Varla

Jólafrí er ljúft. Verst að ég er kominn með legusár. Ái.

Það er komið sumar

Hvernig á maður eiginlega að eyða áramótunum? Ég er ekki viss um hvað ég geri. Nenni ekki að skipuleggja þetta strax. Er ekki hálfur mánuður í þau? Nú er tækifærið fyrir einhverja sæta stelpu að bjóða mér að eyða með sér áramótunum.

Til þess að gera upp árið er kannski ekki vitlaust að rifja upp skemmtilega sögu sem gerðist í sumar. Ég og Hin svarta sál Völundur skelltum okkur á landsleikinn við skÍtalíu í haust. Skemmtilegasti leikur og elfdi til muna sjálfstraustið. Nema hvað eitt atriði situr fastar í mér heldur en leikurinn sjálfur. Gerðist í stúkunni og ekki margir sem kannski tóku eftir því. Kom alla vegna ekki fram í sjónvarpinu. Sem mér finnst mjög skrítið.

Það var búið að byggja bráðabirgðastúku úr timbrurbrettum til þess að fleiri gætu séð leikinn. Við Völundur vorum fyrir aftan annað markið alveg efst í stúkunni og fylgdumst með leiknum. Þó hafði ég tekið eftir því að nálægt okkur stóð maður á fimmtugsaldri klæddur í síðan frakka. Mér fannst það svolítið skrítið miðað við það hversu heitt var í veðri. Var að velta því fyrir mér hvort honum væri ekki heitt í þessum frakka. Var svo sem ekkert meira að spá í honum. Þangað til það gerðist.

Þegar um það bil 20 mínútur voru liðnar af leiknum tek ég eftir því með öðru auganu að hreyfing kemst á frakkaklædda manninn. Hendurnar sveiflast og áður en ég veit af liggur frakkinn á jörðinni og kappinn kviknakinn! Svo hleypur hann á stað í átt að vellinum. Þegar ég segi hleypur meina ég að hann taki tvö skref. Lengra komst hann ekki. Frakkinn flækist í löppunum á honum og okkar maður hrasar til jarðar og veltur svo niður timburstúkuna.

Það myndast gat í hópinn þarna í kring þegar hann húrrar niður stúkuna og staðnæmist akkúrat þar sem timburstúkan og sú steinsteypta mætast. Hausinn liggur í efstu tröppu steinsteyptu stúkunnar og það blæðir úr sárum á enninu og nefinu. Líkaminn sjálfur liggur í timburstúkunni allur í skrámum. Karlinn reynir að segja eitthvað en nær ekki nema að lyfta hausnum og hvísla eitthvað út í loftið.

Þau fyrstu sem taka við sér eru börnin sem eru hvað nálægast. Mynda hálfhring utan um manninn og benda á hann hlægjandi. Hef ekki enn hugmynd um það hvort þau voru að hlægja út af því hann datt eða því hann var nakinn. Þarna lá hann svo nakinn og blæðandi í fimm mínútur þangað til sjúkraliðar komu loks með börur til þess að fjarlægja hann. Hversu sorglegt það var að sjá hann borinn nakinn og kvalinn af leikvelli með ekkert annað en frakkann góða yfir klofinu til þess að fela það allra heilagasta. Ég gleymi því aldrei.

Alvarlegt! (vildi vara við því)

Um jólin þá koma yfirleitt fram "mannlegar" fréttir sem eiga að fylla mann von og trú á mannkynið. Þessi jól varð engin undantekning á því. Man ekki á hvorri sjónvarpstöðinni hún var þessi frétt en það skiptir kannski ekki öllu. Málið var að sýndir voru tvíburar sem teknir úr móðurkviði nær okfrumustigi en nokkru öðru og þeim hjúkrað til fósturstigs og svo alla leið að náttúrulegri fæðingu úr hitakassa. Glæsilegt! Börnunum sem annars hefðu dáið var bjargað! Hvað er ekki gott við það? Þetta gefur öllum þeim sem gætu slysast til þess að þurfa að fæða eftir tveggja vikna meðgöngu von um að barnið lifi af eftir allt saman. Allir sem halda öðru fram eru fasistar! Jafnvel nasistar!

Þetta er bara svo mikið scam. Ekki það að fólk, hér kemur inn menntahroki og almennur hroki gagnvart hinum almenna borgara, falli ekki fyrir þessu og sé gráti næst bæði í matsal Granda og Nýherja. "Og svo bara björguðu þau börnunum skilurru?! Ekkert smá svona gott, eða eitthvað?!" Já, að því að venjulegir slúbbertar eins og ég og þú eigum örugglega eftir að eiga möguleika á sömu meðferð ef við lendum í því. Ég sé það gerast.

Fyrsta lagi, finnst engum skrítið að það sé alltaf fjölskylda búsett í fjórða heims landi sem kemst í þessa "mannúðlegu" tilraunastarfsemi? Og allar fara þær fram í Bandaríkjunum. Sé þetta svo fyrir mér: Læknir sem vinnur á héraðssjúkrahúsinu í Austur-Bangalstandarpor sendir tölvupóst til allra bestu sjúkrahúsa Bandaríkjanna og biður um hjálp.

Dr. Shayestavekyanstad, Austur-Bangalstandarpor. stopp. Með okfrumu. stopp. vantar hitakassa. stopp.

Einhver læknir les þetta og ákveður í óeigingirni að "bjarga" fyrirburanum. Fjölskyldunni er allri flogið til Bandaríkjanna og allt fer á stað. Það eina sem þau þurfa að gera er að skrifa undir samning við sjúkrahúsið þar sem það er losað undan allri ábyrgð. Og þeim er leyft að gera hvað sem þau vilja. En í staðinn gefa þau vinnu sína. Svo fer allt á stað og tíminn líður og stundum, eins og fyrir þessi jól, fer allt vel og börnin ná fullri heilsu og geta farið aftur til fjórða heimsins. "Fyrsta skipti sem okfrumu er hjúkrað til lífs!!" Allir fagna og heimurinn er betri fyrir vikið. Ekki satt?

Nú kemur að því að ég fái að sýna hversu mikill nasisti ég er. Hver ætli kostnaðurinn við að bjarga tveimur, ég endurtek, tveimur börnum? Ég ætla að ganga út frá því vísu að sólarhrings vakt hafi verið með börnunum þessa mánuði sem þeir lágu inni á spítalanum, reyndar eru þeir þar enn og fá ekki að losna fyrr en í janúar. Nema þeim hafi bara verið skóflað út í horn og hitablásari þar við hlið? Nei, varla? Svo líklega 10 hjúkrunarfræðingar og 6 læknar tileinka sig börnunum í nokkra mánuði, það getur varla verið neinn kostnaður við það? Hvað þá með kostnað við rannsóknir og notkun á tækjum. "En þetta var gefins!" Nei. Þetta er álíka gefins og Kristján Jóhannsson. Og það besta við hræsnina í þessu öllu er að á meðan fyrirburunum var bjargað hefði ókeypis peningurinn getað fætt þau 100 börn sem létust úr hungri í Austur-Bangalstandarpor á degi hverjum. En þau eru bara skítug götubörn svo það skiptir ekki máli. Hefðu hvort sem er bara endað sem glæpamenn.

Svo er æðislegt að sjá þegað búið er að meika alla fjölskyldunna og læknana og kallað til fjölmiðlafundar. Allir brosandi og himinlifandi yfir því hversu vísindin geta verið æðisleg! Móðirin starir tómeyg út í loftið, skilur ekki rassgat þar sem hún kann ekki ensku. Hún segir eitthvað sætt á Bangalstandarporísku og allir brosa. Túlkurinn þýðir og í ljós kemur að hún getur ekki þakkað læknunum nóg. Í raun var hún samt að reyna að koma þeim skilaboðum á framfæri að fjölskyldan hefði með því að skrifa undir samninginn lofað sér og börnunum í skúringar á spítalanum svo lengi sem þau dragi andann.

En ég get ekki neitað því að þau myndast andskoti vel.

Ammmmmmmmæææli!!!

Litla jólabarn, litla jólabarn
ljómi þinn stafar geislum
um ís og hjarn.
Indæl ásýnd þín
yfir heimi skín,
litla saklausa jólabarn.



Til hamingju ég! Ammælisgjöf? Drykkja á eggerti í kvöld. Mættu ef þú hefur gaman af salsa, skák og frímerkjum.

Gleðileg..



....viðbót



Nóterið pakkann undir tréinu og jóla-shaq á skápnum.

Jólalög:

Axl
Stinkers
Red Peters

Jóla....

Jólunum ætla ég að fagna líkt og algjör kelling. Jú, það er rétt, einn heima með rauðvín í glasi, capri rauða langa á milli vísifingurs og löngutangar lesandi barnaland og/eða femin. OG þið sem hélduð að ég gæti ekki verið rómantískur!!!! I prove you wrong, yet again.

Annars er orðið hræðilegt fyrir mig að horfa á fréttatíma. Þakka guði fyrir það að búa ekki lengur heima hjá foreldrum mínum. Alltaf verið að tala um einhverja smokka og kynsjúkdóma. Ég eldrauður í framan að fela fyrir sjálfum mér þá staðreynd að ég sé með flaggað í hálfa. Ekki það að ég fatti það ekki. Ég fatta það alltaf. Sem verður bara til þess að ég skammast mín meira og reyni að meiða mig. Ekki með neinu oddhvössu samt, ég er ekki mikið fyrir blóð. Stundum lem ég mig með teskeið í lærið, það hljómar kannski ekkert hræðilegt en ég get sagt það með nokkurri vissu að það svíður. Kannski ekki mikið en samt...

Nóg af þessu ofbeldistali öllu saman. Ég er orðinn hræddur.

Með áhorfi á auglýsingar fyrir þessi jól hef ég tekið þá ákvörðun að eignast aldrei börn. Ég hef engan áhuga á því eignast rauðkrullhært ótalandi krakkaviðbjóð. Sem kann ekki að syngja í þokkabót. Hvað er málið líka að hafa öll þessi rauðhærðu kvikindi með blá augu??!!! Það vita allir að rauðhærð börn geta ekki verið bláeygð. Sönnun. Ég legg til að þau verið öll sett upp í vöruflutningabíla og keyrð fram af bjargi. Þannig losnum við líka við það að vera alltaf neðst í könnunum um gáfur grunnskólabarna.

Já-há BLEH-HEEESSSSAH-ÞUUUUUR!!!

Þunglyndur???? Nei, ég var bara að reyna að vera fyndinn. Tókst greinilega ekki þar sem fjöldi fólks hefur komið upp að mér og klappað mér á bakið eða kinnina og spurt mig hvort það sé allt í lagi með mig. Það er í fínasta lagi með mig. Fyrir utan það kannski að ég græt mig í svefn á hverju kvöldi. Stundum kemst ég hjá því með því að leiða hugann að öðru t.d. með því að naga á mér táneglurnar, raka á mér axlirnar eða reyna að teygja tunguna upp í nefhárin sem standa hvað lengst út.

Prófin eru búin. Ammæli blindra nálgast líka óðfluga. Næstum því eins og það sé fyrirframa ákveðinn dagur sem kemur einu sinni á ári. Samsæri dauðans. Þeir sem hafa áhuga geta litið við á eggerti á jóladag. Það verður samt að vera um kvöldið svo að partífílingurinn verði meiri. Gjafir eru vel þegnar. Ég elska gjafir.

Get ekki bloggað meira þar sem ég er að skipta gamla innbúinu með fyrrverandi sambýliskonu minni.

Upplýstur

Jó gerir alltaf sitt besta til þess að halda mér vel upplýstum um hin helstu þjóðfélagsmál, svo ég komist skammlaust frá samræðum í fjölskylduboðum og annað. Fékk því skilaboð eftir miðnætti í gær þar sem stóð einfaldlega: "mesta pikan vann"

Í tilefni jóla...

...fór ég í klippingu.

Er ég á leiðinni að verða listamaður???

Sendi eftirfarandi póst til Listasafns Íslands:

Sæll Dr. Ólafur.

Nú veit ég ekki hvort ég sé að senda þetta á rétta manneskju en mig langaði að koma til ykkar hugmynd sem mér var að detta í hug.

Þannig er mál með vexti að sýning sú sem Birgir Örn Thoroddsen er með í gangi gaf mér innblástur að sýningu sem halda mætti með vorinu. Fleiri tugir þúsunda nemenda á öllum aldri verða þá innilokuð að læra fyrir próf og væri ekki sniðugt að hafa þá sýningu á netinu þar sem veruleikinn er í beinni. Frústrasjónin að halda sér við efnið, baráttan við bækurnar og kaffidrykkja. Eitthvað sem hver einasti nemandi getur myndað tengsl við og yrði sýning sem fjallar um mikilvægar spurningar sem varða tengslin milli listarinnar, námsins og veruleikans.

Sýning til þess að skapa umræðu um gildi náms í nútímasamfélaginu. Upphefur hughyggjuna og samtal um mikilvægi hugar og efnis(bókar).

Ég vona að þessi hugmynd mín falli í góðan jarðveg hjá ykkur og vonast til þess að heyra frá ykkur sem fyrst.

Kær kveðja,
tobbalicious


Eins gott að þau kaupi þetta af mér. Annað væri mismunun.

Engan skepnuskap

Kræst hvað þessi "íbúð" er ekki list. Er hún list? Hvað er list við að vera með íbúð í beinni útsendingu? Einu sinni hét það web-cam. Eða get ég litið á það sem svo að ég sé að búa til listaverk þegar ég tek til? Getur einhver útskýrt þetta fyrir mér? Er ég að misskilja eitthvað? Er amma mín sem tók til hér um bil alla daga sem sagt bara misskilinn listamaður? "Amma mín, þú ert svo óheppin að vera uppi á röngum tíma. Í dag er tiltekt skilgreind sem list. Þú gætir innheimt stefgjöld og allt!!" Ætli ég þurfi að borga stefgjöld til Birgis í hvert skipti sem ég slysast til að taka til? Ef þetta er ekki enn ein ástæðan til þess að letja mig í aumingjalegum tilraunum til þess að taka til.

Annars gefur mér þetta góða hugmynd. Reyna að græða á prófunum. Það eina sem til þarf er vefmyndavél, námsbækur og ég. Svo ætla ég að lesa fyrir prófin í beinni. Hugsið ykkur hughrifin, tengslin, póstmódernismann, nýsköpunina, leiðsögnina og skapa samtal og umræðu á milli þeirra fagurfræðilegu hugmynda og viðhorfa til listarinnar sem mótað hafa sýn okkar á skólann og okkur sjálf.

Nú sendi ég póst til listasafnsins og reyni að selja þeim hugmyndina.

Hreinsun

Þegar ég talaði um að tapa vanþekkingu var ég ekki að tala um það að hafa lært eitthvað. That´s silly talk. Ég er kominn á áður óþekkt svæði vanþekkingar frekar.
"Nei, frekar? Það eru stelpur!"
"Hvað meinarðu, Breki?"
"Stelpur, alltaf frekar og með leiðindi! Láta mann gera hluti sem maður vill ekki gera og endar með þunglyndi."
"Þú hefur ekki verið með stelpu á meðan ég hef þekkt þig og þess vegna hefur þú ekki hugmynd um hvað þú ert að tala. Láttu frekar stráka sem eiga kærustur pirra sig yfir þeim."
"Þú veist minnst um það hvort ég hafi ekki verið í sambandi við geðsjúkling, homminn þinn!"
"Hey! Hvað var þetta? Ég er búinn að segja þér að ég er ekki hommi."
"Ok.. fyrirgefðu. Þú veist... maður verður að spá... átt enga kærustu. Helling af kvenkyns vinum... þegar ég hugsa út í það þá man ég ekki eftir að hafa séð þig tala við stelpu ef hún er ekki ein af "vinkonum" þínum. Ef þú spyrð mig þá held ég þær hangi bara með þér út af örygginu. Ég horfi á þig og svo horfi ég á skápinn fyrir aftan þig og það gellur í huganum á mér: "tveir plús tveir... tveir plús tveir..." Fyrirgefðu ef þú tekur það eitthvað persónulega, en kommon!"
"Ertu að segja að ég sé skápahommi?!"
"Ég sagði það aldrei.."
"Ég veit þú sagðir það ekki, en ég er nokkuð viss um að það er það sem þú meinar."
"Ef þú heldur það, allt í lagi."
"Nei. Þú kemst ekki upp með þetta, "ef þúúúúúúu heldur það," reyna að koma þessu yfir á mig? Að ég fari í vörn? Glætan."
"Hlustaðu á mig! Hugsaðu svo aðeins út í þetta: "Þær líta á þig sem litla bróður.""
"Og er eitthvað að því? Er það ekki bara sætt og svoleiðis?"
"Litla bróður! Kommon! Þetta er bara sæt, stelpuleg leið til þess að segja: "Sko!, ég mundi sko! alveg sofa hjá þér sko!, ef ég væri búinn með sko!..." hvað drekka stelpur aftur?... "...kassa af breezer sko!" Þú ert það sem þær kalla "Góður strákur.""
"Hættu þessu! Þær þyrftu ekkert að drekka kassa af áfengi."
"Víst þyrftu þær þess! Þú mátt ekki gleyma því að þú ert "góður strákur" og litli bróðir þeirra. Hversu mikinn fokking breezer þyrftirðu að hafa drukkið til þess að geta sofið hjá bróður þínum? Kassi væri kannski bara byrjunin? Ætli þú þyrftir ekki að bjóða þeim upp á eins og eitt tekílastaup í sprautuformi beint í hjartastað líka?"
"Ha? Nei, það er viðbjóður!"
"Þetta eru bara sögurnar sem ég heyri. Þegar þær ætla á "klósettið" þá eru þær víst bara að sprauta hvor aðra með tekíla. Þær eru víst allar lesbíur inn við beinið og þetta er eina leiðin til þess að þær geti farið heim með strákum. Hefurðu einhvern tímann komið inn á kvennaklósett á skemmtistað?"
"Nei, svo sem ekki. Hvaðan ertu eiginlega að fá þetta? Ég hef ekki lesið neitt um þetta á netinu?"
"Þú finnur þetta ekki á netinu. Þú veist að netinu er stjórnað af stelpum?"
"Netinu er ekkert stjórnað af stelpum!"
"Víst! Þú ert langt leiddur í sjálfsblekkingu maður. Þú ættir að koma með mér á þetta námskeið sem ég hef verið að sækja á kvöldin. Nokkrir strákar sem hittast til þess að efla okkur. Mynda tengslanet."
"Hvaða námskeið?"
"Að komast yfir sambandsslit án biturðar - Kraftur í körlum"

Að tapa vanþekkingu

Ekki gröftur enn

Þó ég sé sýktari en andskotinn. Grasserandi í ranghugmyndum, leiðindum og áhugaleysi. Ég bý í íbúð sem ég hata meira en lífið sjálft. Lýsandi dæmi um hversu mikill viðbjóður þessi íbúð er þá þarf ég að gera eftirfarandi ef ég vil komast inn í hana: opna útidyrahurðina, labba inn á klósett, loka útidyrahurðinni og stíga út af klósettinu. Skemmtileg hönnun! En því líkur ekki þar... ó nei... nú þarf ég að velja hvort ég vilji skilja skóna eftir fyrir framan útidyrahurðina og þar með útiloka það að geta opnað hana eða hvort ég vilji skilja þá eftir fyrir framan skápinn og þar með útiloka að hann verði opnaður. Þannig er tryggt strax með inngöngu að ég hata íbúðina. Ef svo skildi hafa farið að ghettógráu veggirnir, illa lyktandi ghettólyftan eða stálveggur dauðans fyrir utan hana hafi ekki tekist að brjóta mig niður.

Komst svo að því í dag að stúlkurnar tvær sem ætluðu að leita að herbergi fyrir mig í útlöndum hafa ekkert gert í því, önnur vissi ekki af því og hin greinilega gleymdi því. Svo það lítur illa út með flutninga eftir áramót. Nema ég hendi mér bara út um jól og áramót? Gæti hugsað mér margt verra. Eins og að fá hræðilegan sjúkdóm í húðina sem myndi éta hana upp. Það væri sko pottþétt verra. Líka að pissa á sig á fjölmennum stað eins og kringlunni. Það er líka verra. Ég er að finna alveg helling af hlutum sem eru verri! Ekkert smá klár!

Kominn tími til þess að ljúka 7 ára sögu, sem hefði átt að vera lokið fyrir löngu. Líkt og mjög vitur kona sagði mér einu sinni: "Love can grow out of friendship but friendship can never grow out of love."

Jólaveiki

Á eggerti virðist hafa skotið niður nýjum sjúkdóm. Hver segir svo að strákar geti ekki haft gaman af jólunum????

Ætti að vera að læra

Ætla að nýta mér tækifærið víst ég ætti að vera að læra og þrífa íbúðina. Held ég sé algjörlega búinn að missa áhuga á lífinu. Það lítur sem sagt út fyrir að næstu 40 ár verði yndisleg.

Einnt, tveir og jól..

Kæri/Kæra Þxxxxxxxx Kxxxxxxxxx

Vinur þinn, Hafdís Eyjólfsdóttir (xxxxxxx@hotmail.com), gaf okkur upp netfang þitt og benti okkur á að þú kynnir að hafa áhuga á að fá send reglulega fjölbreytt og spennandi eiginkonutilboð frá Netklúbbi Eiginkvenna úr austurheimi.

Ef þú skráir þig í Netklúbb Eiginkvenna úr austurheimi getur þú valið að gjöf eina af stúlkunum hér að ofan. Engin kaupskylda fylgir aðild að klúbbnum og þú skuldbindur þig aðeins til að fá sex spennandi stúlkur sendar á næstu vikum. Eftir það getur þú sagt þig úr klúbbnum með einum smelli.

Já takk, ég vil skrá mig í Netklúbb Eiginkvenna úr austurheimi

Nei takk

Ég veit ekki hvað ég á að halda þegar fyrrverandi sendir manni svona póst.

teyknymindyr bara

Sætur
Æfingar

Eyðilagður maður

Hef ekki sofið í þrjá daga. Varla komið matarbita innfyrir varirnar á mér sökum þunglyndis. Sumir kalla það ólyndi. Ég kalla það þunglyndi. Mér var kennt það þannig. Auk þess sem ég neita að viðurkenna orðið "þvera" sem virðist vera nýja tískuorðið í vegagerð.

Fyrrverandi kærasta mín kallaði mig nafni nýja kærastans (óstaðfest) þegar við töluðum saman í síma. Ég og hún ekki ég og hann. Veröld mín hrundi og nú þarf ég að drekka hálfan lítra af vatni á klukkustund til þess að halda táraflaumnum gangandi. Bú hú hú!!!

Hjálmar í kvöld. Tregafullt reggí með Eigingjörnu tíkinni til þess að hressa upp á prófkvíðann sem er að hrjá mig. Vona að þeir selji áfengi á barnum.

Móðurást

Guðný "af hverju kallarðu hana ekki mömmu?" Þorvaldsdóttir kom mér yndislega á óvart í gær. Það gerist ekki oft þar sem hún er svolítill ferhyrningur. En í gær þá varð loksins breyting á. Í þau fáu skipti sem við ræðum saman um "hitt" kynið (geðsjúklingana) þá erum við yfirleitt ekki á sömu skoðun. Hún heimtar að ég sé með einni. Hún heimtar barneignir. Giftingu og guð má vita hvað allt þetta drasl heitir. Ég reyni að útskýra fyrir henni mína afstöðu, ég óframfærinn, órakaður og ómenntaður. Þannig strákar eiga bara ekki möguleika í stelpur í raunheimum. En sem betur fer þá er til þessi dásamlega uppgötvum sem kallast internetið þar sem ég get átt eins margar kærustur og ég vil fyrir einungis 9,99 dollara á mánuði. Þær skamma mig heldur aldrei, skipi mér ekki að skipta um nærbuxur eða banna mér að snýta mér í bolinn minn.

Þetta er bara hlutur sem við erum ekki sammála um, ég kalla það "Peningar fyrir hamingju" hún kallar það perrahátt. En hver er "perrinn" undir þessum kringumstæðum? Þær eru naktar. Ekki ég. Eru þær þá ekki meir perrar en ég? Ég passa mig alltaf á því að vera í bol. Vil ekki sýna allan varninginn fyrr en ég gifti mig.

Eníhús þá vorum við að ræða þessi mál í gær, en þegar ég meina við þá á ég frekar við að hún átti samræður við sjálfa sig upphátt um ástandið á mér, aðallega kvenmannsleysi. Ég ætla að vona að ég muni þetta orðrétt:

"...en annars þá veit ég um stelpu sem er hrifin af þér (móðir mín pimpið).... kannski ekki hrifin en henni leist vel á þig (hvaaaaaaað????!).... það skiptir ekki máli.... annars minnir mig að systir hennar sé feit.... ætli hún sé feit?, nei, hún er voðalega dugleg.... hún er örugglega ekki feit... ég vil engar feitar stelpur í mína ætt!"

Hryðjuverkaárás dauðans. Ég sat sem lamaður í sófanum. Það var ekkert sem ég gat sagt né gert til þess að svara þessu. Svo ég kveikti mér bara í sígarettu. Hálfnaður með hana horfir móðir mín á mig með hvössu augnaráði og segir:
"Hvenær ætlarðu svo að hætta þessum óþverra?!"
"Þegar ég eignast kærustu."

Augnaráðið var ekki hvasst lengur og það rann upp fyrir Guðnýju að ég ætti aldrei eftir að hætta að reykja.

Ég er Liverpool-maður

Ein enn fyrir Sirrý feitu

Slef

Sirrý feita sem hemur sig ekki í auglýsingum og gúffar í sig súkkulaði. Hvernig eigum við að geta tekið þig alvarlega? Smá sjálfstjórn Sirrý, smá sjálfstjórn. Annars endarðu sem 170 kílóa handrukkari í austurbænum! Er það kannski það sem þú ert að leita eftir? Nú er ég að ná þessu! Helvítið ætlar í þáttinn hjá sjálfri sér. "Ég barði eiginmann minn til þess að komast í meira súkkulaði!" Hvar er hópeflið í því? Ég hef samt fulla trú á því að þú náir tökum á þessu. Þó aðrir geri grín að þér þá ætla ég ekki að falla í þá gryfju og sýni þér hér með stuðning. Þú kemst yfir þetta súkkulaðitímabil.

Fitusog

Ég er farinn í það.

Kannski ég kíki aðeins í bækur áður en ég fer í prófið á eftir.

Útgáfutónleikar

Ætlaði bara að minna á útgáfutónleikana í kvöld. Vona að boðsmiðarnir hafi allir komist á rétta staði.

Annað sólkerfi... á sömu jörð!!!

Guð hvað ég skil þig vel. Þetta verður búið áður en þú veist af og 100% erfiðisins virði.
Helga Huld | Email | 12.02.04 - 7:49 pm | #

Sko,
-ég get ekki enn legið á maganum vegna stórra mjólkurfullra brjósta
-maður er alltaf að vakna
-maður fær í bakið á því að halda á barninu
-maður sefur ekki lengur en í 3 tíma því barnið þarf að drekka
-maður kemst ekki í búð nema í 1 tíma í einu því þá fer krakkinn að grenja og maður þarf að drífa sig heim

OJ hvað ég er leiðinleg að eyðileggja þetta fyrir þér...en það er þess virði;O)
SL | 12.02.04 - 11:21 pm | #

....en þú ert ekki bjúgputta og getur knúsað krílið og varla með lítið blóð...:p
Dögg | Homepage | 12.02.04 - 11:27 pm | #

nei, hei, sum börn vakna heldur ekki á nóttinni til að drekka. Nú skemmtilegra þá að hitta krílið en klósettskálina.
hlakka til að:
fara í gallabuxur
það fannst mér gaman eftir fæðinguna- komast í gallabuxur aftur
Ragga Dís | 12.03.04 - 10:17 am | #

..og líka það fara í gallabuxur:D
Dögg | Email | Homepage | 12.03.04 - 10:25 am | #

:
Þetta var nú líka bara meira djók en alvara.....að sjálfsögðu er hamingjan gígantísk að eignast heilbrigt barn og geta knúsað það!
SL | 12.03.04 - 12:32 pm | #

Er að baka

Ég var ekki vinsæll á mánudaginn í tíma þegar eitthvað var minnst á köku sem borðuð skildi í dag. Mitt innlegg í þá umræðu var: "Stelpurnar sögðust ætla að baka."

Rosalega geta stelpur verið hörundsárar! Þetta var bara ein setning. En allt í lagi, ég held það sé gleymt í dag sérstaklega þar sem ég kem með köku. Hvernig ætli þær taki því þegar ég skelli fram nýrri fullyrðingu? Ég sé ekki að þær ættu að sjá neitt athugavert við: "Veistu það, kennari, að stelpur í dag kunna þetta bara ekki."

Korgur í eigin ríki

Það er ótrúlegt hvað ég er búinn að sjá margar góðar myndir upp á síðkastið. Ég er í raun bara búinn að sjá góðar myndir. Og ef einhver hefur áhuga þá er það vel þess virði að sjá Kopps, Eternal sunshine of the spotless mind og the Incredibles. Og þeir sem hafa ekki enn keypt sér Nirvana-boxið eru bara geðveikir með lítil typpi.

Rakst á umræðuþráð um stærð typpa kærasta inni á barnalandi frá batman.is og ætla að leyfa mér að efast um sannleiksgildi þessara mælinga.

hvað langur
20 cm 84
15 cm 109
10 cm 24
20cm + 69
annað hvað þá 25
Samtals atkvæði 311


Glætan að meira en helmingur sé með stærð 20cm eða stærra. Og ég tel nokkuð víst að þeir og/eða þær sem sögðu hann "annað" voru ekki að tala um 5 cm. Hvaðan voru þessi kærustupör að mæla? Fra borunni? Naflanum? Hnéinu? Er þetta enn einn parturinn í minnimáttarkennd okkar? En það er svo sem allt í lagi að ljúga um typpastærð því það eru hræðilega fáir sem geta nokkurn tímann séð sannleikann. Það er ekki eins og einhver myndi krefjast þess að fá að mæla hann hjá þér. Alla vegna ekki úti á götu. Nú eru kannski einhverjir sem halda að ég sé öfundsjúkur en svo er nú ekki. Ég er mjög stoltur af mínu strák sem er heilir 8,2 cm á góðum degi. Þá myndi ég væntanlega komast upp í 10 cm flokkinn?

Skoðið þetta frekar.

Ástæður

Nú er komið að ykkur....

... að vera fyndin. Persónur eru tobbalicious og Breki Friðmar fyrir þá sem ekki hafa kynnst þeim áður. Þið getið dánlódað myndinni og hent inn einhverju fyndnu og sent mér á tobbik hjá gmail.com . Munið bara eftir því að merkja helvítið. amk ein lína á hvora persónu.

Ég á svo að vera að læra

En áhugaleysi er magnaður hlutur. GUUUUUUUUUUUUUUUUUUUÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐ MIIIIIIIIIIIIIIIIINNNNNNNNNNNNNNN GÓÓÓÓÓÓÓÓÓÓÐUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUUURRRRRRRRRRR VVVVIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIÐÐÐÐÐÐÐÐÐÐ EIGUM ÖLL EFTIR AÐ DEYJA ÚR FUGLAFLENSU OG MILTISBRANDI!!!!!!!!!! EKKI ÞAÐ AÐ ÉG HAFI ÁHYGGJUR!!!! NEIIIII-HEIIIIIIII!!!!!!

Þar er ég kominn með afsökun til þess að taka ekki próf. VIÐ EIGUM ÖLL EFTIR AÐ DEYJA!!!!!!

Stöð tvö með æsifréttir? Nei!

Húmmus!!!!

Meðan ég man. Í gær kom það sem ég vil kalla karllíki í búðina og spurði hvort ég ætti til Kús-kús og hummus. Eftir að hafa sagt þrisvar sinnum "ha?!" benti ég honum vinsamlegast á það að koma sér út. Hans líkir væru ekki velkomnir í mína búð. Það væri náttúrulega ráð að ég gengi með barefli á mér til þess að afgreiða þessi mál strax. BAMM! "Ha?! Hvað sagðirðu? Ég heyrði ekki alveg nógu vel í þér! BAMM! BAMM! Nei, ég á því miður engan hummus."

Ég vála

Veit ekki hvernig ég á að taka þessu. Edrú helgi. Hvenær gerðist það síðast? Get ekki ímyndað mér það. Ég ætla samt að giska á desember 2002. Hljómar vel.

KB ævintýrinu líkur í dag. Innrás mín á matvörumarkaðinn hefur ekki veitt mér þá gleði sem ég var að leita eftir og þá er alltaf best að segja upp. Atvinnulaus um jólin. Get hugsað mér verri hluti. Eins og að vera handalaus um jólin. Eða berrassaður innilokaður í Kringlunni um jólin. Eða! Eða!..

Farinn að hlusta á Gest Einar...

Ekki að skilja

Getur einhver útskýrt þennan brandara fyrir mér?

What does Kermit the Frog say when he reaches the top of Everest?

Muppet.

Get ekki annað en hoppað

Joooo... with the lights out kominn í hús og ég get ekki annað gert en snert mig. Ekkert nema ljóshærður dvergur með kassagítar en samt snerti ég mig.

Sá vr auglýsingarnar um það að virða afgreiðslufólk. Ha ha ha ha... helvítis fíflin fengu Fredericos dos millenios í þetta... HVAÐ MEÐ MIIIIIIIGGGGGG!!!!!!!!!!!! Er ég of fallegur? Þá erum við sammála um það, ég er bara of fallegur til þess að verða myndaður.

Kannski að þeim hafi ekki litist á auglýsingaherferðina sem ég lagði til:

Virðum afgreiðslufólk

Teyknymind!!!!

Verð að fara að róa mig í upphrópunarmerkjunum! En það er ekki ástæða þess að ég kallaði á ykkur hingað. Nei, aldeilis ekki.

Ný teyknymind hefur litið dagsins ljós. Það er betra að horfa á hana með hljóði því annars tapar hún svolitlu af boðskap sínum.

Ég gef ykkur: Mitt fyrsta!

Ef þið vilduð vera svo væn að skilja eftir ykkar álit á henni þá þætti mér vænt um það.

Call it what you will

Jólaslög

Á góðri leið að missa mig í vinnunni sökum þess að jólalög virðast vera það eina sem fær spilun. Krææææææææææssssssstttt!!!!!!!! Fyrir utan þarna lagið með Ragnhildi Gísla sem ég man ekki alveg hvað heitir. En þið þekkið það. Og svo þegar þeir spila "litla jólabarn", þá æsist ég allur upp því ég er lítið jólabarn, hræki í lófan á mér og renni niður..... æj æj æjæj... sleppum þessu. Ég er jólabarn og það er allt og sumt.

Ég verð samt að ná því að kreysta fram tár. Það gefast svo mörg tilefni til þess með þessa viðbjóðs Léttbladíblakommabladíbla alltaf í gangi. Stefni að því áður en jólin koma að hágrenja á kassanum. Fá örlitla vorkunn. "Kærastan mín var alltaf að hlusta á þetta lag!!! Bú! hú! hú! Haltu utan um mig!!! Gerðu það!!! Bú hú hú!!!" Ég vil komast að því hvort fólk hlaupi út eða reyni að hugga mann?

Enn einn dagurinn

Áhugaleysi. Áhugaleysi. Áhugaleysi. Áhugaleysi. Hvenær líkur því? Vonandi á morgun.

Má bjóða þér soja-skyr?

"... ég var sem sagt búinn að negla hana þarna upp við vegginn og hún gat sig hvergi hreyft. Kom henni inn í horn, hún var vel skorðuð af og ég hélt líka höndunum á henni svo hún átti erftitt með að slá frá sér."
"Og hvað svo?!"
"Ég spurði hana aftur: "Ertu enn viss um að þú viljir ekki kaupa ljóðabókina mína um undirheima Reykjavíkur?; Frostrósahandrukkarar.""
"Keypti hún hana? Seldirðu loksins eintak?"
"Nei, hún bað um smá tíma til að hugsa sig um. Spurði hvort við gætum jafnvel skiptst á bókum, hún er víst með fullt herbergi heima hjá sér af glæpasögu sem hún gaf sjálf út fyrir nokkrum árum. Mér leist ekkert á það. Heitir, "Spergilmorðin", og er fyrsta glæpasagan skrifuð sérstaklega fyrir grænmetisætur. Hljómar ekki spennandi."

Mér finnst sorglegast að ég hafi ekki komist í bókatíðindi. Það gengur alltaf betur að selja þegar maður fær ókeypis auglýsingu. Kannski á næsta ári þegar ég næ að ljúka við "Ljóðakúrinn", sem er bæði ljóðabók og megrunarkúr. Þetta hefur aldrei verið gert áður svo ég er þokkalega spenntur.


"ég lifi í undirheimunum.
eiturlyf.
handrukkarar.
hvar endar þetta allt?"


"saltið fer illa í æðar.
ekki ætla ég að deyja fyrir aldur fram.
fram og aftur.
blindgötu vigtarinnar."

Ykkar er valið

Á ég að selja dótið eða bíða eftir deezu?

Komdu því á blað

Verður maður sendur til helvítis fyrir það eitt að senda verkfræðing búsettan í Noregi að kaupa þrjá bjóra og stinga síðan af?

Ætli hann hafi klárað þá alla sjálfur?

Alkahólisti!

Ég hef heyrt leiðinlegar sögusagnir um að próf nálgist. Hef ekki haft fyrir því að kíkja á próftöfluna og langar svo sem ekki til þess. Það sem er að trufla mig meira er núna er sú staðreynd að það er mánudagur og ég nenni ekki í vinnu... um næstu helgi.

Ef ég hef eitthvert vit í mér verð ég samt farinn burt í janúar. Þá er eins gott að koma sér í það að ganga frá hlutum og kaupa farmiða.

Sem þýðir að ég á helling af hlutum til sölu. Rúm, sófa, tölvu, gasgrill, bækur og það sem ég vil kalla "lífstíl". Hann kostar samt mest af öllu. Af því hann er svo rosalega sérstakur.

Farinn að feika það. Sjáumst.

Ég bara bíð

Disc: 1
1. Heartbreaker (Previously Unreleased From 1987)
2. Anorexorcist (Previously Unreleased From 1987)
3. White Lace And Strange (Previously Unreleased From 1987)
4. Help Me I?m Hungry (Previously Unreleased From 1987)
5. Mrs. Butterworth (Previously Unreleased From 1988)
6. If You Must (Previously Unreleased From 1988)
7. Pen Cap Chew (Previously Unreleased From 1988)
8. Downer (Previously Unreleased From 1988)
9. Floyd The Barber (Previously Unreleased From 1988)
10. Raunchola/Moby Dick (Previously Unreleased From 1988)
11. Beans (Previously Unreleased Undated)
12. Don?t Want It All (Previously Unreleased Undated)
13. Clean Up Before She Comes (Previously Unreleased Undated)
14. Polly (Previously Unreleased From 1988)
15. About A Girl (Previously Unreleased From 1988)
16. Blandest (Previously Unreleased From 1988)
17. Dive (Previously Unreleased From 1988)
18. They Hung Him On A Cross (Previously Unreleased From 1989)
19. Grey Goose (Previously Unreleased From 1989)
20. Ain?t It A Shame (Previously Unreleased From 1989)
21. Token Eastern Song (Previously Unreleased From 1989)
22. Even In His Youth (Previously Unreleased From 1989)
23. Polly (Previously Unreleased From 1989)

Disc: 2
1. Opinion ? (Previously Unreleased From 1990)
2. Lithium (Previously Unreleased From 1990)
3. Been A Son (Previously Unreleased From 1990)
4. Sliver (Previously Unreleased From 1989)
5. Where Did You Sleep Last Night (Previously Unreleased From 1989)
6. Pay To Play
7. Here She Comes Now
8. Drain You (Previously Unreleased From 1990)
9. Aneurysm
10. Smells Like Teen Spirit (Previously Unreleased From 1991)
11. Breed (Previously Unreleased From 1991)
12. Verse Chorus Verse (Previously Unreleased From 1991)
13. Old Age (Previously Unreleased From 1991)
14. Endless, Nameless (Previously Unreleased From 1991)
15. Dumb (Previously Unreleased From 1991)
16. D-7 (Previously Unreleased From 1990)
17. Oh The Guilt
18. Curmudgeon
19. Return Of The Rat
20. Smells Like Teen Spirit

Disc 3:
1. Rape Me (Acoustic) (Previously Unreleased From 1992)
2. Rape Me (Electric) (Previously Unreleased From 1992)
3. Scentless Apprentice (Previously Unreleased From 1992)
4. Heart Shaped Box (Previously Unreleased From 1992)
5. I Hate Myself And I Want To Die
6. Milk It (Previously Unreleased From 1993)
7. Moist Vagina (Previously Unreleased From 1993)
8. Gallons Of Rubbing Alcohol Flow Through The Strip
9. The Other Improv (Previously Unreleased From 1993)
10. Serve The Servants (Previously Unreleased From 1993)
11. Very Ape (Previously Unreleased From 1993)
12. Pennyroyal Tea (Previously Unreleased From 1993)
13. Marigold
14. Sappy (Re-titled ?Verse Chorus Verse? For Release)
15. Jesus Doesn?t Want Me For A Sunbeam (Previously Unreleased From 1994)
16. Do Re Mi (Previously Unreleased From 1994)
17. You Know You?re Right (Previously Unreleased From 1994)
18. All Apologies (Previously Unreleased Undated)

Disc: 4
1. Love Buzz (Previously Unreleased From 1988)
2. Scoff (Previously Unreleased From 1988)
3. About A Girl (Previously Unreleased From 1988)
4. Big Long Now (Previously Unreleased From 1988)
5. Immigrant Song (Previously Unreleased From 1988)
6. Spank Thru (Previously Unreleased From 1988)
7. Hairspray Queen (Previously Unreleased From 1988)
8. School (Previously Unreleased From 1988)
9. Mr. Moustache (Previously Unreleased From 1988)
10. Big Cheese (Previously Unreleased From 1988)
11. In Bloom (Sub Pop Video 1989)
12. Sappy (Previously Unreleased From 1990)
13. School (Previously Unreleased From 1990)
14. Love Buzz (Previously Unreleased From 1990)
15. Pennyroyal Tea (Previously Unreleased From 1991)
16. Smells Like Teen Spirit (Previously Unreleased From 1991)
17. Territorial Pissings (Previously Unreleased From 1991)
18. Jesus Doesn't Want Me For A Sunbeam (Previously Unreleased From 1991)
19. Talk To Me (Previously Unreleased From 1992)
20. Seasons In The Sun (Previously Unreleased From 1993)

Dans Dans Dans

Farinn út að dansa með Eigingjörnu tíkinni. Öllum er boðið.

Úthugsað

Ok. Ég er vaknaður snemma. Get ég eitthvað unnið með það? Búinn að setja bækurnar á borðið og allt ætti nokkurn veginn að vera klárt í lærdóm. Það eina sem vantar er ég fyrir framan bækurnar. Kannski að opna þær líka? Öll þessi vinna framundan! Ég er strax örmagna. Það er svo lýjandi að vera ég.

Ákvað loks að skoða þennan bækling sem kom inn um lúguna fyrir einhverjum vikum síðan um kynferðislega misnotkun á börnum. 7 skref til þess að gera foreldra og börn vænissjúk.

"Kenndu barninu að það má segja nei við hvern þann sem reynir að snerta það."

"Segðu barninu að fólk sem það þekkir, treystir og elskar gæti reynt að snerta það á óviðeigandi hátt. Leggðu áherslu á að flestir fullorðnir myndu aldrei gera þetta og vilja börnum allt það besta."

Hvað á maður að segja? "Palli minn, passaðu þig á honum afa þínum. Við vitum ekki nema hann sé vís til þess að snerta þig á óviðeigandi hátt. Feikaðu það bara að þykja hann skemmtilegur en láttu mig vita ef hann er eitthvað að snerta þig. Ég bara treysti honum ekki." I don´t know.

Ég veit að þetta er erfitt mál og ekki óska ég neinum þess að þurfa að takast á við það á nokkurn hátt, en þessi bæklingur er aðeins of...

Þá held ég sé best að maður hleypi bara börnunum ekki út úr húsi. 34% eru víst misnotuð af fjölskyldumeðlim. Slíta sambandi við fjölskylduna. 59% af vinum fjölskyldunnar. Slíta sambandi við vini og passa sig á því að eignast ekki fleiri. Stór hluti misnotaður af eldri eða stærri börnum. Passa sig að barnið eigi bara litla og minni vini. EN... þá gruna allir barnið manns um misnotkun... Passa að barnið eigi enga vini. Fólk sem misnotar börn lítur út og hagar sér rétt eins og allir aðrir. Passa það að barnið fari ekki út úr húsi. Þeir sem misnota börn dragast að stöðum þar sem líklegt er að þeir komist í návígi við börn; s.s. í íþróttafélögum, trúarstarfi, umgmennahreyfingum, tómstundastarfi og skólum. Passa að barnið stundi ekki íþróttir, sunnudagaskóla, fari í sumarbúðir eða skóla.

Sko! Ég er nokkuð viss um að ég sé tilbúinn þegar ég eignast börn. Með allt á hreinu. Með því að útiloka umheiminn, kenna barninu í heimakennslu og hafa barnsmóðurina undir stöðugu eftirliti (mental note: setja upp öryggismyndavélar á heimilinu) þá má alveg komast hjá misnotkun.

En hvað með önnur börn? Er eitthvað sem ég get gert? Bæklingurinn segir mér; "Það getur lent í því að það kvikni hjá þér grunur um misnotkun án þess að þú hafir neinar sannanir í höndunum. Að öllum líkindum hikarðu við að leggja fram formlega kæru sem byggir eingöngu á því að þú hefur eitthvað á "tilfinningunni". Það er því rétt að undirstrika það að yfirleitt er þessi "tilfinning" á rökum reist." Kæra alla í götunni. Náði því.

Er ekki bara betra að halda góðu sambandi við barnið? Án þess þó að gera það skíthrætt við ættingja, vini og skólastarfsmenn.

"Góð samskipti milli þín og barna þinna er besta leiðin til að vernda þau gegn kynferðislegu ofbeldi. Traust og gott samband býr til þægilegt andrúmsloft þar sem börn eru ekki hrædd við að leita til foreldra sinna." Þetta er besti punkturinn í þessum blessaða bæklingi. Brillíant punktur. Tala saman.

Ég verð eiginlega að þakka fyrir það að þessi bæklingur var ekki kominn út áður en ég fór sem au pair. Hvers konar sick bastard var ég eiginlega að hanga með börnum í 8 mánuði, oft einn með þeim. Mig hryllir við sjálfum mér og er búinn að tilkynna mig til barnaverndarstofu. Ég hlýt að vera í áhættuhóp? Það getur ekki verið eðlilegt að karlmaður kominn yfir tvítugt vilji vinna með börnum nema eitthvað illt liggi að baki?

Mafían

Old name: tobbalicious

We'll now call ya:
Ol' Claudio Whatshisface

Íz fönní. Prófið

Meiri búð

Viðsk.: "...og láttu mig hafa einn lítinn Draum líka."

Svo ég hallaði mér fram og kyssti hann.

Spurning um siðferði?!

Í gær var ég á vaktinni í KB-Borgarnesi og allt leit út fyrir að þetta yrði tíðindalítil vakt. Sem hún reyndar var fyrir utan einn atburð. "Úhú! Útburður," hugsar einhver með sér, en því miður nei. Útburðurinn kemur í janúar.

Sagan. Ég var á kassa í gær. Þegar ég tek að mér kassann á ég alltaf á hættu að rekast á fólk sem ég þekki og/eða kannast við. Í gær kom drengur í búðina sem ég þekki, var með honum í bekk í menntaskóla í þrjú ár. Hittumst sem sagt augliti til auglitis á hverjum degi. Þetta er skal haft í huga. Ef það er hægt að segja eitthvað um menntaskólagöngu mína þá er það að fólk man eftir mér(ekki endilega af góðu).

Svo drengurinn er þarna með móður sinni að versla og þau koma að kassanum. Hann horfir á mig lengi og ég tek á móti augnaráði hans. Hann kannast við mig. Því verður ekki neitað, það sést alltaf á svipnum. Ég tek svo eftir því að hann rekur augun í nafnspjaldið hjá mér og sér að þar er skrifað "Emil". Við þetta hættir hann að glápa á mig og fer í það að raða í pokann. En hann er ekki sáttur og kastar fram þessari spurningu (hann verður héðan í frá kallaður Agnar):

"Agnar": "Ekki vill svo til að þú sért skyldur strák sem heitir Þorvaldur?"

Ég hætti öllu. Sný mér að honum og næ góðu augnsambandi við drenginn þar sem hann stendur og raðar í poka.

ég: "Nei. Ég þekki engan Þorvald."

Nú held ég áfram að renna vörunum í gegn líkt og þetta stutta samtal hafi aldrei átt sér stað. En hann er ekki alveg hættur.

"Agnar": "Þú ert bara svo rosalega líkur honum!"

Mamman: "Hver er þessi Þorvaldur?"
"Agnar": "Strákur sem var með mér í menntaskóla."

Samræður búnar. Skiptst á peningum og vörum. Þau fara. Mínum degi bjargað. Var eins og glottandi fífl það sem eftir var kvöldsins.

Spurningin er samt hvort ég hafi farið of langt í þetta skiptið? Nei, þetta er viðbjóðslega fyndið. Ég hlæ enn.

Jólin

Guðný hringdi í mig þar sem hún hafði áhyggjur af því að ég myndi vera einn um jólin. Hún er víst að vinna. Það er kominn tími til þess að ég læri að gera einhvern svona jólamat svo ég held ég haldi upp á jólin einn þetta árið. Byggir karakter.

Ammæli

Nico sæta á ammæli í dag og við fögnum því. Skál!

Sykurpabbi minn! Sy-kur-pa-bbi... mi-nn-!

Hlaut að koma að því

Búinn að skrá mig á svona einkamálasíðu (skrolla niður). Nú er bara að bíða eftir því að stelpurnar hafi samband.

Sjáum hvort rörið virkar?



1. Frankblackfrancis

2. 10 ára bið á enda

3. Fékk plakat áritað af Nylon. How fucking cool is that?! "Hættið að horfa á mig stelpur! Nei, þið eruð sætar! Hvað segið þið? Á ég að kyssa ykkur? Nei... kannski bara einn stuttan?... þetta finnst ykkur gott..... "

Veit ekki alveg hvort ég sé hættur. Mig langar svo að hætta en svo finnst mér ég svo viðbjóðslega skemmtilegur og sætur að ég gæti bara gifst sjálfum mér... ef það væri löglegt... hversu skyldur er maður sjálfum sér? Má maður eignast börn með sjálfum sér? Ég sé ekkert rangt við það eins og er.

Mér tekst örugglega ekkert að hætta. Þetta gerist alltaf þegar ég reyni eitthvað... eins og þegar ég ætlaði að drepa hundinn minn en mistókst hrapalega og greyið þufti að eyða restinu af sínu langa lífi án kjálka og þar af leiðandi neðri hluta andlitsins. Við þurftum alltaf að leggja hann á bakið og hella fljótandi fæðunni upp í hann. Hræðilegt. Fyrir okkur meina ég. Að þurfa að horfa upp á þetta... við höfðum bara ekki hjartað í okkur að fara og láta svæfa hann. Þá hefði hann misst af svo miklu. Ég skal svo sem alveg viðurkenna að hann var svolítið þunglyndur... en eftir tvær til þrjár morfínsprautur yfir daginn fannst mér brúnin alltaf lyftast á honum. Æ, ég sakna hans. Alltaf með lafandi tunguna niður með hálsinum... tungu sem við þurftum að vökva á korters fresti til þess að hún þornaði ekki upp. Svo þegar hann gerði tilraun til þess að gelta en það var meira svona hóst heldur en gelt... það var svo sætt! Eða þá þegar við lékum saman. Ég man þegar ég hélt trjágreininni upp að efri gómnum, lagði svo hina höndina ofan á hausinn á honum og hristi hann vel. Hann fékk það þá á tilfinninguna að hann væri að ná greininni af mér og maður sá gleðina koma aftur í augun á honum. Lady Prince var yndislegur.

Formbreiting á óreiðunni

Ég ætla sð segja ykkur sögu, með sorglegum endi. Þannig er mál með vexti að ég hitti tobbalicious litla í dag og þar sem hann var eitthvað niðurlútur ákvað ég að hressa hann við og bjóða honum mænudeyfingu. Þetta leist tobbaliciousi vel á. Ég trúi því nefnilega að hver þurfi að vera sjálfum sér nægur þegar kemur að viðhaldi musterisins, þ.a. það er sjálfsagt að kunna að framkvæma helstu smá aðgerðir sjálfur.
Gekk aðgerðin vel og hresstist drengurinn fljótlega, nema hvað þegar hann ætlaði að standa upp áttaði hann sig ekki á því að hann var tímabundið lamaður að neðan, hrundi í gólfið og mun framvegs vera Christopher Reeve eftirherma, lamaður fyrir neðan hársvörð. Það eina sem ég get hugsað mér að hann sé nothæfur í er að vera posterchild fyrir stofnfrumurannsóknir.
Hér með kveð ég fyrir hönd Tobbaliciousar, hann getur það ekki.

Mannlegi síminn!!!

Loksins kemst ég inn aftur. Mér hefur verið haldið nauðugum utan utan Bloggers. Fékk bara upp skilaboð sem sögðu í sífellu: "sendu okkur póst og segðu okkur hvað þú gerðir vitlaust". Hvað hef ég ekki gert vitlaust? Það á eftir að taka þá nokkrar vikur að komast í gegnum þennan sálarflækjupóst sem ég sendi. En þar sem ég hafði allan þennan lausa tíma frá bloggi tókst mér að gera tvo hluti, flytja og finna á mér blöðruhálskirtilinn.

Nú er ég fluttur í almennilega piparsveinsíbúð... rétt tæpur metri frá eldhúsborðinu að rúminu. "Skóflaðu þessu í þig vinan, rúmið bíður." Varla hálfur metri í sjónvarpið frá rúminu. "Farðu bara að sofa, ég ætlað að ná endanum á CSI." Það er til forleikur ("viltu sjá þriðju geirvörtuna?") en ekki eftirleikur! Af hverju? Hvað eru þeir að fela? Hvern eru þeir að vernda? Hvað er ekki sexí við hlaup með handklæði og rifrildi um hver sefur á ákveðnum bletti. Ég er bitur maður með tjörutyppi svo ég held ekki áfram með þetta.

Ég sný mér frekar bara að búðinni. Þrjú atriði sem hafa átt sér stað sem eiginlega hafa haldið í mér lífinu. Í búðinni það er að segja. Hefur allt með trúgirni fólks að gera.... og þá staðreynd að ég er að vinna með krökkum sem eru 11 árum yngri en ég. Gúlp! heyrist í tobbaliciousi þar sem hann reynir að vinna sér inn aukapening á Hlemmi.

Í fyrsta lagi var ég að vinna með litlum strák sem var að leysa eldri bróður sinn af. Þar sem ég hafði ekki mikið við hann að segja hélt ég mér bara út af fyrir mig og þóttist vera að vinna. Nema hvað ég þurfti alltaf að sækja kaffi(líki) og þar sem vélin er staðsett við hliðina á kassanum rakst ég alltaf á kvikindið. Í hvert einasta skipti sem ég náði í kaffi sá ég að augun í honum urðu alltaf örlítið opnari og tárvotari. Þegar ég sá hann var alveg að bresta í grát aumkaði ég mig yfir hann og ákvað að tala örlítið við hann.

"Svo þú ert bróðir hans Sindra?"
"Ha?! Já." (þetta verður að lesast með smá mútuhreim)
"Hvenær byrjaði hann aftur að vinna hérna?"
"Ég.... ég... sko held það hafi verið fyrir ári síðan."
"Svona langt síðan? Mér finnst eins og það hafi verið í gær... sérstaklega út af þessu atriði með gömlu konuna."
"Ha! Hvaða atriði?"
"Æ.. ég veit ekki hvort ég eigi að segja þér það? Þetta er svolítið vandræðalegt fyrir alla aðila. Ertu viss um að þú viljir heyra það?"
"Jaaá.."
"OK. En þú ferð ekki með þetta lengra. Þegar hann var nýbyrjaður hérna þá voru vandræði með hann og konu hérna af elliheimilinu á móti. Það virðist sem svo að hún hafi orðið ástfangin af honum. (litli strákurinn orðinn opinmynntur og skein í teinana) Hún kom alltaf í búðina þegar hann var að vinna og hékk bara við kassann. Án þess að gera nokkuð. Þangað til hún fór að færa sig upp á skaftið og bjóða honum peninga til þess að kyssa sig."
"Ha! Nei! Glætan! Ég trúi þér ekki!"
"Jú í alvörunni. Endaði með því að verslunarstjórinn þurfti að fara yfir og tala við gömlu konuna. Við eigum þetta til á öryggismyndavélunum. Hlógum eins og bjánar yfir þessu."
"Nei, ég trúi þér ekki."
"Þú þarft ekki að trúa mér, spurðu bara bróður þinn. Ég trúi því ekki að hann hafi ekki minnst á þetta! Kannski hann skammist sín svona?"

Eftir þetta fór ég inn í búð og skildi hann eftir til þess að hugleiða þetta. En í hvert skipti sem ég kom að kassanum minntist ég alltaf á þetta, helst þá að hann ætti ekki að minnast á þetta víst bróðir hans skammaðist sín svona. Þetta æsti hann einungis meira. Þangað til hann sprakk og grátbað mig um það að fá að hringja í bróður sinn, sem ég leyfði honum auðvitað. Ég hefði viljað heyra það þegar hann spurði bróður sinn hvort einhver gömul kona hefði reynt að borga honum pening til þess að fá að kyssa sig. Alla vegna þá var hann eitthvað pirraður út í mig eftir að bróðir hans hafði neitað þessum ásökunum. Skil ekki af hverju?

Búðin

-Viðskiptavinurinn er ekki háður okkur, við erum háð honum.
-Viðskiptavinurinn truflar ekki starfið, hann er ávallt velkominn.
-Viðskiptavinurinn gerir okkur greiða með því að leyfa okkur þjóna honum.
-Viðskiptavinurinn er ekki þurrar tölur, hann er mannvera með tilfinningar eins og ég og þú.
-Viðskiptavinurinn er ekki sá sem á að þræta við eða gera lítið úr.
-Viðskiptavinurinn er sá sem ber fram óskir sínar til fyrirtækisins og það er okkar verk að veita fullkomna þjónustu.
-Viðskiptavinurinn er sá sem greiðir kaupið okkar.

Ég verð greinilega að þakka guði fyrir að ekki hafi verið próf áður en ég sótti um vinnuna. Ég hefði fallið.

Mér finnst það svo æðislegt að það er fólk í vinnu við það að finna upp þennan viðbjóð. Drekkandi sojamjólk og kveikir sér í lárviðarlaufssígarettum til þess að fá ekki örugglega krabbamein. Þegar þau eru þau sem hafa gott af því.

Hversu margir morgunfundir hafa farið í þetta? Tölvupóstar sendir? Ráðgast við yfirmenn og undirmenn reknir áður en þessi sjö boðorð búðarmennsku vorum loks komin í hús?

Hversu ótrúlega stolt hafa þau líka verið af bæklingnum þegar hann var loksins tilbúinn? Klappað á bakið á næsta manni og fleiri tölvupóstar sendir. Allir að sleikja rassgatið á öllum. En þegar allt kemur til alls..... þá var þetta tímaeyðsla og óþarfi. En þau gera þetta aftur að ári... þið getið treyst á það.+

Iíííííídjoooooooootar!

Senda blóm. Hnakkus hefur svo rétt fyrir sér. Ég á ekki orð til að lýsa heimsku þeirra. Einu sinni vorum við hlutlaus. Sorglegt að sjá okkur í dag....

Ég held ég sé að finna reiðina aftur...

Ég óska þessum mönnum öllu alls hins besta en... Þið eruð ekki hetjur. Mig langar til þess að gráta....

Segja bless

Myndi það vera svo hræðilegt? Ég held ekki. Það er vinna í dag.... svo dagurinn er ónýtur.

Mannlífsrannsóknir

Stundaði smá mannlífsrannsóknir í gær. Fór og fékk mér bjór með skÍtalanum sem gisti hér og öðrum til. Sófinn er sem sagt laus ef einhver var að spá. Að horfa á skÍtala horfa á stelpur og tala um stelpur er góð skemmtun. Vildi að ég hefði verið með vídeókameru á mér. Fokk hvað þetta var æðislegt. Svipbrigðin og handahreyfingarnar sem fylgdu með voru líka æðislegar. Verð að læra þetta.

Þeim fannst rosalega merkilegt þegar Björk gekk inn á staðinn en ekki mér. Mér fannst miklu merkilegra að þarna inni var enginn annar en Páll Banine fyrrverandi söngvari Bubbleflies og aðalleikari í Blossa (Þóra Dungal... nei ég held ekki). Stundum heldur maður að einhver hafi látið lífið en svo birtast þeir bara sprelllifandi fyrir framan mann! Verð að viðurkenna að ég hvítnaði aðeins í framan þegar ég fyrst sá hann þar sem ég hélt að þarna væri kominn afturganga.

Svo fór ég bara að hlæja... rifjaði líka upp söguna þegar hann kastaði glasinu á eftir fyrrverandi ritstjóra Fókus. Ha ha ha! Gömlu góðu dagarnir.

12 kassar

Control C. Control V. Þið vitið restina.

Deeza og Bedda, ég elska ykkur!

Hjálpsamur

Stundum þegar ég er í búðarvibbanum gerist það að ég næ að vera hjálpsamur. Yfirleitt eins og í þessu tilviki eru þetta útlendingar sem eru algjörlega týndir í miðborg óttans.

Túristi: "'scuse me?"
ég: "ha?"
"I said, excuse me?"
"No problem."
"What?! NO! Could you help me? I need to find thannagata."
"What gata?"
"Thannagata. Look, it´s written here."
"Oh... you mean Tjarnargata?"
"That´s what I said. Thannagata."
"No you didn´t. You said thannagata or something similar. That´s not a street-name in Icelandic."
"Well.. I´m sorry... I´m not very good at the icelandic pronounciation. But could you point me in the right direction?"
"Yeah.. maybe I´m being to harsh... ok I´ll help you... show me the street-name again."
"Here you go."
"Ok... let´s see... look at my palm... if we think of Reykjavík as my palm, we would be here...."
"... I´m listening... go on.."
"......"
"Hey... are you still with me?"
"... what?"
"The street? Where is it?"
"Oh... no... I was just thinking about Reykjavík as my palm.... freaky man! Just don´t think I´ll be able to help you... see ya!"

Djö! Maðúr!

Hata það þegar maður getur ekki reynt við stelpur sökum "ættartengsla" við fyrrverandi kærustur. Ég meina.... come on... hversu nátengd getur mamma eiginlega verið?!

Slefandi



Nördapör. Það er eitthvað svo sætt og æðislegt við þau. Þau geta talað við hvort annað en einungis ef þau sjá engan nálægt sér. Tók eftir þessu í gær. Það kom eitt svoleiðis inn í búðina. Held það sé einhver spilasalur þarna nálægt.. það er hreint ótrúlegt hversu mikið af þessu liði slæðist inn í búðina til þess að versla sér súperdós og möndlupoka. En þá spyr kannski einhver, "hvernig veistu að þetta er nördapar?" Auðvelt. Bara að bjóða góðan dag. Klikkar ekki að þegar ég býð þessum pörum góðan dag þá missir strákurinn í sambandinu eitt skref úr og er næstum því dottinn. Það fær svo mikið á þá að þurfa að takast á við ókunnuga. Þeir verða líka svo sárir, ganga um alla búð og líta á þig með særðan svip á sér. Greyin.

Þegar þeir eru síðan komnir í hvarf bakvið hillurnar heyrir maður loks í þeim. Yfirleitt samsæriskenningar um stjórnvöld og tölvuleiki. Tölvuleikjastjórnvöld jafnvel. Maður verður samt að dáðst að þeim því þeim tekst að finna sér stelpur. Ekki mér. Og ég sem hef alltaf litið á mig sem svona kúl nörd. En nóg um það. Eitt það besta við þessi pör er samt þegar maður fer að stússast eitthvað í kringum þau. Þögn. Algjör þögn. Örlítið starað á gólfið. En samt mest þögn því þau eru að bíða eftir því að halda áfram. Sagan er föst í hálsinum og á svo erfitt með að koma sér út með þriðja aðila nálægt. Ef vel tekst til getur þetta jafnvel orsakað hiksta. Samt eru þetta ekki einu sinni spennandi sögur um kynferðislega spennu milli karaktera í Doom eða naktar dansandi flugfreyjur (komum að þeim seinna) heldur eitthvað ómerkilegt eins og það hvort Mick Hucknall liti á sér hárið eða ekki.

Á kassanum sjá svo kærusturnar algjörlega um öll samskipti. Í verstu tilvikunum þurfa þær jafnvel að ná í veski kærastanna í vasann, borga og skila veskinu á réttan stað. Sem kemur svo sem ekkert mikið á óvart því margir þessara manna eru óhæfir í því að reima skóna sína. Þetta eru samt einu skiptin sem ég sé menn svitna á efri vörinni. Hélt það væri bara til í sjónvarpinu en það virðist einnig eiga sér stað í raunveruleikanum. Ég held ég ætti að finna mér einn svona strák.. mann langar bara svo til þess að halda þeim og veita þeim skjól frá hörðum heimi.

Traust er lykilorð

Kominn með nýjan sambýlismann. Þessi verður fram á föstudag. Þá ætti sófinn að losna ef einhver hefur áhuga.

Sææææææætur!

Maður ætti auðvitað að vera uppi með sér þegar maður fær þetta beint í andlitið. En mér finnst alltaf líkt og það séu ekki réttu konurnar sem segja það. Þessi var um það bil fimmtug og stóð ekki í lappirnar sökum ölvunar. Þegar ég hafði komist yfir sjokkið og svarað, "Jú. Mjög sáttur," snéri hún sér að Jó og reyndi við hana. Jó stelur alltaf af mér öllum stelpunum. Eyðileggur sjálfstraustið hjá mér að fara út með henni.

Það gæti samt verið peningur í þessu? Blindi gígalóinn! Vafra um dimm svefnherbergi úthverfanna leitandi að gleraugunum. "Hættu þessu! Hvað gerðirðu við gleraugun mín... mig langar heim... mér líður ekki svo vel... bú hú hú.." Nei, ég held ég haldi mig við misheppnaðar tilraunir við jafnaldra. Hitti eina um helgina sem öskraði á mig. Og ég var ekki einu sinni að reyna við hana! Þannig eru áhrif mín á konur sterk. Þarf bara að standa nálægt þeim til þess að vekja hjá þeim velgju. "Láttu mig vera! Stattu þarna hinu megin! Ekki nálægt mér!" Ætli ég verði ekki að kenna um of miklum kynþokka? Þær hræðast þann blinda.

Veit ekki hvort það sé rosalega sniðugt að bjóða útlendingum gistingu. Sérstaklega þeim sem eru sérstaklega til þess komnir að detta í það og skemmta sér. Virðast einhvern veginn smita frá sér áfengisþorsta. Og það veit Davíð Oddsson að ég á mjög erfitt að segja nei. Veit ekki hvernig mér tókst þetta í fyrra. Það er samt ljóst að nú er ég orðinn of gamall. Sleiki sárin í dag.....

Ég gleymdi! Eldaði saltkjöt handa útlendingnum í gær. Aldrei hefði ég giskað á að ég hefði gert það. Þetta er svona matur sem ég læt nægja þegar ég skrepp í mat til ömmu og afa. En nú sé ég fram á það að gera þetta á hverjum sunnudegi. Hræódýrt og ekki svo sem mikil eldamennska sem fylgir. Svo er þetta helvíti gott þó svo að útlitslega mætti það fara í smá nip&tuck. Nú er bara að bjóða einhverjum í bjúgu... þau bíða þess bara að komast í pottinn.

Þannig

Hátíðin hélt áfram í gær. Ég og Völundur með flaggð í hálfa að horfa á sætar sveittar rokkpíur frá svíaríki. Botnleðja var líka fín. Beikon var það ekki. Né Four tet. Það læðist að mér sá grunur að það sé eitthvað að gerast í kvöld líka.

Farinn að þrífa af mér alkahól gærdagsins til þess eins að smyrja mig að innan aftur í kvöld. Ég er orðinn alltof gamall í þetta en samt ekki.

Fyrir þá sem skilja ítölsku þá er þetta viðbjóðslega fyndið:

Baciare Castro é piú divertente che Guevara.

Hljómsveit

Hvaða hljónst spilar þetta lag hér?

17. júní!

Nei það er ekkert 17.júní.. en ég er nokkuð viss um það að þið vissuð það. Ekki? Nú jæja! Skrúðganga!

Byrjar illa svo þetta getur ekki annað en versnað. Fyllerí í gær og mér sýnist ég ekki fá að taka pásu fyrr en á sunnudag. Sem er svo sem ekki vandamál. Þetta er samt bara flashback. Nákvæmlega það sem ég var að gera fyrir ári síðan. Ég var í partý í gær þar sem eitthvað skÍtlendingapar var í líka. Mér líður svo illa því stúlkan var viðbjóðslega sæt og ég gat bara ekki hætt að glápa á hana. Með opinn munninn og allt. Það fór geðveikt í taugarnar á kærastanum. Sem ég reyndi að halda uppi samræðum við en það var bara svo erfitt. Helvítis sætu stelpur.

Ef það er einhver huggun skÍtalakærasti þá leið mér hræðilega illa þegar ég hugsaði mjög óhreint um skÍtalakærustuna þína.

Íslendingur_Útlendingur

Fór í bæinn síðasta laugardag. Sem væri ekki.... nema. Var á 11 með svíanum og við setjumst niður með bjór og byrjum að tala saman á ensku. Einhverjir þrír einstaklingar sem eru þar inni heyra í okkur og spyrja hvort þau megi ekki setjast hjá okkur. Allt í lagi, segjum við, getur ekki verið hættulegt. Svo erum við eitthvað að tala við þau og umræðurnar eru búnar að standa í einhverjar mínútur þegar ég heyri allt í einu gaurinn við hliðina á mér segja við félaga sína: "Þessi þarna (bendir á svíið) er útlendingur en þessi hérna (bendir á blindan) er bara asnalegur Íslendingur." Þar með var ekki meira talað við mig. Enda ekkert spennandi við asnalegan Íslending.

Fórum svo yfir á Ölstofið. Þar hittum við þrjá nýja einstaklinga. Svíinn verður strax allra hugljúfi og talar við allt og alla. Senan sem blasti við mér var þessi: mér á hægri hönd sat stúlka með bakið í mig og talaði við svíið. Mér á vinstri hönd sat stúlka með bakið í mig og talaði við kærastann. Saman meinuðu þessi tvö bök mér aðgang að borðinu. Ég reyndi að vera voðalega almennilegur og tala um daginn og veginn en það endaði bara með því að það var starað á mig. Ef ég vildi tala við svíið þurftu þær samræður að fara fram yfir öxlina á stúlkunni. Ég ákvað að ég myndi skemmta mér betur einn heima sofandi.

Held ég þurfi á hjálp atferlisþjálfa að halda?

Varla kannski

Ég er bara ekki andlega reiðubúinn undir þessa daga. Skólinn er ekki alveg að kveikja í mér og það að búa tveir í 35 fm íbúð er þröngt. Svolítið sveitt líka. Smá erótík fyrir stelpurnar. Erótík.... stelpur.... ég veit hvar ég enda þegar þessi póstur er kominn inn. Ég verð að passa mig...

Nú er tónlistarhátíðin að skella á. Var það heppinn að fá miða næstum því ókeypis.. annars hefði ég nú ekki verið að skella mér. Þetta er samt alltof mikið af drasli sem er í gangi. Hlaup fram og til baka um miðbæinn það sem koma skal næstu daga. Nema ég sitji bara heima alla dagana? "Ég á miða þess vegna þarf ég ekki að fara. Það er svo fokking kommersjal að fara!"

Fór með svíann í skoðunarferð um helstu staði rvk. Breiðholtið og Árbærinn voru skoðaðir með því að leiðarljósi að kynna honum fyrir ghettóinu. Víti til varnaðar. "Ef þú passar þig ekki strákur þá endarðu hér. Þín eigin þjóð sendir þig hingað sem flóttamann og dæmir þig til þess að vinna í fiskvinnslu eða skúringar í þessu veðrarvíti!" Aldrei séð einn mann hvítna jafn mikið og þegar ég dró hann inn ganginn á Jöfrabakka. Heilu fjölskyldurnar sem lágu í eigin ælu með sprauturnar og landaflöskurnar standandi út úr handleggjunum. Þetta kennaraverkfall er ekki að virka.

Lét hann svo standa fyrir utan félagsmiðstöðina í Árbænum þangað til það leið yfir hann af hræðslu. Brjóta niður til þess að byggja upp. Gunnar Eyjólfsson, ég biðst hér með afsökunar að hafa ekki mætt í fengsúí-kennsluna til þín líkt og við höfðum talað um. Svona sértrúarsöfnuðir hræða mig bara svo.

Talandi um sértrúarsöfnuði þá hef ég fengið nokkrar fyrirspurnir um það hver skerta sé. Ég hef gert mitt besta til þess að komast að því. Með mikilli rannsóknarvinnu og mútum hefur mér tekist að komast að því. Hún er víst 43 ára sjómaður frá Grindavík. Hún hefur líka fengist við grásleppuveiðar frá Stykkishólmi, en eftir hræðilega misnotkun á sárabindum um borði í Teistu SH-56 hefur hún ekki einu sinni fengið vinnu við rækjutínslu (vaxa þær ekki á trjám?). Meira vil ég þó ekki gefa upp. Þar sem hún hefur séð mig dansa hlýtur hún að vera á Ófeigi GK-147. Þar dansaði 1998 ég til þess peppa upp mannskapinn og þar sem ég setti svo mikla tilfinningu í dansinn hef ég ekki getað dansað síðan. Þó svo ég gæti gert undantekningu þessa helgi.

Húsmóðirin tobbalicious

Eldaði fiskibollur og kartöflur handa svíanum og Völundi. Vissi ekki að ég gæti gert það? En svona kemur maður sjálfum sér á óvart. Það sem er á matseðlinum í vikunni er svo puuuuulsur, grýta og spurning hvort ég hendi bjúgum eða íslenskri kjötsúpu inn í þetta? Ég gæti svo verið heimavinnandi húsfaðir.

Ég skil ekki

Hvað er atferlisþjálfi? Hvernig fær maður reynslu í atferlismótun? Getur einhver svarað mér því? Svo eiga víst allir að vera að mynda tengslanet. Ég sagði þeim sætu stelpum Dóru og Völu að þær þyrftu að mynda tengslanet. Þær störðu bara til baka. Höfðu ekki hugmynd um hvað það væri eða af hverju þær þyrftu að mynda það. Ekki það að ég hafi hugmynd um það. Mér finnst baraa svo gott að sína færni mína í sjálfstyrkingu kvenna.

Annars er það að frétta að ég er kominn með sambýlismann. Í tíu daga. Nú er bara töluð sænska á heimilinu. Það virðist sem svo að ef ég tala íslensku með sænskum hreim þá skilur hann hvað ég er að segja. Furðulegt!

Allt er þá er þrennt....

Það gerðist einu sinni enn. Þriðja skiptið á þessu ári. Þriðja skiptið sem stúlka sem ég er eitthvað að vandræðast með segir eftir einhverja mánuði... "ef ég var ekki búin að minnast á það þá á ég kærasta." Mér finnst það alveg mega koma fram í byrjun. Þá gæti ég sparað mér tíma og fyrirhöfn og haldið mér í "hommavinur-gírnum." Mér finnst betra að fá að vita svona hluti strax. En þetta er enn ein ástæðan til þess að hata stelpur.

Önnur ástæða er sú að ég gerði þetta einmitt. Viðurkenndi það fyrir stúlku í sumar að það yrði ekkert á milli okkar. Við höfðum sofið saman og ég vildi ekki fara að blekkja hana. Hún væri á leiðinni til útlanda, ég hefði ekki tíma til þess að vera í sambandi, nennti ekki að henda mér í annað samband strax eftir að hafa nýlokið einu sjö ára og svo bætti ég því við að ég væri enn drulluhrifinn af fyrrverandi kærustu minni sem á þeim tíma var væntanleg til landsins.

Ég var svolítið stoltur af sjálfum mér. Hugsaði með mér: "Ég er ekkert kríp, kannski að strákar séu ekki jafn mikil fífl og af er látið?" Boy was I wrong! Það eina sem þetta gerði var að gera enn eina manneskjuna í þessum heimi fúla út í mig. Ég get lifað með því, gerið það sem ykkur þykir skemmtilegt. Ef einn af þeim hlutum er að segja öðrum hversu viðbjóðsleg manneskja ég er þá endilega haldið því áfram, fokk ég skal meira að segja taka þátt í því. Hérna er eitt atriði í viðbót sem þið getið bætt við: Einu sinni átti ég að dæma einhverja hæfileikakeppni í grunnskóla. Þar sem ég er alltaf að þykjast vera fyndinn sagði ég við einhverja stúlkuna sem var að taka þátt að hún gæti örugglega ekki rassgat dansað. Kemur þá ekki í ljós að hún er ein taugahrúga, brotnar saman og vælir í vinkonur sínar sem komu og lömdu mig. Ánægð?

Ég man ekki alveg eftir fleiri sögum í bili en þær hljóta að koma. Nógu margar eru þær sem telja mig vera litla bastarðinn hans Lúsífers.

While I´m at it. Beta, I´m just not into you.

Fú fæhters

Rosalega verður maður óþolandi glaður við það að hlusta á Foo Fighters. Brosi út að eyrum og dregur nær því að ég losi mig við buxurnar og dansi. Annars þarf ég að breyta um útlit. Hvað fer mér best?

Æla

Ég opinbera hér með fáfræði mína. Ég vissi ekki að þetta væri hægt.

Glaður

Kæra dagbók...

Í dag komst ég að því að ég er með geðveikt sætri stelpu í tíma. Verst að ég hafi skrópað svona mikið. Sé eftir því núna. Ég hef þá alla vegna ástæðu til þess að drulla mér í þá. Og komið vetrarfrí. Andskotinn! Mig langar í tíma! Núna!

Mér fannst helvíti merkileg þessi skýrsla hagstofunnar um muninn á kynjunum. Ekki það að ég ætli að hætta á lögsókn og þess vegna vil ég taka fram að ég tel engan mun á kynjunum. Nákvæmlega eins. Þegar ég sé einstakling þá er það sem ég sé. Einstakling. Ok? Engin lögsókn? Höldum þá áfram. Ha! ha! ha! ha! Konur eru meiri aumingjar en karlar! Ha! ha! ha! ha! Fleiri öryrkjar eru konur (í mínum huga einstaklingar). Djöfull ætla ég að nýta mér þetta í framtíðinni. Rifrildi við kærustuna (dagdraumar, ég veit, en leyfið mér að halda í smá von... það eru til bæklingar þar sem hægt er að velja.): "Það getur svo sem vel verið að ég hafi gleymt að fara í búðina, sækja krakkann og hef ekki "tekið til" síðan á "síðasta" ári, en samkvæmt Hagstofunni eru konur meiri aumingjar en karlar. Þín skoðun?" Get ekki beðið eftir því.

Aftur á móti kom í ljós að karlar eru feitari en konur. En ég er með góða og vil ég bæta við gilda skýringu á því. Sökum fötlunar sem rekja má til daga Adams og Evu þurfa konur að pissa sitjandi. Já, til daga Adams og Evu. Stutt útgáfa af sögunni er nokkurn veginn svona: Guð var nýbúinn að reka Adam út úr Eden, öryrkinn blekkti hann, og Eva hló að honum. Hún herptist öll saman, greip um magann og beygði hnéin. Guð, sem er réttlátur, leit á öryrkjann og sagði: "Þetta finnst þér fyndið! Þá skaltu líka míga svona það sem eftir er! Og... og... og... vera 2,3% meiri öryrki en fitubollan sem ég var að reka út! Komdu þér svo út!" Þess vegna míga konur sitjandi og hlægjandi. En það hafa þær lært að nýta sér. Vegna þess að þær míga sitjandi þá er svo auðvelt fyrir þær að kúka um leið. Og losa sig þar með við nokkur aukakíló. Við strákarnir aftur á móti mígum á svona töff hátt. Standandi. Þetta þýðir samt að við nennum oft ekki að kúka þegar við þurfum. Ætlum ekki að eyðileggja þessa flottu migu sem við vorum að klára. Þar af leiðandi sitja aukakílóin eftir og við fitnum. Leiðinlegt en við getum lifað með því.

Svo er líka meiri töggur í okkur. Líkt og Orðabók menningarsjóðs segir:
Töggur H $ sjálfstæð fruma í líkama karlmanna sem gerir þá þyngri en konur. Og meira sexí.

Ekki lýgur Orðabók menningarsjóðs?

KB

KB-Borgarnesi kallar. Bara að ég finni einhverja leið til þess að láta tímann líða hraðar...... Ég er með klink á mér... spurning um að bjóða viðskiptavinum 50 kall fyrir koss?

Mánudagkvöld... sem betur fer ekki til í sprautuformi

Ég er orðinn háður Skjá einum á mánudögum. One Tree Hill. Ó beibí! Krakkar krakkar krakkar. Hverju lenda þessir krakkar ekki í? Ég hef nefnilega heyrt að þetta sé í raun byggt á raunverulegu lífi í alvöru krummaskuði. Í rauninni þá er þetta besta og sannasta raunveruleikasjónvarp sem til er. Af því þetta er satt. Í alvörunni.

Talandi um raunveruleikasjónvarp. Survivor. Jææks! Það sem er hvað best við þessa seríu er að þáttastjórnendur eru farnir að skafa botninn í mannlegu samfélagi. Það er æðislegt að fylgjast með þessu. Vælið: "Það... það.... er frumskógur öðru megin... og.. og... sjór hinu megin! Hvernig er hægt að ætlast til þess að nokkur lifi við þessar aðstæður?!!!" Tveir bestu punktar kvöldsins voru þó annars vegar þegar stúlkurnar fengu aðstoð innfæddra og það fyrsta sem hann gerði var að klifra upp í næsta tré og ná í kókoshnetu. Bravo! Klapp! Klapp! Klapp! Hefði ég verið hann hefði ég bent þeim á að þær væru eitraðar og horft síðan á þær visna upp og deyja. Álíka heimskulegt var svo að fylgjast með einum karlanna standa í fjöruborðinu og bíða eftir því að fiskur stykki upp úr og beint á skutulinn sem hann hélt á í höndinni. Næst legg ég til að annar hópurinn verði apar og hinn menn. Svo látum við þá berjast til dauða.

Grissom. Meira hef ég ekki um málið að segja. Afgreiddi það inni á klósetti áðan.

Þetta er mitt heróín. Hættur að lifa fyrir helgarnar, nú eru það mánudagskvöld.

Ég hef ákveðið að leggja mitt að mörkum til vímuvarna. Var á síðunni hjá Lýðheilsuóþarfanum og mér fannst plakötin frá þeim bara ekki nógu sexy. Svo ég lagði hausinn í bleyti og hugsaði með mér: "Hvað er sexý?" Stundum starir svarið bókstaflega beint í augun á manni! Það gerði það svo sannarlega í þetta skiptið. Því á kámugum tölvuskjánum starði það sem óopinber skoðunakönnun mín, móður minnar og gaurs sem ég borgaði fimmþúsundkall til þess að horfa á mig í sturtu, valdi það mest sexý í heimi, beint á móti mér. Ég sjálfur auðvitað! Vitlaus! En... þá eru hér tillögur mínar að nýrri og enn öflugari auglýsingaherferð gegn vímuefnum.

Vakandi

Skemmtileg nótt. Sofnaði fyrir klukkan ellefu og glaðvaknaði klukkan eitt. Er síðan búinn að sitja fyrir framan tölvuna. Laus við svefn. Mig langaði samt. Djöfull langaði mig til þess að sofa. En þegar augnlokin hreinlega neita að lokast er svo sem lítið sem maður getur gert. Ég held samt að augnlokin hafi bara verið að gera grín að mér. Í hvert skipti sem ég kreisti þau saman spruttu þau ekki upp aftur heldur opnuðust hægt og rólega. Vantaði bara gott ískur með. Til þess að gera þetta áhrifameira.

Þegar birta tók og ég búinn að sætta mig við svefnleysið ákvað ég að henda mér í sturtu. Það væri svo sem ekki merkilegur hlutur út af fyrir sig en það var meira það sem á undan þurfti að koma sem hryllti mig. Hryllir mig enn. Síðast þegar ég fór í sturtu tók ég eftir því að niðurfallið hélt ekki alveg í við vatnsmagnið. Það var því nokkuð ljóst að hreinsa þyrfti niðurfallið. Þetta er í annað skiptið sem ég þurfti að standa í þessu. Þurfti líka að gera þetta í gamla eggerti.

Þetta er það viðbjóðslegasta sem ég hef nokkurn tímann þurft að gera. Lyktin sem fylgir vatnslegnu hári er viðbjóðsleg. Ég vil ekki hugsa hvað hefur fylgt með hárinu sem var þarna en Freemans bæklingurinn sem ég fann í efstu hillu íbúðarinnar gefur ýmislegt til kynna. Sérstaklega þar sem búið var að brjóta uppá blaðsíðurnar þar sem nærföt voru auglýst. Ætti ég að hringja í gaurinn sem bjó hér á undan? Bjóða honum að koma og sækja bæklinginn?

Kópavogur?

Nú er illt í efni. Þannig er nefnilega mál með vexti að sumir halda það að ég elski Garðabæ. En þannig er það ekki. Málið er ekki að ég elski Garðabæ eða vilji veg Garðabæjar sem mestan. Ég hata alla þessa staði jafnt. Þetta er allt saman eins og Macdonalds. Drive-thru. Það er engin ástæða til þess að stoppa. Ef maður myndi stoppa þá væri það einungis til þess að athuga hvað maður hefði keyrt á, hvort hann andaði ennþá og svo til þess að gera upp hug sinn hvort maður myndi hringja á sjúkrabíl eða ekki.

Ég er eiginlega búinn að setja mér það takmark að koma á stað illindum milli þessara staða. Nú þarf ég að búa til slagorð fyrir Kpv og benda þeim á að Gbr hafi ekki tekið illa í hugmyndir mínar um slagorð. Svo þegar Gunnar Birgis er búinn að svara mér sendum við á Hfn. Vonandi fer þá boltinn að rúlla og ég get horft á úr fjarska meðan innbyrðis deilur nágrannabæjarfélaganna magnast.

Eða þá að ég sleppi því bara. Nægur tími, enginn metnaður.

Engin stelpa sem bauð mér síðan í partý. Er ég að tapa sjarmanum? Hvar er ég að klikka? Kannski of mikill sjarmi? Já, ég ætla að hallast að því. Djöfull eru stelpurnar hræddar við mig að því ég er svo æðislegur! Tvisvar! Jafnvel þrisvar.

Kannski er þetta bara hið besta mál? Ég get þá lagt meiri áherslu á það að skúra betur og taka ekki til heima. Í þeim töluðu orðum er ég farinn að skúra...

Frekar glæsilegur

Fæ ekki lengur hugmyndir af teyknymindum. Veit ekki af hverju? Held það sé of lítilli áfengisdrykkju og aldri um að kenna. Nema ég hafi tapað húmornum? GUÐ MINN ALMÁTTUGUR!!!!! Það.... væri.... hvar var ég?

Taugaáfall alveg rétt! Nei ætli ég sleppi því ekki, það væri frekar svona rokkara sjálfsmorð. Bryðja svefntöflur.. missa svo kjarkinn og æla yfir mig... vilja svo deyja aftur en búinn með allar töflurnar og verð því að hringja í mömmu og biðja hana að koma og skutla mér upp á slysó. Niðurlægingin algjör.

What plaything can you offer me today? Mér býðst skóli en það hljómar ekki nógu sessí. Talandi um sessúí þá get ég aldrei boðið Jó aftur í heimsókn. Ekki eftir síðasta L-word sessíon hjá okkur. Hræðilegt fyrir svona litla stráka sem aldrei fá að sjá nakið kvenfólk að horfa á þessa þætti. Önnur hver sena er með nöktu kvenfólki annaðhvort að kyssast eða mynda hvort annað. Held þó að Jó hafi liðið verr en mér þó að ég hafi verið sá sem flaggaði í hálfa. Reyndi samt að sannfæra Jó um að það væri bara eðlilegt að vinir mynduðu hvern annan nakinn. Hún var ekki að falla fyrir því. Er einhver sem vill? Það er að segja sitja fyrir nakinn? Ég get það eiginlega ekki eftir að naflinn datt af mér um daginn. Veit ekki hvernig eða af hverju, það bara gerðist og ég verð að taka því.

Eiga svona áföll ekki að vera svo styrkjandi? Ætli ég geti ekki notað þetta í listinni? Ljóð á leiðinni! Ég finn það!

Vandræðalegt.
Sit með flaggað í hálfa.
Vantar nafla.
Þó gæti ég...
ef ég vildi...
ljósmyndað sjálfan mig nakinn.

Ótrúlegt hvernig þessi snilld bara fæðist af því er virðist úr engu!

Hversu lengi ætli ég þurfi að bíða þangað til ég verð kýldur ef ég svara öllum "Kannski er það þín skoðun en þú hefur bara rangt fyrir þér." Ætla að láta reyna á það. Mér sýnist á þessu pósti að það sé kominn brennivínsskjálfti í tobbalicious. Hvaða glæsikvendi ætli bjóði mér í heimsókn í kvöld? Það verður erfitt að slá út síðasta laugardagskvöld.

Man varla..

..hvenær ég fór síðast út úr húsi. Stundum gleymi ég því bara. Vona að þjóðfélagið rúlli áfram án mín, það væri helvíti leiðinlegt að sjá kaos á götum úti og gamlar konur berja verkfallsbörn úti á götu. Nei... það væri gaman að sjá það. Alltaf gaman að sjá gamlar konur berja aðra en mig. Svona einu sinni.

Annars er ég kominn í sama far og í fyrra, mér hundleiðist í háskólanum og þar gæti ástæðan fyrir því hversu latur ég er að kíkja út fyrir legið. Kíkja út fyrir legið! (hí hí hí) Djöfull er ég brjálaður. Það ætti nú bara að loka mig inni á einhverjum svona stað fyrir ekki geðsjúklinga heldur meira gaura sem eru svo klikkaðir að þeim er alveg sama hvað þeir eru að segja. Ég myndi pottþétt ekki fá vinnu á Mogganum: "Nei, tobbalicious, þú ert bara alltof villtur! Skrif þín myndu valda usla í þjóðfélaginu sem við getum ekki verið ábyrgir fyrir." Þarna sjáið hversu erfitt þjóðfélagið getur reynst mér.

Nú er ég með tvær stúlkur á fullu í því að reyna að finna handa mér húsnæði í Bologna til þess að áform mín um flutninga gangi eftir. Þá er bara að sjá til hvort ég standi við minn helming af því? Skil ekki af hverju mér finnst svona erfitt að gera þetta, ég á ekki barn, ekki kærustu, ekki líf og drulluleiðast þessir copy/paste-dagar sem líða framhjá áreynslulaust. Ég veit ég hef svo gott af þessu en samt.... ég kalla það aumingjaskap.

Ég ætlaði að bjóða fólki á Uxa '95. Man ekki hvort ég var búinn að bjóða þetta áður en nú stendur fólki sem sagt til boða miðar á hátíðina og fyrstu 20 miðunum fylgir einnig hljómdiskur hátíðarinnar. Áhugasamir hafi samband í gegnum commentin.

Nýr póstur

Ég gæti alveg eins sofið allan sólarhringinn. Ekki mikið í gangi hjá mér. Held þetta sé því að kenna að allar þær stelpur sem ég bið um að kyssa bágtið á bringunni hafa neitað mér um það og það að viðskiptavinur bað mig um að kyssa eplið sem hann var að kaupa svo hann gæti ímyndað sér það að fara í sleik við mig þegar hann borðaði það. Mér líður líkt og mér hafi verið nauðgað...

Breytingar...

Nú heitir þunglyndi víst óyndi. Til hvers eða frekar af hverju þurfti að vera að breyta því? Var einhver könnun hjá Gallup sem ég missti af? "90% þátttakenda taldi óyndi kynþokkafyllra en þunglyndi. Af þeim töldu 67% að orðið óyndi myndi verða þeim til framdráttar við atvinnuleit í framtíðinni."

Ætli það séu STEF-gjöld af nýyrðum? Það hlýtur einhver að vera að græða á þessu.

Í maí skrifaði ég um að allar slúðursögur gerðust í Rúmeníu og máli mínu til stuðnings skrifaði ég um Rúmena sem lenti í því að kona hans skar af honum typpið og henti því út um gluggann þar sem hundur fjölskyldunnar náði í það og át það. Þetta fann ég svo í dag:

BUCHAREST, Oct 4 (Reuters) - A elderly Romanian man mistook his penis for a chicken's neck, cut it off and his dog rushed up and ate it, the state Rompres news agency said on Monday.

It said 67 year-old Constantin Mocanu, from a village near the southeastern town of Galati, rushed out into his yard in his underwear to kill a noisy chicken keeping him awake at night.

"I confused it with the chicken's neck," Mocanu, who was admitted to the emergency hospital in Galati, was quoted as saying. "I cut it ... and the dog rushed and ate it."

Doctors said the man, who was brought in by an ambulance bleeding heavily, was now out of danger.

Vantar eiginkonuna og mér hefði aldrei dottið það til hugar þetta með hænuhausinn en...

Aldrei hungraður aftur

Jó skilur þetta. Sleppum því.

Eitt sem ég lenti í um helgina sem ég er enn að hugsa um. Þannig var að ég og Jó vorum að ganga út af einum staðnum af þeim þrjátíu sem við fórum inn á. Þegar við erum á leiðinni út ganga fram hjá okkur tvær stúlkur sem væri svo sem ekki í frásögur færandi nema hvað önnur þeirra grípur þéttingsfast í klofið á mér. Er þetta eitthvað sem stelpur eru að fíla? Gæti það verið að þess vegna sé ég ekki að ná mér í stelpu? Ég er að gæla við þá hugmynd að prófa þetta um næstu helgi, af hverju að bíða fram að næstu helgi? Geri þetta bara næst þegar ég sé stelpu sem mér finnst sæt. Bein með lófann í klofið á henni og kynni mig síðan: "Hæ! tobbalicious. Hvað heitir þú?"

Ég er alltaf að lesa þetta í tímaritum. Maður á að fylgjast með líkamstjáningu stelpna (þetta er svo líkt skepna að það er hálf skarí) til þess að skilja þær. Ég er samt svolítið hræddur við að prófa þetta, sérstaklega eftir síðustu tilraun. En þegar ég lít núna til baka veit ég að það var bara asnalegt að burðast með Betty Crocker-krem á djammið. En það er eitthvað sem segir mér að þetta með klofgripið eigi eftir að virka.

Van-brigði Morrison

Ég labbaði út eftir klukkustund. Hann var raddlaus og hljónstin máttlaus. Bjóst við miklu meira af honum. Svona er lífið.

Henti mér til Jó með Völundi... skreið heim með franskar í frauðplasti alltof snemma... í morgun. Búin að dansa okkur í gegnum alla skemmtistaði miðbæjarins. Á leiðinni týndum við bæði Smarti og Völundi en það virtist ekki hefta okkur í dansinum... ég verð að fara að láta líta á mig. Er eðlilegt að einn maður hafi að geyma svona mikinn dans?

Fór inn í, ætla ég að fullyrða, flottustu íbúði í miðbænum í gær. Smartland er viðbjóðslega flott land. Ef Smartland væri bekkpressa þá væri það heil 150kg.

Prófaði nýja staði sem ég held að ég fari ekki aftur á... það var ekki alveg ég... þó svo ég held ég geti aldrei farið á 22 aftur eftir strákapör Jó´s í gær. Sem ég var skammaður fyrir. Ég verð þá bara einn í partý heima hjá mér. "Partýið er hérna bakatil."

Ekki horfa!

Erfitt að koma sér aftur í námshugleiðingar eftir svona smá pásu... ha ha ha eins og ég hafi verið byrjaður! Það er samt gaman að þykjast.

Held að Nicoletta hafi í alvörunni rifbeinsbrotið mig á bjórhátíðinni því þessi stingandi sársauki ætlar ekkert að hverfa. Reyndar kemur hann bara þegar ég anda svo lausnin hlýtur að liggja í því að ná að anda bara með hægra lunganu. Ætli það sé ekki hægt? Hlýtur bara að vera spurning um að einbeita sér nógu mikið.

Nú er ég í alvörunni farinn til þess að gera heiðarlega tilraun til þess að læra. Sjáum til hvernig fer.

"Io t´ho amato sempre. Non t´ho amato mai."

Ennþá ákveðinn

Ég ætla að flytja búferlum um áramótin. Hér er ekkert sem heldur í. Og kaosið á skÍtalíu heillar. Maður er aldrei á réttum tíma, mengun og hávaði. Get ekki hugsað mér betra líf... ég fatta þetta alltaf þegar flugvélin lendir í Keflavík og þá er of seint að snúa til baka.

Á skÍtalíu veit maður líka hvar maður hefur hlutina. Pólitíkusar eru ekki að þykjast ekki vera spilltir, þeir eru það bara. Meðan Hr. Oddsson var við völd vissi maður alla vegna hvar völdin lágu... nú... já... Halldór..... hvað get ég sagt... er ekki alveg viss um að sjálfstæðishópurinn sé eitthvað að fara að hlusta á útgerðarbónda frá austulandi.. sem ætlar mögulega kannski jafnvel kæmi til greina að stokka upp í ríkisstjórn eftir einhvern tíma eða ekki.

Kemur þetta rugl síðan með Jón Steinar ekki sterkt inn líka? "Halldór ertu sáttur við niðurstöðuna?" "Neeeeeeeiiiiii eeeeeeennnnn ééééggggg heeeeeefffððððiiii viiiillllljaaaaaað sjááááá Eiiiiiiríííík íííí stööööööðunnni." Sáttur sem sagt við aðra niðurstöðu sem hann vildi. Ef hann er ekki ósáttur þá er það svo sem hans mál en hversu miklu frati er Geir að lýsa á dómara hæstaréttar með því að taka þeirra álit og henda beint í ruslatunnuna? "Góð framsetning, fallegur pappír og vel valið letur.. en veistu hvað?... ég nenni bara ekki að lesa þetta.. Í RUSLIÐ MEÐ ÞAÐ!!!"

Hversu mikla sjálfsblekkingu þarftu síðan til að geta sagt við þá 290.000 íbúa landsins að ákvörðunin hafi ekki verið pólitísk? Jón Steinar verður örugglega fínn hæstarréttardómari... en það er bara ekki málið. Það vita allir að þetta var pólitísk ákvörðun og mér þætti vænna um það að þeir myndu viðurkenna það. Ekki ljúga. Ég treysti ekki fólki sem lýgur. Þeir lugu. Enn ein ástæða til þess að skila auðu. Sorglegur vinstihelmingur, fjarstæðukenndur hægrihelmingur og óákveðin miðja. Glæsilegt.

Nú þýðir ekki annað en að flýja land. Þið megið eiga þetta.

Þú verður bara að gera það!

Klárum þetta helvíti víst við erum komin svona langt. Sunnudagur, mánudagur og þriðjudagur.

Flórens var skoðuð á sunnudeginum. Get ekki sagt að lestarferðin hafi verið sú þægilegasta sem ég hef nokkurn tímann lent í. Svefnleysi og þynnka að angra okkur. Ég held ef ég man rétt að eftir að við vorum sestir inn í lest höfum ég og Völundur ekki sagt eitt orð fyrr við hvorn annan fyrr en stigið var út í Flórens.

Flórens er fögur borg. Annað verður ekki sagt. Rík af sögu og merkilegum... bla dí bla dí bla dí bla dí bla (farðu niður í næstu línu, þetta heldur svona áfram) dí bla dí bla dí bla dí bla... sem að hefði ekki verið í frásögu færandi nema hvað þessi ákveðni sunnudagur var dagur listarinnar. Sem þýddi það að ókeypis var á öll söfn borgarinnar. Svogggggg... meðal viðstaddra þennan dag voru ég og Völundur, helmingur ítölsku þjóðarinnar og hér um bil allir túristar sem staddir voru á Ítalíu þennan ákveðna dag. Kílómetra langar raðir fyrir utan hvert hús í borginni og meirihlutinn af þeim voru örugglega ekki söfn. Bara einhver sem hefur stoppað fyrir utan og ætlað að dingla, fólk rekið í það augun og ákveðið að mynda röð. "Hann var í röð svo það hlýtur eitthvað að vera þarna inni?" Svo ég og Völundur ákváðum bara að skoða Flórens utan frá. Það var alla vegna ekki röð í það.

Kom líka svolítið skemmtilega á óvart að yfirvöld í Flórens hafa tekið upp þann sið að nú er fánaborg senegalbúa um alla miðborgina. En í stað fána eru þeir með lítil pappakassaborð sem hægt er að brjóta saman á mettíma, með einu flauti eða kalli vinar, sem hafa að geyma sólgleraugu eða úr. Veit ekki hvað sólgleraugu eða úr hafa að gera með sögu Flórens en megin þema virðist þó vera örlítið hvísl sem mér fannst hljóma líkt og: "skjúsmí skjúsmí."

Lestarferðin til baka var örlítið ævintýri. Þar sem ég hafði í einfeldni minni pantað miða "fram og tilbaka" hélt ég alveg örugglega að miðinn sem ég var með gilti fram og tilbaka. Það reyndist ekki vera. Sá sem seldi mér miðann hafði nefnilega gleymt því að segja mér að það væru ekki seldir miðar fram og tilbaka með Eurostarlestum. Þannig að þegar við vorum krafðir um miða, sem ég og sýndi með glöðu geði, horfði lestarvarðan(ég er svo meðvitaður um jafnrétti) á mig og sagði:
"Hvað er þetta?"
"Miði?"
"Já en hann gildir frá Bologna til Flórens. Þú getur ekki notað hann tilbaka."
"Miði????"

Svo hún byrjar að vinna í því að rukka okkur um lestarfarið. Á í hellingsvandræðum með hátæknmiðasölukerfið sem er um borð og í millitíðinni skröpum við saman öllum þeim evrum sem við erum með á okkur. 35 evrur og einhver sent. Hún nær loks að prenta út kvittunina og segir hárri röddu: "Það verða 43,16 evrur." Ég roðna allur og segi lágri röddu: "Fyrirgefðu.... en við erum bara með 35. Get ég.. get ég nokkuð borgað með korti?" Læt lítið bros fylgja með. Hún starir á mig og byrjar að rífa miðann í sundur með orðunum: "Tja! Hann er þá ónýtur þessi!" Fokk!, hugsa ég með mér, ekki gera vandræði. Ekki gera vandræði. Ekki gera vandræði. En stundum þegar maður heldur að allt sé að fara í skít þá kemur máttu kynþokkans í málið. Kemur ekki í ljós að Völundur er það löðrandi í kynþokka að stúlkan segir við mig: "Ég sleppi þá sektinni. Eeeeen bara af því vinur þinn löðrar í kynþokka." Fengum sem sagt að borga 26,14 evrur fyrir ferðina. Hún átti reyndar ekki 1 evrusent til þess að gefa mér til baka en ég var ekkert að gera vandræði út af því. Ég hefði samt örugglega getað látið reka hana fyrir það að gefa ekki til baka.

Um kvöldið var okkur svo boðið á októberfest. Sem var svolítið skrítið. Það var september og við á Ítalíu. Eeeeeníveis þá keyrðum við út úr borginni og upp í breiðholt þeirra bolognabúa þar sem hátíðin fór fram í litlu íþróttahúsi. Borðuðum mat og pöntuðum bjór. Vorum samt ekki í miklu stuði eins og sést á þessari mynd.

Þreyttur en samt hálfnaður


Gerðist eiginlega ekki neitt fyrr en bansarnir tveir komu á svæðið. Matteo, kærasti Nicolettu, og vinur hans Grikkinn!. Grikkinn! og Matteo kepptust um það að skála og það var ekki komist hjá því að taka stóran sopa við hverja skál. Hálftíma eftir að þeir komu var stemningin orðin svona:

Hvar er tobbalicious?


Það besta átti samt eftir að gerast. Joe Dibrutto. Þvílíkan og annan eins skemmtikraft hef ég aldrei séð. Tónlistin var ömurleg. Smellir frá Bee Gees og Boney M aðallega en Max B sá um alla skemmtunina. Maðurinn kunni alla diskódansa undir sólinni. ALLA! Og salurinn var óhræddur að dansa með. Myndir af stráknum:





Heilsað upp á Joe eftir tónleikana.



Mánudagurinn var síðan notaður til hvíldar. Flugum síðan heim á þriðjudeginum. Lítið sem gerðist fyrir utan það að við komumst að því að heilli álmu í Stansted er lokað á meðan fólk tékkar sig inn í flug til Tel Aviv og vopnaðir verðir gæta þeirra sem eru að skrá sig inn. Geðveiki.

Ferðinni var síðan eiginlega slúttað með enn meiri geðveiki þegar síðast farþegi vélarinnar heim labbar langsíðastur inn sér að allt er fullt í geymsluhólfinu fyrir ofan sætaröðina okkar, sem var sú fyrsta, hlammar sér þá niður og setur töskuna út á mitt gólf. Flugfreyjan sem er að sýna neyðarútganga vélarinnar rekur augun í töskuna og segir ósköð blíðlega við manninn: "Ég er hrædd um að þú verðir að setja þetta upp í geymsluhólf." Hann horfir á móti og segir þessa ógleymanlegu setningu: "Þú verður bara að gera það sjálf!" Ég og Völundur bara komum ekki upp orði... störðum á hvorn annan og síðan hann. Gerðum það meira að segja tvisvar. Meira að segja Spánverjarnir sem sátu í röðinni á móti gláptu í forundran þegar greyið konan teygði sig eftir töskunni og bar hana aftur í vél. Okkar maður lét sér fátt um finnast, tók af sér skóna og hallaði sætinu aftur. Geðveiki.

Tveir kebab

24. sept. Frædei. Dagurinn notaður í skoðunarferð um Bologna. Glæsileg borg. Ástfanginn af henni. Svo var Bólóneskur matur borðaður ásamt Nocino og Nocciolino. Það eru viðbjóðslega góðir líkjörar. Mmmmmmmmmm. Reyndar fylgdi áfengi með öllu sem við gerðum, borðuðum eða skoðuðum. Gripum í smá púl og hentum okkur svo í kvöldmat. Þá kemur að sögunni um tvo kebab. Líkt og Völundur sagði daginn eftir: "Hversu fullur þarftu að vera til þess að fá þér tvo kebab á leiðinni heim?" Það get ég sagt ykkur, krakkar mínir, að fara á bar sem býður upp á staup fyrir eina evru. Hættulegt. Mjög hættulegt. Séstaklega þar sem barinn sem við vorum á var þrískiptur og einstaklega auðvelt að týnast þar inni. Fann mig þó alltaf aftur. Sem betur fer. Enduðum kvöldið á tveimur kebab á mann. Þegar fyrsti hafði verið kláraður vorum við einmitt staddir fyrir utan annan stað sem reyndist einnig selja kebab. Hvað var annað hægt að gera nema prófa hann líka.
Völundur á vespunni


Bologna 3 - 1 Roma (mörkin úr leiknum)

Byrjuðum laugardaginn á viðbjóðslega góðri grillveislu. Svín, naut, meira svín, hamborgarar og bjór með. Þegar við hættum vegna þess að við vorum komnir með kjötsvima var borðið enn fullt af mat. Hvað kostuðu herlegheitin? 7 freakin' evrur!!!!! Hvernig er það hægt? Það er ekki einu sinni hægt að kaupa tvo fokking hamborgara fyrir 7 evrur á Íslandi! Fokking ósanngirni! 20.000 ef maður gerði eitthvað svipað hérna. Nema maður keypti 7.flokks bónuskjöt. Þá væri það bara 15.000. Skítaland. Læt það samt ekki draga mig niður. Grillveislan var samt bara upphitun fyrir það sem koma skildi. Leikinn!!!!
Tilbúnir með treflana


Arte, sem birtist mynd af á eftir, var svo góður að redda handa okkur miðum á leik Bologna og Róma. Ekki nóg með það heldur voru miðarnir í stúku hörðustu Bologna stuðningsmannana. Ultras, Freak Boys og fleiri voru þarna mættir ásamt túristunum tveimur frá útlandinu góða.
Curva A.Costa


15.000 manns allt í kring og allir syngjandi og klappandi. Hef sjaldan klappað jafn mikið á ævinni. Vorum umvafðir marjúanareyk þar sem við stóðum í hóp Freak Boys, en Freak Boys eru með marjúanaplöntuna á öllum sínum merkjum og standa vel undir nafni. Í einu skiptin sem meiri reykur var í kringum okkur var þegar þetta gerðist:
Flugeldar!!! (klikkið hér til að stækka)


Hið ótrúlega gerðist að Bologna vann leikinn og það þrátt fyrir að hafa misst tvo leikmenn af velli. Þá sungum við "Venduto!!," sem útlegst á mannamáli "Seldur!!," til dómarans. Fleiri lög sem við lærðum voru til dæmis: "Romanista, pezzo di merda!" og "La mamma di Cassano é una putana!" Fokk hvað það var gaman. Fyrir þá sem vilja læra fleiri lög þá er góð síða hér.

Vorum nú svolítið þreyttir eftir gærdaginn, ofátið og leikinn að við tókum því rólega um kvöldið. Maður er orðinn gamall.

Sigri fagnað með Nico, Arte og Matteo


Tókum samt góðan göngutúr um miðbæinn, keypti þrjár rósir handa þremur gullfallegum stúlkum frá Suður-Ítalíu og prófaði valtara sem á leið okkar varð.



Svo fórum við í rúmið.