tobbetto

Að búa sér til starf

Eftir að hafa verið hér í tæpan mánuð þá hef ég ákveðið að það eru tvö störf sem mig langar virkilega til þess að vinnna við. Verst að þau skuli ekki vera auglýst einhvers staðar. Í raun þarf ekkert að auglýsa þau. Þau eru eyrnamerkt "Sjálfstætt starfandi atvinnurekandi."

Starf númer eitt. Þetta er auðvelda leiðin. Þarf ekki meira en að finna sér góðan stað við útgöngudyr stórverslunar (þá er ég að tala um hagkaup*10) og í hvert skipti sem gömul kona kemur út hlaðin troðfullum innkaupapokum þá veifa ég höndinni til þess að leigubíll stoppi fyrir henni. Svo set ég upp sorgmædda hvolpasvipinn og heimta af henni einhverja matadorpeninga til þess að brauðfæða börnin mín 7 sem bíða skítug og svöng heima.
Vinnutími er frá 10-21 og mér er það í sjálfvald sett hvenær ég tek mér matar- og kaffitíma. Reykingar leyfðar og fatareglur einungis að vera klæddur.

Starf númer tvö. Hér vandast málið. Þetta starf þarfnast talsverðar auglýsingar og gæti ekki farið að skila af sér fyrr en eftir einhverja mánuði. Flokkast sem félags-, fjölskyldu-, uppeldisstörf; myndi ég halda.

Starfið gengur út á það að skspænskar fjölskyldur geta leitað til mín að vera lögráða fylgdarmaður hreinna sveina í "samkvæmisklúbba" þeirra skspánverja. Sveina á aldrinum 12-16 ára. Nei. Nei, Voelli Saeti(tm), komdu þér út úr þessum hugsunarhætti.

Mitt starf, þegar fjölskyldurnar eru búnar að fylla út alla nauðsynlega pappíra, er að fara með drengina í þessa "samkvæmisklúbba", hjálpa þeim að velja dömu, afsakið, kampavínsflösku og vera svo viðstaddur sem vitni og festa atburðinn sjálfan á filmu svo fjölskyldan geti notið hans síðar.

Ég veit að í okkar menningarheimi hljómar þetta svolítið furðulega en hér á suðurhvelfinu er þetta svo eðlilegur og að því að sumir hafa sagt mér "nauðsynlegur partur þess að vaxa úr grasi."

Menn á mínum aldri hafa vöknað um augun og tjáð mér að þeir hefðu svo sannarlega þurft á þessari þjónustu að halda þegar þeir voru unglingar. Þeirra fyrstu kynni af þessum "samkvæmisklúbbum" hafi í senn verið pínleg og skilið eftir sig sár sem erfitt reyndist að gróa yfir síðar á lífsleiðinni. Meira að segja Spanjólan er öll uppveðruð yfir þessu og er þegar farin að skipuleggja ferð mína með Juan Svavar eftir u.þ.b. 14 1/2 ár.

Já, við ákváðum að Juan Svavar væri gott nafn. Sameinar það besta úr báðum heimum. Juan eins og kóngurinn og Svavar líkt og Gestsson. Það hefur yfir sér þennan konunglega blæ og er örlítið auðveldara í framburði heldur en fyrra nafnið sem við fundum á hann, Hreggviður Etxebarria.