November 29, 2003

Textabrot dagsins

it's bugging me
calling me
and twisting me around

yeah I'm endlessly
caving in
and turning inside out

because I want it now
I want it now
give me your heart and your soul
and I'm breaking out
I'm breaking out
that's when she'll lose control

yeah it's hurting me
morphing me
and forcing me to strive

to be endlessly
caving in
and dreaming of my love

because I want it now
I want it now
give me your heart and your soul
I'm not breaking down
I'm breaking out
that's when she'll lose control

and I want you now
I want you now
I feel my heart implode
and I'm breaking out
escaping now
feeling my faith grow old
Nýr hlekkur

Loks búinn að setja hlekk á konuna sem ég vil kalla Florance Nightingale. Biðst afsökunar á því að hafa ekki sett þig inn fyrr.
Prüfung....

Upplifi alltaf eitthvað nýtt. Enn og aftur er ég edrú í bænum. Sem er allt í lagi. Skil ekki af hverju ég gerði það ekki fyrr. Er svolítið öðru vísi stemning að fylgjast með góðglöðum íslendingum skemmta sér heldur en að vera góðglaður íslendingur að skemmta sér. Skjólstæðingurinn orðinn ástfanginn af einhverri stúlku sem hann sá í gær sem væri ekki merkileg staðreynd fyrir utan það að kærastan hans kom í morgun í heimsókn á skerið. En skjólstæðingurinn hefur ráð undir rifi hverju og gerði mér tilboð sem ég get varla hafnað, gengur út á það að ég redda honum þessari íslensku sem hann er svo ástfanginn af þessa stundina og ég fæ "afnot" af kærustu hans allann þann tíma sem hún er á Íslandi. Er enn að reyna að finna svar við þessu. Fór þó með honum eldsnemma í morgun út á Loftleiðir að sækja stúlkuna, hálf átta á laugardegi, hvað er að koma yfir mig? Komst þá að því að löggan, sem maður sér ALDREI dags daglega, er MJÖG sýnileg klukkan hálf átta á laugardögum. Allt morandi í löggum og hér um bil hver einasti bíll sem átti leið um miðbæinn var stoppaður. Hvernig væri nú að þessar löggur létu frekar sjá sig í miðbænum á milli 23 og 4 um nætur til þess að fólk sé ekki hrætt við það að fara í bæinn?

Æ fokkitt. Víst ég er kominn í eitthvað móralskt væl þá nenni ég ekki að skrifa meira. Er að reyna að smíða ritgerð. Smitgerð.

November 28, 2003

Dagur byrjar

Ef Prestley væri á lífi þá væri hann pottþétt föstudagur. Ekki það að honum langi kannski ekki til þess að vera einhver annar dagur. Það er bara svo mikið rokk að vera föstudagur. Samt verður þessi helgi nú eitthvað lítið rokk, reyna frekar að koma einhverju í verk t.d hætta að reykja, hætta að drekka, fara að stunda líkamsrækt og borða alltaf hollann mat. Sýnist þetta vera eitthvað sem mér ætti alveg að takast. Varla að maður þurfi að leggja mikið á sig? Hversu erfitt ætti það að vera að breyta örlítið til?

Gafst upp. Alla vegna á reykingunum sko. Ekki það að ég hafi verið að reykja þessa síðustu fyrir mig, heldur var það meira gert fyrir sígarettuna sjálfa. Hún lá þarna ein og yfirgefin og kallaði til mín: "Reyktu mig tobbalicious, reyktu mig." Hver er ég að neita lítilli sígarettu um eina ósk. Ekki búinn að fá mér að drekka í morgun svo þetta með sígarettuna var bara svona smá hliðarspor. Ekkert til að hafa áhyggjur af.

Nú er það svo að í því (skrifaði þbí, en ég held það sé ekki orð?) alþjóðasamfélagi sem ég lifi og hrærist í hef ég eignast einhver ógrynni af "vinkonum". Sem gefur enn og aftur til kynna að ég sé "þveröfugur". Nú held ég ágætis sambandi við þær í gegnum svokallað "alnet" með "alnetspósti" sem væri ekki í frásögu færandi. Nema hvað nú er ég að fá fleiri hundruð vinakeðjubréf sem taka hér um bil klukkutíma að lesa og fjalla um það hversu mikilvægt það er að rækta sambandið við vinina. Alltaf slædsjó með voða sætum myndum af björnum eða einhyrningum að sleikja eyrun á öðrum björnum eða eihyrningum sem ég skoða til enda vonandi það að kannski hafi stúlkurnar látið fylgja með eina "heimatilbúna mynd" af sjálfum sér í lokin. Hefur ekki gerst enn, nema þegar mamma sendi mér svona "heimatilbúna mynd" af sjálfri sér með orðunum: "Bara svo þú vitir að ég sé að hugsa til þín". Eníveis, þá er alveg ómögulegt að taka á svona málum. Þessir skítlendingar eru svo rosalega tilfinningaríkir og eru í mesta sakleysi að sýna manni smá vinahót en gera sér ekki grein fyrir því hvað þetta er pirrrandi að fá þetta. Svo er maður settur í ómögulega aðstöðu því ekki getur maður svarað þessu með t.d "hvað í fokkinu varstu að senda mér? Átti þetta að vera sniðugt eða?" Ætli það endi ekki með því að ég búi til mitt eigið slædsjó um pirringinn yfir því að fá slædsjó. Slædsjóið sem gert var til að enda öll slædsjó? Gæti gengið.

Talandi um skítlendinga. Þá er það nú komið í ljós að forsetinn býr í ráðherrabústaðnum. Sögðu mér það í gær. Ekki ætla ég að leiðrétta þessa mjög svo góðu sögu sem gengur á milli þeirra. Auk þess sem ég er að reyna að sannfæra þau um það að í stað þess að láta hundaat þá erum við með okkar eigið íslenska at sem gengur út á það að láta kindur berjast til síðasta blóðdropa. Þjóðaríþrótt íslendinga er sem sagt kindaat. Látið það ganga.

November 27, 2003

Hef varla hugmynd um það hvar ég er

Dagurinn búinn og ég er enn heima. Heima að reyna að skrifa ritgerð. Vantar kannski örlítið upp á áhugann. Kemur fyrir ekki satt? Heyri í ykkur vonandi á morgun.

November 26, 2003

Won´t remain unfrozen

Freakin' hell maður. Er ekki kominn miðvikudagur? Ekki mánuður í ammæli. Ykkur er öllum boðið. Verður reyndar ekki haldið uppá það hér á landi. En þeir sem sjá sér fært um það að mæta til útlanda og fagna með mér mega það. Lofa samt engum kökum.

Annars held ég áfram, nauðugur/viljugur, að taka þátt í þessu blessaða lífi. Fattaði það samt í dag að alveg sama hversu mikið ég hugsa um það þá hef ég ekki hugmynd um það hvernig melóna er á skítölsku. Þetta á ég samt að vita. Ef ég fæ þetta á prófinu tek ég pólitíkina á þetta og segi um það bil 20 sinnum: "Þetta er góð spurning."

Góð spurning my bleedin' ass. Samt furða mig á því hvað maður er slakur á öllu þessu bankamáli. Nú hef ég oftar en ekki verið kallaður róttæklingur. En ég hef góða ástæðu fyrir því að opna ekki munninn yfir þessu máli. I-j-u-s-t-d-o-n-t-g-i-v-e-a-f-l-y-i-n-g-f-o-k-k. Málið leyst. Auk þess sem ég hefði tekið þessum samning án þess að blikna.

Annars er ég búinn að vera lesa þessi skrif sem fólk er að láta frá sér þessa dagana um kaupþingsdrengina. Gott að sjá það hvað Íslendingum blöskrar svona framkoma, hversu siðblindir þeir séu, fjarri raunveruleikanum og jafnvel glæpamenn. YEAH RIGHT!!!!!! Hinir siðprúðu, sanngjörnu og heilögu hafa talað! Það hefði AUÐVITAÐ aldrei tekið við svona góðum samning. NEI HEY! Sé fyrir mér samningaviðræðurnar:

Stjórn Kaupþings: "Hér er samningur sem gæti fært þér 600 milljónir eftir 5 ár ef allt gengur upp. Það besta við hann er að þú tapar aldrei á honum, við tryggjum það."
Siðprúði Íslendingurinn sem blöskrar græðgi annarra: "Nei!! Ætlar enginn að hugsa um fátæka verkamanninn? Hvers á hann að gjalda? Takið þessa silfurpeninga og troðið þeim! Þið ættuð að skammast ykkar! Lækkum frekar launin okkar og lækkum vexti bankans. Þannig græðum við. Þurfa bankar alltaf að snúast um peninga? Hvað með að leggja aðeins meira inn í Gleðibankann? Leggja rækt við sálina."

Ná kannski að blekkja sjálfan sig en.... gott ef þeir geta séð geislabauginn þegar þeir líta í spegilinn. Það skal enginn segja mér það að þeir hefðu ekki allir skrifað undir og tekið þessu á þess að hugsa sig tvisvar um. Alltaf gott að geta sannfært sjálfan sig um það að maður sé svo miklu betri en aðrir. Sem betur fer fyrir mig þá er ég ekki haldinn þessum sjúkdóm því ég veit svo vel hversu gallaður ég er og því ekki betri en aðrir. Sé það hvernig þetta sama fólk á eftir að leggja meira til góðgerðarmála, jafnvel vinna sjálfboðavinnu hjá mæðrastyrksnefnd þegar það fær næst launahækkun. Gott til þess samt að vita að fullkominn jöfnuður næst þegar þetta fólk kemst til valda. Einmitt!!!

Búinn að tjá mig um þetta mál sem sagt. Ætlaði ekki að gera það en svona er maður nú vitlaus. Læt hér link á texta sem fjallar um það hvernig ég ætla að taka á kvennamálum það sem eftir er ævinnar. Why bother?

November 25, 2003

Dettur varla neitt í hug

Kominn með leið á því að þurfa að þykjast. Í gær þurfti ég voðalega mikið að þykjast. Kannski ég hendi bara sprengju hér inn. Veit nebblega leyndarmál. Leyndarmál sem ekki má segja frá. Skil ekki af hverju ég er að halda þessu leyndu. Fyrir mér skiptir það ekki rassgat máli. Get bara ekki gert neitt fyrir sjálfan mig. Alltaf að gera hluti fyrir aðra. Kominn tími til þess að ég hætti því. Ætli það sé ekki ástæða þess að ég sé drifinn áfram af áhugaleysi, því ég er búinn að þykjast síðan í september og er lífsins ómögulegt að halda áfram nema ég hætti að þykjast. Lífið sem sagt búið að standa í stað í marga mánuði. Væri svo sem allt í lagi ef ég væri að gera það fyrir sjálfan mig en ég er svo vitlaus að ég get það ekki einu sinni.

Þá megið þið líka vita það að allt sem hér er skrifað inn er aukaefni. DVD diskurinn má nebblega ekki koma út til að vernda aðra. Mig langar til að skrifa miklu meira hér inn en hef ekki kjarkinn í mér til að gera það. Mér ber engin skilda til þess en.. er bara svona líka voðalega góður strákur að ég er til í að fórna eigin geðheilsu til þess að aðrir fái sínu framgengt. Nenni svo ekki að vera í feluleikjum, skammast mín fyrir svo lítið sem ég hef gert um ævina og er harður á því að maður eigi aldrei að þykjast vera eitthvað annað en maður er. Nú hljómar þetta eins og ég ætli að koma út úr skápnum en verð að valda ykkur vonbrigðum því að ég hef engan áhuga á því. Ekki þó ég fengi sykurpabba sem gæti haldið mér uppi í skiptum fyrir það að ég þryfi honum með svampi öll kvöld.

Mig langar bara til þess að lifa því lífi sem ég ætti að lifa, ekki lífinu sem ég þykist lifa. Stundum er maður bara svo vitlaus og ólmur til þess að passa upp á aðra. Gefið mér nokkra daga í viðbót og þá kannski tekst mér að losa mig, verða sannur tobbalicious og hætta að ljúga að ykkur hér á blogginu og sagt ykkur hvað í rauninni ég er að gera alla daga.

November 24, 2003

Mark this life as a draft

Það kemur alltaf að því á mánudögum að maður fær nóg. Ætli það hafi ekki verið skólinn sem gerði útslagið í dag. Leiðinlegustu tímar dauðans. Well, lifi þetta helvíti af. Mundi síðan eftir því að Stjáni læt eitthvað fáránlegt út úr sér á laugardaginn sem ég ætlaði svo að muna eftir og gera grín að henni. En í ellinni er ég orðinn gleyminn. Kannski er ég bara að reyna að gleyma? Alla vegna fram að áramótum. En þá hefst einmitt nýja lífið. Nýr tobbalicious. Spurning hvort ég fari ekki bara að safna skeggi aftur? En það væri bara gamli tobbalicious er það ekki? Þetta kemur allt saman í ljós. Er ekki að stessa mig á því frekar en öðru.

Djöfull er mikill þreytu og hungur mánudagur í mér. Reyni að finna eitthvað fyndið til að skrifa en mundi þá að ég er ekki rassgat fyndinn svo ég gæti örugglega ekki bjargað því. Reyndar búinn að finna eitthvað að gera, ætla að senda póst á Lín og athuga hvort ekki sé lánshæft námið í þessum skóla. Get ekki séð af hverju Lín myndi neita mér um lán. Ef það gengur ekki þá verður stefnan sett á masterinn í tjáningu. Kannski ég hafi alltaf fundist ég vera svona heftur í lífinu vegna þess að mig hefur skort tjáninguna? Svipað og með samkynhneigða, eru þeir ekki alltaf að tala um það hvað þeir verði frjálsir þegar þeir loks koma út úr skápnum? Ég frelsast þegar ég læri að tjá mig. Sé fyrir mér fyrirsögnina í séð og heyrt: "Tjáið sæta naflann minn!" Fer í fólk með Sillý og lýsi því grátandi hversu mikil frelsun það hafi verið að losna undan oki þagnarinnar og geta loksins tjáð mig.

Mín bíður skemmtileg ritgerð að skrifa, ljúga mig út úr því að fara með skjóstæðingnum í Ikea og skrifa svo hótunarbréf til helstu ráðamanna þjóðarinnar. Kannski ekki þetta síðasta en samt væri það nú til þess að halda manni í viðbragðstöðu ef maður vissi að það væri von á lögreglunni á hverri stundu.
Glæpamaður!!!!!!!

Búinn að finna kvikindið sem áreitti mig. Svona líta þeir út sem hika ekki við að níðast á og niðurlægja aðra. Þeir sem hafa nánari upplýsingar geta haft samband við lögregluna eða stígamót. Mér finnst ég vera skítugur. bú hú hú. Auk þess sem Stjáni fær skömm í hattinn fyrir það að hafa sýnt þessu engann skilning. Bú hú hú.
Ágætis helgi

Svolítið vel tekið á því um helgina. Borga seinna. Útlendingapahtí á föstudag og varð fyrir þeirri skemmtilegu lífsreynslu að ég var áreittur kynferðislega á sólon. Gripið þéttingsfast í rasskinnina á mér og gerandinn sleikti svo varir sínar munaðarlega. Er ekki enn búinn að gera upp hug minn hvort ég eigi að kæra. Ég er bara svo miklu meira heldur en þessi meitlaði líkami. Skjólstæðingur minn komst í feitt og náði að troða tungunni á sér upp í viljuga "ástandsstúlku". Ég auðvitað hellti mér yfir hana og hrópaði að henni: "Kanamella! Kanamella! Komdu þér aftur til Rússlands!" Fór eitthvað illa í þau, en einhver varð að segja það.

Laugardagurinn var aftur á móti tekinn með Bjórmálaráðherra og hans lagskonu Stjána. Slaxmál og læti á prikinu. Ég og Stjáni hristum Bootyana í takt við Snúp. Þokkalega svartar rætur í okkur báðum.

Helginni svo slúttað með kjötsúpu hjá afa og ömmu.

November 21, 2003

'Cause you and me are both one and the same

Sérlegt alteregó mitt og nú föstudagspistlahöfundur, Breki Friðmar, ætlar að leggja línurnar fyrir helgina. Stefnir held ég í rosalega helgi. Skemmtun helgarinnar felst í því að reyna að koma frá sér ritgerð. Skjólstæðingurinn á eftir að gera sitt besta til þess að reyna að draga mig út úr húsi, tekst það alveg örugglega. Hef litla mótstöðu gagnvart útboðum. Allur skaðbrunninn á puttunum eftir að hafa tekið disk út úr ofninum. Hví gerir maður svona vitleysu? Vissi uppá hár að helvítið var langt fyrir ofan suðumark. Samt greip ég um hann báðum höndum og hélt í dágóða stund. Búinn að segja ykkur að ég er ekki sá skarpasti. Fokkk hvað mig svíður núna. Ha ha ha ha ha. Hlæ bara að þessu.

Legg land undir fót á eftir og skelli mér til keflavíks að sækja nýjan skítlending. Sá er vinur skjólstæðingsins. Svo stelpur. Ef ykkur vantar skítlendinga þá á ég nóg af þeim. Fínir strákar. Bara svo þið vitið þá tek ég 5000 kall fyrir miðlunina.

Nú eru allir hvattir til þess að hringja í skartgripaverslun Franch Michelsens (borið fram Frentsj Mitjselsen) og spyrja hvort Georg Jensen (Gjorgj Djensen) sé að vinna. Svo krakkarnir hafi eitthvað að gera um helgina. Skemmtið ykkur annars bara vel því ég veit það að ég geri það.
Ljóðskáldið hálslausa vann!


Hvar er hálsinn á mér????

Skittir ekk'máli. Ég er herra sland.

Verði ykkur að góðu.

November 20, 2003

Gaman í ammæli

Jæja henti mér í skítalaammæli í gær. Skjólstæðingurinn minn a.k.a "Módelið frá Mílanó" splæsti á dómínós. Drukkum svo eitthvað sem átti að heita rauðvín en var meira rauðvatn. Einhverjum snilling datt það í hug að það væri sniðugt að setja líter af rauðvíni saman við líter af vatni og henda svo í sódastreamtæki. Svo rauðvatninu var skellt í sig og svo haldið á Dillons. Fínn staður Dillons. Eins og alltaf hjá þessum skítlendingum var alltof mikið af fólki. Fjölgar sér kynlaust væntanlega. Hefur verið framkvæmd rannsókn á þessu?? Fullyrði það hér með að skítlendingar fjölga sér kynlaust, hef séð það gerast.

Hvernig metur maður ammæli? Ef ammælisbarnið drepst áfengisdauða þá er það gott pahtí. Brilljant.

Svo komst ég að því í gær hvað strákar eru vitlausir. Sko... það var einhver skítlendingurinn að reyna við skítlendingu. Málið var bara það að honum langaði voðalega mikið til að gefa henni sígarettu nema hvað hann átti engar til að gefa. Auðvitað kemur hann upp að tobbaliciousi og spyr hann hvort hann væri til í að gefa sér sígarettur tvær. Ég tók mér smá tíma til að hugsa málið og áður en ég veit var hann búinn að leika af sér. Veifaði framan í mig 100kr og sagðist vilja kaupa tvær. Aldrei! Aldrei! sýna öðrum hvað þú ert desperate. Svo tobbalicious sem er skarpur sem múldýr lagði saman einhverjar tölur og fékk út aðra tölu snéri sér að honum og sagði að hann gæti fengið eina ókeypis eða tvær fyrir 100. Spurði svo hvort hin sígarettan væri fyrir skítlendinguna. Skítlendingurinn játti því. Svo ég, herramaðurinn sem ég er, bauðst til þess að gefa henni bara sígarettu. Nei, það var alveg ómögulegt. Af hverju? Spurði ég. Er ég ekki bara að gera þér greiða? Læt hana bara hafa sígarettu og þú sparar þér 100 kall. Málið leyst. Ég held þú skiljir ekki, sagði hann, mig langar rosalega til að gefa henni sígarettu. Gerðu það seldu mér tvær fyrir 100. Get svo svarið það að ég held að kvikindið hafi náð að beygja gullið. Þá gafst ég upp. Er bara svo góður maður. Leyfði honum að kaupa af mér sígarettur til að gefa skítlendunni.

Farinn að þynnkast.

November 19, 2003

Getur einhver fundið tobbalicious???

Like it used to be

Lunch með mummy dearest áðan. Hef aldrei áður borðað lunch með henni. Fannst ég vera voða merkilegur og því svaraði ég öllum spurningum hennar á þessa leið: "fa fa fafa fa fafafa." Held henni hafi ekki verið skemmt. Það á heldur ekkert að vera skemmtilegt að vera foreldri, hvað gaf henni þá hugmynd veit ég ekki.

Hef verið sakaður um það að verða æ ruglingslegri með hverjum skrifunum. Ég sem skrifa ekkert nema hárbeitta þjóðfélagsádeilu. Minnir mig á það þegar ég var stoppaður einu sinni niður í bæ um klukkan sex um morguninn með orðunum: "Ég gæti alveg lamið þig." Sem ég svaraði: "Já?" Svo honum fannst við hæfi að bæta við: "Ég gæti alveg fengið menn til þess að berja þig." Svo ég sagði: "ókei." Svo mörg voru þau orð. Höfum ekki talast við síðan og ekki enn verið barinn. Vandamálið með æskuna í dag, stendur ekki við neitt. Ruglingslegt my ass!

Lenti enn og aftur í því að einhver heilsaði mér sem ég hef ekki hugmynd um hver er. Reyndar myndarlegasta stelpa sem það gerði. Ég hlýt að líta út eins og einhver annar. Tvífari dauðans. Allir þekkja mig en ég er það þykkur að ég man bara ekki eftir að hafa hitt neinn. Þarf að fara að ganga með skilti framan á mér sem á stendur: Ef þú þekkir mig og ætlar að heilsa, vertu þá svo vænn að kynna þig. Þetta fer að vera vandræðalegt. Vissi ekki að ég þekkti svona marga eða kannski frekar að gaurinn sem ég er alveg eins og þekki svona marga.

Komið nóg í dag. Skítalinn farinn að láta í sér heyra og heimtar að hitta mig í kaffi. Læt það eftir honum og undirbý mig fyrir ammælisveislu í kvöld. Vona að ég hafi stjórn á sjálfum mér og detti ekki í það. Nenni ekki að vera þunnur á morgun. Reyna að koma þessum fyrirlestri/ritgerð frá mér. Þetta á reyndar að vera fyrirlestur um eitthvað tengt gagnagrunnum og gagnasafnsfræði en ég er að spá í það að grafa upp gamlan fyrirlestur úr mr um Júlíus Sesar og athuga hvort einhver fatti það. Þarf ekkert að vera? Ef þeir fatta það er ég tilbúinn með svar: "Nú? Gagnasafnsfræði segirðu? Ég hélt að þú hefðir sagt saga."


Ástæða þess að ég hætti í tölv. (frá Völundi)

Hornasumma einhyrnings

Var með einhvern allt annann link. Fokk. Brýt á mér putta til að refsa sjálfum mér. Krakk!
Textabrot í tilefni ástarinnar (sniff sniff)

Now he's gone I don't know why
And till this day some times I cry
He didn't even say goodbye
He didn't take the time to lie

Bang bang he shot me down
Bang bang I hit the ground
Bang bang that awful sound
Bang bang my baby shot me down


I was five and he was six
We rode on horses made of sticks
He wore black and I wore white
He could always win the fight

Bang bang he shot me down
Bang bang I hit the ground
Bang bang that awful sound
Bang bang my baby shot me down

Seasons came and changed the time
When I grew up, I called him mine
He would always laugh and say
Remember when we used to play

Bang bang I shot you down
Bang bang you hit the ground
Bang bang that awful sound
Bang bang I used to shoot you down

The music played and people sang
And just for me the church bells rang

Now he's gone I don't know why
And till this day some times I cry
He didn't even say goodbye
He didn't take the time to lie

Bang bang he shot me down
Bang bang I hit the ground
Bang bang that awful sound
Bang bang my baby shot me down


November 18, 2003

Til að segja eitthvað

Ammæli á morgun svo ég reyni að læra í dag. Skilaði loks af mér eineltiskönnuninni sem ég fékk í ágúst. Sagði já við öllu. Lagður í einelti, andlegu og líkamlegu ofbeldi og kynferðislegri áreitni af bæði kennurum og nemendum. Ætti að gefa henni skemmtilegan blæ. Auk þess sem ég sagðist lenda oft í því að stúlkurnar á kaffistofunum skvetti framan í mig kaffi. Reynið svo að halda því fram að þið eigið við vandamál að stríða. Fokkitt, farinn að gera annað.

November 17, 2003

Spitting out my teeth!

Búinn að gera merkilega uppgötvun og gæti hún jafnvel verið merkilegri en andskotinn. Til þess að komast af, án þess að hrynja niður af hungri þarf þrjá hluti. Einungis þrjá og þá ertu reiðubúinn/ið í lífið. Sko í fyrsta lagi þarf maður mjólk, svona til að fá hæfilegan skammt af kalki. Núðlur svo maður fái eitthvað sem jaðrar við það að vera föst fæða. Best er svo að skola öllu niður með sígarettu.

Mjólk + núðlur + sígarettur = heilbrigður morgun/hádegis/kvöldmatur

Það er náttúrulega hægt að fikta aðeins með þetta og jafnvel blanda saman í hnausþykkann "sælkerasjeik". Þá er samt best að sjóða núðlurnar fyrst. Annars skilar bragðið sér ekki í sjeikinn. Passið ykkur líka á því að setja sígarettuna í blandarann. Sígarettan er meira svona eftirréttur. Sé ég fyrir mér fjölskyldumáltíðina í framtíðinni:

"Pabbi, hvað er í dessert?"
"Nú, það er auðvitað sígaretta sonur sæll! Ha! Ha! Ha!"

Gerðist um helgina að það kom kona inn í búðina til mín þegar ég var að vinna á kassanum og ég held ég hafi farið aðeins yfir um í að segja henni álit mitt á henni. Sko.. sjáið nú til.. þetta var kona á þrítugsaldri og ég sá alveg á henni þegar hún kom inn að hún hafði ekkert gott í hyggju. Þegar maður er vinna í þessum þjónustustörfum þá tekur maður eftir þessum hlutum. Samt ákvað ég að reka hana ekki út heldur gefa henni séns.. er bara svo góður í mér. Svo hendir hún vörunum upp á færibandið, ég renni þeim í gegn og allt virðist með góðu. Hugsaði með mér að kannski hefði mér bara skjátlast. Kemur fyrir. Ekki oft, hér um bil aldrei. Þá kom sprengjan! Á dauða mínum átti ég von en ekki þessu.

Haldið að kvikindið hafi ekki horft framan í mig, með bros á vör nóta bene, og spurt sí svona hvort við seldum ekki smokka!!!!!!!!!!!!! Reyndi nú að bjarga málunum með því að þegja og stara bara beint framan í hana líkt og spurningin hefði aldrei verið borin upp. Til þess að bjarga okkur báðum frá frekari skömm. Það er nú kannski best að ég sé ekki að segja þessa sögu mikið lengur frá minni hlið þar sem ég hef þegar haft samband við lögmann minn svo hann geti undirbúið mál mitt á hendur þessari ungu konu. Það sem fylgir hér á eftir er tekið beint af hljóðupptöku verslunarinnar. Þar sem ég vil viðhalda nafnleynd mun "konan" vera þekkt undir nafninu "konan" og ég undir nafninu starfsmaður.

"kona": "Eruði með smokka, eða?"
Starfsmaður: "Þeir hanga þarna fyrir aftan þig. Hóra!"
"k": "Já, takk. Ha! Hvað sagðirðu?!!"
S: "Ekki neitt. Glyðra"
"k": "Hva.. hvað meinarðu? Ertu eitthvað þroskaheftur, eða?"
S: "Ég er alla vegna ekki siðblindur. Liggur greinilega bara undir hverju sem er! Kannt ekki að skammast þín. Ég þekki "konur" eins og þig, alltaf á happy hour að leita að smáskammti af hamingju, ekki satt?"
"k": "Ég veit ekki hvað......"
S: "Nei er það ekki? Hugsar aldrei málið til enda. Veður bara áfram, með þína smokka, máluð í framan líkt og gleðikona. Gleðikona! Gleðikona! Hvað er heimurinn að verða ef fólk kann ekki að skammast sín lengur? Veður hér inn með varalit út á kinn og krefur mig um smokka. Mér er næst lagi að hringja í pabba þinn! Hann hefur gott af því að vita hvað "dóttir" sín er að gera alla daga. Myndi trúa þessu upp á unglingana, en þegar fullorðin kona líkt og þú ert farin að haga sér svona, þá er nú fokið í flest skjól!"
"k": "Gæ.. gæ.. gæti ég bara fengið að borga?"
S: "Var það eitthvað fleira?"
"k": "Nei, takk."
S: "Þetta eru þá ****kr."
S: "Takk fyrir komuna. Vonandi kemur þú fljótlega aftur til okkar!"

Á þessum tímapunkti hafði hún greinilega áttað sig og hraðaði sér út snökktandi. Skömmin var greinilega svona mikil. Áttaði sig á því að hún er bara skítug gleðikona. En sem betur fer eru siðapostular eins og ég ennþá til og erum alltaf tilbúnir að rétta þeim, sem villst hafa af réttri braut og fallið fyrir lystisemdum þessarar Sódómu sem við búum í, hjálpar hönd við að feta hina einu sönnu braut hamingju og lífsleikni. Eins og ég hef sagt áður þá er ég bara svona góður.
Djöfuls leiðindi!

Smá mánudagur í manni svo ég ætla að nýta mér aðeins þunglyndið sem fylgir þessum degi. Er nú í fyrsta skipti að hlusta á Sombí þáttinn hjá þeim Sigurjóni og DrpunkturGunna. Aldrei og þá meina ég aldrei skal ég skilja það hvað Sigurjón Kjartansson er að gera í útvarpsþætti sem kenndur á að vera við húmor. Maðurinn er gersamlega algjörlega fullkomlega gersneyddur öllu sem kallast getur húmor. Nú held ég að ég sé að hlusta á þetta með opnum huga.. en ekki einu sinni það getur bjargað þessu. Því oftar sem hann opnar munninn til þess að koma einhverju út úr sér sannfærist ég meir og meir. Just ain´t funny. Virkaði fínn sem bremsa á Jón Gnarr, en þegar húmorslausir menn ætla að þykjast vera fyndnir þá er það einungis sorglegt.

Varð líka fyrir þeirri sorglegu lífsreynslu að sjá hann fara með svokallað uppistand. That hurt. Eitthvað um að fara á stefnumót með níræðri einfættri konu. Reyndar byrjaði "brandarinn" með því hve gömul hún væri, þegar enginn hló ákvað hann væntanlega að bæta þessu með að hún væri einfætt. Sem betur fer þá var tími hans á enda því annars hefði hann örugglega bætt því við að hún væri með gervihönd. Þá hefði salurinn væntanlega sprungið úr hlátri. Eins og þeir segja, ef það virkar ekki í fyrstu tilraun þá skaltu endilega segja það aftur bara aðeins hærra. Ekki það að ég ætlist til þess að Sigurjón hætti í útvarpi, hann ætti samt að láta það vera að þykjast vera fyndinn. Maður getur einungis blekkt hlustendur ákveðið lengi, eftir fjölda ára af engu fyndnu þá hlýtur maður að geta viðurkennt fyrir sjálfum sér að maður sé ekki fyndinn. Mikilvægast að sættast við sjálfan sig, geta litið í spegilinn og verið sáttur við það sem maður sér. Sigurjón gæti litið í hann og sagt við sjálfan sig: "Djöfull er ég bara ekkert fyndinn, merkilegur andskoti."

Talandi um merkilegan andskota. Hvað er málið með ungversku auglýsingarnar hér að ofan? Sendi gúgl harðort bréf í tilefni af því að þeir séu að gera lítið úr menningararfleið minni. Íslandi allt! Líkt og við köllum oft á ungliðafundum Framfarafélagsins sem ég er farinn að sækja í kjallaraíbúð í breiðholtinu á þriðjudögum. Horfum alltaf á fyrri hlutann af Romper Stomper tökum svo pásu og horfum á fyrri hlutann af American history X. Þarf einhvern tímann að leigja þær og sjá hvernig þær enda.

Best að nýta þetta hatur sem ég ber til dagsins í dag og henda mér í skóla. Maður verður að láta sjá sig öðru hvoru.
Spice up your life!

Helgin búin. Samt er þetta búið að vera fínasta sko. Föstudagur var lengi á stað, eftir átök fimmtudagsins en Lilya-4-ever er góð mynd en kannski ekki eitthvað sem maður vill horfa á áður en maður ætlar út úr húsi. Samt náðu Gullfoss og Geysir að rífa mig upp úr skömminni með snilldarlögum, hvílik snilld að hafa farið út, stefni á það að koma mér aftur til þess að sjá þá. Dansaði eins og óður. Kom mér svo í vinnu á laugardag, alltaf erfitt eftir að hafa skemmt sér daginn áður en það er ekki eins og starf í verslun sé það erfiðasta í heimi. Ekki eins krefjandi og margir halda. Skellti mér svo eftir vinnu til JóSpörra og fékk hjá þeim bjór og G&S (sem er náfrændi G&T). Svo, skítalir á Kúltúra og Kaffibarinn af öllum stöðum. Snéri heim allsgáður og hefði þess vegna getað verið akandi. Tókst samt að halda mér sofandi til hálf þrjú, þegar ER hringdi og við ræddum okkar áhugamál, þýskar orðabækur. Þurfti þó að setja inn nýtt stefnumót í fílófaxið, kemst á jólahlaðborð þann 5.des. Endaði svo daginn á því að þurfa að skúra um hánótt þar sem ég svaf yfir mig. Kenni öllum öðrum um en mér. Ég geri nebblega aldrei neitt vitlaust, það eru allir aðrir sem klúðra málunum. Svo er það bara skóli á morgun, gleðin hættir aldrei.

November 14, 2003

Stál og fokking hnífur

Gleði í hjarta. Mjús miðar í húsi. Svo það verður alla vegna gleði í des. Verð reyndar að segja það að það voru kannski mistök að fara í gær og fagna því. Endaði með því að vera keyrður niður með innkaupakerru og er allur bólginn á hægri löpp, hægri hönd og hægri öxl. Hættulegir þessir útlendingar þegar þeir eru komnir í glas. Annað en ég sem er ljúfur sem lamb í glasi. Í alvörunni. Lofa. Farinn að sleikja sárin og finna afsökun til þess að þurfa ekki fara á sangriahátíð í kvöld. Don´t these people ever stop drinking?
Eða ekki???

Kannski heyrumst við aldrei aftur. Sumir segja heyrumst, en svo heyrast þeir aldrei aftur???

November 13, 2003

Bang bang, my baby shot me down

Því meira sem ég hugsa um það þá er ég alveg 100% á því að Kæl Bæl er brillíant hlutur. Loksins hefur líf mitt öðlast tilgang og þessi flashbökk sem ég hef alltaf fengið um ævina eru ekki lengur vitleysa og hræðsla um að mamma hafi verið að lauma smjörsýru ofaní hafragrautinn þegar ég var ungur. Reyndar samt gruna ég kellinguna um það að hafa gert það, vitum öll að mæður eru sadískir andskotar. Going to hell for that one.

Kominn með einhvern reykingarhósta dauðans. Þá myndu sumir segja: tobbalicious, hættu að reykja. Því svara ég: "Hætt þú bara sjálfur að reykja!". Útrætt mál. Ég er svo góður í svona rökræðum. Fór einu sinni á JC ræðunámskeið sem endaði eins og öll námskeið sem ég fer á, þeir báðu mig um að kenna sér. Ég held það sé bara út af því hve fallegur ég er. Fallegastur ég er, fyrirgefið.

Lítið gert um helgin held ég. Eins og vanalega ætla ég að vinna því ég er svo rosalega duglegur. Heyrumst.
Meira blóð!

Orðinn ástfanginn af Tarantino núna. Sem þýðir væntanlega að Monica verður að hverfa af desktopinu. Eða ekki. Snilld sem kILL bILL er maður. Grét, hló og skemmti mér æðislega. Svipað og þegar ég stunda kynlíf en það er önnur og lengri saga. Kom mér loksins í það að sjá kill bill umfang eitt, þurfti reyndar að snara nokkrum línum af japönsku yfir á ítölsku meðan á myndinn stóð en það pirraði engan nema alla sem þurftu að sitja nálægt mér. Sem mér finnst allt í lagi því að þau voru ekki ég, stundum er svo æðislegt að vera ekki ekki maður sjálfur.

Tvöföld neitun. Takið þetta, troðið í pípuna ykkar og reykið það íslenskufræðingar.
Úúúúúú!! tobbalicious er að reyna að stofna til illinda, brjálaður strákur þessi tobbalicious. úúúúúúuu!

Brjálaður dagur sem gekk út á lærdóm, spjall við skorarformann, vinnu, bíóferð og svo éta þegar klukkan er eitt um nótt því það einhvern veginn bara gleymdist. Lærði og fór í tíma, undur og stórmerki. Fór og hitti formann tölv. sagði mér að það væri ekki útilokað að ég fengi tölv. metið en samt þyrfti að leggja það undir æðsta ráð verkfræðideildar, einhvern gaur sem kallar sig Kalífas stjórnar því ráði og hann verður að leggja blessun sína yfir ósköpin. Vonum bara að loforð mitt um "kynlífsgreiðar fyrir einingar" gangi eftir. Svo reddaði ég því þannig að börn landsins geta verið viss um það að leikföngin um þessi jól eru komin í hús. Leikfangaverslunin á Laugavegi er troðfull. Farið nú og kaupið leikfang þar í tilefni dagsins. Kill Bill. Kill Bill. Kill Bill. Bjór. Svo henti ég pasta í pott og át. Seint. Því ég kom heim seint og 10-11 var lokuð. Svo morgunmatur er í svolítilli biðstöðu þangað til þeir opna aftur.

Þangað til á morgun. Kill Bill.

November 12, 2003

Blooming flowers walz before me

Stundum er fólk vitlaust. Gerið það fyrir mig að lesa þetta. Ef þið getið hjálpað manninum þá endilega hafið samband við mig, ég á nebblega við sama vandamál að stríða.

Að meta eða meta ekki? Þar liggur efinn.

Nú er komið að úrslitastund. Fundur með skorarformanni og spurning hvort karlinn gefi mér einingarnar eða fari í fýlu því ég vil ekki læra tölv. Vonum að karlinn sé líbó á þessu, ég er það alla vegna.

Endurheimti trúna á sjálfan mig og eldamennsku mína í gær eftir að hafa eldað ofaní skítlendinga og tókst svona líka lukkulega. Fékk svo einn skítlendinginn til þess að vaska upp allt leirtauið sem safnast hefur saman síðustu vikurnar. Það var fínt.

Svo virðist vera komið í ljós hvernig kostnaðarsömustu jól og áramót í heimi munu fara fram. Flý land þann 21.des. Drykkja í Englandsborg um kvöldið með skítala sem staddur verður þar. Lofaði mér ókeypis gistingu. Flogið áfram til Sardínu að heimsækja gamlan félaga úr MR. Ætli hún reyni ekki að hella mig fullann líka? Vonandi ekki, þoli ekki að vera fullur. Væntanlega verður farið í skoðunarferð um Sardínu og almennum viskiptasamböndum komið á. Eins og maður gerir í útlandinu. Eftir nokkra daga þar verður svo haldið til norðurs og "skjólstæðingur" minn býður mér að gista í fjallakofa fjölskyldunnar og læra á snjóbretti. Svo það lítur allt út fyrir að hin mesta skemmtun verði úr, nema að ég brjóti rófubein eða eitthvað. Meira segja búinn að redda mér ferðafélaga í flugvélinni heim. Best skipulagða ferð sem ég hef nokkurn tímann farið í og í rauninn gerði ég ekkert til þess að skipuleggja hana, gerðist bara einhvern veginn. Vonandi nær þetta og það að ég skipti um deild að bjarga geðheilsunni eftir áramót. Hef reyndar enga trú á þvi, en við vonum það besta.

Kemst svo loksins á Kill Bill í kvöld. Þetta er allt að gerast félagar.

November 11, 2003

Textabrot í tilefni dagsins

"Blistered cracked and bleeding
Cold no one should know
Rain falls down a freezing
And sticking like a snow
Lingering suspicions
Screaming in my head
Lies all mixed up with omissions
Aw welcome home again
It's too late for apologies they're falling at my feet

This is just the way of the world Joe said
I had to put a bullet into his head
Then lit up a cigarette
Decided to call his fat friend Fred
Well he said Fred I just killed a man
Caught him laying with my girlfriend
Now they're both dead, people can be so cold when they're dead

Calling all the neighbors
Time to make amends
Whiskey floods the table
Aw good friends 'til the end
They're making silly faces and it's tasting bitter sweet"
A basic day of nothing

Er þessa dagana að hlusta á nýju diskana mína. Kings of leon eru svo mikil snilld. Mæli með því að þið hendið ykkur út og kaupið helvítið. Það má líka hlusta á eitthvað á síðunni þeirra. Svo er það náttúrulega þetta helvíti, skilst sem svo að þeir séu að koma til landsins.

Fréttir dagsins eru væntanlega þær að Herr Oddsson hefur tilkynnt pöpuli þessa merka lands að eitthvað álíka valda- og tilgangslaust ríki í Afríku ætlar að styðja umsókn okkar í öryggisráð SÞ. Ef það er ekki brandari aldarinnar. Hvað ætlum við að gera þarna? Þó svo þeir myndu útskýra það fyrir mér myndi ég samt ekki skilja það.

Nenni ekki meiru í dag, dreg þátttöku mína í þessum degi til baka. Þið megið eiga hann.

November 10, 2003

Almáttugur, maður!! Mánudagur og allt í orden.

Verð nú að lýsa furðu minni á þessum undarlega mánudegi. Yfirleitt eru þeir algjör dauði en þessi er svo sem ágætur bara. Er reyndar að fara að vinna á eftir, reyndar ekki í búðinni minni. Heldur við það að halda á kössum. Hver hefur ekki gaman að því að halda á kössum? Búinn að halda mér vakandi síðan 7 í morgun og meira að segja læra, veit vel að þetta á ekki að vera að gerast en eins og ég sagði áðan þá er þetta furðulegur mánudagur.

Hef lagt það fram við yfirvöld að 8. nóvember verði svokallaður "Haltu kjafti, lesbían þín dagur." Svipaður og bolludagur fyrir utan það að allar kærustur og/eða eiginkonur vekja kærasta og/eða eigmenn sína með því að læðast upp af þeim og öskra svo í eyrað á þeim: "HALTU KJAFTI, LESBÍAN ÞÍN!!!!." Þannig ætti fólk að geta endurnýjað ástina í sambandinu.

Það er samt örlítill mórall ennþá í mér frá helginni. Stundum á maður ekki að fara út. Lenti í því skemmtilega atriði á aðfararnótt laugardags að mér var sýnd morðtilraun. Sem reyndar ég er virkilega ánægður með því nú eigum við og Hörður Torfa eitthvað sameiginlegt. Væri reyndar ekkert ósáttur við það að einhver myndi reyna að drepa mig ef ég ætti það skilið og það veit Guð að ég hef nú oft átt það skilið. En í þetta skiptið var ég svo saklaus og minn glæpur einungis sá að hafa varið helst til óvarlega í dansinn. Dansaði utan í einhvern risa af manni sem fannst voða fyndið að grípa um hálsinn á mér og halda mér u.þ.b 10 cm frá jörðu. Sem þýddi að ég var að fokking drepast í hálsinum á laugardag og gat varla kyngt. Hetjan og hjásvæfa Bjórmálaráðherra, Stjáni óð í risann og uppskar stærðarinnar marblett á upphandlegg. Þannig að þegar ég býð mig fram til forseta verður slagorðið:
"tobbalicious, sem lætur konurnar um það að slást fyrir sig!"
Blessaður félagi!

Matarbðið gekk ekkert alltof vel. Sko boðið gekk vel en maturinn ekki. Klúðraði svolítið eldamennskunni. Trölladeigspizzur og svo tókst mér meira að segja að hér um bil klúðra spaghettinu. Annars var þetta bara fínasta helvíti, sátum hér til að verða morgunn. Svo ákvað ég að refsa sjálfum mér fyrir það að hafa klúðrað matnum með því að horfa á mína menn klúðra leiknum á móti MU.

Annars ætla ég bara að kenna Bjórmálaráðherra um allt saman. Það verður einhver að taka ábyrgð á þessu. Ég neita að taka ábyrgðina. Fínt kvöld líka á föstudag með Listasmiðinum Völundi, Bjórmálaráðherra, Stjána og Magga Sækó. Komst svo að því á laugardag að bæjardrykkur kópavogis er Kapteinn í vatn. Ef þið eruð að leita að þemadrykkju fyrir næstu helgi þá mæli ég eindregið með því að þið prófið Kópavogskokteilinn.

November 6, 2003

Dagur gjafa! Jíbbí!!!!!

Glaður maður er ég. Í dag komu nebblega færandi hendi tveir aðilar.

1. Amazon slash pósturinn. JJJJJááááááááááá´!!!!!!!!!!! Þeir eru komnir. Diskarnir sem bjarga geðheilsu minni eru komnir. VúllíVúllíVúllí.

2. Ef það er eitthvað sem strákar sem búa einir og ég meina sko aleinir þá eru það 4 mismunandi klámblöð. Og það er einmitt það sem ég fékk í gjöf frá Jó og Spörra. Ha ha ha ha ha ha ha ha. Stefnir allt í það að matarboðið á laugardaginn verði ekki. Ég verð of upptekinn að skoða allt nýja klámið mitt. Mú ha ha ha! Hvað gerði ég til að eiga svona góða vini? Koma færandi hendi með fullann poka af kláháháháhámi.

Get ekki bloggað. Klámið kallar.
Enn um Fríríkið..........

Í gær segja mér heimildarmenn að sáttafundur hafi verið haldinn í ríkisstjórn Fríríkisins. R3 þjónusta símans sem bíður uppá þriggja manna tal var notuð og því engin leið fyrir sáttasemjara að taka þátt í umræðunum. Mikið rifrildi braust því út og hjálparvana sáttasemjari Fríríkisins reyndi hvað eftir annað að tengjast með því að þrýsta á R4 og komast að til að stilla til friðar. Heimildarmenn innan Fríríkisins segja að "viðræðurnar" hafi verið einhvern veginn svona : "Haltu kjafti, homminn þinn!" "Nei, halt þú bara kjafti!" "Spegla það!"

tobbalicious sem ekki vill sjá neitt illt í heiminum fór því á fund nýs
ríkissáttasemjara og leitaði ráða hvað hægt væri að gera í þessu leiðinlega máli. Óskiljanlegt blaður um það hvernig Fríríkið þyrfti að tileinka sér kenningar Atkins til að ná árangri skiluðu engu.

Einbeiti mér að fullu í þessu máli þegar heilsan er komin aftur. Veit það að ég hef það sem getur sameinað brostnar ríkisstjórnir.

November 5, 2003

tobbettes gestebud part 2

Búinn að blása í aðra matarveislu. Mér er aldrei boðið neitt svo ég neyði fólk til þess að koma hingað. Laugardagur verður sem sagt enn ein prófraunin á hæfileika mína til þess að elda. Standa sig svo strákur!
Upplausn hjá Góðbjór???

Heimildir tobbaliciousar hafa tjáð honum að mikil og erfið valdabarátta eigi sér nú stað hjá stjórn Fríríkisins Góðsbjórs? Góðbjórar?.. skiptir ekki máli. Þessi barátta á sér langan aðdraganda og herma fréttir úr innsta hring að hún teygi sig alla leið til grunnskólans á Hellu og "Kosningasvindlið mikla haustið '80". Þar segja heimildir tobbaliciousi að einn ríkistjórnarmeðlimur telji sig enn eiga harma að hefna, telur að illa hafi verið að sér vegið og honum reynist enn þann dag í dag erfitt að fyrirgefa. Enn annar heimildarmaður tobbaliciousar tjáði honum að andrúmsloftið á ríkistjórnarfundum væri rafmagnað, óveðurský væru yfir fundarborðinu og ríkistjórnarmeðlimir opnuðu ekki munninn nema til þess að skiptast á uppskriftum.

Einnig segja mér heimildir að mikillar gremju gæti í Bjórmálaráðuneytinu eftir að Forsetaembættið hirti af því mátráðskonuna með loforðum um gull og græna skóga í erlendu ríki. Bjórmálaráðherra á víst að vera mjög óánægður með þessa framkomu og herma heimildir að Bjórmálaráðherra hefði látið eftirfarandi orð falla: "Mér sýndist mátráðskonan vera mjög ánægð hér í starfi hjá Framreiðslu- og kaffistofu. Við komum fram við hana af virðingu og litum á hana sem jafningja. Það að hún hafi látið glepjast af þessu gylliboði sýnir mér nýja hlið á Forseta vorum sem mér hefur verið hulin. Atvinnu- og jafningjastofa Bjórmálaráðuneyrisins mun líta á þetta mál og ef efni gefur til mun málinu verða beint áfram til viðeigandi stofnanna innan dómsmálakerfis Fríríkisins." Eru þetta endalok Fríríkisins? Munu ríkisstjórnarmeðlimir ná sáttum? Verður meira skrifað inn á síðuna þeirra? Fylgist með hér, ykkur færi ég glóðvolgar fréttir af framvindu mála.

Annars er það af mér að frétta að ég er enn innilokaður í eigin geðveiki. Veikindin vilja ekki yfirgefa mig og ég loks ánægður með það að eiga eitthvað sem líkist vini, neita að sleppa veikindunum. Ætli ég þurfi ekki að hóra mér til læknis og redda mér vottorði. Síðast þegar það gerðist var í mr og það var hlegið að því. Þurfti að taka stúdentspróf í leikfimi í gallabuxum. Átti ekkert að taka það, var með lungnabólgu. En alla vegna tók ég bara prófið, gekk vel þó ég væri í gallabuxum og peysu. Þegar ég svo hafði lokið mér af fékk ég að heyra frá leikfimikennara mr að ég mætti búast við því að verða lækkaður í einkunn fyrir það að hafa ekki mætt í leikfimifötum. Stundum þegar maður var minni hafði maður ekki vit á því að rífa kjaft. Skil ekki af hverju ég ber kala til mr? Bara skil það ekki?

Víst við erum byrjuð að rifja upp sögur úr mr, þá á ég eina í viðbót eru eiginlega tvær og hafa báðar með ensk ljóð að gera. Þannig var að ég tók munnlegt próf í ensku á svipuðum tíma og þetta blessaða leikfimipróf. Þar átti að lesa ljóð og útskýra síðan hvað það fjallaði um. Viðurkenni það fúslega að framburður minn á ensku er mjög íslenskusleginn. Tala líkt og sannur íslendingur. Svo kom að því að útskýra ljóðið. Svo ég útskýrði ljóðið líkt og ég skildi það, sá í ljóðinu ýmsa hluti sem ég útskýrði í löngu máli og benti óspart í línur til að útskýra mál mitt. Svo 10 mínútum síðar þegar ég hafði lokið mér af lagðist þögn yfir stofuna og kennarinn horfi á mig og sagði svo "Nei!". Svo nú vitið þið að það er bannað að hafa eigin skoðanir á ljóðum. Svo passið ykkur ef þið slysist til þess að lesa ljóð að redda ykkur nægum upplýsingum um hvað það fjallar. Bara til að fyrirbyggja miskilning. Hin sagan er þannig að spurnin í enskuprófi var á þessa leið: Útskýrið með eigin orðum um hvað eftirfarandi ljóð fjallar um. Ég mótmælti því harðlega að hafa ekki fengið fullt fyrir þessa spurningu. Hvernig er hægt að gefa fólki vitlaust fyrir að útskýra ljóð með eigin orðum?

Vonandi verð ég ekki veikur á morgun. Stefnir allt í það að ég éti af mér handlegginn. Til að bjarga geðheilsunni sko.

November 4, 2003

Ef ég gef út plötu...

Þá verður coverið svona. Pick one.
Stone: Worst Album Covers Ever
Gleymdi að minnast á hvað kom fyrir um helgina. Var nebblega að vinna og yfirleitt þá er vinnan mín þannig að það eina sem ég græði á henni er síþreyta. Nema þegar eitthvað gerist eins og á sunnudaginn. Það var frekar kalt úti svo að einn af rónunum á Hlemmi hafði ætlað að koma sér uppí Breiðholt nema að það tókst ekki betur til en hann slysaðist niður á Skúlagötu. Langa leið frá Breiðholti en líkt og vinurinn spurði: "Hvar er ég?" Svo ég sem miskunnsami samherjinn bauðst til að hringja á leigubíl handa honum, sem hann þáði með þökkum en skipti svo um skoðun og vildi heldur hringja í pabba sinn. Eftir u.þ.b 15 mín þar sem ég þurfti að halda uppi samræðum við Stebba félaga minn sem var nú farinn að slefa óþarflega mikið og hor lak úr báðum nösum. Svo ég sagði honum að ég myndi hringja aftur á leigubíl handa honum. Nýtti tækifærið þar sem hann var ekki alveg með athyglina í lagi og hringdi bara í lögguna. Fannst það einhvern veginn betra heldur en að hafa hann hangandi yfir mér í búðinni fram eftir kvöldi. Líka þar sem pabbi hans flúði þegar ég sagðist hafa hringt á lögguna. Lítil hjálp í honum sem sagt. Kom svo ekki bara löggan 20 mín seinna og ég og Stebbi eiginlega búnir að ræða allt milli himins og jarðar. Orðnir nokkuð góðir félagar. Þó svo að samræðurnar gengu aðallega út á það að hann spurði mig: "Ætlar að vera vondur?" og ég svaraði: "Nei, nei, nei. Erum við ekki félagar?" og þá svaraði Stebbi: "Ég er ekki vondur maður." Þetta gekk svona í 30 mín. Þangað til löggan kom og umræðurnar breyttust. Þá sagði Stebbi: "Ég er ekki vondur maður" og löggan svaraði: "Víst þú ert svona góður, Stebbi minn, viltu þá ekki koma með okkur?" Sem Stebbi svaraði: "ég kem aldrei með góðu!" Svo fór hann bara með þeim og ég var skilinn einn eftir í búðinni.
Gleði í veikindum, veikindi í gleði.

Ákvað að gleðja sjálfan mig svolítið því ég er veikur. Maður verður að gleðja sjálfan sig. Annars deyr maður bara. Svo ég nýtti mér "alnetið" eins og það heitir víst og pantaði mér tónlist.. tónlist til að gleðja veikilíusa. Svo... ég barasta fokking pantaði mér 4 diska af amazon til að reyna að finna gleði. Hef fulla trú á því að þeir veiti mér hana. GRANDADDY til að hrista uppí rednecknum í sjálfum mér. MUSE því að meiri tónlistarsnilld er ekki til í öllum heiminum.
PLACEBO þó svo þeir hafi klúðrað Reading hátíðinni árið 2000. Ég get alltaf fyrirgefið. Svo er það nýja hljónstinn sem ég ætla að fíla. KINGS OF LEON eitthvað við þetta drasl sem heillar. Nú er bara að bíða. Bíða eftir gleðinni. Á meðan ætla ég bara að vera veikur. Fokk hvað ég þoli illa að vera veikur. Kannski ég haldi bara matarboð á laugardag. Víst ég komst að því að ég kann að elda. Nú er bara að finna fólk sem nennir að mæta. Bý til lista, það þykir móðins.

November 3, 2003

Kom að því

Veikur. Nú fyrst koma afleyðingar þess að bjóða útlendingum heim til sín. Helvítin hafa skilið eftir einhverja HABL-sýkla og ég aumingja Íslendingurinn þarf nú að kveljast. Nenni ekki að segja meira um það. Farinn að sofa.

November 2, 2003

Ofsóknir

Kvenmannsleysið er farið að segja til sín. Saga mín er svona. Mig dreymir mjög sjaldan, finnst það allt í lagi. Móður minni kenni ég um það líkt og allt annað. En nú síðustu daga hefur orðið gjörbreyting á og hvað dreymir mig, kvenfólk auðvitað! Þúsundir og milljónir kvenfólks. Út um allt. Fastur í einhverju svona "Nightmare on kvenfólkstreet". Fínn á meðan ég held mér vakandi en á næturnar koma þær og sækja mig. Umkringja mig, angra mig, valda því aðallega að ég vakna sveittur alla morgna sjúgandi á mér þumalinn. Taugahrúgan tobbalicious. Ekki að það sé ekki skemmtilegt að dreyma kvenfólk, það getur verið mjög gaman, en allt er gott í hófi og sá fjöldi af kvenfólki sem mig dreymir þessa dagana er óhóf. Líkaði betur við þá drauma þar sem ég og guð gengum saman ræddum um málefni mannanna og drukkum tuborg. Hvar er guð og tuborginn þegar þú þarft á honum að halda????

November 1, 2003

Complimenti al cuoco

Success! Kemur ekki í ljós að tobbalicious er listakokkur. Heillaði útlendinga með hveitilengjum og geirlauk. Aldrei séð jafn mikla aðdáun og skein úr andlitum útlendinganna. Svo þegar öllu hafði verið komið á réttan stað þá hófst drykkja. Enda komu útlendingarnir með nóg vín fyrir mig. Annars var þetta voðalega rólegt fyrir utan það að kvenútlendingar virðast ekki þola áfengi nógu vel. Dansa líka af minnsta tilefni. Er þó kominn langt á leið með það að kenna þeim hinn einstaklega skemmtilega "traditional icelandic folk dance". Honum hef ég lýst hér á síðunni áður, svo þið verðið bara finna leiðbeiningarnar í gömlum póstum. Eða koma hingað og ég skal kenna ykkur hann. Svo var haldið á Stúdentakjallarann og haldið áfram fram á morgun. Fínasta kvöld og þurfti hvorki að nota piparúðann eða gúmmíkylfuna til þess að halda útlendingunum í skefjum. Alltaf gott þegar maður þarf ekki að nota ofbeldi til að skemmta sér. Auk þess sem mér tókst að móðga eina kanastelpuna. Touchy touchy.