tobbetto

Sérlegur útsendari k@stljóss í tilfinningaklámi

Það er merkilegur andskoti að þegar ég slysast til þess að horfa á k@astljós, þá verð ég alltaf að þjást í gegnum eina tilfinningaklámsfrétt. Er rétt að kalla þetta fréttir? Köllum það bara tilfinningaklám. Sex ára heimspekingar eða gamalmenni sem enn hafa heyrn. Sælukliður í Kórahverfi og allir ánægðir. Samt er gaman að sjá hver fær alltaf að ráðast á þessar uppsprettur tilfinninganna. Hvernig myndi manni líða ef á hverjum einasta ritstjórnarfundi þá er leikþátturinn nokkurn veginn svona:

Ritstjóri: Sigmar, það er viðtal við sjávarútvegsráðherra út af niðurskurði í kvóta. Jóhanna þú tekur viðtalið við gaurinn sem rekur barnaklámssíðuna úr kópaskarði og Seljan þú tekur viðtal við Davíð Oddsson út af þessu með að vera kominn út úr skápnum. Ragnheiður... svo þurfum við að fá einhvern til að taka viðtal við lækni og sjúklinginn hans á Akureyris, en það vill einmitt svo skemmtilega til að þeir eru nafnar!

Ég veit ekki með ykkur en mig væri eitthvað farið að gruna að ekki væri allt með felldu. Kannski væri ekki sama traust gagnvart mér og öllum hinu "alvöru" fréttamönnunum. Ég hálf vorkenni henni. Svipað og að vinna á Macdonalds og vera í því mikilvæga verkefni að sjá til þess að fyllt væri á saltið. "Eldhúsið er enginn staður fyrir þig eins og er, þú ert ekki búin að vinna hérna nema í þrjú ár."

Ekki það að "alvöru" fréttamenn á Íslandi séu eitthvað annað en stökkpallur fyrir hvaða gúbba sem er til þess að koma skoðunum sínum á framfæri án þess að þurfa að styðja þær eitthvað frekar. En fokk hvað Logi Bergm@nn er samt sætur!