tobbetto

"Fólk, tré og ávextir"

Og mig sem langaði ekki annað en að verða atvinnumaður í knattspyrnu. Hvar er sá draumur í dag? Ekki hér. Tók til í íbúðinni og fann hann hvergi.

Þarf ég þá ekki að finna mér annann? Draum! Ertu ekki að taka eftir? Greinilega ekki. Veit ekki hvert þetta er að fara svo látum það vera. Ég er að reyna að ná einni heilli hugsun og halda í hana. Fair city of Bologna. Stutt í það. Íbúðin tóm. Gæti verið ljóð?

Stutt í það. Stutt. Stutt. Stutt. Samt alltof langt. Ekkert leiðinlegra heldur en bíða. Nú vil ég líka benda á að það eina sem eftir er að selja er fallegasti hluturinn. "Leifsgatan." Ótrúlegt að engin vilji kaupa fallegasta sófa í heimi. En svona er fólk vitlaust. Stundum vantar líka á það hendurnar. Hí hí hí. Handalaust. "Ég get ekki klórað mér! Ég hef engar hendur!!"

Maður á ekki að vera að gera grín að öðrum en ég ræð mér bara ekki. Hvernig ætti ég annars að geta skemmt mér?

Ætli ég þurfi ekki að fara að taka mér frí frá þessu bloggi í nokkra daga. Morgundagurinn væntanlega sá síðasti í "viðbjóðunum" og ég þarf að finna mér annan stað til þess að gista á þangað til á sunnudag. Sófapartí fram á sunnudag. Svo er ég enn að reyna að ákveða mig með gistingu í englandi. Flugvöllur eða B&B? Nenni svo ekki að hanga einu sinni enn á flugvellinum en ég ætla sjá hvernig fjárhagurinn/fjárhallinn verður þegar ég stíg út úr flugvélinni. Það er svo gaman að sjá til!!!

Farinn að þykjast gera eitthvað.