Dauð?! Alls ekki!

Svo ég kíkti á ísland í gær. Hef ekki gert það í laaaaangan langan tíma. Ég hlýt að geta kennt ástinni um þetta. Verð að kenna henni um þetta. Fór með ótrúlega sætri stelpu í fjallgöngu í gær, lengst upp til þess að skoða foss og bauð henni svo í lautarferð. Vaknaður eldsnemma á laugardagsmorgun til að skipuleggja og kaupa mat. Alveg brilljant dagur í fallgöngu, lautarferð og sund í sveitalaug. Endaði svo kvöldið á því að reyna að finna íslenska kærasta handa vinkonum þeirra. Það gekk frekar erfiðlega þar sem ég og þær höfum ekki sama smekk á karlmönnum.

Í dag er ég að baka handa henni köku. Hún á aldrei eftir að tala við mig aftur. Díses fokking kræst maður!

Því ég eee....

Ástin alveg að fara með bloggið. En það eru bara tvær vikur eftir af henni. Svo er það búið. Belle og Sebast í kvöld. Voelli saeti(tm) kominn aftur í bæinn og ég þarf að segja honum að ég hafi lofað honum á stefnumót með fimmtugri konu frá suðaustur-asíu. Bjór og Belle í kvöld. Gaman. Það er eins gott að ég fari samt ekki að hafa gaman af lífinu, þá er þetta blogg dautt.

Því hún er svo sæt. Svo sæt að tobbi er feiminn.

Vantar miða

Mig vantar miða á Belle and Sebastian tónleikana. Vill ekki einhver selja mér einn miða? Gerið það!! Seljið mér miða.

Færri svðr...

Skrítið kvöld. Mjög skrítið. En góðu fréttirnar eru að ég er enn ástfanginn. Það er skrítnara en andskotinn. Ég sé að sú franska hefur bara verið skot. En eftir miðjan ágúst verður það ei meir. Það eru ekki alltaf jólin. Þessi nýbreytni færir mig aftur til 1996 þegar flestir samstarfsmanna minna voru ekki einu sinni fæddir.

Ætli það næsta sem ég geri verði ekki mixteip?

Fátt um svör...

Ég vinn við þjónustustörf. En það er ekkert sem undirbýr þig undir sumar spurningar. Ég vildi að þetta væri grín en þetta samtal fór fram á milli mín og viðskiptavinar í gær: (það skal tekið fram að hann er þroskaheftur)

V: "Ég var að spyrja strákana hvort ég myndi fá nýjar lappir."
Ég: "Afsakið?"
V: "Þeir ætla að taka af mér lappirnar því mínar virka ekki lengur. Þarf ég að kaupa þá nýjar lappir?"
É: "Ja... ég er því miður ekki læknismenntaður og get ekki svarað þessari spurningu?"
V: "Já. Ekki ég heldur. Saga þeir þær bara af? Get ég keypt nýjar eða þarf ég hjólastól?"
É: "Hmmm... ég... þú verður eiginlega að spyrja lækninn þinn að því."
V: "Þær virka ekki lengur. Það verður að taka þær."
É: "Ég vildi að ég gæti hjálpað þér. Við verðum bara að vona hið besta, ekki satt?"
V: "Jú. Kannski fæ ég nýjar."
É: "Kannski."

Svo horfi ég á hann haltra í burtu. En það sem ég skil ekki af hverju honum er ekki sagt hvað gerist. Hvaða greiði er honum gerður með því að segja honum ekkert? Svo hann sitji einn heima hjá sér að velta því fyrir sér hvort græddar verði á hann nýjar lappir? Hvaða gungu lækni er hann hjá? Fokk hvað þetta pirrar mig. Það getur vel verið að maðurinn sé eitthvað skertur í hugsun en ég held að það sé betra að koma þessum hlutum frá sér strax heldur en að segja honum frá því þegar hann vaknar úr aðgerðinni: "Gleymdum við að segja þér það? Ú... sorrí maður. Þú verður í hjólastól héðan af. Skil ekki hvernig við gátum gleymt að segja þér það? Sjáumst kall."

Ég hafði þá rétt fyrir mér eftir allt saman!

Könnun sýnir tengsl milli astma og sundhalla - fengið af mbl.is í dag.

Þessu hef ég alltaf haldið fram. Rétt líkamsbeiting í sundi er mikilvæg! Landlæknir hefði betur lesið skýrsluna sem ég sendi í stað þess að endursenda hana með risastóru HA! HA! HA! framaná.

Og lífið heldur áfram...

Af hverju eru auglýsingastofur alltaf að spyrja spurninga sem ég hef ekki svör við? Ég veit ekkert hvort ég "vilji vera vinsælastur á mínum vinnustað" eða "hver muni lifa af nóttina?" Allt þetta háskólanám og á 30 sekúndum getur ein auglýsing tætt í sig allt sem ég taldi mig hafa lært. Ég hef ekki séð myndina og get því ómögulega sagt til hver muni deyja og hver lifa af, af hverju þurfið þið þá að vera svona miklir fasistar og núa mér þessu um nasir? Segið mér það bara! Þá verða engin vandræði. Allir vinir og engin hætta á því að einhver verði lagður í einelti í vinnunni. "Hey, strákar. Gummi vissi ekki hver hefði lifað af í myndinni sem við sáum í gær. Ha ha ha! Hí á þig!"

Talandi um það. Af hverju segir maður aldrei "Hí á þig!" lengur! Ó fokk. Dottinn í sama pakkann. Ég er greinilega smitaður. Þeir eru búnir að steikja á mér heilann og núna get ég einungis komið fram með spurningar en engin svör. Af hverju? Hvers vegna? Viltu? Af hverju svona snöggur? Veit það ekki? Stressaður kannski? Hef ekki gert það lengi? Aldrei séð stelpu nakta? Láttu mig vera!!! En þetta segja þær víst allar við mig og ég veit ég ætti að vera betur undir það búinn. En strákar líta alltaf á þessa hluti sem persónulega árás. Aðför að manndóminum. Og þetta smitast út í aðra hluti sem maður tekur sér fyrir. Smávægilega hluti sem magnast upp í vandræðalega þögn. Fór út í búð um daginn að versla mér sígarettur og tók að því er guðnýju fannst helst til stuttan tíma til þess. Svo hún segir: "Rosalega varstu snöggur." Og ég: "Et tu Gudnyea?" Og hún horfir á mig, hallandi höfðinu og dró augabrúnirnar neðar til undirstrikunar á því að fatta ekki hvað ég var að meina. Ég með einmanna tár á leið niður kinnina æpandi á hana: "Hver af þeim talaði við þig?! Og af hverju geriðu grín að manndómi mínu?!! Mín eigin móðir! Þú ert sálarlaus!!" Hljóp svo inn í herbergi og skellti hurðinni á eftir mér.

Ég ætla aldrei að koma út aftur. Allur ís í heiminum fær mig ekki héðan út. Ég hringdi í vinnuna og sagðist vera með mígreni. Það dregur engin mígreni í efa. Þið haldið kannski að ég sé svona hörundsár. En ég er það ekki. Fyrrverandi kærasta mín var að segja einhverja brandara um mig um daginn, sem ég viðurkenni að ég fattaði ekki alveg, en ég varð samt ekkert sár. Ég er búinn að vera að spá aðeins í þeim en ég er engu nær. Kannski smá en ekki af hverju allir hlógu að mér. Fyrsti var einhvern veginn þannig að ég var að tyggja einhvern gúmmíbjörn sem notaður var í einhvers konar alkóhólhlaupskot þegar einhvers segir við mig: "Hættu að japla á þessu og kyngdu því!" og hún skýtur að "ja þetta sagði ég nú alltaf við hann á meðan við vorum saman." Og allir hlógu. Held þetta hafi ekki verið neitt persónulegt hjá henni. Eða þá hitt þar sem hún skaut að, eftir að ég hafði spurt í sakleysi mínu hversu stórt væri 40 tommu sjónvarp, "um það bil jafnt stórt og strákurinn sem ég sef hjá núna, rækjan þín!" Og allir hlógu aftur. Hvað er svona fyndið við þetta?

Hvern hefði grunað?

Ég er ástfanginn.

Sálarbróðir minn í dansinum!!



Ég er farinn að vera fullur alla helgina. Svona fer vinna með mig. Koss og knús.

1. maí.

Ég lifi fyrir einn hlut. Það er að gefa af mér. Það drýpur af mér góðmennskan hvern einasta dag og ég veit að mín bíður staður á himnum að þessu lífi loknu. Verst bara hvað aðrir sjá það ekki. Öfundsýki? Það voru þín orði ekki mín. En samt gaman að fá viðurkenningu á því hversu góður ég er. Takk. Ég elska þig. Og mig langar til þess að við eignumst börn saman. Svona falleg börn samt. Sem allir vilja fá að kyssa vonandi að einhver af fegurði barnsins berist á milli til þeirra. En við leyfum ekki smáborgurum og meðalmanneskjum að koma nálægt börnunum sem sameina legg og skel. Litlu gullin. En þau fá kannski að kyssa þau á rassinn. Sveitta barnarassinn sem leynist undir bleyjunni.

Sem vekur hjá mér spurningu, af hverju selja stórmarkaðir ekki fullorðinsbleyjur? Er það eitthvað til að skammast sín fyrir? Ættu menn að... gleymdi konum... sorrí.. Ættu menn og konur ekki að geta borið sínar fullorðinsbleyjur með stolti? Ef ég væri með stóma þá myndi ég stoltur leyfa fólki að snerta hann. Þar sem ég er á þrítugsaldri, eyði of mörgum stundum sitjandi og borða ekki nógu mikið grænmeti þá held ég að framtíðin hafi uppá það að bjóða að ég eignist gyllinæð og stómapoka sérmerkt mér.

Hvernig eiga karlmenn að komast að því hvort þeir séu með gyllinæð? Er þetta eitthvað svipað og með sjálfskoðun kvenna á brjóstunum á sér? Bara stinga puttanum lengst inn og vonast til að finna ekki aðskotahlut þarna inni?

("Þær stinga ekki puttanum upp í geirvörtuna á sér, tobbalicious, þær þreifa eða káfa á brjóstinu til þess að komast að því" innsk. Breki Friðmar)

Ha! Fá þær að fara í heví lesbó til þess að komast að því? Fokk þett maður! Ég væri að tékka á þessu á fimm mínútna fresti! FÁ AÐ KÁFA Á KVENMANNSBRJÓSTI!!! Fokking jól!! Aldrei aftur sígarettupása, hver myndi geta úthúðað mér ef ég færi á fimm mínútna fresti að káfa á brjóstunum á mér í þágu heilbrigðis? Engin! Ha!, sjá svipin á þeim:

"Aftur út í sígarettu tobbalicious? Þetta er ekki hægt! Þú færð borgað fyrir að vinna ekki reykja!"
"Nei félagi. Engin sígó hér. Ég er farinn inn á klósett að skoða á mér brjóstin. Better seif þann sorrí maður. Ert ÞÚ búinn að skoða á þér brjóstin í dag?"
"Nei, reyndar ekki."
"Já. Viltu kannski deyja ungur?"
"Nei, alls ekki!"
"Komdu þá með mér. Ég skal sýna þér hvernig best er að þreifa á brjóstunum. Hverju þú átt að leita eftir. Ekki vera feiminn. Komdu. Samfélagið og hár rekstrakostnaður spítalana krefst þess af okkur."

Þetta hljómar alla veganna sexí. Ég er ekki að sjá neitt sexí við að biðja vinnufélaga um að pota upp í rassgatið á manni vegna þess að maður grunar að maður sé kominn með gyllinæð eða blöðruhálskrabbamein.

Held ég skuldi bol?

Það er eitthvað verið að plata held ég sko. En bolurinn hefur nú komið til rómar og myndir til að sanna það:




Átti hann að vera bleikur? Það eru komnir nýjir! Viltu nýju gerðina? Nýja bleika eða bara gamla bleika? Spurningar en engin svör.

Á Selfossi skauta þeir.

Ekki bjóst ég við þessu. skÍtalía með alla sínu litlu spaghettistráka og sleikta hárið slysaðist bara til þess að vinna. Það er gaman að halda með sigurvegurunum. Þó svo að vítaspyrnukeppni taki svolítið á taugarnar. Brenndi mig með sígarettuglóð til þess að sofna ekki.

Sigri var svo fagnað með einhverjum skítölum sem ég man ekki lengur hvað heita. Mánudagur, sökum of margra bjóra og hárs aldurs, var frekar erfiður. En eins og sjá má lifði ég það af. Meira af gömlum vana þó. Nú myndi ég hætta en Voelli saeti (tm) hefur boðið til tolldrykkju um næstu helgi og ég get ómögulega neitað svo fallegu boði. Frá fallegum manni.

Helgin var samt helvíti skemmtileg. Ánægjuleg kvöldstund með fyrrverandi starfandi ritstjóra fókusssssss á aðfaranótt sunnudags. Það versta við að hanga með svona atvinnumönnum í barrölti er að upp skjóta kollinum menn sem maður hélt að væru löngu dauðir en með FSRF þá birtast þeir ljóslifandi. Ég hélt til dæmis að Björn Jörundur væri löngu dauður! En þarna birtist túnfiskveiðimaðurinn ógurlegi (hóst hóst) með eitt ógurlegasta rauðhærða kyntákn sem ísland hefur af sér getið, Sigurbjörn Bárðason nei!, heldur Þossa sem ég hélt að væri jafnvel meira dauður en B.J.

Nokkuð viss um að FSRF hefur hrist þá út úr einhverjum gömlum hverjir voru hvar dálki sem hann skrifaði í gamla daga með miklu stolti í fókus. B.J. og Þossi, maður! Alveg eins og Blowjob og steak day nema með rauðhærðum og vínlegnum.

Ummæli helgarinnar: FSRF: "Ekki einu sinni ofurölvi nenna þær að tala við þig" Ummmæli höfð um hrakfarir Blinds þegar hann reyndi að ná sambandi við stelpur.

Besta höfnunin: "Nei. Ég er að fara að gifta mig eftir þrjá daga."

Svarið við því: "Af hverju í andskotanum viltu vera að því?"

Besta leið til að panta leigubíl: "Ég er á horni með risastóru skilti sem á stendur "Hér er ég"!"

Svo langaði mig líka til að segja frá finnunum sem ég hitti á hlemmi og benti á að eina leiðin til þess að komast á skauta á íslandi væri að fara til selfoss því þar væri sífreri og staðurinn upplagður allan ársins hring til skautaiðkunnar. Hitti mjög skemmtilega manneskju líka í skÍtalapartýinu á sunnudag sem sagði mér að allur matarúrgangur frá helstu stórmörkuðum væri settur í risastóran blandara í sorpu og settur í neytendaumbúðir og seldur aftur sem barnamatur og næring í æð á spítulum. Spítulum!!! Hvers konar fokking orð er það? Sjúkrahúsum. Ætla að halda mér við það. Kannski ætla ég að halda við það. Halda við hátæknisjúkrahús, alveg eins og að halda við ofurmódel nema hvað einu sinni á ári kemur Jóhannes í Bónus með fimmtíu milljónir og gefur þér til tækjakaupa. Einu tækin sem maður þarf í viðhald eru smokkar og sleypiefni og hversu kúl væri að labba inn í apótek og biðja um Durex í poka fyrir fimmtíu milljónir. Ég myndi samt ekki vera pikkí og velja ofaní pokann. "Ekki láta mikið af gleðihringjum í, festast í hárunum og hreinasta helvíti að ná þeim af aftur. "

Hverju lendir maður ekki í einn heima að leika sér. Sumir muna enn eftir því hvernig nakti twisterinn minn endaði og þessi lífsreynsla var ekki svo ósvipuð. Ég er nú orðinn vanur því að fara upp á slysó með þessu "vandræðalegu" uppátæki mín. Í hvert skipti þá losna ég örlítið við feimnina en ég held, nei ég veit, að ekkert gat undirbúið litlu læknanemuna fyrir það að bera kælandi smyrsl á "blómið" (líkt og fyrrverandi hjásvæfa mín kallaði það sökum lengdarleysis, breyddar og ótrúlegar viðkvæmni) og þurfa að klippa hár og enn titrandi hringina af. Sumir spyrja sig: "Af hverju varstu að troða fimm á? Hefði einn ekki dugað?" Svipað og einmitt læknaneman uppi á slysó. Maður getur alltaf verið fokking Alfred Einstein eftirá er það ekki?!! Hún er greinilega týpan sem tekur aldrei þátt í trivial en heyrist eitthvað pípa út í horni þegar enginn nær að svara "Þetta vita nú allir!"

Eins og ég sagði í bréfinu til yfirstjórnar sjúkrahússins, þá þykir mér mjög leiðinlegt að þetta litla atriði hafi orðið til þess að þú hafið gefið upp á bátinn drauminn sem hefur dvalið innra með þér frá barnæsku; að geta lagt þitt af mörkum til þess að hjálpa mannkyninu í gegnum læknisfræðina. Það að sá draumur sé nú dauður og félagasamtökin Læknar án landamæra fái ekki að njóta þinna krafta um þessar mundir og fátæku og stríðsþjáðu börnin sem nú verða að treysta á lukku frekar en lækna til þess að komast af bara vegna smá mistaka í erótískum sjálfsleikjum mínum finnst mér jafnvel meira overkill heldur en fimm hringir. Kommon maður! Hver gæti ekki lent í þessu?

Ég sé samt fram á það að Guðný verður að bæta p.p.s. við jólakortin í ár, eða bara viðbót við aðvörunina um að mér séu ekki gefnir ílangir hlutir sem titra.

Jæja... komið nóg. Þessi ferð uppá slysó var líka ekki eins slæm og þegar ég ætlaði að glíma við sjálfan mig öllum smurðum í olíu. Mistökin fólust í því að hita olíuna í potti áður en ég byrjaði. Mér fannst það alveg jafn fyndið og öðrum þegar rónarnir á biðstofunni sungu "Þriðja stig! Þriðja stig! Þriðja stig!" við hið vinsæla lag "USA! USA! USA!"

Grikkland evrópumeistari!!!

Mér líður best með konu Bjarna Ara.

Ef ég kem í sjónvarpinu þá er nokkuð ljóst að einhver deyr. Ég er annars kominn í fyrsta helgarfríið mitt síðan í febrúar. Það kallar á gleðskap og lauslátar konur. Farinn að taka þátt í nördakeppni og reyna síðan mitt besta til þess að standa ekki í lappirnar einhvern tímann á eftir.

... ég sé það núna að kommentið um lauslátar konur þýðir að ég þarf að senda sjálfum mér sms í allt kvöld og segja alltaf við strákana: "Æ, þetta er bara stelpa sem ég þekki maður!" Og með strákana þá á ég auðvitað við móður mína.

Ég man ekki alveg hvernig setningin var en Fyrrverandi starfandi ritstjóri Fókussssss ætti að muna þetta betur en í mínum huga hljómar hún svona: "Koma svo Baldvin! Í kvöld heillarðu þær!"

Varta. Varta. Hvað er´að kvarta!!!

Er að ná úr mér sigurvímunni. SkÍtalía er að rúlla þessu. Er búinn að gefa það upp á bátinn að fara út. Kostar of mikið og ef það er hægt að segja eitthvað um mig fyrir utan það að hafa of mikinn tíma og engan metnað þá er það ótrúleg hagsýni mín í peningamálum.

Svo leiksins verður notið á bar í miðbæ reykjaskvísur. Einn með bjór skemmti ég mér líkt og lítil úthverfarotta á BT útsölu. Merkilegur andskoti hvað þær, úthverfarotturnar, þyrpast úr fylgsnum sínum í hvert skipti sem raftækja- og/eða snyrtivöruverslun opnar dyrnar og bjóða fimm prósent afslátt af ristavélum og rakakremi. Svo skjótast þau aftur í þau skuggasund úthverfanna þaðan sem þau komu og sjást ekki aftur fyrr en á menningarnótt. Þegar þau kasta ákavítisflöskunum sínum til himna til þess að upplifa aftur flugeldasýninguna. En það eina sem flaskan gerir er að brotna í milljón hluta líkt og hjarta karlkyns úthverfarottunnar þegar hann uppgötvar að kvenrottan hefur nýtt sér menningardrykkju karlrottunnar til að prófa blökkumann. Það er á þeim tímapunkti sem maður uppgötvar að milljón króna giftingin og kílóin sem þau bættu á sig eftir hana eru að borga sig.

Farinn að rífast við það sem kallað er viðskiptavinur.

How do you like them delpieros?










... and ze reeeest izzzzzzzzzzzzzzzzzzzz izzzzzzzzzzzzzzzztory!!!!!!!!!!!!!!

Mér leiðist...

.... svo ég fann frábæra leið til þess að láta mér ekki leiðast. Hún hefur fengið nafnið "Kraninn" og framkvæmist svona: Byrjaðu á því að halla þér fram og safna í góðan hráka í munninum. Því næst læturðu hann smjúga í gegnum varirnar líkt og dropi sem hangir á bláþræði úr krana. Þegar hann svo losnar og tekur að falla til jarðar reynir þú að grípa hann aftur með höfuðið á hlið líkt og þú værir að drekka úr krana. Passaðu þig að leggja ekki of geyst af stað því þá klessirðu hrákanum einungis á kinnina á þér og það er leiðinlegt að þurfa að hreinsa hráka framan úr sér.

Góða skemmtun!