tobbetto

Á Selfossi skauta þeir.

Ekki bjóst ég við þessu. skÍtalía með alla sínu litlu spaghettistráka og sleikta hárið slysaðist bara til þess að vinna. Það er gaman að halda með sigurvegurunum. Þó svo að vítaspyrnukeppni taki svolítið á taugarnar. Brenndi mig með sígarettuglóð til þess að sofna ekki.

Sigri var svo fagnað með einhverjum skítölum sem ég man ekki lengur hvað heita. Mánudagur, sökum of margra bjóra og hárs aldurs, var frekar erfiður. En eins og sjá má lifði ég það af. Meira af gömlum vana þó. Nú myndi ég hætta en Voelli saeti (tm) hefur boðið til tolldrykkju um næstu helgi og ég get ómögulega neitað svo fallegu boði. Frá fallegum manni.

Helgin var samt helvíti skemmtileg. Ánægjuleg kvöldstund með fyrrverandi starfandi ritstjóra fókusssssss á aðfaranótt sunnudags. Það versta við að hanga með svona atvinnumönnum í barrölti er að upp skjóta kollinum menn sem maður hélt að væru löngu dauðir en með FSRF þá birtast þeir ljóslifandi. Ég hélt til dæmis að Björn Jörundur væri löngu dauður! En þarna birtist túnfiskveiðimaðurinn ógurlegi (hóst hóst) með eitt ógurlegasta rauðhærða kyntákn sem ísland hefur af sér getið, Sigurbjörn Bárðason nei!, heldur Þossa sem ég hélt að væri jafnvel meira dauður en B.J.

Nokkuð viss um að FSRF hefur hrist þá út úr einhverjum gömlum hverjir voru hvar dálki sem hann skrifaði í gamla daga með miklu stolti í fókus. B.J. og Þossi, maður! Alveg eins og Blowjob og steak day nema með rauðhærðum og vínlegnum.

Ummæli helgarinnar: FSRF: "Ekki einu sinni ofurölvi nenna þær að tala við þig" Ummmæli höfð um hrakfarir Blinds þegar hann reyndi að ná sambandi við stelpur.

Besta höfnunin: "Nei. Ég er að fara að gifta mig eftir þrjá daga."

Svarið við því: "Af hverju í andskotanum viltu vera að því?"

Besta leið til að panta leigubíl: "Ég er á horni með risastóru skilti sem á stendur "Hér er ég"!"

Svo langaði mig líka til að segja frá finnunum sem ég hitti á hlemmi og benti á að eina leiðin til þess að komast á skauta á íslandi væri að fara til selfoss því þar væri sífreri og staðurinn upplagður allan ársins hring til skautaiðkunnar. Hitti mjög skemmtilega manneskju líka í skÍtalapartýinu á sunnudag sem sagði mér að allur matarúrgangur frá helstu stórmörkuðum væri settur í risastóran blandara í sorpu og settur í neytendaumbúðir og seldur aftur sem barnamatur og næring í æð á spítulum. Spítulum!!! Hvers konar fokking orð er það? Sjúkrahúsum. Ætla að halda mér við það. Kannski ætla ég að halda við það. Halda við hátæknisjúkrahús, alveg eins og að halda við ofurmódel nema hvað einu sinni á ári kemur Jóhannes í Bónus með fimmtíu milljónir og gefur þér til tækjakaupa. Einu tækin sem maður þarf í viðhald eru smokkar og sleypiefni og hversu kúl væri að labba inn í apótek og biðja um Durex í poka fyrir fimmtíu milljónir. Ég myndi samt ekki vera pikkí og velja ofaní pokann. "Ekki láta mikið af gleðihringjum í, festast í hárunum og hreinasta helvíti að ná þeim af aftur. "

Hverju lendir maður ekki í einn heima að leika sér. Sumir muna enn eftir því hvernig nakti twisterinn minn endaði og þessi lífsreynsla var ekki svo ósvipuð. Ég er nú orðinn vanur því að fara upp á slysó með þessu "vandræðalegu" uppátæki mín. Í hvert skipti þá losna ég örlítið við feimnina en ég held, nei ég veit, að ekkert gat undirbúið litlu læknanemuna fyrir það að bera kælandi smyrsl á "blómið" (líkt og fyrrverandi hjásvæfa mín kallaði það sökum lengdarleysis, breyddar og ótrúlegar viðkvæmni) og þurfa að klippa hár og enn titrandi hringina af. Sumir spyrja sig: "Af hverju varstu að troða fimm á? Hefði einn ekki dugað?" Svipað og einmitt læknaneman uppi á slysó. Maður getur alltaf verið fokking Alfred Einstein eftirá er það ekki?!! Hún er greinilega týpan sem tekur aldrei þátt í trivial en heyrist eitthvað pípa út í horni þegar enginn nær að svara "Þetta vita nú allir!"

Eins og ég sagði í bréfinu til yfirstjórnar sjúkrahússins, þá þykir mér mjög leiðinlegt að þetta litla atriði hafi orðið til þess að þú hafið gefið upp á bátinn drauminn sem hefur dvalið innra með þér frá barnæsku; að geta lagt þitt af mörkum til þess að hjálpa mannkyninu í gegnum læknisfræðina. Það að sá draumur sé nú dauður og félagasamtökin Læknar án landamæra fái ekki að njóta þinna krafta um þessar mundir og fátæku og stríðsþjáðu börnin sem nú verða að treysta á lukku frekar en lækna til þess að komast af bara vegna smá mistaka í erótískum sjálfsleikjum mínum finnst mér jafnvel meira overkill heldur en fimm hringir. Kommon maður! Hver gæti ekki lent í þessu?

Ég sé samt fram á það að Guðný verður að bæta p.p.s. við jólakortin í ár, eða bara viðbót við aðvörunina um að mér séu ekki gefnir ílangir hlutir sem titra.

Jæja... komið nóg. Þessi ferð uppá slysó var líka ekki eins slæm og þegar ég ætlaði að glíma við sjálfan mig öllum smurðum í olíu. Mistökin fólust í því að hita olíuna í potti áður en ég byrjaði. Mér fannst það alveg jafn fyndið og öðrum þegar rónarnir á biðstofunni sungu "Þriðja stig! Þriðja stig! Þriðja stig!" við hið vinsæla lag "USA! USA! USA!"