Indæl ásýnd þín yfir heiminn skín!!!!!
Pabbi er í spanjólalandi og skemmtir sér fínt. Kaldara en andskotinn en bjórinn kostar 0,90 evras út í búð. Skítalir hafa tekið mér vel þrátt fyrir þá staðreynd að ég hef yfirburði hvað varðar útlit og vöðva. Kunna ekki að skammast sín. Loka internetkaffinu svo ég hóra mér. Kossar og tattú.
December 24, 2003
December 19, 2003
Mér finnst þetta bara svooooo fyndið
LOTR Humor
1. Stand up halfway through the movie and yell loudly, 'Wait...where the hell is Harry Potter?'
2. Block the entrance to the theater while screaming, 'YOU.....SHALL....NOT..... PASS!' - After the movie, say 'Lucas could have done it better.'
3. Play a drinking game where you have to take a sip every time someone says, 'the Ring.'
4. Point and laugh whenever someone dies.
5. Ask everyone around you if they think Gandalf went to Hogwarts.
6. Finish off every one of Elrond's lines with 'Mis..ter Ander-sonnn.'
7. When Aragorn is crowned king, stand up and at the top of your lungs sing, 'And I did it.... MY way...!'
8. Talk like Gollum all through the movie. At the end, bite off someone's finger and fall down the stairs.
9. Dress up as old ladies and reenact 'The Battle of Helms Deep,' Monty Python style.
10. When Denethor lights the fire, shout 'Barbecue!'
11. In TTT when the Ents decide to march to war, stand up and shout, 'RUN FOREST, RUN!'
12. Every time someone kills an Orc, yell: 'That's what I'm Tolkien about!' See how long it takes before you get kicked out of the theatre.
13. During a wide shot of a battle, inquire, 'Where's Waldo?'
14. Talk loudly about how you heard that there is a single frame of a nude Elf hidden somewhere in the movie.
15. Start an Orc sing-a-long.
16. Come to the premiere dressed as Frankenfurter and wander around looking terribly confused.
17 When they go in the paths of the dead, wait for a tense moment and shout, 'I see dead people!'
18. Imitate what you think a conversation between Gollum, Dobby and Yoda would be like.
19. Release a jar of daddy-long-legs into the theater during the Shelob scene.
20. Wonder out loud if Aragorn is going to run for governor of California.
LOTR Humor
1. Stand up halfway through the movie and yell loudly, 'Wait...where the hell is Harry Potter?'
2. Block the entrance to the theater while screaming, 'YOU.....SHALL....NOT..... PASS!' - After the movie, say 'Lucas could have done it better.'
3. Play a drinking game where you have to take a sip every time someone says, 'the Ring.'
4. Point and laugh whenever someone dies.
5. Ask everyone around you if they think Gandalf went to Hogwarts.
6. Finish off every one of Elrond's lines with 'Mis..ter Ander-sonnn.'
7. When Aragorn is crowned king, stand up and at the top of your lungs sing, 'And I did it.... MY way...!'
8. Talk like Gollum all through the movie. At the end, bite off someone's finger and fall down the stairs.
9. Dress up as old ladies and reenact 'The Battle of Helms Deep,' Monty Python style.
10. When Denethor lights the fire, shout 'Barbecue!'
11. In TTT when the Ents decide to march to war, stand up and shout, 'RUN FOREST, RUN!'
12. Every time someone kills an Orc, yell: 'That's what I'm Tolkien about!' See how long it takes before you get kicked out of the theatre.
13. During a wide shot of a battle, inquire, 'Where's Waldo?'
14. Talk loudly about how you heard that there is a single frame of a nude Elf hidden somewhere in the movie.
15. Start an Orc sing-a-long.
16. Come to the premiere dressed as Frankenfurter and wander around looking terribly confused.
17 When they go in the paths of the dead, wait for a tense moment and shout, 'I see dead people!'
18. Imitate what you think a conversation between Gollum, Dobby and Yoda would be like.
19. Release a jar of daddy-long-legs into the theater during the Shelob scene.
20. Wonder out loud if Aragorn is going to run for governor of California.
Heimsendir og utanlandsferð
Þá eru prófin búin og ætti að taka við sá tími sem maður fer að vinna og tékkar á einkunum um það bil 100 sinnum á dag. En ég nenni ekki að vinna og ætla því til útlanda, veit það líka að einkunnirnar verða ekki það glæsilegar að ég nenni að tékka á þeim. Reyni að vera ekki of fullur um helgina. Æfa magavöðvana og komast í heimsmetabók Guinnes sem maðurinn með stærstu olnboga í heimi. Veit ekki hvernig ég fæ þá til að vaxa en hugurinn hefur oft borið mig hálfa leið.
Helvíti litli kall! Kominn í frí.... alltof langt. Jæja, farinn að detta í það. Kannski þarf ég að fara aðeins í bankann og redda leyniorði. Taka væntanlega ekki vel í það ef ég verð á rassgatinu að tala við þær.
Á örugglega eftir að blöga áður en ég fer út en ef ekki þá bið ég að heilsa ykkur og óska þess heitt og innilega að þið skemmtið ykkur sem lesbíur yfir jólin.
Þá eru prófin búin og ætti að taka við sá tími sem maður fer að vinna og tékkar á einkunum um það bil 100 sinnum á dag. En ég nenni ekki að vinna og ætla því til útlanda, veit það líka að einkunnirnar verða ekki það glæsilegar að ég nenni að tékka á þeim. Reyni að vera ekki of fullur um helgina. Æfa magavöðvana og komast í heimsmetabók Guinnes sem maðurinn með stærstu olnboga í heimi. Veit ekki hvernig ég fæ þá til að vaxa en hugurinn hefur oft borið mig hálfa leið.
Helvíti litli kall! Kominn í frí.... alltof langt. Jæja, farinn að detta í það. Kannski þarf ég að fara aðeins í bankann og redda leyniorði. Taka væntanlega ekki vel í það ef ég verð á rassgatinu að tala við þær.
Á örugglega eftir að blöga áður en ég fer út en ef ekki þá bið ég að heilsa ykkur og óska þess heitt og innilega að þið skemmtið ykkur sem lesbíur yfir jólin.
December 18, 2003
Þreyttur, pirraður og spenntur
Þess vegna verður ekkert blaður hér í dag. Kannski ein saga víst þið voruð svona almennileg við mig að líta hingað inn. Reyndar er þetta ekki saga heldur samtal sem ég og mamma áttum.
Mamma: "Er það satt, tobbalicious, að söngvarinn í Mínus hafi verið útúrkókaður á tónleikunum um daginn!?"
tobbalicious: "Ég bara veit það ekki."
Mamma: "Þú veist það ekki."
tobbalicious: "Nei, ég hef ekki selt honum í langan tíma og hann skuldar mér helling af pening."
Mamma: "Ha! Hvað meinarðu!!? Hvað ertu að segja!!!!!??????"
tobbalicious: "Æ, ég vil ekki tala um það."
Mamma: "E..............???????"
Þess vegna verður ekkert blaður hér í dag. Kannski ein saga víst þið voruð svona almennileg við mig að líta hingað inn. Reyndar er þetta ekki saga heldur samtal sem ég og mamma áttum.
Mamma: "Er það satt, tobbalicious, að söngvarinn í Mínus hafi verið útúrkókaður á tónleikunum um daginn!?"
tobbalicious: "Ég bara veit það ekki."
Mamma: "Þú veist það ekki."
tobbalicious: "Nei, ég hef ekki selt honum í langan tíma og hann skuldar mér helling af pening."
Mamma: "Ha! Hvað meinarðu!!? Hvað ertu að segja!!!!!??????"
tobbalicious: "Æ, ég vil ekki tala um það."
Mamma: "E..............???????"
December 17, 2003
Miðakaupamadness
Stundum hatar internetið mig. Eins og í gær þegar ég ætlaði í mesta sakleysi að kaupa mér flugmiða frá borginni Kakkljarí á Sardínu til Mílaaaaaan í Evrópu. Þar sem ég á skjólstæðing (já, ég Á hann! Hann er minn og það tekur hann enginn frá mér!) sem er ákveðinn í því að ég skuli koma og heimsækja hann um áramótin. Það er ekki bara hann sem er ákveðinn í því heldur fjölskylda hans og allir vinir. Hóta mér reglulega með líkamsmeiðingum ef ég kem ekki. Þau hafa mafíuna á bakvið sig... ég hef Baug eða Samson. Þætti það í hæsta máta ósmekklegt ef íslensku "stórveldin" gerðu yfirtökutilboð í mafíuna.. þeir gætu það nebblega alveg.
Svo ég er að skoða síðu sem selur miða til Mílaaaan og finn þetta líka ódýra flug og ekki kostaði miðinn minna.... had you going there, didn´t I? Olræt (tékkaðu á orðabók menningarsjóðs), segi ég við sjálfan mig með sérlegan aðstoðarmann minn í miðakaupum, Völund, mér við hlið. "Hlutirnir eru að gerast! Margmiðlunin að skila sér í hús." Æstur, æstur... nei ekki svona æstur tobbalicious!... þú ert með vin í heimsókn og hvorki staður né stund fyrir svona hugsanir! Svo örlítið rólegri skima ég yfir síðuna og finn enska fánann til þess að þurfa ekki að eiga í margmiðlunarviðskiptum á skítlensku. UNDER CONSTRUCTION.
Ekkert mál... ég er nú að læra þessa skítlensku svo það ætti að vera barnaleikur að spila sig í gengum þetta. Kýlum á það. Fljúga frá: Kakkljarí. Fljúga til: Mílaaaaan. Hversu margir: 1. Hvenær: 30.des. Allt að virka. Næsta síða. Titill: SIG. Nafn: Thorvaldur. Eftirnafn: Konradsson. Gluggi eða gangur: Gluggi. Áfram: áfram. Næsta síða: Athugið að þér megið einungis nota stafi úr stafrófinu í nafni yðar. What ze fök!? Svo ég þarf að henda mér til baka til þess að finna hvar í orðinu, Thorvaldur, væri að finna staf sem ekki tilheyrði stafrófinu. Var og er nokkuð viss um það að ég hefði ekki búið til neinn nýjan staf, en hvenær getur maður verið viss? Svo ég náði í gamla stafrófspúsluspilið mitt niður í geymslu og renndi yfir hvern einasta staf til að finna villuna. Villuna fann ég ekki svo ég ákvað að halda bara áfram að skrifa nafnið mitt aftur og aftur og vona að einhvern veginn myndi síðan gefast upp og hleypa mér í gegn.
Þar sem við vorum nú tveir í því að reyna að redda þessu datt okkur ýmislegt í hug. Svo eftir um það bil 20 tilraunir með nafnið eins og það var skrifað fyrst, ákváðum við að prófa fyrst hástafi og svo lágstafi. Það var þá sem við komust að því að samkvæmt skítalskri skilgreiningu er thorvaldur stafrófslega rétt útfærsla á nafni mínu.
Þannig að nú er komið að erfiða hlutanum. Setja inn helvítis visanúmerið og krosselggja fingur, vona það að maður hitti á töfrastund og því þurfi ekki að leita eftir heimild. Þurfti nú ekki að hafa áhyggjur af því. Eftir að hafa fyllt inn allar upplýsingar um kortið, heimilisfang og hjúskaparstöðu var ekkert eftir nema að ýta á takkann sem á stóð: Kaupa miða. Með, að ég taldi, aðra höndina á miðanum og risa glott yfir að hafa sigrað í þessu þrátefli sem staðið hafði í á aðra klukkustund ýtti ég á takkann og beið staðfestingar. Windows fáninn dansaði fyrir mig í hægra horninu og ég hugsaði með mér: "Nú eru hlutirnir aldeilis að gerast félagar!" Næsta síða blasti svo við mér......... glottið horfið af andlitinu og undrunarsvipur kominn í staðinn. Mér var tjáð það á mjög kurteisan hátt að aðgerð mín hafi tekið of langan tíma. Gæti ég vinsamlegast farið aftur á byrjunarreit og endurtekið leikinn.
Stundum hatar internetið mig. Eins og í gær þegar ég ætlaði í mesta sakleysi að kaupa mér flugmiða frá borginni Kakkljarí á Sardínu til Mílaaaaaan í Evrópu. Þar sem ég á skjólstæðing (já, ég Á hann! Hann er minn og það tekur hann enginn frá mér!) sem er ákveðinn í því að ég skuli koma og heimsækja hann um áramótin. Það er ekki bara hann sem er ákveðinn í því heldur fjölskylda hans og allir vinir. Hóta mér reglulega með líkamsmeiðingum ef ég kem ekki. Þau hafa mafíuna á bakvið sig... ég hef Baug eða Samson. Þætti það í hæsta máta ósmekklegt ef íslensku "stórveldin" gerðu yfirtökutilboð í mafíuna.. þeir gætu það nebblega alveg.
Svo ég er að skoða síðu sem selur miða til Mílaaaan og finn þetta líka ódýra flug og ekki kostaði miðinn minna.... had you going there, didn´t I? Olræt (tékkaðu á orðabók menningarsjóðs), segi ég við sjálfan mig með sérlegan aðstoðarmann minn í miðakaupum, Völund, mér við hlið. "Hlutirnir eru að gerast! Margmiðlunin að skila sér í hús." Æstur, æstur... nei ekki svona æstur tobbalicious!... þú ert með vin í heimsókn og hvorki staður né stund fyrir svona hugsanir! Svo örlítið rólegri skima ég yfir síðuna og finn enska fánann til þess að þurfa ekki að eiga í margmiðlunarviðskiptum á skítlensku. UNDER CONSTRUCTION.
Ekkert mál... ég er nú að læra þessa skítlensku svo það ætti að vera barnaleikur að spila sig í gengum þetta. Kýlum á það. Fljúga frá: Kakkljarí. Fljúga til: Mílaaaaan. Hversu margir: 1. Hvenær: 30.des. Allt að virka. Næsta síða. Titill: SIG. Nafn: Thorvaldur. Eftirnafn: Konradsson. Gluggi eða gangur: Gluggi. Áfram: áfram. Næsta síða: Athugið að þér megið einungis nota stafi úr stafrófinu í nafni yðar. What ze fök!? Svo ég þarf að henda mér til baka til þess að finna hvar í orðinu, Thorvaldur, væri að finna staf sem ekki tilheyrði stafrófinu. Var og er nokkuð viss um það að ég hefði ekki búið til neinn nýjan staf, en hvenær getur maður verið viss? Svo ég náði í gamla stafrófspúsluspilið mitt niður í geymslu og renndi yfir hvern einasta staf til að finna villuna. Villuna fann ég ekki svo ég ákvað að halda bara áfram að skrifa nafnið mitt aftur og aftur og vona að einhvern veginn myndi síðan gefast upp og hleypa mér í gegn.
Þar sem við vorum nú tveir í því að reyna að redda þessu datt okkur ýmislegt í hug. Svo eftir um það bil 20 tilraunir með nafnið eins og það var skrifað fyrst, ákváðum við að prófa fyrst hástafi og svo lágstafi. Það var þá sem við komust að því að samkvæmt skítalskri skilgreiningu er thorvaldur stafrófslega rétt útfærsla á nafni mínu.
Þannig að nú er komið að erfiða hlutanum. Setja inn helvítis visanúmerið og krosselggja fingur, vona það að maður hitti á töfrastund og því þurfi ekki að leita eftir heimild. Þurfti nú ekki að hafa áhyggjur af því. Eftir að hafa fyllt inn allar upplýsingar um kortið, heimilisfang og hjúskaparstöðu var ekkert eftir nema að ýta á takkann sem á stóð: Kaupa miða. Með, að ég taldi, aðra höndina á miðanum og risa glott yfir að hafa sigrað í þessu þrátefli sem staðið hafði í á aðra klukkustund ýtti ég á takkann og beið staðfestingar. Windows fáninn dansaði fyrir mig í hægra horninu og ég hugsaði með mér: "Nú eru hlutirnir aldeilis að gerast félagar!" Næsta síða blasti svo við mér......... glottið horfið af andlitinu og undrunarsvipur kominn í staðinn. Mér var tjáð það á mjög kurteisan hátt að aðgerð mín hafi tekið of langan tíma. Gæti ég vinsamlegast farið aftur á byrjunarreit og endurtekið leikinn.
December 16, 2003
Meikar ekki sens
Stundum sit ég heima, klóra mér í hausnum og hugsa með mér að ég ætti að vera að gera eitthvað. Svo rennur það upp fyrir mér: ég ætti að vera að læra.
Dagur hinna miklu efasemda í dag. Þoli ekki þegar það gerist. Maður hefur samt alltaf gott af því held ég, ekki gaman að halda að maður sé fullkominn. Þetta ár er algjörlega komið í kúk og kannski gott að ég hafi loksins fattað það. Sé það að janúar verður ferðalag um allar helstu stofnanir sem stjórna lífi mínu og væla. Annars hendi ég mér bara til námráðgjafa, felli nokkur tár og vona að allt verði betra.
Nú má spyrja sig hvers vegna í andskotanum ég var að velja tölv. Djöfuls leiðindi. Hey! Svo lengi lærir sem lifir! Rokk og freaking ról. Kemur önnur önn eftir þessa með blóm í haga og ennþá fallegri tobbaliciousi. Ekki það að ég geti orðið miklu fallegri. Það er kvöð sem ég verð að lifa við.
DJÖFULL er nýja auglýsingin frá póstinum bæði pirrandi og ófyndin. Röntgenlæknir maður, röntgenmyndir af börnunum maður. Þið afsakið ef ég hlæ ekki.
Stundum sit ég heima, klóra mér í hausnum og hugsa með mér að ég ætti að vera að gera eitthvað. Svo rennur það upp fyrir mér: ég ætti að vera að læra.
Dagur hinna miklu efasemda í dag. Þoli ekki þegar það gerist. Maður hefur samt alltaf gott af því held ég, ekki gaman að halda að maður sé fullkominn. Þetta ár er algjörlega komið í kúk og kannski gott að ég hafi loksins fattað það. Sé það að janúar verður ferðalag um allar helstu stofnanir sem stjórna lífi mínu og væla. Annars hendi ég mér bara til námráðgjafa, felli nokkur tár og vona að allt verði betra.
Nú má spyrja sig hvers vegna í andskotanum ég var að velja tölv. Djöfuls leiðindi. Hey! Svo lengi lærir sem lifir! Rokk og freaking ról. Kemur önnur önn eftir þessa með blóm í haga og ennþá fallegri tobbaliciousi. Ekki það að ég geti orðið miklu fallegri. Það er kvöð sem ég verð að lifa við.
DJÖFULL er nýja auglýsingin frá póstinum bæði pirrandi og ófyndin. Röntgenlæknir maður, röntgenmyndir af börnunum maður. Þið afsakið ef ég hlæ ekki.
My darling you look ugly!
Stundum þá gleymir maður sér... ég er nokkurn veginn búinn að gleyma mér síðan í september og er að vakna upp við vondan draum þessa dagana. Ætti ég ekki að vera í mastersnámi við Havvad háskóla? Á ég ekki að vera í líflegum umræðuhóp ungs fólks sem hefur miklar og merkar skoðanir á lífinu, línuívilnun og eignarhaldi fjölmiðla? Af hverju er ég ekki skráður í stjórnmálaflokk, þjálfa 5.flokk stráka hjá HK og syng með Snæfellingakórnum? Er ég að láta lífið fljóta framhjá mér?
Ég á ekki marga vini, tók þá stefnu snemma í lífinu að vera ekki að "smalltalka" við hvern sem er skiptast á símanúmerum, fara á kaffi, endilega hafðu samband og við hittumst og gerum eitthvað skemmtilegt týpan. Ég á mína 2-3 vini sem ég held nálægt aðrir eru kunningjar. Kem til dyranna nokkurn veginn eins og ég er klæddur nema hvað að ég næ að fela það assgoti vel hvað ég er alltaf á eyrunum. Þessi stefna mín hefur samt haft það í för með sér að nokkurn veginn allir þeir sem t.d. voru með mér í menntaskóla halda að ég sé vond manneskja. Ég vil bara leiðrétta þann miskilning, ég er nebbleg mjög góð manneskja. Svo allir sem halda því fram að ég sé vondur hafa á röngu að standa og ættu að breyta færslunni í fílófaxinu sínu um það að ég sé vondur maður. Setjið mig í skemmtilega flokkinn.
Nú er maður að kveðja alla skítlendingana.. tárvotur. Samt er voða mismunandi hversu alvarlega þessir skítlendingar taka það að kveðja. Sumir eru beinlínis hágrenjandi og láta út úr sér vitleysu eins og: "Þú ert besti vinur minn í öllum heiminum, trúi því ekki að við hittumst ekki aftur." Þetta fólk kemur allt frá Nameríku og ég hitti það um það bil einu sinni... í september. Ótrúlega tilfinningaríkt og leiðinlegt lið. Svo má ekkert segja við þetta... allt sem sagt er verður að koma frá hjartanu og húmor er eitthvað sem ekki er viðurkennt í nameríku. Hvernig nennir þetta fólk að lifa? Aron nó!
"ENDILEGA láttu mig hafa póstfangið hjá þér!!!! Svo þegar þú kemur til nameríku, gistirðu hjá mér!! Ha ha ha!"
Nei, ég ætlaði að hafa það skemmtiferð.
"Hvað meinarðu?"
Ekki neitt.... uhmm... ég elska þig!
"Ég elska þig líka! Ha ha ha ha! Ó, tobbalicious, þú ert svoooooooo skrítinn! Verð að poppa einni prósak ef ég á að meika þetta! Ha ha ha ha!"
Taktu eina fyrir mig.
"Það er ekkert hægt! ha ha ha!"
Yeash.
Þannig að nú verða persónur og leikendur aðrir eftir áramót... spennandi að sjá.. eða ekki. Nokkuð ljóst að skjólstæðingurinn verður hér áfram og þar sem kvikindið kynnist öllu sem andar eftir tveggja sekúndna samtal þarf ég ekki að hafa áhyggjur af því að kynnast ekki nýjum skítlendingum. Strax farinn að kvíða því. En líkt og Scorpions komust svo vel að orði: Wind of change. Ætla að leyfa ykkur að lesa textann og hugsa um það hvort við getum ekki öll verið rússneskir bræður? Tekið þátt í baráttunni og elskað hvort annað. Barátta mín við offituna verður ykkar barátta við pöddurnar sem sækja að ykkur þegar líður frá helgi og sú næsta virðist aldrei ætla að koma. Wind of fokking change maður!
Stundum þá gleymir maður sér... ég er nokkurn veginn búinn að gleyma mér síðan í september og er að vakna upp við vondan draum þessa dagana. Ætti ég ekki að vera í mastersnámi við Havvad háskóla? Á ég ekki að vera í líflegum umræðuhóp ungs fólks sem hefur miklar og merkar skoðanir á lífinu, línuívilnun og eignarhaldi fjölmiðla? Af hverju er ég ekki skráður í stjórnmálaflokk, þjálfa 5.flokk stráka hjá HK og syng með Snæfellingakórnum? Er ég að láta lífið fljóta framhjá mér?
Ég á ekki marga vini, tók þá stefnu snemma í lífinu að vera ekki að "smalltalka" við hvern sem er skiptast á símanúmerum, fara á kaffi, endilega hafðu samband og við hittumst og gerum eitthvað skemmtilegt týpan. Ég á mína 2-3 vini sem ég held nálægt aðrir eru kunningjar. Kem til dyranna nokkurn veginn eins og ég er klæddur nema hvað að ég næ að fela það assgoti vel hvað ég er alltaf á eyrunum. Þessi stefna mín hefur samt haft það í för með sér að nokkurn veginn allir þeir sem t.d. voru með mér í menntaskóla halda að ég sé vond manneskja. Ég vil bara leiðrétta þann miskilning, ég er nebbleg mjög góð manneskja. Svo allir sem halda því fram að ég sé vondur hafa á röngu að standa og ættu að breyta færslunni í fílófaxinu sínu um það að ég sé vondur maður. Setjið mig í skemmtilega flokkinn.
Nú er maður að kveðja alla skítlendingana.. tárvotur. Samt er voða mismunandi hversu alvarlega þessir skítlendingar taka það að kveðja. Sumir eru beinlínis hágrenjandi og láta út úr sér vitleysu eins og: "Þú ert besti vinur minn í öllum heiminum, trúi því ekki að við hittumst ekki aftur." Þetta fólk kemur allt frá Nameríku og ég hitti það um það bil einu sinni... í september. Ótrúlega tilfinningaríkt og leiðinlegt lið. Svo má ekkert segja við þetta... allt sem sagt er verður að koma frá hjartanu og húmor er eitthvað sem ekki er viðurkennt í nameríku. Hvernig nennir þetta fólk að lifa? Aron nó!
"ENDILEGA láttu mig hafa póstfangið hjá þér!!!! Svo þegar þú kemur til nameríku, gistirðu hjá mér!! Ha ha ha!"
Nei, ég ætlaði að hafa það skemmtiferð.
"Hvað meinarðu?"
Ekki neitt.... uhmm... ég elska þig!
"Ég elska þig líka! Ha ha ha ha! Ó, tobbalicious, þú ert svoooooooo skrítinn! Verð að poppa einni prósak ef ég á að meika þetta! Ha ha ha ha!"
Taktu eina fyrir mig.
"Það er ekkert hægt! ha ha ha!"
Yeash.
Þannig að nú verða persónur og leikendur aðrir eftir áramót... spennandi að sjá.. eða ekki. Nokkuð ljóst að skjólstæðingurinn verður hér áfram og þar sem kvikindið kynnist öllu sem andar eftir tveggja sekúndna samtal þarf ég ekki að hafa áhyggjur af því að kynnast ekki nýjum skítlendingum. Strax farinn að kvíða því. En líkt og Scorpions komust svo vel að orði: Wind of change. Ætla að leyfa ykkur að lesa textann og hugsa um það hvort við getum ekki öll verið rússneskir bræður? Tekið þátt í baráttunni og elskað hvort annað. Barátta mín við offituna verður ykkar barátta við pöddurnar sem sækja að ykkur þegar líður frá helgi og sú næsta virðist aldrei ætla að koma. Wind of fokking change maður!
Hopefully
Vona að ég hafi ekki verið of duglegur að blogga. Leiðnlegt ef einhver sem les þetta hugsar með sér: "mér líkaði alltaf betur við hann þegar hann hafði frá minna að segja!" Þið vitið hver þið eruð. Elskið mig, það er það eina sem ég bið um.
Fann samt nýtt nafn á bókina mína. Hún mun hér eftir verða kölluð: "Svo fær hann sér grænmeti eftir á." Verður spennandi að sjá hvort hún komi nokkurn tímann út.
Vona að ég hafi ekki verið of duglegur að blogga. Leiðnlegt ef einhver sem les þetta hugsar með sér: "mér líkaði alltaf betur við hann þegar hann hafði frá minna að segja!" Þið vitið hver þið eruð. Elskið mig, það er það eina sem ég bið um.
Fann samt nýtt nafn á bókina mína. Hún mun hér eftir verða kölluð: "Svo fær hann sér grænmeti eftir á." Verður spennandi að sjá hvort hún komi nokkurn tímann út.
December 15, 2003
Lukkulegur andskoti!
Alltof duglegur að horfa á hjartaþræðingu í beinni í morgun. Ok, hún var ekki beint í beinni. En hún var beint fyrir framan mig í sjónvarpinu. Skil það svo sem af hverju fólk er að fara hinar ýmsu aðgerði til þess að bæta útlit sitt, en er þetta ekki of mikið??? Þegar fólk er farið að snyrta á sér innanverðar æðarnar einungis til þess að eiga betri séns í gellurnar á Kaffi Rvk! Erum við ekki farin að ganga of langt í hégómanum? Ætlaði að segja eigin hégóma, en væri það ekki bara asnalegt ef við gengjum of langt í hégóma annarra? Endalausar spurningar en engin svör... unga fólkið í dag.
Ég verð kominn til sardínu eftir viku. Sem þýðir að ég er að yfirgefa landið eftir 6 daga. Veit ekki af hverju ég er svona hræddur við það, en þegar ég keypti miðann var september. Nú er moðerfogging desember. Ég líka kominn á hættulegan aldur eftir 10 daga. 27 ára. Ha ha ha ha ha ha... hverjum hefði dottið það í hug? Ekki mér það er nokkuð ljóst. Ætli ég fari ekki að taka Keikó á þetta? Sveltur af kynlífi hníg ég niður úr smá kvefsótt. Kæmi mér ekki á óvart. Voru þetta ekki bara rokkstjörnustælar í kvikindinu? Vissi það að hann myndi lifa af eilífu ef hann myndi deyja sökum eiturlyfja í norskum firði. Kæmi mér ekki á óvart að vita það að norðmenn hafi verið að dæla í hann heróíni. Þessi þjóð svífst einskis til þess að koma sjálfri sér á kortið. Þar á meðal drepa saklausa háhyrninga sem ekkert hafa sér til saka unnið annað en það að vera fallegir.
Andskotinn hafi það að það er kominn mánudagur. Tek því eins og hverju öðru hundsbiti... leggst í jörðina grenjandi og bíð þess að einhver komi og vorkenni mér. Þar sem ég er á þessum miklu tímamótum að detta í 27 árin, ætla ég að taka á öllu mótlæti þannig. Liggjandi á jörðinni hágrenjandi. Nema ég haldi mér bara alltaf á jörðinni (grenjandi, nota bene) og standi aldrei upp. Ég gæti alveg gert það! Maður verður nebblega að setja sér takmörk annars á maður það á hættu að staðna. Ekki viljum við staðna er það? Nei, nei, nei! Helgi Björnsson sagði einhvern tímann: "Eenn mergen vekne ég snemme." Kannski það verði nýja takmarkið mitt, vakna snemma einn morguninn?
Alltof duglegur að horfa á hjartaþræðingu í beinni í morgun. Ok, hún var ekki beint í beinni. En hún var beint fyrir framan mig í sjónvarpinu. Skil það svo sem af hverju fólk er að fara hinar ýmsu aðgerði til þess að bæta útlit sitt, en er þetta ekki of mikið??? Þegar fólk er farið að snyrta á sér innanverðar æðarnar einungis til þess að eiga betri séns í gellurnar á Kaffi Rvk! Erum við ekki farin að ganga of langt í hégómanum? Ætlaði að segja eigin hégóma, en væri það ekki bara asnalegt ef við gengjum of langt í hégóma annarra? Endalausar spurningar en engin svör... unga fólkið í dag.
Ég verð kominn til sardínu eftir viku. Sem þýðir að ég er að yfirgefa landið eftir 6 daga. Veit ekki af hverju ég er svona hræddur við það, en þegar ég keypti miðann var september. Nú er moðerfogging desember. Ég líka kominn á hættulegan aldur eftir 10 daga. 27 ára. Ha ha ha ha ha ha... hverjum hefði dottið það í hug? Ekki mér það er nokkuð ljóst. Ætli ég fari ekki að taka Keikó á þetta? Sveltur af kynlífi hníg ég niður úr smá kvefsótt. Kæmi mér ekki á óvart. Voru þetta ekki bara rokkstjörnustælar í kvikindinu? Vissi það að hann myndi lifa af eilífu ef hann myndi deyja sökum eiturlyfja í norskum firði. Kæmi mér ekki á óvart að vita það að norðmenn hafi verið að dæla í hann heróíni. Þessi þjóð svífst einskis til þess að koma sjálfri sér á kortið. Þar á meðal drepa saklausa háhyrninga sem ekkert hafa sér til saka unnið annað en það að vera fallegir.
Andskotinn hafi það að það er kominn mánudagur. Tek því eins og hverju öðru hundsbiti... leggst í jörðina grenjandi og bíð þess að einhver komi og vorkenni mér. Þar sem ég er á þessum miklu tímamótum að detta í 27 árin, ætla ég að taka á öllu mótlæti þannig. Liggjandi á jörðinni hágrenjandi. Nema ég haldi mér bara alltaf á jörðinni (grenjandi, nota bene) og standi aldrei upp. Ég gæti alveg gert það! Maður verður nebblega að setja sér takmörk annars á maður það á hættu að staðna. Ekki viljum við staðna er það? Nei, nei, nei! Helgi Björnsson sagði einhvern tímann: "Eenn mergen vekne ég snemme." Kannski það verði nýja takmarkið mitt, vakna snemma einn morguninn?
December 14, 2003
Samviskubit dauðans
Ætla að eyða þessum sunnudegi í samviskubit. ANDSKOTANS vitleysa er þetta. Legg til að ég verð sviptur sjálfræði. Lét ég ekki helvítis skjólstæðinginn draga mig út í gær sem endaði náttlega með því að ég var að skríða heim við sólarupprás. Alltof mikill peningur farinn í vitleysu og eitthvað í hnakkanum sem öskrar á mig WHY!? WHY!? WHY!? Gott að vera vitur eftir á ekki satt? Þegar fyrrverandi meðleigjandi minn var hérna passaði hún upp á það að ég gerði ekki svona en núna þegar það er beinlínis ætlast til þess að ég sjái um mig sjálfur (hvaða idjoti datt það í hug?) er ég ekki alveg að ná tökum á þessu.
Guð blessi nú skjólstæðinginn og hans litla kaþólska rassgat, I love the little bastard, en maðurinn er óstöðvandi í því að draga mig út. All day, every day.. var það ekki skrifað svoleiðis í biblíunni? Þá segja margir, en geturðu ekki bara sagt nei tobbalicious? Ef það væri svo auðvelt, ég reyndar segi nei við kvikindið 7 sinnum á dag, en allir hafa sín takmörk og líka litli tobbalicious. Skítalir eru listamenn í því að brjóta niður varnir andstæðinga sinna með stöðugu væli, sms-sendingum og símtölum. Endar alltaf með því að einhver staðar á milli 8 og 200 beiðninar um það að "rétt koma í kaffi", "aðeins að kíkja út" og "heilsa upp á þennann" brotna ég og orðið sem ég vildi ekki segja skríður út og með undrunarsvip spái ég í það hvernig í andskotanum stendur á því að ég sagði "já".
Þá er maður kominn í netið og ekki möguleiki að koma sér út úr því. Nauðugur/viljugur viðurkenni ég. Sérstaklega þegar áfengi er veifað framan í mann og 10 skítalar hvetja mann áfram. Allir vilja vera með tobbaliciousi. Reyndar held ég að ég sé ekkert svona skemmtilegur heldur eiga þau voða erfitt að höndla það að einhver vilji ekki hanga með þeim. Það að ég vilji fara heim er þeim sem rýtingur beint í hjartastað, sem síðan er snúið. Ég hef svo sem gaman að þeirri athygli sem ég fæ, loksins er til fólk sem lítur framhjá þeirri staðreynd að ég er með glæsilegan líkama og sér að ég er hugsandi einstaklingur. Ég er yndisleg sál. Skín sem aldrei fyrr. Persónulegur sigur fyrir alla þá sem hafa þurft að líða fyrir það að vera fæddir fallegir. Við erum meira en meitlaðir magavöðvar!!!
Inni í mér býr lítil dressmann-auglýsing sem vill brjótast út. Kannski ljóðabók?? Hver veit? Ekki ég, það er nokkuð ljóst. Jæja... kominn tími til að hætta þessu blaðri. Farinn að skúra... þangað sæki ég kraftinn til að halda áfram. Ótrauður, óhræddur við þá staðreynd að á morgun kemur annar dagur þar sem ég þarf að finna afsakanir til þess að hitta ekki skjólstæðinginn.
Ætla að eyða þessum sunnudegi í samviskubit. ANDSKOTANS vitleysa er þetta. Legg til að ég verð sviptur sjálfræði. Lét ég ekki helvítis skjólstæðinginn draga mig út í gær sem endaði náttlega með því að ég var að skríða heim við sólarupprás. Alltof mikill peningur farinn í vitleysu og eitthvað í hnakkanum sem öskrar á mig WHY!? WHY!? WHY!? Gott að vera vitur eftir á ekki satt? Þegar fyrrverandi meðleigjandi minn var hérna passaði hún upp á það að ég gerði ekki svona en núna þegar það er beinlínis ætlast til þess að ég sjái um mig sjálfur (hvaða idjoti datt það í hug?) er ég ekki alveg að ná tökum á þessu.
Guð blessi nú skjólstæðinginn og hans litla kaþólska rassgat, I love the little bastard, en maðurinn er óstöðvandi í því að draga mig út. All day, every day.. var það ekki skrifað svoleiðis í biblíunni? Þá segja margir, en geturðu ekki bara sagt nei tobbalicious? Ef það væri svo auðvelt, ég reyndar segi nei við kvikindið 7 sinnum á dag, en allir hafa sín takmörk og líka litli tobbalicious. Skítalir eru listamenn í því að brjóta niður varnir andstæðinga sinna með stöðugu væli, sms-sendingum og símtölum. Endar alltaf með því að einhver staðar á milli 8 og 200 beiðninar um það að "rétt koma í kaffi", "aðeins að kíkja út" og "heilsa upp á þennann" brotna ég og orðið sem ég vildi ekki segja skríður út og með undrunarsvip spái ég í það hvernig í andskotanum stendur á því að ég sagði "já".
Þá er maður kominn í netið og ekki möguleiki að koma sér út úr því. Nauðugur/viljugur viðurkenni ég. Sérstaklega þegar áfengi er veifað framan í mann og 10 skítalar hvetja mann áfram. Allir vilja vera með tobbaliciousi. Reyndar held ég að ég sé ekkert svona skemmtilegur heldur eiga þau voða erfitt að höndla það að einhver vilji ekki hanga með þeim. Það að ég vilji fara heim er þeim sem rýtingur beint í hjartastað, sem síðan er snúið. Ég hef svo sem gaman að þeirri athygli sem ég fæ, loksins er til fólk sem lítur framhjá þeirri staðreynd að ég er með glæsilegan líkama og sér að ég er hugsandi einstaklingur. Ég er yndisleg sál. Skín sem aldrei fyrr. Persónulegur sigur fyrir alla þá sem hafa þurft að líða fyrir það að vera fæddir fallegir. Við erum meira en meitlaðir magavöðvar!!!
Inni í mér býr lítil dressmann-auglýsing sem vill brjótast út. Kannski ljóðabók?? Hver veit? Ekki ég, það er nokkuð ljóst. Jæja... kominn tími til að hætta þessu blaðri. Farinn að skúra... þangað sæki ég kraftinn til að halda áfram. Ótrauður, óhræddur við þá staðreynd að á morgun kemur annar dagur þar sem ég þarf að finna afsakanir til þess að hitta ekki skjólstæðinginn.
December 13, 2003
Rokk og/eða ról, krakkar mínir.
Sko, ég hef lengi haldið því fram að konur séu geðveikar. Ekkert persónulegt. Karlar eru heimskir og konur geðveikar. Þannig er lífið. Ég er samt ekkert að fara að skrifa um konur neitt sérstaklega. Meira um hvað ég er alltaf að læra eitthvað nýtt í samskiptum mínum við annað fólk. Um daginn skrifaði ég eitthvað um það að allt í einu væru fleiri tugir manna farnir að heilsa mér úti á götu án þess að ég hefði hugmynd um hver einstaklingurinn sem heilsaði mér væri.
Nú aftur á móti er fólk ekki að heilsa mér, heldur gengur leikur þeirra út á það að koma upp að mér og pota í bringuna á mér og segja hátt og snjallt, "Búpp!." Hvað er málið? Það er ekki laust við að ég sé farinn að gruna fólk um samsæri. Það á að brjóta mig niður með fáránlegum atvikum, ég er fastur í einhvers konar tilraun hjá heimspekideild hí. "Við skulum athuga hversu lengi fíflið heldur út! Mér sýnist sem svo að skaðinn verði ekki mikill þó viðfangsefnið brotni saman." Vissi það alltaf að ég væri sérstakur, bara ekki alveg á þennann hátt.
Jólaundirbúningurinn er kominn hjá mér. Tvö jólakort skrifuð. Mamma lét mig hafa kortin og sagði mér að skrifa þau. Jó kom svo í heimsókn og sá til þess að ég skrifaði þau, leitaði uppi rétt heimilisföng og kæmi kortunum í umslög. Nú er bara erfiði hlutinn eftir, það að koma kvikindunum út á pósthús. Gæti reynst þrautinni þyngri þar sem ég þarf að koma mér út úr húsi með kortin í höndunum. Ég er strákur og bý einn svo svoleiðis hlutir vefjast alveg rosalega fyrir mér. Það er ekki tekið út með sældinni að vera ég.
Talandi um fáranlega hluti þá gerir maður skrítnustu hluti þegar maður er lokaður inni í íbúðinni 22 tíma á dag. Rakaði mig nebbnilega um daginn og áður en ég vissi af var ég "óvart" búinn að raka hárin af tattúinu á maganum. Af hverju? Hef ekki minnstu freaking hugmynd um það. Einn af þessum prófgeðveikishlutum sem gerast bara. Nú stari ég á sköllóttann magann á mér og spyr sjálfan mig, "hvað í fokkinu varstu að hugsa!!!?" Djöfull sé ég eftir þessu í dag. Sérstaklega því ég er kominn með brodda núna. Það er þá ákveðið að ég legg ekki í módelstörf. Ekki ef ég þarf að vera nauðasköllóttur á öllum líkamanum. Það er eitthvað alvarlega rangt við það. Ég er þessi seventies klámstjarna, fullkomlega sáttur við það að vera kafloðinn.
Rólegt laugardagskvöld þó svo að ég kíki örlítið út á eftir. Alþjóðasamfélagið hefur beðið mig um að heiðra einhverja samkundu hjá þeim með nærveru minni. Væntanlega eignast ég þá sjötíu vini í viðbót sem allir vilja drekka með mér kaffi. Veit ekki hvað þetta lið sér við mig, ég hef verið að tala við sjálfan mig hérna heima svolítið og mér finnst ég ekkert skemmtilegur. Eiginlega bara hundleiðinlegur og hef ákveðið að slíta vinskapnum við sjálfan mig. Þar hafið þið það.
Sko, ég hef lengi haldið því fram að konur séu geðveikar. Ekkert persónulegt. Karlar eru heimskir og konur geðveikar. Þannig er lífið. Ég er samt ekkert að fara að skrifa um konur neitt sérstaklega. Meira um hvað ég er alltaf að læra eitthvað nýtt í samskiptum mínum við annað fólk. Um daginn skrifaði ég eitthvað um það að allt í einu væru fleiri tugir manna farnir að heilsa mér úti á götu án þess að ég hefði hugmynd um hver einstaklingurinn sem heilsaði mér væri.
Nú aftur á móti er fólk ekki að heilsa mér, heldur gengur leikur þeirra út á það að koma upp að mér og pota í bringuna á mér og segja hátt og snjallt, "Búpp!." Hvað er málið? Það er ekki laust við að ég sé farinn að gruna fólk um samsæri. Það á að brjóta mig niður með fáránlegum atvikum, ég er fastur í einhvers konar tilraun hjá heimspekideild hí. "Við skulum athuga hversu lengi fíflið heldur út! Mér sýnist sem svo að skaðinn verði ekki mikill þó viðfangsefnið brotni saman." Vissi það alltaf að ég væri sérstakur, bara ekki alveg á þennann hátt.
Jólaundirbúningurinn er kominn hjá mér. Tvö jólakort skrifuð. Mamma lét mig hafa kortin og sagði mér að skrifa þau. Jó kom svo í heimsókn og sá til þess að ég skrifaði þau, leitaði uppi rétt heimilisföng og kæmi kortunum í umslög. Nú er bara erfiði hlutinn eftir, það að koma kvikindunum út á pósthús. Gæti reynst þrautinni þyngri þar sem ég þarf að koma mér út úr húsi með kortin í höndunum. Ég er strákur og bý einn svo svoleiðis hlutir vefjast alveg rosalega fyrir mér. Það er ekki tekið út með sældinni að vera ég.
Talandi um fáranlega hluti þá gerir maður skrítnustu hluti þegar maður er lokaður inni í íbúðinni 22 tíma á dag. Rakaði mig nebbnilega um daginn og áður en ég vissi af var ég "óvart" búinn að raka hárin af tattúinu á maganum. Af hverju? Hef ekki minnstu freaking hugmynd um það. Einn af þessum prófgeðveikishlutum sem gerast bara. Nú stari ég á sköllóttann magann á mér og spyr sjálfan mig, "hvað í fokkinu varstu að hugsa!!!?" Djöfull sé ég eftir þessu í dag. Sérstaklega því ég er kominn með brodda núna. Það er þá ákveðið að ég legg ekki í módelstörf. Ekki ef ég þarf að vera nauðasköllóttur á öllum líkamanum. Það er eitthvað alvarlega rangt við það. Ég er þessi seventies klámstjarna, fullkomlega sáttur við það að vera kafloðinn.
Rólegt laugardagskvöld þó svo að ég kíki örlítið út á eftir. Alþjóðasamfélagið hefur beðið mig um að heiðra einhverja samkundu hjá þeim með nærveru minni. Væntanlega eignast ég þá sjötíu vini í viðbót sem allir vilja drekka með mér kaffi. Veit ekki hvað þetta lið sér við mig, ég hef verið að tala við sjálfan mig hérna heima svolítið og mér finnst ég ekkert skemmtilegur. Eiginlega bara hundleiðinlegur og hef ákveðið að slíta vinskapnum við sjálfan mig. Þar hafið þið það.
December 12, 2003
Skondnar sögur af Ritsjóranum
Ég á vin sem við skulum kalla Davíð. Hann var eitt sinn ritstjóri og stóð sig afar vel að eigin mati. Aðrir voru kannski ósammála en við förum ekki í það núna. Ég kann nokkrar sögur af honum sem ég er að spá í að deila með ykkur. Hann er víst eitthvað á móti því en hér fær hann það launað að hafa ekki gefið mér upp netfangið hjá mikael torfasyni. Já, Davíð minn, lífið er grimmt og leiðinlegt að ég sé beinlínis neyddur til þess að birta þetta. Ég ætlaði að vera þögull sem gröfin.
Fyrsta sagan er svona: Nei, ég var bara að grínast. Vona samt að ritsjórinn hafi svitnað örlítið. Þá er tilganginum náð. Annars er ég einungis að reyna að eyða tímanum áður en skítalinn kemur í mat. Reyni að berjast á móti því að vera dreginn út úr húsi en veit svo vel að ég enda með því að fara út. Kenni um kvenmannsleysi. Ég er nebblega gamall maður og finnst bara ágætt að hanga heima um helgar og belgja mig út af sælgæti. En það gerist ekki lengur... vantar kærustuna nebblega og myndi finnast það frekar sorglegt ef ég væri að punta upp á páfagaukinn og kalla hann kærustuna mína. Þeir myndu væntanlega birta mynd af mér framan á dv sem dýraníðingurinn.
Ég er samt að skemmta mér eins og dýrbítur svona einn í kofanum sko. Nú er enginn að segja mér að ég megi ekki míga framfyrir, þvo teflonpönnuna með sápu og ekki fara í bað í tvær vikur. "Af því að það er ekki ásættanleg framkoma!" Hvað er ásættanleg framkoma? Neita að viðurkenna ykkar brengluðu hugmyndir um hvað er málið. Er nefnilega að lesa bókina, Hvað er málið?, sem er reyndar fyrir unglinga en komst að því samt að stelpur eru með þrjú göt. Að meðaltali í eyrunum. Hvern hefði grunað það?
Maður er alltaf að læra eitthvað nýtt! Svo er vika í brottför til skítalíu. Hugurinn er reyndar kominn hálfa leið. Svo ef einhver í London er að lesa þetta má hann vita það að heilinn á mér er einmitt þar þessa stundina. Enn að gera upp við mig hvort ég eigi að fara til skjólstæðingsins eða hanga með gamla hornamanninum úr hafnafirði? Nú er ég búinn að eiga 7 mjög góð áramót með henni... á maður að breyta til eða halda sig við gamla? Kemur væntanlega allt í ljós, ekki satt? Eða ekki. Hver veit? Ekki ég.
Ég á vin sem við skulum kalla Davíð. Hann var eitt sinn ritstjóri og stóð sig afar vel að eigin mati. Aðrir voru kannski ósammála en við förum ekki í það núna. Ég kann nokkrar sögur af honum sem ég er að spá í að deila með ykkur. Hann er víst eitthvað á móti því en hér fær hann það launað að hafa ekki gefið mér upp netfangið hjá mikael torfasyni. Já, Davíð minn, lífið er grimmt og leiðinlegt að ég sé beinlínis neyddur til þess að birta þetta. Ég ætlaði að vera þögull sem gröfin.
Fyrsta sagan er svona: Nei, ég var bara að grínast. Vona samt að ritsjórinn hafi svitnað örlítið. Þá er tilganginum náð. Annars er ég einungis að reyna að eyða tímanum áður en skítalinn kemur í mat. Reyni að berjast á móti því að vera dreginn út úr húsi en veit svo vel að ég enda með því að fara út. Kenni um kvenmannsleysi. Ég er nebblega gamall maður og finnst bara ágætt að hanga heima um helgar og belgja mig út af sælgæti. En það gerist ekki lengur... vantar kærustuna nebblega og myndi finnast það frekar sorglegt ef ég væri að punta upp á páfagaukinn og kalla hann kærustuna mína. Þeir myndu væntanlega birta mynd af mér framan á dv sem dýraníðingurinn.
Ég er samt að skemmta mér eins og dýrbítur svona einn í kofanum sko. Nú er enginn að segja mér að ég megi ekki míga framfyrir, þvo teflonpönnuna með sápu og ekki fara í bað í tvær vikur. "Af því að það er ekki ásættanleg framkoma!" Hvað er ásættanleg framkoma? Neita að viðurkenna ykkar brengluðu hugmyndir um hvað er málið. Er nefnilega að lesa bókina, Hvað er málið?, sem er reyndar fyrir unglinga en komst að því samt að stelpur eru með þrjú göt. Að meðaltali í eyrunum. Hvern hefði grunað það?
Maður er alltaf að læra eitthvað nýtt! Svo er vika í brottför til skítalíu. Hugurinn er reyndar kominn hálfa leið. Svo ef einhver í London er að lesa þetta má hann vita það að heilinn á mér er einmitt þar þessa stundina. Enn að gera upp við mig hvort ég eigi að fara til skjólstæðingsins eða hanga með gamla hornamanninum úr hafnafirði? Nú er ég búinn að eiga 7 mjög góð áramót með henni... á maður að breyta til eða halda sig við gamla? Kemur væntanlega allt í ljós, ekki satt? Eða ekki. Hver veit? Ekki ég.
Breki Friðmar vs. Spandó Ballet
Búinn að leysa vandamálið með áfengi á tónleikum. Stundum hittir maður á þvílíka snilld sem maður ætti að halda fyrir sjálfan sig, en ég er bara svo góður strákur að ég get ekki hugsað mér að halda neinu frá ykkur. Nú skal ég útskýra, við vitum öll að stákar kyssa stelpur(sá það einu sinni í mynd sko) og á tónleikum eru bæði strákar og stelpur. Næst þegar ég fer á tónleika ætla ég að finna mér stelpu, hún verður að vera MJÖG ölvuð og vera með teina. Svo ætla ég að slumma hana og ná botnfallinu af landanum úr teinunum! Sjáið þið hvað þetta er einfalt? Hvað? Siðlaust segið þið? Það er ekki eins og ég ætli að slumma einhverja undir 13 ára! Ég er enginn barnaníðingur.
Annars er föstudagur og ég er að fara á fund hjá Ísí til þess að leggja fyrir þá hugmynd sem mér datt í hug í gær. Ný íþrótt sem ég held að gæti orðið stór og komið íslandi á kortið. Hambolti er spilaður í litlu rými, kannski hálfum blakvelli eða eitthverju svipuðu. Þrír í hverju liði og einn varamaður. "Boltinn" er vænt stykki af reyktri skinku. Svo er þetta bara svipað og brennibolti bara að kasta skinkunni í einhvern leikmann í hinu liðinu og ná honum þannig út af. Þetta er það sem almenningur vill. Veit það.
Plan dagsins er samt að telja dósir, læra og annars ekki gera djakk. Gott plan og styrkjandi.
Búinn að leysa vandamálið með áfengi á tónleikum. Stundum hittir maður á þvílíka snilld sem maður ætti að halda fyrir sjálfan sig, en ég er bara svo góður strákur að ég get ekki hugsað mér að halda neinu frá ykkur. Nú skal ég útskýra, við vitum öll að stákar kyssa stelpur(sá það einu sinni í mynd sko) og á tónleikum eru bæði strákar og stelpur. Næst þegar ég fer á tónleika ætla ég að finna mér stelpu, hún verður að vera MJÖG ölvuð og vera með teina. Svo ætla ég að slumma hana og ná botnfallinu af landanum úr teinunum! Sjáið þið hvað þetta er einfalt? Hvað? Siðlaust segið þið? Það er ekki eins og ég ætli að slumma einhverja undir 13 ára! Ég er enginn barnaníðingur.
Annars er föstudagur og ég er að fara á fund hjá Ísí til þess að leggja fyrir þá hugmynd sem mér datt í hug í gær. Ný íþrótt sem ég held að gæti orðið stór og komið íslandi á kortið. Hambolti er spilaður í litlu rými, kannski hálfum blakvelli eða eitthverju svipuðu. Þrír í hverju liði og einn varamaður. "Boltinn" er vænt stykki af reyktri skinku. Svo er þetta bara svipað og brennibolti bara að kasta skinkunni í einhvern leikmann í hinu liðinu og ná honum þannig út af. Þetta er það sem almenningur vill. Veit það.
Plan dagsins er samt að telja dósir, læra og annars ekki gera djakk. Gott plan og styrkjandi.
December 11, 2003
Fusion dauðans!
Matt Bellamy kann að spila á gítar. Það verður ekki af honum tekið. Það er samt alveg hægt að taka af honum gítarinn ef maður vill. En ég held að sá maður sé ekki til. Því að hann spilar svo vel á gítarinn, fattiði?
Tónleikar í gær tær snilld og ljóst að Páli Óskari og Móniku hefur verið ýtt af stalli sem besta tónleikaband í heimi. Foo fighters var rokkið holdi klætt en Muse eru bara svo hrikalega góðir tónlistarmenn að það er ekki fyndið. Ekki hægt að bera þessa hluti saman. Samt eiga þessar tvær hljónstir það sameiginlegt að hafa bjargað árinu. Algjörlega. Meira að segja Bjórmálaráðherra sást svífa í swing-sveiflu með Stjána. Gaman þegar fólk er ungt og ástfangið.
Eitt verð ég þó að segja sem fer ótrúlega í taugarnar á mér með tónleikahald á íslandi. Tvennt. Í fyrsta lagi er það "höllin" eins og við strákarnir í boltanum köllum hana. Hræðilegur tónleikastaður, hljómburður með versta móti þegar svona hljónstir líkt og muse koma. Með Foo varð maður ekkert svo var við það því það var rokk beint af krananum, nóg bara að kyngja því. En muse er að leika sér allan tímann með hljóð, gítarsólo og píanó en þessi blessaða höll ræður ekkert við það. Gerið það fyrir mig að finna eða byggja annan stað.
Svo er það annað. Af hverju í andskotanum er ekki seldur bjór á tónleikum? Why? Why? Why? Í gær varð ég áþreifanlega var við það hvaða áhrif það hefur að selja ekki bjór. Sást ekki vín á þeim sem voru eldri en tvítugt en ALLIR þeir sem voru yngri voru á rassgatinu, búnir að drekka landa frá því klukkan sex. Hvers á maður að gjalda? Mig langaði ekki í sex bjóra. Mig langaði í einn á meðan ég beið eftir því að hljónstin byrjaði að spila. Af hverju má ég ekki kaupa mér einn bjór á meðan ég bíð? Who's the stupid idiot sem ákvað það? Sýnið mér hann og ég skal skyrpa framan í hann. "Já en, tobbalicious, við íslendingar kunnum ekkert með áfengi að fara! Við yrðum öll á rassgatinu og allt mundi leysast upp í vitleysu." FOKK YOU! Þeir sem ætla sér að vera fullir voru það.
Fyrir utan gaurinn með hvítuna. Hann var ekki fullur.. ó nei... hann var með hvítuna og held ég ekki alveg að fíla mannfjöldann. He he he..
Svo mér var enn einu sinni refsað fyrir það að langa í einn bjór á meðan ég skemmti mér í góðra vina hópi. Er orðinn of gamall til þess að nenna að vera að kýla í mig áfengi áður en ég fer inn. Nenni ekki að vera að hella landa í poka, líma á magann á mér og smygla inn. Ég vil, þar sem ég er orðinn tvítugur, fá að versla mér áfengi á tónleikum, málverkasýningum eða bara hvar sem er þegar ég kýs. Hversu lengi þurfum við að hlusta á þetta rugl? Við hvað í andskotanum er fólk hrætt?
Þórarinn Tyrfingsson ég biðla til þín. Ég er nokkuð viss um það að þú ert skarpur gæi. Hámenntaður og myndir örugglega rústa mér í trivial pursuit. Losaðu ítök þín sem þú virðist hafa á löggjafarvaldi þessa lands, hjálpaðu okkur sem ekki langar til að vera fullir alla daga öll kvöld til þess að öðlast þann rétt til að fá okkur eins og eitt léttvínsglas eða bjór þegar okkur langar til. Viss um það að salan á álfinum myndi rjúka upp úr öllu valdi. Þrátt fyrir almenningsálit þá erum við ekki öll alkóhólistar.
Hjálpaðu okkur að öðlast þann sjálfsagða rétt að versla okkur hlut sem er löglegur, hvar og hvenær sem við viljum. Ekki svo óraunhæf krafa. Við erum nefnilega ekki að biðja um neitt mikið, aðeins frelsi til þess að gera löglega hluti í frjálsu, lýðræðislegu ríki. Búum við ekki einmitt í þannig ríki? Svo segir mér stjórnarskráin og líkt og biblían þá lýgur ekki stjórnarskráin.
Matt Bellamy kann að spila á gítar. Það verður ekki af honum tekið. Það er samt alveg hægt að taka af honum gítarinn ef maður vill. En ég held að sá maður sé ekki til. Því að hann spilar svo vel á gítarinn, fattiði?
Tónleikar í gær tær snilld og ljóst að Páli Óskari og Móniku hefur verið ýtt af stalli sem besta tónleikaband í heimi. Foo fighters var rokkið holdi klætt en Muse eru bara svo hrikalega góðir tónlistarmenn að það er ekki fyndið. Ekki hægt að bera þessa hluti saman. Samt eiga þessar tvær hljónstir það sameiginlegt að hafa bjargað árinu. Algjörlega. Meira að segja Bjórmálaráðherra sást svífa í swing-sveiflu með Stjána. Gaman þegar fólk er ungt og ástfangið.
Eitt verð ég þó að segja sem fer ótrúlega í taugarnar á mér með tónleikahald á íslandi. Tvennt. Í fyrsta lagi er það "höllin" eins og við strákarnir í boltanum köllum hana. Hræðilegur tónleikastaður, hljómburður með versta móti þegar svona hljónstir líkt og muse koma. Með Foo varð maður ekkert svo var við það því það var rokk beint af krananum, nóg bara að kyngja því. En muse er að leika sér allan tímann með hljóð, gítarsólo og píanó en þessi blessaða höll ræður ekkert við það. Gerið það fyrir mig að finna eða byggja annan stað.
Svo er það annað. Af hverju í andskotanum er ekki seldur bjór á tónleikum? Why? Why? Why? Í gær varð ég áþreifanlega var við það hvaða áhrif það hefur að selja ekki bjór. Sást ekki vín á þeim sem voru eldri en tvítugt en ALLIR þeir sem voru yngri voru á rassgatinu, búnir að drekka landa frá því klukkan sex. Hvers á maður að gjalda? Mig langaði ekki í sex bjóra. Mig langaði í einn á meðan ég beið eftir því að hljónstin byrjaði að spila. Af hverju má ég ekki kaupa mér einn bjór á meðan ég bíð? Who's the stupid idiot sem ákvað það? Sýnið mér hann og ég skal skyrpa framan í hann. "Já en, tobbalicious, við íslendingar kunnum ekkert með áfengi að fara! Við yrðum öll á rassgatinu og allt mundi leysast upp í vitleysu." FOKK YOU! Þeir sem ætla sér að vera fullir voru það.
Fyrir utan gaurinn með hvítuna. Hann var ekki fullur.. ó nei... hann var með hvítuna og held ég ekki alveg að fíla mannfjöldann. He he he..
Svo mér var enn einu sinni refsað fyrir það að langa í einn bjór á meðan ég skemmti mér í góðra vina hópi. Er orðinn of gamall til þess að nenna að vera að kýla í mig áfengi áður en ég fer inn. Nenni ekki að vera að hella landa í poka, líma á magann á mér og smygla inn. Ég vil, þar sem ég er orðinn tvítugur, fá að versla mér áfengi á tónleikum, málverkasýningum eða bara hvar sem er þegar ég kýs. Hversu lengi þurfum við að hlusta á þetta rugl? Við hvað í andskotanum er fólk hrætt?
Þórarinn Tyrfingsson ég biðla til þín. Ég er nokkuð viss um það að þú ert skarpur gæi. Hámenntaður og myndir örugglega rústa mér í trivial pursuit. Losaðu ítök þín sem þú virðist hafa á löggjafarvaldi þessa lands, hjálpaðu okkur sem ekki langar til að vera fullir alla daga öll kvöld til þess að öðlast þann rétt til að fá okkur eins og eitt léttvínsglas eða bjór þegar okkur langar til. Viss um það að salan á álfinum myndi rjúka upp úr öllu valdi. Þrátt fyrir almenningsálit þá erum við ekki öll alkóhólistar.
Hjálpaðu okkur að öðlast þann sjálfsagða rétt að versla okkur hlut sem er löglegur, hvar og hvenær sem við viljum. Ekki svo óraunhæf krafa. Við erum nefnilega ekki að biðja um neitt mikið, aðeins frelsi til þess að gera löglega hluti í frjálsu, lýðræðislegu ríki. Búum við ekki einmitt í þannig ríki? Svo segir mér stjórnarskráin og líkt og biblían þá lýgur ekki stjórnarskráin.
Snilld er einhvern veginn svona...
1.Apocalypse Please
2.Hysteria
3.New Born
4.Who knows???
5.Thoughts Of A Dying Atheist
6.Citizen Erased
7.Stál og hnífur
8.Space Dementia
9.Endlessly
10.Sunburn
11.Butterflies and Hurricanes
12.Micro Cuts
13.Forced In
14.Muscle Museum
15.Bliss
16.Time Is Running Out
17.Plug In Baby
---------------------
18.Blackout
19.Stockholm Syndrome
1.Apocalypse Please
2.Hysteria
3.New Born
4.Who knows???
5.Thoughts Of A Dying Atheist
6.Citizen Erased
7.Stál og hnífur
8.Space Dementia
9.Endlessly
10.Sunburn
11.Butterflies and Hurricanes
12.Micro Cuts
13.Forced In
14.Muscle Museum
15.Bliss
16.Time Is Running Out
17.Plug In Baby
---------------------
18.Blackout
19.Stockholm Syndrome
December 10, 2003
He he he he he he eh!
tobbalicious er á leiðinni á tónleika. Tónleika, smómleika segið þið. Kiss my hairy but segi ég. Þá erum við nokkurn veginn kvitt. Ekki satt? Tilhlökkun er mikil enda er þetta búið að halda í mér lífinu síðan í gær eða eitthvað maður.
Annars gerðist ekki annað í dag. Reyndar sá þessa áðurnefndu hljónst á laugaveginum í dag. Fattaði bara of seint að þetta voru þeir. Svona er maður gamall. Skítalinn brjálaður því ég dirfðist að læra í dag en ekki hanga með honum að drekka kaffi. Þetta er svo blóðheitt þetta afríkulið. Keypti mér líka flugmiða frá mílani til lundúna á 1000 kr. Það tel ég ekki vera hátt verð.
tobbalicious er á leiðinni á tónleika. Tónleika, smómleika segið þið. Kiss my hairy but segi ég. Þá erum við nokkurn veginn kvitt. Ekki satt? Tilhlökkun er mikil enda er þetta búið að halda í mér lífinu síðan í gær eða eitthvað maður.
Annars gerðist ekki annað í dag. Reyndar sá þessa áðurnefndu hljónst á laugaveginum í dag. Fattaði bara of seint að þetta voru þeir. Svona er maður gamall. Skítalinn brjálaður því ég dirfðist að læra í dag en ekki hanga með honum að drekka kaffi. Þetta er svo blóðheitt þetta afríkulið. Keypti mér líka flugmiða frá mílani til lundúna á 1000 kr. Það tel ég ekki vera hátt verð.
Líf! Tónlistin er skínandi skær!!!!!
Ég er að verða gamall maður. Gerði mér grein fyrir því þegar ég var að míga áðan. Damn! Veit nú hver jóla og ammælisgjöfin frá lífinu sjálfu er. Loðið typpi. ANDSKOTINN hafi það! Hvernig fór ég að þessu? Ekkert sem ég var svo sem að stefna að... ekki svona beint. Það er ekki eins og "blómið", eins og ég kalla minn "sérstaka félaga", standi nú langt út fyrir lengstu hárin á náranum á mér. Blómið!? spyrjið þið líkt og sá sem ekki veit. Jaaaaa, það er nú bara út af því að ég er alltaf að passa blómið, strákar geta það alveg líka! Það er ekki nóg með það að ég sé í snertingu við mína innri konu heldur er ég í innilegum atlotum við hana. Blómið er því einungis fyrir mig, ligga ligga lái!!!
Aftur að hárvandamáli blómsins. Get svo svarið það að ég þarf að vaxa hóruna. Skíthræddur um að ég fari að festa hárin fremst á forhúðinni í rennilásnum á buxunum. Hef nú vanið mig á það að snyrta þessu lengstu hár á náranum svo það glitti nú í blómið í miðjum skóginum en það er illt í efni ef ég þarf að fara að snyrta forhúðina líka. Kannski innanverða???? Guð hjálpi okkur öllum ef kemur að því. Er þetta ekki enn ein vísbendingin um hnignun nútímamannsins? Erum við ekki öll dauðadæmd þegar svona hlutir gerast?
Gæti jafnvel nýtt mér þetta til framdráttar? Orðið svolítið selebretí á Íslandi. Komist í séð og heyrt, jafnvel á forsíðuna. Skælbrosandi tobbalicious á eggertsgötunni, fyrirsögnin í bláum kassa með hvítum stöfum: "Greiðir í píku.... á typpinu!!" Gula stjarnan svo við hliðina: "Sjáið sæta blómið mitt!" Ef að Kári vildi ekki fá að skoða mitt mengi sem kennt er við gen. Þvílíkt cock-up sem átt hefur sér stað þar. Í alvörunni! Kafloðinn í andlitinu, kafloðinn á löppunum síðan vex ekki stingandi strá frá mitti upp að hálsi. Nauðasköllóttur sem herra ísland á efri hluta líkamans en kafloðinn líkt og húsmóðir á ísafirði annars staðar. Meðagildisdreifing ásættanleg. Úthlutun ekki.
Ætli ég verði ekki að skella mér í brasilíska vaxmeðferð. Taka það allt, skafa innan úr kinnunum líka. Eins og mamma segir alltaf við mig: "Þú myndir kannski komast í djúpu laugina ef þú værir ekki svona loðinn! Erpur Greipur myndi þá loksins eignast mömmu, skil ekki ennþá hvernig þér tókst að verða ófrískur!? Enginn nema þú. Hvers á ég að gjalda? Vertu nú góður strákur og blandaðu einn Long Island fyrir mömmu. Mamma er þyrst! Kannski þyrst í ást og umhyggju? Komdu nú og faðmaðu mömmu."
Lenti nú í skemmtilegu atriði þegar ég var afleysingarkennari í setbergsskóla. Var eitthvað krakkakvikindi sem starði á mig og spurði: "Af hverju ertu svona loðinn á nefinu?" "Veit það ekki", sagði ég, "af hverju ert þú svona ljótur og leiðinlegur?" Ég er ekki afleysingakennari í dag. Fékk aldrei símtal frá þeim aftur.
Ég er að verða gamall maður. Gerði mér grein fyrir því þegar ég var að míga áðan. Damn! Veit nú hver jóla og ammælisgjöfin frá lífinu sjálfu er. Loðið typpi. ANDSKOTINN hafi það! Hvernig fór ég að þessu? Ekkert sem ég var svo sem að stefna að... ekki svona beint. Það er ekki eins og "blómið", eins og ég kalla minn "sérstaka félaga", standi nú langt út fyrir lengstu hárin á náranum á mér. Blómið!? spyrjið þið líkt og sá sem ekki veit. Jaaaaa, það er nú bara út af því að ég er alltaf að passa blómið, strákar geta það alveg líka! Það er ekki nóg með það að ég sé í snertingu við mína innri konu heldur er ég í innilegum atlotum við hana. Blómið er því einungis fyrir mig, ligga ligga lái!!!
Aftur að hárvandamáli blómsins. Get svo svarið það að ég þarf að vaxa hóruna. Skíthræddur um að ég fari að festa hárin fremst á forhúðinni í rennilásnum á buxunum. Hef nú vanið mig á það að snyrta þessu lengstu hár á náranum svo það glitti nú í blómið í miðjum skóginum en það er illt í efni ef ég þarf að fara að snyrta forhúðina líka. Kannski innanverða???? Guð hjálpi okkur öllum ef kemur að því. Er þetta ekki enn ein vísbendingin um hnignun nútímamannsins? Erum við ekki öll dauðadæmd þegar svona hlutir gerast?
Gæti jafnvel nýtt mér þetta til framdráttar? Orðið svolítið selebretí á Íslandi. Komist í séð og heyrt, jafnvel á forsíðuna. Skælbrosandi tobbalicious á eggertsgötunni, fyrirsögnin í bláum kassa með hvítum stöfum: "Greiðir í píku.... á typpinu!!" Gula stjarnan svo við hliðina: "Sjáið sæta blómið mitt!" Ef að Kári vildi ekki fá að skoða mitt mengi sem kennt er við gen. Þvílíkt cock-up sem átt hefur sér stað þar. Í alvörunni! Kafloðinn í andlitinu, kafloðinn á löppunum síðan vex ekki stingandi strá frá mitti upp að hálsi. Nauðasköllóttur sem herra ísland á efri hluta líkamans en kafloðinn líkt og húsmóðir á ísafirði annars staðar. Meðagildisdreifing ásættanleg. Úthlutun ekki.
Ætli ég verði ekki að skella mér í brasilíska vaxmeðferð. Taka það allt, skafa innan úr kinnunum líka. Eins og mamma segir alltaf við mig: "Þú myndir kannski komast í djúpu laugina ef þú værir ekki svona loðinn! Erpur Greipur myndi þá loksins eignast mömmu, skil ekki ennþá hvernig þér tókst að verða ófrískur!? Enginn nema þú. Hvers á ég að gjalda? Vertu nú góður strákur og blandaðu einn Long Island fyrir mömmu. Mamma er þyrst! Kannski þyrst í ást og umhyggju? Komdu nú og faðmaðu mömmu."
Lenti nú í skemmtilegu atriði þegar ég var afleysingarkennari í setbergsskóla. Var eitthvað krakkakvikindi sem starði á mig og spurði: "Af hverju ertu svona loðinn á nefinu?" "Veit það ekki", sagði ég, "af hverju ert þú svona ljótur og leiðinlegur?" Ég er ekki afleysingakennari í dag. Fékk aldrei símtal frá þeim aftur.
December 9, 2003
Stundum er ég bara hræddur
Sá bút áðan úr endursýningu á djúpu lauginni frá því á föstudag. Sá bútur hræddi mig meira en orð fá lýst. Reyndar sá ég bara eina spurningu og heyrði svörin við henni. Hefði ég verið drengurinn, hefði ég labbað út. Ekki miskilja mig og halda að ég hafi eitthvað á móti börnum, það er meira hversu ótrúlega hræddur ég var við að heyra hversu lýsingar stúlknanna voru líkar. Hér kemur það. Haldið ykkur.
Spurning: Hvernig er svona týpískur dagur í þínu lífi?
Stúlka nr.1 : Vakna, fer með strákinn minn á leikskólann, fer í vinnuna, sæki strákinn minn á leikskólann svo fáum við okkur að borða og horfum á sjónvarpið.
Stúlka nr.2 : Vakna, fer með stelpuna mína á leikskólann, fer í vinnuna og tala við gamla fólkið. Svo sæki ég stelpuna mína á leikskólann og við förum heim, ég baða hana svo fáum við okkur að borða og horfum á sjónvarpið.
Stúlka nr.3 : Vakna. Fer í meðferð sem ég þarf að vera í (innsk. tobbal. CREEPY AS FUCK!). Fer með strákinn minn á leikskólann, fer í vinnuna, sæki svo strákinn á leikskóla og við borðum og horfum á sjónvarpið.
Þarna varð ég að slökkva, gat ekki meir. Tárin streymdu niður kinnarnar á mér og ég hugsaði með sjálfum mér: Er þetta það sem bíður mín? Eru allar stelpur einhleypar mæður eða var þetta einhver sérþáttur "Mömmurnar heim" dæmi eitthvað? Nú veit ég ekki. Get ekki ímyndað mér það einu sinni. Minn áður hér um bil starfandi heili kann enga útskýringu á því. En við skulum gleyma því augnablik að þær séu einstæðar mæður, þekki meira að segja einstæða móður sem plumar sig fínt (innsk. tobbal. Blessaður, Ásdís Halla, hvernig gengur? Er ekki allt fínt að frétta?). Margar mismunandi ástæður fyrir því að fólk er einstæðir foreldrar og ég ætla ekki að snerta þá umræðu með löngu bambuspriki með svampi á endanum. Kemur ekki til mála.
Það sem kannski leggst þyngra á mína litlu sál er að ef þú ert einstætt foreldri að þú hafir ekki örlítið meiri háttvísi og sjálfsvirðingu til þess að leita þér að maka annars staðar en í djúpu lauginni. Útskýrðu þær fyrir barninu að þær væru að fara í þáttinn? "Mamma þarf aðeins að skreppa í djúpu laugina og athuga hvort hún geti nokkuð reddað handa þér nýjum pabba." Sátu foreldrar hennar heima með barnið, popp í skál og krosslagða fingur? "Við skulum nú vona að mamma þín svari rétt. Annars færðu engann nýjan pabba." Sé barnið fyrir mér á leikskólanum lýsa því sem gerst hafði: "Mamma mín var í sjónvarpinu! Hún var að finna nýjan pabba handa mér. Gamli pabbi er nebblega skemmdur." Getur maður verið svona örvæntingarfullur?
Annars held ég að þetta sé ekki þessum blessuðu stúlkum um að kenna. Ætla að geta mér til að þær hafi ekki skráð sig sjálfar í þáttinn, heldur sé kannski um að ræða vinkonur þeirra sem ákváðu að: "tími væri til kominn að [nafn] myndi nú næla sér í gæja". Það væri ekki hægt að horfa upp á hana lengur svona aleina heima á kvöldin að horfa á sjónvarpið. Nú ætla ég að geta mér meira til en það kæmi mér ekki á óvart að þessar vinkonur væru einhleypar. Umhyggjusömu vinkonurnar sem eru alltaf að leitast eftir því að hjálpa þeirri einu sem aldrei kemst út á lífið til að ná sér í gæja. Af því að það er einmitt leiðin til að ná sér í kærasta/kærustu, slefandi drukkinn einstakling sem þarf að vera með olnbogann á barnum og lófann undir hökunni til þess að ná að panta sér síðasta bjórinn áður en debetkortið fer yfir um. "Nú, þá verð ég bara að borga taxann með visa!" Finnst rosalega erfitt að eiga við þá hugsun að til séu einstaklingar sem eru það sjálfhverfir að börnin, það sem þeir ættu kannski að vera að hugsa um, eru orðinn aukahlutur og miklu mikilvægara að mamma eða pabbi reddi sér nýjum "vin". Skiptir engu máli þótt þau þurfi að gera sig að fífli fyrir framan alþjóð í leiðinni.
Ég veit svei mér þá ekki? Kannski er ég bara að verða svona gamall? Kannski er þetta bara út af því að ég er skíthræddur um það að ef sá tími kemur að ég fari að leita mér að kærustu lendi ég einmitt í þessu. Allar stelpur sem maður talar við verða einstæðar mæður. Allar hafa farið í djúpu laugina. Allar eiga sér daga/vikur/mánuði/ár sem ganga út á það að vakna, fara með barnið í leikskóla, vinna, sækja barnið á leikskóla og horfa síðan á sjónvarpið. There's got to be more to life than this? Vona það.
Sá bút áðan úr endursýningu á djúpu lauginni frá því á föstudag. Sá bútur hræddi mig meira en orð fá lýst. Reyndar sá ég bara eina spurningu og heyrði svörin við henni. Hefði ég verið drengurinn, hefði ég labbað út. Ekki miskilja mig og halda að ég hafi eitthvað á móti börnum, það er meira hversu ótrúlega hræddur ég var við að heyra hversu lýsingar stúlknanna voru líkar. Hér kemur það. Haldið ykkur.
Spurning: Hvernig er svona týpískur dagur í þínu lífi?
Stúlka nr.1 : Vakna, fer með strákinn minn á leikskólann, fer í vinnuna, sæki strákinn minn á leikskólann svo fáum við okkur að borða og horfum á sjónvarpið.
Stúlka nr.2 : Vakna, fer með stelpuna mína á leikskólann, fer í vinnuna og tala við gamla fólkið. Svo sæki ég stelpuna mína á leikskólann og við förum heim, ég baða hana svo fáum við okkur að borða og horfum á sjónvarpið.
Stúlka nr.3 : Vakna. Fer í meðferð sem ég þarf að vera í (innsk. tobbal. CREEPY AS FUCK!). Fer með strákinn minn á leikskólann, fer í vinnuna, sæki svo strákinn á leikskóla og við borðum og horfum á sjónvarpið.
Þarna varð ég að slökkva, gat ekki meir. Tárin streymdu niður kinnarnar á mér og ég hugsaði með sjálfum mér: Er þetta það sem bíður mín? Eru allar stelpur einhleypar mæður eða var þetta einhver sérþáttur "Mömmurnar heim" dæmi eitthvað? Nú veit ég ekki. Get ekki ímyndað mér það einu sinni. Minn áður hér um bil starfandi heili kann enga útskýringu á því. En við skulum gleyma því augnablik að þær séu einstæðar mæður, þekki meira að segja einstæða móður sem plumar sig fínt (innsk. tobbal. Blessaður, Ásdís Halla, hvernig gengur? Er ekki allt fínt að frétta?). Margar mismunandi ástæður fyrir því að fólk er einstæðir foreldrar og ég ætla ekki að snerta þá umræðu með löngu bambuspriki með svampi á endanum. Kemur ekki til mála.
Það sem kannski leggst þyngra á mína litlu sál er að ef þú ert einstætt foreldri að þú hafir ekki örlítið meiri háttvísi og sjálfsvirðingu til þess að leita þér að maka annars staðar en í djúpu lauginni. Útskýrðu þær fyrir barninu að þær væru að fara í þáttinn? "Mamma þarf aðeins að skreppa í djúpu laugina og athuga hvort hún geti nokkuð reddað handa þér nýjum pabba." Sátu foreldrar hennar heima með barnið, popp í skál og krosslagða fingur? "Við skulum nú vona að mamma þín svari rétt. Annars færðu engann nýjan pabba." Sé barnið fyrir mér á leikskólanum lýsa því sem gerst hafði: "Mamma mín var í sjónvarpinu! Hún var að finna nýjan pabba handa mér. Gamli pabbi er nebblega skemmdur." Getur maður verið svona örvæntingarfullur?
Annars held ég að þetta sé ekki þessum blessuðu stúlkum um að kenna. Ætla að geta mér til að þær hafi ekki skráð sig sjálfar í þáttinn, heldur sé kannski um að ræða vinkonur þeirra sem ákváðu að: "tími væri til kominn að [nafn] myndi nú næla sér í gæja". Það væri ekki hægt að horfa upp á hana lengur svona aleina heima á kvöldin að horfa á sjónvarpið. Nú ætla ég að geta mér meira til en það kæmi mér ekki á óvart að þessar vinkonur væru einhleypar. Umhyggjusömu vinkonurnar sem eru alltaf að leitast eftir því að hjálpa þeirri einu sem aldrei kemst út á lífið til að ná sér í gæja. Af því að það er einmitt leiðin til að ná sér í kærasta/kærustu, slefandi drukkinn einstakling sem þarf að vera með olnbogann á barnum og lófann undir hökunni til þess að ná að panta sér síðasta bjórinn áður en debetkortið fer yfir um. "Nú, þá verð ég bara að borga taxann með visa!" Finnst rosalega erfitt að eiga við þá hugsun að til séu einstaklingar sem eru það sjálfhverfir að börnin, það sem þeir ættu kannski að vera að hugsa um, eru orðinn aukahlutur og miklu mikilvægara að mamma eða pabbi reddi sér nýjum "vin". Skiptir engu máli þótt þau þurfi að gera sig að fífli fyrir framan alþjóð í leiðinni.
Ég veit svei mér þá ekki? Kannski er ég bara að verða svona gamall? Kannski er þetta bara út af því að ég er skíthræddur um það að ef sá tími kemur að ég fari að leita mér að kærustu lendi ég einmitt í þessu. Allar stelpur sem maður talar við verða einstæðar mæður. Allar hafa farið í djúpu laugina. Allar eiga sér daga/vikur/mánuði/ár sem ganga út á það að vakna, fara með barnið í leikskóla, vinna, sækja barnið á leikskóla og horfa síðan á sjónvarpið. There's got to be more to life than this? Vona það.
Everything about me is so easy to love
Jæja krakkar! Er ekki komið af því að maður komi hugleiðingum sínum hér inn á "alnetið"? Er aftur farinn að hugsa um nöfn á börnum. Kærastan ófrísk og svona. Mér er farið að lítast sérlega vel á Spandó Ballet. HEY! ef einhver má gera barninu sínu það að skíra hann Breka Friðmar, af hverju ekki Spandó Ballet??? "Maturinn er til Spandó minn!" Sé ekki betur en þetta gangi nokkurn veginn upp? Er engin íslenskufræðari en sé fyrir mér beyginguna einhvern veginn svona: Spandó Ballet, Spandó Ballet, Spandói Balleti, Spandós Ballets. En i, s og t væru auðvitað ekki borin fram. Andskotinn að ég skuli ekki vera í mannanafnanefnd. aaaadeffmnnnnnn, ef einhver myndi fá þessa stafi í Skrabbli þá er núna engin afsökun fyrir því að sjá ekki út orðið.
Annars er maður á fullu klæddur í gamla íþróttagallann úr mr að læra. Ekki búinn að greiða mér í marga daga og ekkert meik í andlitið. Þannig tel ég mig hafa forskot á aðra í prófinu. Það sjá allir hvað ég er búinn að vera ógesslega duglegur að læra.
"Sjáiði tobbalicious!? Enginn varalitur! Enginn maskari! Hvað er maðurinn eiginlega búinn að læra mikið? Eru engin takmörk fyrir hungrinu í þekkingu hjá honum? Honum er greinilega sama um útlitið, menntun framar maskara! Komum krakkar, skráum okkur úr prófinu. Við eigum ekki skilið að taka þátt í sama prófi og svona ofurmenni."
tobbalicious á leiðinni í próf.
Kemur mér alltaf jafn mikið á óvart. Samt veit maður af þessu en heldur í vonina að hlutirnir hafi breyst. Góðærið kannski barið vit í mannskapinn. En ég veit, þetta eru bara dagdraumar og eiga sér enga stoð í raunveruleikanum. Leyfið mér samt að halda í draumana! Það eru þeir sem gera lífið þess virði að lifa. He he.
Sem minnir mig á fíflin sem sátu við hliðin á mér á kaffistofunni á Þjodarbokhladan* í gær. Veit ekki hvað það er... sem hvetur fólk sem lítur svo sem út fyrir það að vera eðlilegt að haga sér eins og fífl? Algjörlega týndir í þeirri hugsun að þeir séu "háskólaborgarar" og taki svo rosalega alvarlega þá hugsun að það fyrsta sem þeir væntanlega gera á hverjum morgni er að troða upp í rassgatið á sér 10 cm priki til þess að hafa allann líkamann og þá sérstakleg hálsinn vel stífann og andlitið vísi akkúrat 12° upp til himna, ef svo færi að Egill-feiti labbaði framhjá og tæki eftir því að þeir hefðu rétta útlitið til að koma í þáttinn. Allt í lagi ef það væri eina vandamálið. Þá væri ég fullkomlega sáttur. Aðal vandamálið er það að þetta fólk á voðalega erfitt með það að halda kjafti. Halda kjafti kannski svolítið djúpt svo við skulum frekar segja að það eigi voðalega erfitt að opna ekki munninn.
Hvað vellur síðan út úr þessu? Hámenntaðarumhverfisvænarogpólitísktkórréttarpóstmódernískarspekúlasjónirumguðmávitahvaðíandskotanum. EN! Samt ekki guð því við trúum á aðskilnað ríkis og kirku. Þar sem ég sat á þjodarbokhladan* heyri ég út undan mér "Ja, þetta er nú bara barnaleg hugsun hjá þér!" Ehhhhhh!!??, hugsaði ég með mér, hvað nú? Hvað annað gat það verið heldur en brotist hafi út orusta a la Silfur Egils milli tveggja vina á næsta borði. "Það er ekki hægt að leggja á okkur sem að hugsum ekki þannig þessa blekkingu! Barnaleg hugsun af þeirra hálfu og móðgandi!" Hvernig gæti mannvitsbrekkan við hliðina mögulega svarað þessu??? "Ja, þetta er nú bara barnaleg hugsun hjá þér!" Nú hefði verið þörf fyrir Egil-feita. Fimm mínútur liðu og sú mikla mennta- og þekkingarorusta sem drengirnir háðu var nákvæmlega svona: "Barnalegt af þér!" + "Barnalegt af þeim!" + "Leyfðu mér að tala!" + "Nei, leyf þú mér að tala!"
Þegar ég er orðinn alráður verður þetta vandamál ekki til staðar. Kill'em all, I say!
Jæja krakkar! Er ekki komið af því að maður komi hugleiðingum sínum hér inn á "alnetið"? Er aftur farinn að hugsa um nöfn á börnum. Kærastan ófrísk og svona. Mér er farið að lítast sérlega vel á Spandó Ballet. HEY! ef einhver má gera barninu sínu það að skíra hann Breka Friðmar, af hverju ekki Spandó Ballet??? "Maturinn er til Spandó minn!" Sé ekki betur en þetta gangi nokkurn veginn upp? Er engin íslenskufræðari en sé fyrir mér beyginguna einhvern veginn svona: Spandó Ballet, Spandó Ballet, Spandói Balleti, Spandós Ballets. En i, s og t væru auðvitað ekki borin fram. Andskotinn að ég skuli ekki vera í mannanafnanefnd. aaaadeffmnnnnnn, ef einhver myndi fá þessa stafi í Skrabbli þá er núna engin afsökun fyrir því að sjá ekki út orðið.
Annars er maður á fullu klæddur í gamla íþróttagallann úr mr að læra. Ekki búinn að greiða mér í marga daga og ekkert meik í andlitið. Þannig tel ég mig hafa forskot á aðra í prófinu. Það sjá allir hvað ég er búinn að vera ógesslega duglegur að læra.
"Sjáiði tobbalicious!? Enginn varalitur! Enginn maskari! Hvað er maðurinn eiginlega búinn að læra mikið? Eru engin takmörk fyrir hungrinu í þekkingu hjá honum? Honum er greinilega sama um útlitið, menntun framar maskara! Komum krakkar, skráum okkur úr prófinu. Við eigum ekki skilið að taka þátt í sama prófi og svona ofurmenni."
tobbalicious á leiðinni í próf.
Kemur mér alltaf jafn mikið á óvart. Samt veit maður af þessu en heldur í vonina að hlutirnir hafi breyst. Góðærið kannski barið vit í mannskapinn. En ég veit, þetta eru bara dagdraumar og eiga sér enga stoð í raunveruleikanum. Leyfið mér samt að halda í draumana! Það eru þeir sem gera lífið þess virði að lifa. He he.
Sem minnir mig á fíflin sem sátu við hliðin á mér á kaffistofunni á Þjodarbokhladan* í gær. Veit ekki hvað það er... sem hvetur fólk sem lítur svo sem út fyrir það að vera eðlilegt að haga sér eins og fífl? Algjörlega týndir í þeirri hugsun að þeir séu "háskólaborgarar" og taki svo rosalega alvarlega þá hugsun að það fyrsta sem þeir væntanlega gera á hverjum morgni er að troða upp í rassgatið á sér 10 cm priki til þess að hafa allann líkamann og þá sérstakleg hálsinn vel stífann og andlitið vísi akkúrat 12° upp til himna, ef svo færi að Egill-feiti labbaði framhjá og tæki eftir því að þeir hefðu rétta útlitið til að koma í þáttinn. Allt í lagi ef það væri eina vandamálið. Þá væri ég fullkomlega sáttur. Aðal vandamálið er það að þetta fólk á voðalega erfitt með það að halda kjafti. Halda kjafti kannski svolítið djúpt svo við skulum frekar segja að það eigi voðalega erfitt að opna ekki munninn.
Hvað vellur síðan út úr þessu? Hámenntaðarumhverfisvænarogpólitísktkórréttarpóstmódernískarspekúlasjónirumguðmávitahvaðíandskotanum. EN! Samt ekki guð því við trúum á aðskilnað ríkis og kirku. Þar sem ég sat á þjodarbokhladan* heyri ég út undan mér "Ja, þetta er nú bara barnaleg hugsun hjá þér!" Ehhhhhh!!??, hugsaði ég með mér, hvað nú? Hvað annað gat það verið heldur en brotist hafi út orusta a la Silfur Egils milli tveggja vina á næsta borði. "Það er ekki hægt að leggja á okkur sem að hugsum ekki þannig þessa blekkingu! Barnaleg hugsun af þeirra hálfu og móðgandi!" Hvernig gæti mannvitsbrekkan við hliðina mögulega svarað þessu??? "Ja, þetta er nú bara barnaleg hugsun hjá þér!" Nú hefði verið þörf fyrir Egil-feita. Fimm mínútur liðu og sú mikla mennta- og þekkingarorusta sem drengirnir háðu var nákvæmlega svona: "Barnalegt af þér!" + "Barnalegt af þeim!" + "Leyfðu mér að tala!" + "Nei, leyf þú mér að tala!"
Þegar ég er orðinn alráður verður þetta vandamál ekki til staðar. Kill'em all, I say!
December 8, 2003
Matur er mannsins megin
Laugardagurinn verður þekktur sem dagurinn sem tobbalicious hefði getað borðað yfir sig. Hefði! tobbalicious er með eindæmum hjálpsamur maður og ekki spillir fyrir ef honum er boðið læri sem verðlaun fyrir hjálpsemina. Svo haldið var á heimili Snur til þess að aðstoða hann í vandræðum með tölvuna. Reyndist lítð mál og jafnvel enn léttara að sporðrenna tveimur diskum af þessu líka ljúffenga læri sem Gróa eldaði. Mmmmm Mmm Mmm. Svo voru teknar tvær skálar af fíkjum í karamellusósu með rjóma. Slef! Slef slef! Þá var að koma sér heim og þrífa af sér skítinn og rigninguna frá föstudegi til þess að geta mætt á réttum tíma í matarboðið til JóSpörra. Þau báru fram hinn héðan í frá nefnda "svikinn þorsk". Svikinn þorskur gengur út á það að bera fram kjúklingarétt sem tobbalicious heldur að sé fiskur. Hvort sem það var þá var það alla vegna ljúffffffffengara en hinn sæti nektar sem lekur úr geirvörtum tobbaliciousar þegar hann æsist. Slef aftur. Svo var tekið til við það að drekka áfengi og skemmta sér. Skemmtunin gekk aðallega út á kúkabrandara, sem mér fannst ógeðslega fyndið. Ha ha ha ha ha ha ha! Nonni vinur Spörra átti sterka innkomu með því að standa í dyrunum og hrækja í lófann á sér. Þeir sem voru þar skilja það.. aðrir verða bara að koma hingað ef þeir vilja komast að því út á hvað það gengur.
Svo var kíkt á skítalana. Drukkið meira og svo var mér sagt að haldið skildi í bæinn. Sem var skiljanlegt því klukkan að ganga margt. Ekki vissi ég þó að tobbalicious yrði skilinn einn eftir í bænum með Marta "vínkönu" sinni. Myndi lýsa betur því hvernig er að hanga með Marta í bænum en það myndi þýða að ég þyrfti að eyðileggja tölvuna eftir að hafa skrifað það. Beið því eftir skítölunum, lét þá hafa Marta og hóraði mér heim. Kvöldið ónýtt.
En þar sem kvöldið var ónýtt fannst mér alveg tilvalið að koma við á Nonna og henda mér í einn beikon á leiðinni heim. Strákurinn varla búinn að borða neitt og þurfti á orku að halda til þess að komast alla leið heim.
Laufabrauðsgerð með familllllllllllíunni á sunnudag. Allt í lagi. Ekkert spes og voða erfitt að redda sér einhverjum kellingum í fjölskylduboði. Sem minnir mig á það að ég er alltaf að bíða eftir því að Guðbjörg gefi mér upp símann hjá systur sinni. Ætla bjóða stelpunni nebblega í bíó. Nýorðin sautján og þarf styrka hönd einhvers líkt og mín til þess að leiða sig inn í lífið. Ekki satt? Þekki ekki traustari einstakling en sjálfan mig. Nú segir mér Guðbjörg að hún eigi kærasta en það er alltaf hægt að redda svoleiðis smáatriðum.
Annars eru bara tveir dagar í mjús. Það finnst mér gaman. Spurning hvort ég bjóði ekki bara systur hennar Guðbjargar?
Laugardagurinn verður þekktur sem dagurinn sem tobbalicious hefði getað borðað yfir sig. Hefði! tobbalicious er með eindæmum hjálpsamur maður og ekki spillir fyrir ef honum er boðið læri sem verðlaun fyrir hjálpsemina. Svo haldið var á heimili Snur til þess að aðstoða hann í vandræðum með tölvuna. Reyndist lítð mál og jafnvel enn léttara að sporðrenna tveimur diskum af þessu líka ljúffenga læri sem Gróa eldaði. Mmmmm Mmm Mmm. Svo voru teknar tvær skálar af fíkjum í karamellusósu með rjóma. Slef! Slef slef! Þá var að koma sér heim og þrífa af sér skítinn og rigninguna frá föstudegi til þess að geta mætt á réttum tíma í matarboðið til JóSpörra. Þau báru fram hinn héðan í frá nefnda "svikinn þorsk". Svikinn þorskur gengur út á það að bera fram kjúklingarétt sem tobbalicious heldur að sé fiskur. Hvort sem það var þá var það alla vegna ljúffffffffengara en hinn sæti nektar sem lekur úr geirvörtum tobbaliciousar þegar hann æsist. Slef aftur. Svo var tekið til við það að drekka áfengi og skemmta sér. Skemmtunin gekk aðallega út á kúkabrandara, sem mér fannst ógeðslega fyndið. Ha ha ha ha ha ha ha! Nonni vinur Spörra átti sterka innkomu með því að standa í dyrunum og hrækja í lófann á sér. Þeir sem voru þar skilja það.. aðrir verða bara að koma hingað ef þeir vilja komast að því út á hvað það gengur.
Svo var kíkt á skítalana. Drukkið meira og svo var mér sagt að haldið skildi í bæinn. Sem var skiljanlegt því klukkan að ganga margt. Ekki vissi ég þó að tobbalicious yrði skilinn einn eftir í bænum með Marta "vínkönu" sinni. Myndi lýsa betur því hvernig er að hanga með Marta í bænum en það myndi þýða að ég þyrfti að eyðileggja tölvuna eftir að hafa skrifað það. Beið því eftir skítölunum, lét þá hafa Marta og hóraði mér heim. Kvöldið ónýtt.
En þar sem kvöldið var ónýtt fannst mér alveg tilvalið að koma við á Nonna og henda mér í einn beikon á leiðinni heim. Strákurinn varla búinn að borða neitt og þurfti á orku að halda til þess að komast alla leið heim.
Laufabrauðsgerð með familllllllllllíunni á sunnudag. Allt í lagi. Ekkert spes og voða erfitt að redda sér einhverjum kellingum í fjölskylduboði. Sem minnir mig á það að ég er alltaf að bíða eftir því að Guðbjörg gefi mér upp símann hjá systur sinni. Ætla bjóða stelpunni nebblega í bíó. Nýorðin sautján og þarf styrka hönd einhvers líkt og mín til þess að leiða sig inn í lífið. Ekki satt? Þekki ekki traustari einstakling en sjálfan mig. Nú segir mér Guðbjörg að hún eigi kærasta en það er alltaf hægt að redda svoleiðis smáatriðum.
Annars eru bara tveir dagar í mjús. Það finnst mér gaman. Spurning hvort ég bjóði ekki bara systur hennar Guðbjargar?
23 stellingar
Svo segja þeir alla vegannna. Helgin liðin og hvelek helge meðer. Er ekki best að reyna að koma því frá sér hingað inn til að gleyma því ekki. Í ellinni er ég að verða gleyminn og svolítið dreyminn. Hefst þá frásögnin. Núna.
Frjádagur:
JAKKAFATAKLÆDDUR, já ég sagði það og tel mig vera betri persónu fyrir vikið að ég var jakkafataklæddur og elegant as fukk á frædei enda ekki á hverju kvöldi sem manni býðst að fara með fyrrverandi tilvonandi tengdaföður sínum á jólahlaðborð. Hótel Saga var staðurinn, tobbalicious var maðurinn. Þokkalega sem maður getur fengið sér að borða á svona hlaðborði. Svo ég tók hraustlega til matar míns og endaði í svitakófi eftir að hafa gúffað í mig kílói af kökum og ís. Sem gaf mér góða hugmynd um það hvernig það væri að losa sig við heróínfíkn "cold turkey" því eftir sætindin stigu á svið örnárnason og karlágúst. Í svitabaði en jafnframt með hroll og viðbjóð í sálinni vegna óskemmtilegheita mannanna sem skemmtu. Fólkið um nírætt í salnum fannst þeir þó góðir. Sem er gott. Ákvað samt að láta mig hverfa þegar hin stórskemmtilega "Saga Class"(lesist viðbjóður) byrjaði að spila. Hitti skítalina á kúltúra og þar hófst drykkja. Til að gera langa sögu stutta endaði kvöldið á 22 þegar honum lokaði..... reyndar ekki því eftir að hafa splæst í leigubíl heim... ákvað einhver að það væri voðalega sniðugt ef ég hefði gleymt lyklunum mínum á 22ur. Svo fyrir utan hurðina heima hjá mér uppgötva ég það að engir eru lyklarnir. SVO... það var ekkert annað í stöðunni heldur en að ná í annann leigubíl og sækja helv... lyklana. Þá endaði kvöldið... fyrir utan 22 með "Desert Storm!" sem er tveggja metra hár svíi sem hefur gaman að því að sýna mér á sér löngutöngina. Svo við sýndum hvorum öðrum löngutöngina fram eftir morgni.. þangað til ég labbaði heim í rigningu og roki. Ekki annan leigubíl, takk fyrir.
Vísbending um það að tobbalicious er hommi: Það tjáði mér norsk stúlka á föstudag að ég væri skemmtilegasti íslendingurinn sem hún hefði kynnst. Sem mér fannst svo sem gaman að heyra. Þangað til hún fór að tala um það hvað ég gæti náð mér í hvaða stúlku sem er. Nú er ég svolítð að lenda í þessu og finnst alltaf eins og það sé eins og mamma mans væri að segja manni að maður geti náð í hvaða stelpu sem er. Þakkaði mér þó vel og lengi fyrir að hafa ekki reynt við sig. Sem mér fannst voða sætt. Ákvað því að koma heim til hennar og aðstoða hana við að breyta hjá sér stofunni.
Meira síðar......
Svo segja þeir alla vegannna. Helgin liðin og hvelek helge meðer. Er ekki best að reyna að koma því frá sér hingað inn til að gleyma því ekki. Í ellinni er ég að verða gleyminn og svolítið dreyminn. Hefst þá frásögnin. Núna.
Frjádagur:
JAKKAFATAKLÆDDUR, já ég sagði það og tel mig vera betri persónu fyrir vikið að ég var jakkafataklæddur og elegant as fukk á frædei enda ekki á hverju kvöldi sem manni býðst að fara með fyrrverandi tilvonandi tengdaföður sínum á jólahlaðborð. Hótel Saga var staðurinn, tobbalicious var maðurinn. Þokkalega sem maður getur fengið sér að borða á svona hlaðborði. Svo ég tók hraustlega til matar míns og endaði í svitakófi eftir að hafa gúffað í mig kílói af kökum og ís. Sem gaf mér góða hugmynd um það hvernig það væri að losa sig við heróínfíkn "cold turkey" því eftir sætindin stigu á svið örnárnason og karlágúst. Í svitabaði en jafnframt með hroll og viðbjóð í sálinni vegna óskemmtilegheita mannanna sem skemmtu. Fólkið um nírætt í salnum fannst þeir þó góðir. Sem er gott. Ákvað samt að láta mig hverfa þegar hin stórskemmtilega "Saga Class"(lesist viðbjóður) byrjaði að spila. Hitti skítalina á kúltúra og þar hófst drykkja. Til að gera langa sögu stutta endaði kvöldið á 22 þegar honum lokaði..... reyndar ekki því eftir að hafa splæst í leigubíl heim... ákvað einhver að það væri voðalega sniðugt ef ég hefði gleymt lyklunum mínum á 22ur. Svo fyrir utan hurðina heima hjá mér uppgötva ég það að engir eru lyklarnir. SVO... það var ekkert annað í stöðunni heldur en að ná í annann leigubíl og sækja helv... lyklana. Þá endaði kvöldið... fyrir utan 22 með "Desert Storm!" sem er tveggja metra hár svíi sem hefur gaman að því að sýna mér á sér löngutöngina. Svo við sýndum hvorum öðrum löngutöngina fram eftir morgni.. þangað til ég labbaði heim í rigningu og roki. Ekki annan leigubíl, takk fyrir.
Vísbending um það að tobbalicious er hommi: Það tjáði mér norsk stúlka á föstudag að ég væri skemmtilegasti íslendingurinn sem hún hefði kynnst. Sem mér fannst svo sem gaman að heyra. Þangað til hún fór að tala um það hvað ég gæti náð mér í hvaða stúlku sem er. Nú er ég svolítð að lenda í þessu og finnst alltaf eins og það sé eins og mamma mans væri að segja manni að maður geti náð í hvaða stelpu sem er. Þakkaði mér þó vel og lengi fyrir að hafa ekki reynt við sig. Sem mér fannst voða sætt. Ákvað því að koma heim til hennar og aðstoða hana við að breyta hjá sér stofunni.
Meira síðar......
December 5, 2003
December 4, 2003
Strax önnur spurning!!! Hvaða hvaða
"Er það satt að rúmenar feli iðulega íslensk orð í setningum hjá sér?"
Gaman að þú skildir koma með þessa spurningu! Ha ha ha! Eins og bersýnilega má sjá í Leikriti Răzvan Petrescu, FARSA, eru rúmenar iðnir við þetta. Í setningunni:
"- Atunci jur pe capul tatei".
má sjá falið íslenska orðið jurtatei. Þrátt fyrir ítrekaðar fyrirspurnir mínar til rúmenska menntamálaráðuneytisins hefur mér enn ekki verið svarað. Ég kenni því um minnimáttarkennd þeirra í garð okkar.
"Er það satt að rúmenar feli iðulega íslensk orð í setningum hjá sér?"
Gaman að þú skildir koma með þessa spurningu! Ha ha ha! Eins og bersýnilega má sjá í Leikriti Răzvan Petrescu, FARSA, eru rúmenar iðnir við þetta. Í setningunni:
"- Atunci jur pe capul tatei".
má sjá falið íslenska orðið jurtatei. Þrátt fyrir ítrekaðar fyrirspurnir mínar til rúmenska menntamálaráðuneytisins hefur mér enn ekki verið svarað. Ég kenni því um minnimáttarkennd þeirra í garð okkar.
Ekkert betra að gera
Fyrirlesturinn búinn. Hvílík gleði. ólé éle óleé! Var það heppinn að síminn minn hrindi um það leiti sem ég var að byrja á honum. Ákvað að svara í hann og labbaði út úr stofunni talandi í símann. Fór svo ekkert aftur inn í stofuna. Fagnaði með því að komast að því hvað skammrif þýðir á mannamáli. Það er framhluti kindaskrokks.
Jólagjafahugmynd númer 1: Komdu pakkanum sem þú ætlar að gefa ömmu þinni í framhluta kindaskrokks. Á aðfangadag réttir þú svo gömlu konunni kindaskrokkinn, vertu viss um það að hún sjái ekki pakkann innan í skrokknum, með orðunum: "Það fylgir böggull skammrifi! Ha! ha! ha! ha!"
Hversu skemmtileg væru jólin ef allir hugsuðu svona í stað þess að æða í ikea og horfa á allt fallega ósamsetta dótið sem maður hefur ekki efni á. Nema sprittkertin. Það er líka það eina sem kemur samsett frá ikea og kostar langminnst! Hvað er málið með það? Ég ætlast til þess að allt það dót sem ég kaupi í ikea sé ósamsett. Togið helvítis kveikinn úr og takið kertið úr álbakkanum. Þannig á að selja það í ikea. Ef ég er að leita eftir einhverri lúxusvöru, eins og samsettum kertum, færi ég nú bara beinustu leið í húsasmiðjuna, eða eitthvað. Hugga mig þó við það að ef ég eignast einhvern tímann japanskan krakka. Það gæti alveg einn fallið af himnum! Las um það í Magasín! EN alla vegna ef ég eignast einhvern tímann japanskan krakka get ég skírt hann iikea og hangið svo í ikea þangað til einhver hringdi í mig og ég gæti fengið að segja: "Nei, ég er í ikea með iikea." Langsótt, kannski. Mögulegt, Hell Yeah!
Mér barst eftirfarandi fyrirspurn (eftir og fyrir???? Er það hægt?? Svari mér nú sætari menn.) á póstfangið mitt: "Er það satt, tobbalicious, að móðir þín hafi ekki gefið þér sálmabók fyrir ferminguna þína?"
Ja... það er gaman að fá þessa spurningu. Jú, það ku rétt vera að móðir mín, eða réttara sagt sú kona sem ég kalla í dag "Destroyer of childhood", gaf mér ekki sálmabók fyrir ferminguna. Ganga þurfti ég upp kirkjugólfið, athlægi fermingarfélaga minna, með gatslitna, káplausa sálmabók. Það var nú varla hægt að kalla þetta sálambók því það eina sem eftir var af henni var rétt efnisyfirlitið. Hinum blaðsíðunum hafði auðsjáanlega verið stolið af rubbaldalýð og eiturlyfjaneytendum til þess að vefja sér það sem kunnugir kalla "Jónur". Væntanlega einhver róninn sem tekið hafði kápu bókarinnar og smíðað sér örlítinn skjólvegg gegn köldum vetrarnóttum í borg óttans. Enn þann dag í dag rifja ég upp með móður minni þennann sorgaratburð úr barnæskunni.... ja... reyndar er það ekki alveg rétt.. það er meira þannig að móðir mín segir þessa sögu alltaf þegar kirkjuklukkurnar hringja inn jólin á aðfangadag. Þá hlæjum við nú saman fjölskyldan... ha... ha..
Gott að geta svarað svona lesendum sínum. Verður öllum svona heitt í sálinni og finnst maður hafa gert góðverk. Endilega sendið mér póst. Öllu verður svarað. Nema ef ég nenni ekki að svara, þá nenni ég örugglega ekki að svara.
Jæja, farinn að læra undir ítölskupróf sem er víst á morgun.
Fyrirlesturinn búinn. Hvílík gleði. ólé éle óleé! Var það heppinn að síminn minn hrindi um það leiti sem ég var að byrja á honum. Ákvað að svara í hann og labbaði út úr stofunni talandi í símann. Fór svo ekkert aftur inn í stofuna. Fagnaði með því að komast að því hvað skammrif þýðir á mannamáli. Það er framhluti kindaskrokks.
Jólagjafahugmynd númer 1: Komdu pakkanum sem þú ætlar að gefa ömmu þinni í framhluta kindaskrokks. Á aðfangadag réttir þú svo gömlu konunni kindaskrokkinn, vertu viss um það að hún sjái ekki pakkann innan í skrokknum, með orðunum: "Það fylgir böggull skammrifi! Ha! ha! ha! ha!"
Hversu skemmtileg væru jólin ef allir hugsuðu svona í stað þess að æða í ikea og horfa á allt fallega ósamsetta dótið sem maður hefur ekki efni á. Nema sprittkertin. Það er líka það eina sem kemur samsett frá ikea og kostar langminnst! Hvað er málið með það? Ég ætlast til þess að allt það dót sem ég kaupi í ikea sé ósamsett. Togið helvítis kveikinn úr og takið kertið úr álbakkanum. Þannig á að selja það í ikea. Ef ég er að leita eftir einhverri lúxusvöru, eins og samsettum kertum, færi ég nú bara beinustu leið í húsasmiðjuna, eða eitthvað. Hugga mig þó við það að ef ég eignast einhvern tímann japanskan krakka. Það gæti alveg einn fallið af himnum! Las um það í Magasín! EN alla vegna ef ég eignast einhvern tímann japanskan krakka get ég skírt hann iikea og hangið svo í ikea þangað til einhver hringdi í mig og ég gæti fengið að segja: "Nei, ég er í ikea með iikea." Langsótt, kannski. Mögulegt, Hell Yeah!
Mér barst eftirfarandi fyrirspurn (eftir og fyrir???? Er það hægt?? Svari mér nú sætari menn.) á póstfangið mitt: "Er það satt, tobbalicious, að móðir þín hafi ekki gefið þér sálmabók fyrir ferminguna þína?"
Ja... það er gaman að fá þessa spurningu. Jú, það ku rétt vera að móðir mín, eða réttara sagt sú kona sem ég kalla í dag "Destroyer of childhood", gaf mér ekki sálmabók fyrir ferminguna. Ganga þurfti ég upp kirkjugólfið, athlægi fermingarfélaga minna, með gatslitna, káplausa sálmabók. Það var nú varla hægt að kalla þetta sálambók því það eina sem eftir var af henni var rétt efnisyfirlitið. Hinum blaðsíðunum hafði auðsjáanlega verið stolið af rubbaldalýð og eiturlyfjaneytendum til þess að vefja sér það sem kunnugir kalla "Jónur". Væntanlega einhver róninn sem tekið hafði kápu bókarinnar og smíðað sér örlítinn skjólvegg gegn köldum vetrarnóttum í borg óttans. Enn þann dag í dag rifja ég upp með móður minni þennann sorgaratburð úr barnæskunni.... ja... reyndar er það ekki alveg rétt.. það er meira þannig að móðir mín segir þessa sögu alltaf þegar kirkjuklukkurnar hringja inn jólin á aðfangadag. Þá hlæjum við nú saman fjölskyldan... ha... ha..
Gott að geta svarað svona lesendum sínum. Verður öllum svona heitt í sálinni og finnst maður hafa gert góðverk. Endilega sendið mér póst. Öllu verður svarað. Nema ef ég nenni ekki að svara, þá nenni ég örugglega ekki að svara.
Jæja, farinn að læra undir ítölskupróf sem er víst á morgun.
Félagar! Svart afl!
Skítlendingurinn fékk kærustuna sína í heimsókn fyrir 5 dögum.
Kærastan ætlar að vera hér í 3 vikur.
Kærastan var með 6000 krónur á sér.
Skítlendingurinn er búinn að henda henni út.
Kærastan er búinn með peninginn.
Hvað gerir hún nú?
Segið svo að það borgi sig ekki að kynnast geðsjúku liði frá útlandinu. Ha ha ha ha ha ha ha ha ha.
En þar sem aðrir sjá eymd og volæði sé ég tækifæri. Mig vantar einmitt vinnukonu til þess að taka til eftir þessa þrjá mánuði sem ég hef verið einn í kofanum. Líkt og Sophia Hansen barðist fyrir því að fá börnin heim ætla ég að berjast fyrir því að koma ruslinu út. Ef hún er tilbúin að vinna fyrir mat þá á ég svo sem alveg svefnsófa til að lána henni. Sá böggull fylgir skammrifi að hún verður að elda handa okkur báðum. Hvaðan fæ ég þessa góðmennsku?
Skítlendingurinn fékk kærustuna sína í heimsókn fyrir 5 dögum.
Kærastan ætlar að vera hér í 3 vikur.
Kærastan var með 6000 krónur á sér.
Skítlendingurinn er búinn að henda henni út.
Kærastan er búinn með peninginn.
Hvað gerir hún nú?
Segið svo að það borgi sig ekki að kynnast geðsjúku liði frá útlandinu. Ha ha ha ha ha ha ha ha ha.
En þar sem aðrir sjá eymd og volæði sé ég tækifæri. Mig vantar einmitt vinnukonu til þess að taka til eftir þessa þrjá mánuði sem ég hef verið einn í kofanum. Líkt og Sophia Hansen barðist fyrir því að fá börnin heim ætla ég að berjast fyrir því að koma ruslinu út. Ef hún er tilbúin að vinna fyrir mat þá á ég svo sem alveg svefnsófa til að lána henni. Sá böggull fylgir skammrifi að hún verður að elda handa okkur báðum. Hvaðan fæ ég þessa góðmennsku?
December 3, 2003
I am blind, I really can´t see
Ég er að spá í það að hóra mér í linsur aftur. Kominn með leið á glasses. Var með leið á linsum en nú hef ég skipt um skoðun. Get aldrei ákveðið mig, maður. Er búinn að reyna allt til þess að hætta að nota gleraugu en það virðist alveg sama hvað ég segi oft við sjálfan mig að leggja gleraugunum þá tekst það ekki. Verra en versta eiturlyf í heimi. Háður þessum andskota. Kvíði því að þurfa að sækja um vinnu eftir skólann, fæ væntanlega spurninguna "REYKIRÐU?" Já, svara ég, en það er allt í lagi því ég er miklu háðari gleraugunum. Gleraugu sem er'augu. Gæti jafnvel hent mér í svona leiseraðgerð nema hvað ég held að sá leiser sem ætti að vinna bug á sjónskekkju minni sé enn í notkun hjá bandaríkjaher og komi ekki fyrir almenningssjónir fyrr en mannkynið hefur komið fyrir byggð á sólinni.
Annars er maður bara að undirbúa fyrirlestur á morgun. Nenni svo ekki að halda hann en hvað gerir maður ekki fyrir níu mínútur af frægð. Eins gott að ég fái ekki spurningar, held að "I dunno!" sé ekki fullgilt svar. Væri kannski best að svara fyrstu spurningunni með klassíkinni "þetta er góð spurning" og þegja síðan bara þangað til að tíminn er búinn. Hvað ætla þeir að segja við því? Not a damn thing. Þá er fyrirlestrinum reddað og hugsa sér að ég hafði einhverjar áhyggjur af honum.
Verðlaunaði sjálfan mig fyrir það að hafa verið svona "rosalega" "duglegur" að læra og keypti mér loksins disk sem ég er búinn að vera á leiðinni að kaupa síðan 1987. Screamadelica er loksins orðinn minn. Kostaði líka varla neitt hjá krökkunum í Djappæs. Svo kvöldið er ákveðið hjá mér. Hlusta á screamadelicu og skipuleggja það hvernig ég get látið líða yfir mig í fyrirlestrinum. Kannski ég taki bara reidíóhedd á þetta og leggist í gólfið í miðjum lestri fyrir og svo þegar kennarinn biður mig að standa upp eða útskýra það hvers vegna ég liggi í gólfinu segi ég bara: "Þú vilt í alvörunni ekki fá að vita það". Svo ég er kominn með planbjé ef plana(sjá fyrir ofan) gengur ekki eftir. Reyndar er ég líka með plansé sem gengur út á það að fá einhvern samnemanda minn til þess að byrja að púa á mig í miðjum lestri og heimta það að ég komi mér út. Ég verð voða sár og byrja að grenja og ef planið virkar fæ ég samúðareinkunn fyrir það að vera stór strákur. Hvernig getur kennarinn gefið mér lága einkunn eftir það að ég hafi verið lagður í einelti? Ekki möguleiki að hann sé með það kalt hjarta.
Verð að fara að vinna í því að redda mér meðleigjanda. Sá gamli stakk af til útlanda og hefur ekki sést síðan á flugvellinum í Genúa í september. Hef lúmskan grun um það að hún ætli sér að slá út óopinbera íslandsmet Texasfarans með því að láta ekki í sér heyra í 13 ár. Hringir svo í mig og segir það að hún sé tilbúinn að koma heim, hvort ég eigi nokkuð klink til að lána sér fyrir flugferðinni heim. Allur spenntur og ólmur í það að hitta hana aftur spyr ég svo: "13 ár, hvað varstu að gera allan þennann tíma?" Svarið kemur að vörmu spori, "Bara mest lítið."
Heyrði myndatökumanninn í djúpu lauginni spyrja eftirfarandi spurningar í síðasta þætti. "Svo þið eruð búin að fá ykkur flesk og beikon?" Fékk mig til að hugsa um það þegar ég fékk mér beikon-hlöllana tvo á leiðinni heim um daginn. Ja, reyndar ekki alveg því annar var með fleski en hinn með beikoni.
Hversu frægur er ég að verða ef leitir á "alnetinu" eru farnar að skila þessum niðurstöðum.
Ég er að spá í það að hóra mér í linsur aftur. Kominn með leið á glasses. Var með leið á linsum en nú hef ég skipt um skoðun. Get aldrei ákveðið mig, maður. Er búinn að reyna allt til þess að hætta að nota gleraugu en það virðist alveg sama hvað ég segi oft við sjálfan mig að leggja gleraugunum þá tekst það ekki. Verra en versta eiturlyf í heimi. Háður þessum andskota. Kvíði því að þurfa að sækja um vinnu eftir skólann, fæ væntanlega spurninguna "REYKIRÐU?" Já, svara ég, en það er allt í lagi því ég er miklu háðari gleraugunum. Gleraugu sem er'augu. Gæti jafnvel hent mér í svona leiseraðgerð nema hvað ég held að sá leiser sem ætti að vinna bug á sjónskekkju minni sé enn í notkun hjá bandaríkjaher og komi ekki fyrir almenningssjónir fyrr en mannkynið hefur komið fyrir byggð á sólinni.
Annars er maður bara að undirbúa fyrirlestur á morgun. Nenni svo ekki að halda hann en hvað gerir maður ekki fyrir níu mínútur af frægð. Eins gott að ég fái ekki spurningar, held að "I dunno!" sé ekki fullgilt svar. Væri kannski best að svara fyrstu spurningunni með klassíkinni "þetta er góð spurning" og þegja síðan bara þangað til að tíminn er búinn. Hvað ætla þeir að segja við því? Not a damn thing. Þá er fyrirlestrinum reddað og hugsa sér að ég hafði einhverjar áhyggjur af honum.
Verðlaunaði sjálfan mig fyrir það að hafa verið svona "rosalega" "duglegur" að læra og keypti mér loksins disk sem ég er búinn að vera á leiðinni að kaupa síðan 1987. Screamadelica er loksins orðinn minn. Kostaði líka varla neitt hjá krökkunum í Djappæs. Svo kvöldið er ákveðið hjá mér. Hlusta á screamadelicu og skipuleggja það hvernig ég get látið líða yfir mig í fyrirlestrinum. Kannski ég taki bara reidíóhedd á þetta og leggist í gólfið í miðjum lestri fyrir og svo þegar kennarinn biður mig að standa upp eða útskýra það hvers vegna ég liggi í gólfinu segi ég bara: "Þú vilt í alvörunni ekki fá að vita það". Svo ég er kominn með planbjé ef plana(sjá fyrir ofan) gengur ekki eftir. Reyndar er ég líka með plansé sem gengur út á það að fá einhvern samnemanda minn til þess að byrja að púa á mig í miðjum lestri og heimta það að ég komi mér út. Ég verð voða sár og byrja að grenja og ef planið virkar fæ ég samúðareinkunn fyrir það að vera stór strákur. Hvernig getur kennarinn gefið mér lága einkunn eftir það að ég hafi verið lagður í einelti? Ekki möguleiki að hann sé með það kalt hjarta.
Verð að fara að vinna í því að redda mér meðleigjanda. Sá gamli stakk af til útlanda og hefur ekki sést síðan á flugvellinum í Genúa í september. Hef lúmskan grun um það að hún ætli sér að slá út óopinbera íslandsmet Texasfarans með því að láta ekki í sér heyra í 13 ár. Hringir svo í mig og segir það að hún sé tilbúinn að koma heim, hvort ég eigi nokkuð klink til að lána sér fyrir flugferðinni heim. Allur spenntur og ólmur í það að hitta hana aftur spyr ég svo: "13 ár, hvað varstu að gera allan þennann tíma?" Svarið kemur að vörmu spori, "Bara mest lítið."
Heyrði myndatökumanninn í djúpu lauginni spyrja eftirfarandi spurningar í síðasta þætti. "Svo þið eruð búin að fá ykkur flesk og beikon?" Fékk mig til að hugsa um það þegar ég fékk mér beikon-hlöllana tvo á leiðinni heim um daginn. Ja, reyndar ekki alveg því annar var með fleski en hinn með beikoni.
Hversu frægur er ég að verða ef leitir á "alnetinu" eru farnar að skila þessum niðurstöðum.
Málþing um Jón Forseta
Vil benda fólki á þennan póst sem sendur var á alla nema í Háskólanum. Er Forseti Góðbjórs að meika það.
Sómi Íslands
Málþing um Jón forseta
Stofnun Sigurðar Nordals gengst fyrir málþingi um Jón Örlygsson forseta og
viðhorf til hans í fortíð og nútíð í Hátíðarsal Háskóla Íslands,
laugardaginn 6. desember, kl. 13.30.
Fyrirlesarar verða sagnfræðingarnir Guðjón Friðriksson, Guðmundur
Hálfdanarson, Guðrún Ása Grímsdóttir og Páll Björnsson.
Allir eru velkomnir.
Stofnun Sigurðar Nordals þakkar Háskóla Íslands og bókaútgáfunni Máli og
menningu fyrir stuðning við málþingið.
(Frétt frá Stofnun Sigurðar Nordals)
--
Guðrún Þorbjarnardóttir
Stofnun Sigurðar Nordals
Þingholtsstræti 29
Pósthólf 1220
121 Reykjavík
Sími: 562 60 50
Fax: 562 62 63
Vil benda fólki á þennan póst sem sendur var á alla nema í Háskólanum. Er Forseti Góðbjórs að meika það.
Sómi Íslands
Málþing um Jón forseta
Stofnun Sigurðar Nordals gengst fyrir málþingi um Jón Örlygsson forseta og
viðhorf til hans í fortíð og nútíð í Hátíðarsal Háskóla Íslands,
laugardaginn 6. desember, kl. 13.30.
Fyrirlesarar verða sagnfræðingarnir Guðjón Friðriksson, Guðmundur
Hálfdanarson, Guðrún Ása Grímsdóttir og Páll Björnsson.
Allir eru velkomnir.
Stofnun Sigurðar Nordals þakkar Háskóla Íslands og bókaútgáfunni Máli og
menningu fyrir stuðning við málþingið.
(Frétt frá Stofnun Sigurðar Nordals)
--
Guðrún Þorbjarnardóttir
Stofnun Sigurðar Nordals
Þingholtsstræti 29
Pósthólf 1220
121 Reykjavík
Sími: 562 60 50
Fax: 562 62 63
December 2, 2003
Where you going honey? I´m not ugly!
Eyði deginum í það að renna í gegnum gömlu bootlegana með nirvana. Hef ekki hlustað á þá núna í að verða 10 ár svo það var kannski kominn tími til að rifja upp gamlar minningar. Þegar maður var ungur og sætur sko. Tí hí hí... ég sagði sætur. Held ég verði samt að reyna að koma mér út úr húsi í smá tíma í kvöld. Veit ekki hvort það sé einhver sæt stelpa sem nennir kannski að koma með mér í bíó??? Þið getið þá svarað og náð í símanúmerið mitt á einkamál.is, mynd og allt. Skil samt ekki af hverju færslan mín þar er alltaf birt undir flokkunum samkynhneigður. Búinn að pósta hana svona 17 sinnum og senda stjórnendum einkamál.is bréf, samt breytist það aldrei. Furðulegt.
Fridtz. Eftir langa umhugsun valdi ég svo kalkúninn. Mín týpa, fattarrrrrru?
Andlaus dagur. Annað verður ekki sagt um þennann blessaða dag. Á í sálfræðistríði um það hvort ég eigi að taka eitt tímabil í viðbót í CM. Held ég nái að komast hjá því. Versla samt nýja í fríhöfninni. Svo að ég og Völundur höfum eitthvað að gera eftir áramót. Farinn að tala um fokking tölvuleiki á blogginu. All time low then isnnnnnnt?
How do I edit what I´ve written?
Ætla samt að biðla nú til allra þeirra sem lesa þessi blessuðu skrif mín að aðstoða mig við það að komast að emailnum hjá Mikael Torfasyni. Þarf nauðsynlega að senda honum póst.
Fann delete-blog-takkann. Af hverju er svona freistandi að ýta á hann. Veit hvað gerist og ég á örugglega eftir að sjá eftir því. Freistar. Standast freistingu eða ekki? Fylgist með.
Eyði deginum í það að renna í gegnum gömlu bootlegana með nirvana. Hef ekki hlustað á þá núna í að verða 10 ár svo það var kannski kominn tími til að rifja upp gamlar minningar. Þegar maður var ungur og sætur sko. Tí hí hí... ég sagði sætur. Held ég verði samt að reyna að koma mér út úr húsi í smá tíma í kvöld. Veit ekki hvort það sé einhver sæt stelpa sem nennir kannski að koma með mér í bíó??? Þið getið þá svarað og náð í símanúmerið mitt á einkamál.is, mynd og allt. Skil samt ekki af hverju færslan mín þar er alltaf birt undir flokkunum samkynhneigður. Búinn að pósta hana svona 17 sinnum og senda stjórnendum einkamál.is bréf, samt breytist það aldrei. Furðulegt.
Fridtz. Eftir langa umhugsun valdi ég svo kalkúninn. Mín týpa, fattarrrrrru?
Andlaus dagur. Annað verður ekki sagt um þennann blessaða dag. Á í sálfræðistríði um það hvort ég eigi að taka eitt tímabil í viðbót í CM. Held ég nái að komast hjá því. Versla samt nýja í fríhöfninni. Svo að ég og Völundur höfum eitthvað að gera eftir áramót. Farinn að tala um fokking tölvuleiki á blogginu. All time low then isnnnnnnt?
How do I edit what I´ve written?
Ætla samt að biðla nú til allra þeirra sem lesa þessi blessuðu skrif mín að aðstoða mig við það að komast að emailnum hjá Mikael Torfasyni. Þarf nauðsynlega að senda honum póst.
Fann delete-blog-takkann. Af hverju er svona freistandi að ýta á hann. Veit hvað gerist og ég á örugglega eftir að sjá eftir því. Freistar. Standast freistingu eða ekki? Fylgist með.
Það sem kallað er 0-files
Það sem fólk er að senda til fbi. Gæti verið sannleikskorn í þessu?
Meanwhile, $200,000 (cocaine tainted, cashed at Sunnyvale branch of Wells Fargo Bank) cash was somehow paid by Bill Clinton to a female KGB agent. ... She left the cash in the vehicle and got out of her vehicle with a briefcase with a machine gun in it and she allegedly shot at 200 5-6 year old boys ... who were rushed to Stanford Hospital. (4/5/2001)
--------------------------------------------------------------------------------
Well it's me again I would like to know what the hell you are trying to prove by using a microwave transmitter on me night and day 7 days a week for going on 14 months now. (12/20/2000)
Það sem fólk er að senda til fbi. Gæti verið sannleikskorn í þessu?
Meanwhile, $200,000 (cocaine tainted, cashed at Sunnyvale branch of Wells Fargo Bank) cash was somehow paid by Bill Clinton to a female KGB agent. ... She left the cash in the vehicle and got out of her vehicle with a briefcase with a machine gun in it and she allegedly shot at 200 5-6 year old boys ... who were rushed to Stanford Hospital. (4/5/2001)
--------------------------------------------------------------------------------
Well it's me again I would like to know what the hell you are trying to prove by using a microwave transmitter on me night and day 7 days a week for going on 14 months now. (12/20/2000)
December 1, 2003
Raðbundið mengi grafískra kynlífslýsinga og smokkakaupa
Glæhisifreakinglegt! Ritgerð komin í hendur einhvers annars. Þarf ekki að hafa áhyggjur af henni lengur. Kostaði mig reyndar það að þurfa að vaka alla nóttina en maður hefur svo sem gert það áður. Held ég. Man ekki neitt lengur. Er að spá í það hvernig ég geti verðlaunað mínu loðna rassgati fyrir það að hafa verið svona duglegur en það eina sem mér dettur í hug er að detta í það. Kannski soldið snemmt að fara að detta í það á hádegi á mánudegi.... eða hvað?
Kemur allt saman í ljós þegar líður á daginn. Er það heppinn að skjólstæðingurinn, guð blessi hann og fjölskyldu hans, er loksins farinn í ferðalag umhverfis landið svo ég fæ örlítið tækifæri til þess að anda og reyna ekki að finna afsakanir til þess að komast hjá því að hitta hann. Ekki það að mér finnist ekki allt í lagi að hitta drenginn, kannski óþarfi að fá frá honum 10 sms á dag um það hvort við ættum ekki að hittast í bolla. Rólegur félagi, við erum ungir og getum alltaf drukkið kaffi síðar. 5 sekúndum síðar kæmi sendiferðabíll og straujaði mig niður. Ungur my gay ass.
Annars er skítalinn minn svolítið búinn að fara í taugarnar á mér síðustu daga því hann gerir sér ekki grein fyrir því að sumir okkar sem eru skráðir í Hí þurfa að læra til þess að geta feikað það að vera námsmenn. Hann hefur ekki mætt í skólann síðan í september. Fyrir honum er óskiljanlegt að ég "vilji" hanga heima í eigin geðveiki og læra. Svo er annað mál, maður. Þannig vill að á laugardagsmorgun kom til landsins kærasta/vinkona/hjásvæfa skítalans. Hún er voða sæt og hef ég þurft að sitja undir grafískum lýsingum frá skítalanum á því hvernig stúlkunni skuli heilsað af skítalasið. Eða eins og við skítalarnir köllum það: "BAMM!". Svona BAMM!. Hinsegin BAMM!. BAMM! í allar áttir. Get svo svarið það að ég held að ástæðan fyrir því að ég losna ekki við þennan hósta sé fundinn. Lungun vilja burt frá viðbjóðnum. Reykingar valda ekki krabbameini, grafískar lýsingar á ástarmökum skítlendinga gera það.
Það er ekki nóg með það að honum finnist það sjálfsagt mál að veita mér þessar grafísku lýsingar, heldur getur kvikindið ekki keypt sér smokka. Sem þýðir aðeins eitt. Aðstoðarmaðurinn (ég) er spurður á klukkutíma fresti hvort hann geti ekki lánað honum smokka. Þeir sem þekkja mig vita það að ég hef ekki enn verið við kvenmann kenndur og smokkar eru því eitthvað sem ég veit að er til en ég hef í rauninni aldrei séð smokk. Smokkar eru fyrir mér svolítið eins og naktar konur... eitthvað sem bara er til á internetinu. Svo ég reyndi að útskýra fyrir honum að ég hefði séð myndir af smokkum en í vissi í rauninni ekki neitt um það hvort það væri hægt að redda sér svoleiðis einhverju á Íslandi. Hvaða Friðrik Weisspel heldur skítlalinn eiginlega að ég sé??? Veit ekki hvort var sorglegra, ég að útskýra það að hafa aldrei átt ástarmök hér um bil orðinn 27 ára eða hann að finna afsakanir fyrir því hvers vegna hann gæti ómögulega farið í búð eða apótek til þess að versla sér smokka. Miðað við lýsingarnar á því hversu fær hann er í rúminu ætti hann ekki að þurfa að skammast sín, hann gæti jafnvel gaukað nokkrum lýsingum að afgreiðslufólkinu meðan hann verslar þá. Yrði kærkomin hvíld fyrir eyrun á mér sem gerðu heiðarlega tilraun til þess að láta sig falla af hausnum á mér um daginn til þess að þurfa ekki að hlusta á meira.
Þessar kynlífslýsingar, smokkavandræðin og sú staðreynd að skítalinn veifar í tíma og ótíma framan í mig módelmöppunni sinni með speedo-myndinni af sjálfum sér og heimtar að ég sýni íslenskum stúlkum sem honum líst vel á. "Sýndu þeim þetta og segðu þeim að ég bíði eftir þeim heima." He he he he he he he he he he! Yeah right. Alvarlega á spá í það að drepa hann. Ekkert persónulegt sko. Bara svona............ hugleiðing.
Svo gef ég ykkur þetta til þess að hugleiða. Ætli þau sjái eftir þessari forsíðu??????
Glæhisifreakinglegt! Ritgerð komin í hendur einhvers annars. Þarf ekki að hafa áhyggjur af henni lengur. Kostaði mig reyndar það að þurfa að vaka alla nóttina en maður hefur svo sem gert það áður. Held ég. Man ekki neitt lengur. Er að spá í það hvernig ég geti verðlaunað mínu loðna rassgati fyrir það að hafa verið svona duglegur en það eina sem mér dettur í hug er að detta í það. Kannski soldið snemmt að fara að detta í það á hádegi á mánudegi.... eða hvað?
Kemur allt saman í ljós þegar líður á daginn. Er það heppinn að skjólstæðingurinn, guð blessi hann og fjölskyldu hans, er loksins farinn í ferðalag umhverfis landið svo ég fæ örlítið tækifæri til þess að anda og reyna ekki að finna afsakanir til þess að komast hjá því að hitta hann. Ekki það að mér finnist ekki allt í lagi að hitta drenginn, kannski óþarfi að fá frá honum 10 sms á dag um það hvort við ættum ekki að hittast í bolla. Rólegur félagi, við erum ungir og getum alltaf drukkið kaffi síðar. 5 sekúndum síðar kæmi sendiferðabíll og straujaði mig niður. Ungur my gay ass.
Annars er skítalinn minn svolítið búinn að fara í taugarnar á mér síðustu daga því hann gerir sér ekki grein fyrir því að sumir okkar sem eru skráðir í Hí þurfa að læra til þess að geta feikað það að vera námsmenn. Hann hefur ekki mætt í skólann síðan í september. Fyrir honum er óskiljanlegt að ég "vilji" hanga heima í eigin geðveiki og læra. Svo er annað mál, maður. Þannig vill að á laugardagsmorgun kom til landsins kærasta/vinkona/hjásvæfa skítalans. Hún er voða sæt og hef ég þurft að sitja undir grafískum lýsingum frá skítalanum á því hvernig stúlkunni skuli heilsað af skítalasið. Eða eins og við skítalarnir köllum það: "BAMM!". Svona BAMM!. Hinsegin BAMM!. BAMM! í allar áttir. Get svo svarið það að ég held að ástæðan fyrir því að ég losna ekki við þennan hósta sé fundinn. Lungun vilja burt frá viðbjóðnum. Reykingar valda ekki krabbameini, grafískar lýsingar á ástarmökum skítlendinga gera það.
Það er ekki nóg með það að honum finnist það sjálfsagt mál að veita mér þessar grafísku lýsingar, heldur getur kvikindið ekki keypt sér smokka. Sem þýðir aðeins eitt. Aðstoðarmaðurinn (ég) er spurður á klukkutíma fresti hvort hann geti ekki lánað honum smokka. Þeir sem þekkja mig vita það að ég hef ekki enn verið við kvenmann kenndur og smokkar eru því eitthvað sem ég veit að er til en ég hef í rauninni aldrei séð smokk. Smokkar eru fyrir mér svolítið eins og naktar konur... eitthvað sem bara er til á internetinu. Svo ég reyndi að útskýra fyrir honum að ég hefði séð myndir af smokkum en í vissi í rauninni ekki neitt um það hvort það væri hægt að redda sér svoleiðis einhverju á Íslandi. Hvaða Friðrik Weisspel heldur skítlalinn eiginlega að ég sé??? Veit ekki hvort var sorglegra, ég að útskýra það að hafa aldrei átt ástarmök hér um bil orðinn 27 ára eða hann að finna afsakanir fyrir því hvers vegna hann gæti ómögulega farið í búð eða apótek til þess að versla sér smokka. Miðað við lýsingarnar á því hversu fær hann er í rúminu ætti hann ekki að þurfa að skammast sín, hann gæti jafnvel gaukað nokkrum lýsingum að afgreiðslufólkinu meðan hann verslar þá. Yrði kærkomin hvíld fyrir eyrun á mér sem gerðu heiðarlega tilraun til þess að láta sig falla af hausnum á mér um daginn til þess að þurfa ekki að hlusta á meira.
Þessar kynlífslýsingar, smokkavandræðin og sú staðreynd að skítalinn veifar í tíma og ótíma framan í mig módelmöppunni sinni með speedo-myndinni af sjálfum sér og heimtar að ég sýni íslenskum stúlkum sem honum líst vel á. "Sýndu þeim þetta og segðu þeim að ég bíði eftir þeim heima." He he he he he he he he he he! Yeah right. Alvarlega á spá í það að drepa hann. Ekkert persónulegt sko. Bara svona............ hugleiðing.
Svo gef ég ykkur þetta til þess að hugleiða. Ætli þau sjái eftir þessari forsíðu??????
Verð víst að kenna sjálfum mér um.....
Klukkan er að nálgast sex og ég hef lokið við að skrifa ritgerðina. Nú er að ná tveimur tímun í svefn áður en ég hefst handa við að búa til glærur fyrir fyrirlesturinn. Hver segir svo að lærdómur sé ekki skemmtilegur? Ekki ég! Læra meira! Læra meira! Meiri læri! Tækifæri!
Nú er samt kominn des. Þá koma mjús til landsins og hellingur af prófum, eða kannski ekki hellingur. Utanlandsferð fylgir víst með og svo kannski ammæli ef allt gengur eftir. Vonast til þess að í janúar á næsta ári geti ég sagt það að eftirgengnin hafi verið gríðarleg.
Klukkan er að nálgast sex og ég hef lokið við að skrifa ritgerðina. Nú er að ná tveimur tímun í svefn áður en ég hefst handa við að búa til glærur fyrir fyrirlesturinn. Hver segir svo að lærdómur sé ekki skemmtilegur? Ekki ég! Læra meira! Læra meira! Meiri læri! Tækifæri!
Nú er samt kominn des. Þá koma mjús til landsins og hellingur af prófum, eða kannski ekki hellingur. Utanlandsferð fylgir víst með og svo kannski ammæli ef allt gengur eftir. Vonast til þess að í janúar á næsta ári geti ég sagt það að eftirgengnin hafi verið gríðarleg.
Subscribe to:
Posts (Atom)