Sorgmæddur

Af hverju fær Hitler að lifa en Díana prinsessa, prinsessa okkar fólksins, þurfti að deyja? Hver á þá að hugsa um börnin?

Það er gott að búa í kópaskarði

Til hamingju kópaskarð!!!

Pancho don´t you love me no more?

Hóf mánudaginn á því að lesa tölvupóst þar sem hjartað í mér var brotið. Hryggbrotinn á mánudegi. Ég er ekki lengur afbrýðisamur svo ég ætla að reyna við hana þegar ég hitti hana fyrir framan kærastann hennar. Miðað við mína reynslu í viðreynslu þá fer annaðhvort þeirra að gráta. Eða hóta mér líkamsmeiðingum. Ég ætti kannski að skoða hvað ég er að gera vitlaust? En þar kemur mottóið til sögunnar: "Nægur tími. Enginn metnaður."

Detti nú úr mér...

Mér leið eins og ég væri staddur í unglingaparýi í uppáhalds ghettói okkar allra Breiðholti í dag. Spurði einhvern hvort honum hafi fundist ákveðinn hlutur góður og hann svaraði: "Nei, ekki gott, en þetta var magafylli."

Annars er þessi póstur bara til þess að "give a reach-around" fólk sem hefur linkað á mig sem ég vil endilega linka á til baka. Líka til þess að hórast aðeins: mæspeisið mitt. Ég verð samt að viðurkenna að ég er ekki alveg að fatta það. En ef þú vilt vera vinur minn... þá kostar það ennþá fimmþúsund að fá að horfa á mig í sturtu.

Farinn að reyna að sleikja á mér olnbogann.

Lærdómur helgarinnar...

Það er engin leið að blindur maður geti fundið gleraugun sín aftur á dimmum fjölmennum bar eftir að hafa horft á þau fljúga úr fókus.

Þrek og tár

Veit einhver fallegra lag? Hélt ekki.

Viltu með mér vaka er blómin sofa
vina mín og ganga suður að tjörn.
Þar í laut við lágan eigum kofa.
Lékum við þar okkur saman börn.
Þar við gættum fjár um fölvar nætur
fallegt var þar út við hólinn minn.
Hvort er sem mér sýnist að þú grætur.
Seg mér hví er dapur hugur þinn.

Hví ég græt og burt er æskan bjarta
bernsku minnar dáin sérhver rós.
Það er sárt í sínu unga hjarta
að sjá hve slokkna öll þín skærstu ljós.
Ó hve fegin vildi ég verða aftur
vorsins barn og hérna leika mér.
Nú er lamað þrek mitt, þrotinn kraftur
þunga sorg á herðum mér ég ber.

Hvað þá gráta gamla æsku drauma,
gamla drauma bara ór og tár.
Láttu þrekið þrífa stýristauma.
Það er hægt að kljúfa lífsins ár.
Kemur ekki vor að liðnum vetri?
Vakni ei nýjar rósir sumar hvert?
Voru hinar fyrri fegri betri?
Feld'ei tár en glöð og hugrökk vert.

Þú átt gott þú þekkir ekki sárin,
þekkir ei né skilur hjartans mál.
Þrek er gull en gull eru líka tárin,
guðleg svölun hverri þreyttri sál.
Stundum þeim er þrekið brýnt og kraftur
þögul höfuð féllu tár um kinn.
En sama rósin sprettur aldrei aftur,
þótt önnur fegri skreyti veginn þinn.

Grrrrrrrrrrrrrrrr....

Ég elska vinnuna mína. Samt reyndi ég tvisvar að vilja sjálfan mig til þess að kúka á mig í dag til þess að komast heim. En það var bara því ég og Völli Sexý(tm) héldum upp á það sem kallast í daglegu máli: "miðvikudagar eins og þeir ættu að vera." Bjór, fótbolti, tónleikar og meiri bjór. Sem betur fer var ég inni á kæli í allan morgun og gat kælt niður á mér lifrina sem var að vinna meira heldur en ég í dag. Ég hallaði allur til hægri í dag út af þyngdinni á lifrinni á mér.

Miðvikudagurinn náði samt að draga úr reiðinni sem hefur blundað í mér frá laugardegi. Það kemur stundum fyrir að ég og Völli sexý(tm) hellum nokkrum bjórum í okkur til þess að gera okkur meira sexý. Drekkum okkur þannig að segja sexý. Stundum, ekki oft, þá virkar þetta leikskipulag hjá okkur og veifandi fölsuðum fimmþúsundkrónaseðlum, gullyfirdráttardebetkortum og loforðum um frían nonna þá tekst okkur að plata einstæðar mæður af skítugari búllum bæjarins heim. Til þeirra*. Það hefur nokkrum sinnum komið fyrir að nonninn hefur ekki nægt og því þurft að fara með hana á bæjarins líka og jafnvel stoppað í sviðakjamma-dessert á bsí svo hún hafi eitthvað að narta í á leiðinni heim.

Ég get sagt margar góðar sögur af ævintýrum okkar en ég held að ég láti eina nægja. Þá tókst Völla sexý(tm) að plata eina úr mosfellsveit til þess að taka sig heim og það vildi nú ekki betur til en, ja annaðhvort hefur það verið kryddið af nonnanum eða kartöflunum á aktu taktu, að daman fær þetta heiftarlega vélindabakflæði daginn eftir og er algjörlega ófær um það að keyra strákinn heim. Hún otar að honum einhverju grænu korti sem síðar kom í ljós að var frá yngri dóttur hennar komið en Völli sexý(tm) sem hefur neitað að nota almenningssamgöngur eftir að fréttir um að fuglaflensa gæti mögulega kannski einhvern tímann kannski mögulega borist í menn maldar í móinn og hótar því að láta mömmu sína sækja sig og líta við í kaffi ef daman skutlar honum ekki heim. Daman sem er með samanbitnar varir og tárvot augu af bakflæði sér þess vegna engan valkost annan í stöðunni en að láta frumburð sinn skutla Völla sexý(tm) heim. Í dag er Völli sexý(tm) þekktur fyrir að láta oft út úr sér setninguna "Kallarðu þetta vandræðalega þögn? Ég skal segja þér frá vandræðalegri þögn!"

Ástæðan fyrir því að ég byrjaði á þessu öllu saman var sú að ég náði að plata eina dömuna um helgina. Fór líka með hana heim til mín! Kynnti hana fyrir Gönnsó og allt! Gönnsó er ekki hrifin af því að vera vakin klukkan sex um morguninn á sunnudegi til þess að vera kynnt fyrir tilvonandi tengdadóttur sem nota bene er með sósutaumana af nonnanum framan í og á sér. Þegar maður er líka búinn að vera að blæða yfirdrættinum í breezera og nonnabita í stúlkur þá býst maður svo sem alveg eins við því að maður gæti orðið heppinn. Ekki að þær ætli "aðeins að liggja á meltunni" og kasti sér svo í rúmið og steinsofni. Ég á meira að segja upptöku úr vefmyndavélinni þar sem ég er að hella úr góðglöðum skálum reiði minnar yfir þessari framkomu. Sit nakinn með stúdentshúfuna, sem fyrir mér er ómissandi partur af ástarmökum, fyrir framan tölvuna nýbúinn að skrá dömuna í framsókn.

*eins og ég segi við alla mína ættingja: "Hver heldurðu að vilji þrítugan gleraugnaglám sem býr ennþá heima hjá mömmu sinni? Nei, amma, ég er ekki að fara að ná mér í kærustu!"

Random mánudagur.

Jibbí Kóla!

Fer til útlanda 15. júní. Glaður. Mjög glaður.

Ég býð velkominn nýjan meðlim!

Hann tók áskorun minni og hér er hann með sitt fyrsta innslag:

FRIÐGEIR ER VINUR MINN!

Nei ég er ekki að læra fyrir fokking próf.

Ég hef spurt góðan vin minn Friðgeir G. Sigurðsson um það hvort hann væri ekki til að vera með smá horn hérna inni eins og einu sinni í viku. Þetta lítur mjög vel út og samningaviðræður langt komnar. Jafnvel að við gætum fengið fyrsta innslagið af "Friðgeir er vinur minn!"



Friðgeir, sem er kannski betur þekktur sem leigubílstjóri á númer 142 hjá Bæjarleiðum, mun þar syngja gamla íslenska slagara sem flest okkar ættu að kannast við. Ert þú tilbúinn í Friðgeir?

Allir með kossaveikina?

Hækkandi sól og allir óléttir eða með barn í barnavagni. Hvað er málið? Búðin er full af stúlkum með bumbuna út í loftið eða barn í vagni. Er eitthver keppni í gangi sem ég var ekki látinn vita af? Erum við strax farin að stefna á 400 þúsund? Endalausar spurningar sem ég fæ engin svör við. Sýnir bara hversu rosalega erfitt það er að vera ég. Hver myndi til dæmis vilja leggja sitt af mörkum í 400 þúsund takmarkinu með því að leggjast með þrítugum gleraugnagámi sem býr ennþá hjá mömmu sinni? Ekki ég! Ekki ég!

Svo þrammar þetta um bæinn rosalega stolt bara af því þeim tókst að gleyma að setja á sig dömubindi einn mánuðinn og fengu einhvern skítugan gaur sem vinnur á lagernum hjá Ó. Johnson og Kaaaaaber til þess að sæða sig! Er þetta kannski aukahluturinn fyrir sumarið? Þeytingur í annarri og barn í hinni? "Ég langaði bara svo mikið í barn! Það fer svo vel með ísnum þegar maður er niðri í bæ! Ha ha ha! Ég vill bara fá mér annað á næsta ári! Það er líka svo fínt að vera í svona feðraorlofi ógeðslega ófó og allt saman!"

Hvað var með það að vera óléttur um hávetur. Fela skömmina með þykkri dúnúlpu. Fólk í dag bara kann sig ekki. Hefur enginn ykkar verið að lesa dv og hlustað og/eða horft á fréttir? Það eru u.þ.b. 73% líkur á því að börnin verði kærð fyrir fjárdrátt, ofbeldi eða nauðgun. Þetta er vísindalega sannað og ekki hægt að mæla á móti því. Hin 27% verða barnaníðingar. Framtíðin er ekki björt. Hvenær urðum við eiginlega öll glæpamenn? Hvar beygðum við af réttri leið? Eru þetta sigurlaun sjálfstæðisins? Barðist Jón Sigurðsson virkilega til einskis?

Ég er farinn að njósna um nágrannann. Mér líkar ekki við smettið á honum og held ég ætti að koma upplýsinum um hann til Blátt áfram. Eða á maður bara að hringja strax í lögguna?

Skil´etta ekki.

Ég á að vera að læra. Sit og nenni ekki að lesa. Með bækurnar þó opnar... svona næstum þvi.
Ég er alla vegna búinn með skítölskuna. Hana þarf ég aldrei aftur að læra.

Það sem kom út úr sunnudeginum var að ég lærði að segja forhúðarostur á ensku og þýsku. Nú kann ég það á ensku og íslensku.

Og aldrei hafði mig grunað hversu fyndið orðið "forhúðarflasa" gæti orðið. Ég hlæ enn.

Feiti dvergurinn lætur til sín taka

Var næstum því búinn að sparka í mann í vinnunni í dag. Var búinn að miða út sköflunginn á honum en hætti við þegar ég hugsaði um öll atvinnuviðtölin sem mér yrði ekki boðið í.

Hefur einhver heyrt söguna af stelpunum að dýfa túrtöppum í ab-mjólk til þess að losna við sveppasýkingu? Ég var nefnilega að spá í því hvort þessir nýju ab-drykkir væru þá til þess að strákar ættu auðveldara með að dýfa typpinu ofaní til þess að berjast við sömu sýkingu? Hugsið um það næst þegar þið farið út í búð. Mér finnst það lógískt. Út í búð, kaupa drykkinn, inn í bíl, losa niðrum sig buxurnar og dýfa typpaling ofaní. Kláðinn horfinn. Svo gæti maður jafnvel bara keyrt heim með strákinn í ab-sundi og enginn tekur eftir því. Gaurinn sem brosir svona skemmtilega til þín og veifar á ljósunum gæti verið með typpið á kafi í ab-drykk og þig mundi ekki gruna neitt.

Slúttum þessu með teyknymind:

Hélt að gamla konan ætti að verða ánægð

Þetta samband Drengsins og Stúlkunnar er alveg að fara með Gönnsó. Ég hef látið þeim eftir herbergið og sit oftast á kvöldin einn með Gönnsó að horfa á gamlar veðurfréttir og bera saman hvað bæði veðurfréttamenn voru miklu sætari og veðrið betra í gamla daga. Ég hélt að Gönns yrði svo glöð að fá loksins mögulega tilvonandi tengdadóttur en eftir samræður okkar frammí í stofu þá er ég ekki svo viss. Vorum eitthvað að skoða fréttir frá ´83 þegar ég sný mér að Gönns og segi við hana eitthvað eins og: "hvað heldurðu að þau séu að gera þarna ein inni í herbergi? Þau eru varla að?... nei varla... getur ekki verið.."

Svo skokka ég fram í sígarettu og það næsta sem ég veit er að Gönns rífur upp hurðina á herberginu og tilkynnir hárri raustu að nú skulu allar hurðar heimilisins hafðar opnar því hún sé orðin svo hrædd við bruna. Annars situr hún bara í sófanum og nagar neglurnar og tékkar á krökkunum á fimm mínútna fresti.

Ég held hún sé að fá taugaáfall. En af hverju?

Leiðrétting

Ég finn mig knúinn til þess að leiðrétta misskilning sem komið hefur upp vegna frétta síðustu daga í fjölmiðlum. Ég og bubbi erum ekki búnir að opinbera eitt né neitt. Við erum einungis góðir vinir.

I have found my legacy!!!

Það er ekki allra að skilja eitthvað eftir sig. Ég hélt að mitt líf yrði ósköp venjulegt eins og á við um flest okkar en eftir mikilvægan hádegisfund sem ég fór á síðastliðinn laugardag þá hef ég uppgötvað það sem ég verð þekktur fyrir. Félagar í baráttunni! tobbalicious kynnir með stolti, hinn fyrsta en langt frá því síðasta: Hug A Sindri Day!

Það er komið að því. Þekkir þú einhvern Sindra? Langar þig að kynnast einhverjum sem heitir Sindri? Nú er tækifærið. Þann 15. september næstkomandi verður haldin hátíðlegur hinn fyrsti af mörgum Hug A Sindri Day! Það eina sem þú þarft að gera er að finna þér þinn Sindra og þann 15. sept. faðmar þú hann til þess að sýna honum hversu mikið þú metur hann.

Allir elska að minnsta kosti einn Sindra og nú er kominn tími til þess að við sýnum hug okkar í verki. Ert þú maður til þess að takast á við þessa "pepsí áskorun" hins nýja árþúsundar?

Undirbúningsvinna stendur nú sem hæst og ég get lofað því að innan skamms verður hægt að nálgast boli og barmmerki sem þátttakendur í Hug A Sindri Day geta borið á deginum stóra til þess að sýna öðrum hversu gefandi það er að faðma Sindra.