, from a village near the southeastern town of Galati, rushed out into his yard in his underwear to kill a noisy chicken keeping him awake at night.

"I confused it with the chicken's neck," Mocanu, who was admitted to the emergency hospital in Galati, was quoted as saying. "I cut it ... and the dog rushed and ate it."

Doctors said the man, who was brought in by an ambulance bleeding heavily, was now out of danger.

Vantar eiginkonuna og mér hefði aldrei dottið það til hugar þetta með hænuhausinn en...

Aldrei hungraður aftur

Jó skilur þetta. Sleppum því.

Eitt sem ég lenti í um helgina sem ég er enn að hugsa um. Þannig var að ég og Jó vorum að ganga út af einum staðnum af þeim þrjátíu sem við fórum inn á. Þegar við erum á leiðinni út ganga fram hjá okkur tvær stúlkur sem væri svo sem ekki í frásögur færandi nema hvað önnur þeirra grípur þéttingsfast í klofið á mér. Er þetta eitthvað sem stelpur eru að fíla? Gæti það verið að þess vegna sé ég ekki að ná mér í stelpu? Ég er að gæla við þá hugmynd að prófa þetta um næstu helgi, af hverju að bíða fram að næstu helgi? Geri þetta bara næst þegar ég sé stelpu sem mér finnst sæt. Bein með lófann í klofið á henni og kynni mig síðan: "Hæ! tobbalicious. Hvað heitir þú?"

Ég er alltaf að lesa þetta í tímaritum. Maður á að fylgjast með líkamstjáningu stelpna (þetta er svo líkt skepna að það er hálf skarí) til þess að skilja þær. Ég er samt svolítið hræddur við að prófa þetta, sérstaklega eftir síðustu tilraun. En þegar ég lít núna til baka veit ég að það var bara asnalegt að burðast með Betty Crocker-krem á djammið. En það er eitthvað sem segir mér að þetta með klofgripið eigi eftir að virka.

Van-brigði Morrison

Ég labbaði út eftir klukkustund. Hann var raddlaus og hljónstin máttlaus. Bjóst við miklu meira af honum. Svona er lífið.

Henti mér til Jó með Völundi... skreið heim með franskar í frauðplasti alltof snemma... í morgun. Búin að dansa okkur í gegnum alla skemmtistaði miðbæjarins. Á leiðinni týndum við bæði Smarti og Völundi en það virtist ekki hefta okkur í dansinum... ég verð að fara að láta líta á mig. Er eðlilegt að einn maður hafi að geyma svona mikinn dans?

Fór inn í, ætla ég að fullyrða, flottustu íbúði í miðbænum í gær. Smartland er viðbjóðslega flott land. Ef Smartland væri bekkpressa þá væri það heil 150kg.

Prófaði nýja staði sem ég held að ég fari ekki aftur á... það var ekki alveg ég... þó svo ég held ég geti aldrei farið á 22 aftur eftir strákapör Jó´s í gær. Sem ég var skammaður fyrir. Ég verð þá bara einn í partý heima hjá mér. "Partýið er hérna bakatil."

Ekki horfa!

Erfitt að koma sér aftur í námshugleiðingar eftir svona smá pásu... ha ha ha eins og ég hafi verið byrjaður! Það er samt gaman að þykjast.

Held að Nicoletta hafi í alvörunni rifbeinsbrotið mig á bjórhátíðinni því þessi stingandi sársauki ætlar ekkert að hverfa. Reyndar kemur hann bara þegar ég anda svo lausnin hlýtur að liggja í því að ná að anda bara með hægra lunganu. Ætli það sé ekki hægt? Hlýtur bara að vera spurning um að einbeita sér nógu mikið.

Nú er ég í alvörunni farinn til þess að gera heiðarlega tilraun til þess að læra. Sjáum til hvernig fer.

"Io t´ho amato sempre. Non t´ho amato mai."