Farinn!

Farinn til skÍtalíu með viðkomu á Föðurlandinu. Wieviel uhr ist es? Danke schön og allt það. Ég ætla að skemmta mér í sumar. En samt ekki of. Heyrumst.

Liverpool

Eitt skemmtilegasta kvöld sem ég hef upplifað. Andskotinn hafi það hvað ég var búinn að gefast upp í hálfleik. En svo unnum við bara! Hvern hefði grunað það? Ekki mig. En þetta sagði ég, Grikkir verða evrópumeistarar og Liverpool verða evrópumeistarar. Bæði gekk eftir. Nú ætla ég að segja.... ég verð ríkur og frægur... .... .... það er ekkert að gerast.... bíða ... kannski aðeins lengur ... nei ... fokkitt ... farinn í sturtu að bíða eftir því ...

Haldið heim á leið

Þetta er búið að vera gaman. En nú er komið að því að pabbi (ég veit þið kallið mig það) komi sér heim. Ég ætla að fljúga út þann 31. maí. Mun stoppa í fyrsta skipti á ævinni í þjóðverjalandi. Svo... ef einhver vill kveðja mig eða kýla mig bless þá væru næstu dagar góðir til þess. Ég elska ykkur. En mig samt meira. Nema þann sem keypti bolinn. Hann elska ég mest af öllum.

Bologna!!!! Here I freakin´come!!!!!!

Ég hylli þig!!!!!

Ég vil þakka þeim sem keypti bolinn í búðinni. Loks... loks... loksins!!! Búðin er sem sagt komin á skrið. Einn bolur á tveimur árum. Mér finnst það vel að verki staðið.

Til hamingju með bolinn!!!!

... gömlu góðu dagarnir...

Bróðir minn var á menntaskólaballi* í gær. Sem fékk mig svolítið til þess að rifja upp gömlu dagana þegar við strákarnir fórum á þessi böll í Menntaskólanum. Það var svo gaman! Ég ætla að rifja það upp í formi draums sem ég mig dreymdi fyrir nokkrum árum síðan.

Ég er staddur í sjónvarpssal árið 2041. Það er apríl og vorið á næsta leiti. Guð má vita af hverju ég er tekinn í viðtal... kannski af því ég var valinn vöðvastæltasti persónuleikinn.
"... og með okkur líka í salnum er tobbalicious, sem var valinn líklegastur til þess að taka stera til þess að auka persónuleika sinn. Vertu velkominn."
"Takk. Mig hefur alltaf langað til þess að koma hingað og komdu sæl, Hildur Vala, hvern hefði grunað að þú hefðir orðið ólympíumeistari í stangastökki kvenna? Ekki ég!!! Með yndislega söngrödd og höndlar svo líka stöngina með þvílíkri fágun að fullorðnir karlmenn gráta og fyllir kvenmenn öfund. Þú ert minn Guð!"
"Takk. Viltu að ég syngi handa þér lag?"
"Nei. Þetta er allt í lagi. Ég var bara að vera kurteis. Vert´þú núna kurteis og þegiðu."
"Ókei."
"Tobbalicious, segðu okkur nú aðeins frá uppvaxtarárum þínum. Varstu ekki á fullu í félagslífinu? Ef ég þekki þig rétt þá varstu það, ekki satt?"
"jaaaaaa. Ekki fyrr en í menntaskóla. Við vorum fimm félagarnir sem vorum mjög svo virkir í félagslífinu. Vorum á öllum böllum og samkomum sem skólinn hélt."
"Og hvað var gert á þeim tíma á böllunum?"
"Við... soldið langt síðan.. hvað gerðum við?.. Yfirleitt byrjuðum við á því að fara í partý og fá okkur í aðra tána. Til að koma smá hugreki í okkur til þess að tala við stelpurnar. Og einhver okkar varð að koma með Natusan."
"Natusan? Til hvers?"
"Það var til þess að smygla víninu svo inn á ballið. Þeir voru hræðilegir og hyrtu af okkur allt vín ef þeir fundu það. En við fundum frábæra leið til þess að koma því inn án þess að þeir finndu það. Þannig var að við vorum með svona miniatúrflöskur sem við smurðum með natusaninu og tróðum svo upp í rassgatið á okkur. Þannig var engin leið fyrir gæsluna að finna það nema með gúmmíhanska og ég held þeir hafi engan áhuga á því! En þú?"
"Ne.... nei. Nei ég held ekki."
"Svona var maður útsjónasamur í gamla daga! ha ha ha!"
"Þetta er hreint út sagt ótrúlegt! Einhver tilgangur með þessari sögu?"
"Nei, eiginlega ekki. Mig hefur bara alltaf langað til þess að segja frá þessu. Legið á sálinni."
"Það var kannski líka ekki þetta sem ég meinti með ´félagslífi´"
"Já ég veit. Okkur leiddist líka alltaf á þessum böllum. Það vildi engin stelpa tala við okkur og við enduðum á því að drekka miniatúrana inni á klósetti og bítta á sígarettum við stráka sem við vissum að væru tilbúnir að sjúga á okkur sogbletti í staðinn. Og svo þóttumst við vera kúl á eftir og sýndum öllum sogblettina en það trúði okkur enginn. Ég átti ömurleg menntaskólaár. Fyrirgefðu, ég ætla að gráta. Áttu hníf?"
"Hníf?"
"Ég er að spá í því að fara inn á klósett og skera mig á púls, ef þér væri sama?"
"Mér er svo sem alveg sama. Hildur Vala?"
"Hey, kúl maður."

*bróðir minn er í Fjölbrautarskólanum við Sund sem er langt frá því að vera menntaskóli.

hey!

Fimm dagar í rólegheitum í Stykkishólmi. Fallegasta bæjarfélagi í heimi. Sund og rommý. Er til eitthvað betra? Hélt ekki. Hvað hefur stórborgin upp á að bjóða? Kemur allt saman í ljós.

Kópavogur, þú skítuga helvíti!!!

Til hamingju með ammælið.... Kópavogur. Ha ha ha ha ha!!! 50 ár sem bæjarfélagið sem allir líta niður á. Hvernig er það? Hlýtur að vera æðislegt þar sem fólk flytur þangað ennþá. Hverjir flytja þangað, væntanlega fólk sem hefur gefist upp á lífinu og hlakkar til þess dags þegar heimsendir kemur. Guð mun væntanlega horfa niður og sjá þennan svarta blett á jörðinni þurrka hann út af kortinu og hugsa með sjálfum sér: "Ég hef gert nóg." Eins og allir vita þá er besti hluturinn við Kópavog allt sem er fyrir utan hann. Bæjarmörkin eru skýr lína sem gefur til kynna, slæmt innan þeirra og allt það góða fyrir utan.

Kópavogur. Ef þú værir múslimi þá værirðu hryðjuverk. Til hamingju með fimmtíu árin... og megirðu eiga fimmtíu í viðbót til þess að venjulegt fólk eins og ég geti alltaf hugsað með sér: " ... það getur vel verið en sem betur fer er ég engin Kópavogur!"

Í tilefni dagsins þá eru hér nokkur slagorð og setningar til heiðurs ammælisbarninu:

Kópavogur - það næsta sem bæjarfélag kemst því að vera rótarfylling.
Kópavogur - við erum sem betur fer enginn Kópavogur.
Kópavogur - ekki koma. Það er hvort eð er ekkert að sjá.
Kópavogur - ef þú ættir heima hérna værir þú líka sorgleg lítil manneskja.
Kópavogur - fyrstir að fara þegar heimurinn endar.
Kópavogur - Hamraborg, Salahverfi, Smáralind... hægt og sársaukafullt sjálfsmorð.
Kópavogur - fær Hafnarfjörð, Garðabæ og jafnvel Breiðholt til þess að ljóma.
Kópavogur - 50 ár!!! ... af engu.
Kópavogur - betri ef hann væri ekki til.
Kópavogur - sorglegur - sorglegri - sorglegastur.
Kópavogur - ef við værum tónlist þá værum við þögn.
Kópavogur - við skálum í skemmdu víni fyrir skemmt bæjarfélag.
Kópavogur - já, við héldum að við værum bara grín líka.
Kópavogur - fallegri sem malargryfja.
Kópavogur - af við værum andlit þá myndi vanta á okkur nefið.
Kópavogur - ekkert. Og nóg af því.

Faastur

Síðasta prófið. Ég ætla að vera í stuttum bol á morgun og kyssa á mér upphandleggsvöðvana þegar ég labba út úr því. Kominn með nóg. Komst að því í dag að það eina sem ég hugsa um í prófum er hversu mikið mig langar út. Úr stofunni það er að segja. Hef ekki þolinmæði í það að þurfa að hanga inni í þrjá tíma. Mikið rosalega er ég eitthvað frjáls sál. Hágrenjandi yfir því að þurfa að setjast niður í smá stund. Líkt og Jó sagði, ég er með athyglisbrest. Hvar var ég?

Stjörnustríð

og svo datt hún úr flugvél og talaði við talandi pöndu. Svo giftist hún dódí. Díana ekki pandan.

Upp og Niður

Hvað getur maður gert við lífið þegar maður er orðinn gamall? Mig vantar áhugamál í ellinni. Ef einhver gæti bent mér á eitthvað yrði ég voðalega þakklátur.

Steinn Sleggja Sigurðsson

Ætlaði að óska Pétri Sigurðssyni til hamingju með new baby. Gleymdi því.

Mig vantar flugmiða út en ég á ekki efni á honum. Sem er mjög leiðinlegt. Ég veit samt um stað í Bologna þar sem maður getur grætt 130 þúsund með því að leigja líkama sinn til eldri manna í eina nótt. Hljómar kannski ekki spennandi en hvað getur maður gert þegar manni vantar bráðnauðsynlega pening? Ætli þetta setjist á sálina hjá manni? Eða styrkir þetta mig í karlmennsku minni? Ha ha ha. Klæddur í kjól með tíkarspena, látinn dansa á einni löpp og gelta líkt og hundur. Það yrði alla vegna fyrsta skipti sem ég gerði það.

Prófin svona svona. Kannski best að bíða eftir einkunnum áður en lengra er haldið. Svo ég sit heima og neita að taka próf þangað til ég er búinn að fá einhverjar einkunnir.

Sakna litlu útlendinganna minna sem ég er hræddur um að ráfi um götur Bologna ráðvilltir og hræddir. Hvernig eiga þeir eiginlega að takast á við lífið ef þau hafa mig ekki til þess að útskýra fyrir þeim auðveldustu hluti sem fyrir þeim er spurning um líf og dauða. Greyin litlu.... vona að enginn deyji á meðan ég er hér heima. OOOoouuuuhhhhh???!!!!! Líkt og japinn var vanur að segja.

Mig langar svo að setja inn mynd af fjölskyldunni sem ég tók en ég er hræddur um að bloggið verði þá of persónulegt. Nei andskotinn hafi það. Ég set hana inn. Þarna eru við fjölskyldan saman á páskunum. Mamma og pabbi eru þarna fremst og svo við systkynin þarna fyrir aftan, ég, Bára systir og Laufar bróðir minn. Mér finnst við svo falleg fjölskylda!!!

Fammmmmljannn!!!

Umhverfisvænn í einnota umbúðum

"... og ég var svo fullur að ég ældi næstum yfir hana! Ha! ha! ha! Og það er sagan af síðasta stefnumóti sem ég fór á."
"Mikið rosalega er ég ánægð að hafa komið með þér á þetta. Ætlarðu nokkuð að endurtaka leikinn?"
"ha? Nei nei. Eða ég held ekki, ætlarðu að reyna að fylla mig? Reyna að koma mér í rúmið? Þið stelpurnar eruð alveg ótrúlegar! Ekkert nema ríða ríða ríða!"
"Við "stelpurnar" erum ekki þannig. Mér þætti væntu um það ef þú myndir róa þig aðeins niður í áfengu drykkjunum."
"Ok. Ég skal... (sopi) ..ekki drekka mikið. Alla vega ekki eins mikið og þegar ég fór út með Gumma vini mínum, maður. Djöfull vorum við fullir! Ég stóð ekki í lappirnar og var búinn að missa tvær pulsur niður á mig og svona fimm bjóra held ég líka. Gummi var að reyna við eina ógeðslega feita og við vorum alltaf að gera grín af henni. Þú veist hvernig. Eina svona með undirhöku, jafnvel tvær sem að maður getur eiginlega ekki staðist að klípa aðeins í. Hefurðu einhvern tímann gert það?"
"Gert hvað?"
"Klipið í undirhökuna á feitri stelpu? Þá er ég samt ekki að meina feitri... heldur meira svona "hallóóóó, ég er barbapabbi en þú mátt kalla mig Sólveigu" sem vaggar síðan þegar hún labbar."
"En gaman. Þú kemur svo sannarlega á óvart. Þetta er eitthvað sem ég bjóst ekki við að heyra á fyrsta stefnumóti. Ertu með einhverjar fleiri sögur?"
"Ekki kannski núna. Ég er einn af þessum... hvað kallast þeir aftur?... mjúkir... já, einn af þessum mjúku mönnum. Segðu mér eitthvað frá þér. Ekki samt eitthvað þegar þú varst að slumma gamla kærasta. Mig langar ekkert að heyra það."
"Mig langar líka ekki til þess að segja þér frá því. Aldrei."
"Láttu ekki svona. Auðvitað langar þig til að segja frá því. Ég veit alveg hvernig stelpur virka. Alveg eins og þarna bækurnar, hvað hétu þær... amma var alltaf að lesa þetta... Rauða serían! Þið, stelpurnar, eruð alveg eins og rauða serían! Nema bara með lappir. Uppfullar af sögum um stráka með six-pack og stór typpi og hvernig þrátt fyrir það að hún hefði verið besta vinkona þín frá upphafi þá gerðist það bara einu sinni og þið voruð meira forvitnar heldur en ástfangnar, það muni aldrei gerast aftur en það var nótt sem þú munir aldrei gleyma.."
"... ertu ekki að grínast?!!!"
"... og ... og ... og svo hafirðu einhvern tímann hitt einhverja tvo gaura og ekki getað gert upp á milli þeirra svo þú hafir tekið þá báða með þér heim. (há eftirhermukvenmannsrödd) "Og þeir föðmuðu mig og kysstu og knúsuðu! Mér fannst ég svo elskuð. Eitthvað sem ég fékk aldrei frá pabba mínum." Ekki það ég sé að meina að þú viljir sofa hjá pabba þínum, ég er sko engin pervert."
"EN þú ert viðbjóðslegur!"
"Hvað meinarðu? Ég bara að reyna að vera opinn og skemmtilegur."
"Þú ert það ekki og ég er farin! Vertu sæll!"
"Nei, bíddu! Ég var bara að grínast! Ég er ekkert svona. Ég er bara svo stressaður. Ég veit ekkert hvað ég er að segja, gefðu mér annað tækifæri. Gerðu það!"
"Ég veit ekki. Það getur verið að þín tækifæri séu búin. Ég er eiginlega búin að fá nóg. Mér finnst ég þurfa að fara í bað."
"Ég lofa að haga mér. Geeeeeeerðu það!"
"Ok. Eitt tækifæri.... ef þú klúðrar því þá er ég farin.... hvað er það sem þú sagðist vera að gera?"
"Ég? Ekkert spennandi eins og er. Meira svona á milli vinna þangað til ég finn mér eitthvað skemmtilegra heldur en það sem ég er að gera núna. Er maður ekki alltaf að leita að einhverju skemmtilegu að gera? Alla vegna einhverju skemmtilegra en vörutalningu hjá íþróttavöruverslun."
"Vörutalningu? Er það vel borgað?"
" ... "
"Tobbi! Ertu að hlusta á mig?"
" ... "
"Tobbi!!! hey!"
"... sérðu júllurnar á þessari!!!"

Beygður af listamennsku

Ég er beygður af listamennsku. Prófin sem ég tek eru listaverk. Uppspuni frá upphafi til enda. Vona að þeir taki því sem alvöru.

Kurlaðu þetta, helvítið þitt!

Eitt það besta við það að vera kominn heim er hversu allt virðist vera íslenskt. Mér hefði sko aldrei dottið það í hug! En er það ekki einmitt málið? Á manns eigið land ekki alltaf að koma manni á óvart? Væri ekki bara leiðinlegt ef maður færi í burtu í smá stund og allt væri breytt? Mér finnst miklu skemmtilegra hversu allt er eins... nákvæmlega eins.

Strætó er ennþá gulur. Gísli er ennþá Marteinn. Hvað meira? Ísland, fyrir mér, er ekkert meira! Ef þeir gætu bara málað Gísla Martein gulan! Þá væri lífið fullkomið. Ísland að minnsta kosti.

Ég verð að viðurkenna það að ég sakna útlanda svolítið. Samt þegar ég fer til útlanda.... hvað er ég að kalla þetta útlönd? Ég fer bara til eins útlands. Skemmtilegasta útlands í heimi!!! Ef það væri stelpa þá væri það örugglega með risastór brjóst og ég væri alltaf að reyna að káfa á þeim.. og hún að lemja mig fyrir það. Og mér myndi finnast það svolítið sexý að hún væri að lemja mig og þá myndi hún lemja mig meira. Sem myndi gera mig enn æstari og hana enn reiðari og... andskotinn hafi það!!! Af hverju enda öll mín sambönd við stelpur á sama veg?

Nei þetta er ekki satt. Ég yrði alltaf fyrri til að bjóða þeim að koma og spila "Hjónaband". Lítill leikur sem ég fann upp á þegar ég dvaldi á skÍtalíu. Mjög skemmtilegur fannst mér. Hann er einhvern veginn svona: Ef stúlka er eitthvað að yppa sig og/eða æsa þig með einhverjum leiðindum þá skaltu bara bjóða henni að "þykjast vera gift þér." Þá spyr hún væntalega: "hvernig?" Búmm!!! Eitt högg ætti að nægja. Hún liggur í gólfinu og þú, sigri hrósandi, spyrð hana hvernig henni líki hjónabandið. "How´s married life treating you baby?" Hef ekki heyrt eina þeirra kvarta.

Ég verð að hætta þessu. Ég myndi aldrei lemja stelpu (Blikk blikk. Femínistar og allt það sko.) Ég tala oft við þær og segi að þær sko hafi ekkert fitnað frá því ég sá þær síðast. Það er svo gott að vita til þess að strákar eins og ég erum orðnir miklu meðvitaðari um það hvað stelpur vilja heyra. Ég myndi til dæmis aldrei sjá afa gera eitthvað þessu líkt.

Verð uppi í háskóla á morgun. Sem minnir mig á það... hvaða grín er það að hafa kosið kvenmann sem rektor? Ég skil svo sem að stelpum hafi verið hleypt inn í skólann svo að við sem værum að læra hefðum eitthvað til þess að skoða þegar tímar eru í gangi.. en rekt... hvað? of mikið hvað? Hætta núna? En ég vildi bara... ok...

Verð að fara. Mamma er eitthvað að yppa sig... bíðið, við ætlum að þykjast vera gift í smá stund...