Heello kids. Það er skylda mín að segja þessa litlu dæmisögu úr daglega lífinu. Þannig vildi til að einu sinni var ég ungur og vildi vera voða stæltur og fínn til þess að heilla dömurnar(í dag ét ég djúpsteikt beikon og egg úr fötu meðan ég horfi á Gauja litla púla). En þannig var að ég stundaði líkamsrækt og mætti samviskusamlega á hér um bil hverjum degi. Einn dagur var þó frábrugðinn öðrum þegar ég stend í tækjasalnum og segi í mesta sakleysi við kærustu mína sem var stödd með mér að ég sé nýbúinn í ákveðnu tæki í salnum. Þessi setning lauk hér um bil lífi mínu. Hálftíma seinna ákvað ég nebblilega að fara í sturtu. Þegar inn í klefann er komið ræðst að mér köggull af fyrsta flokks kjötfjalli af Marokkóbúa og hreytir framan í mig "ÞÚ EKKI KALLA MIG NÝBÚA!!!!!!!!". ha? sagði blindi tölvunarfræðineminn og brosti sínu besta baby-spice brosi framan í fjallið. "ég heyrði þig kalla mig nýbúa, ÉG EKKI NÝBÚI". Svitaperlur birtust á hvítum krepptum hnefum Marokkóbúans, og hné tobbaliciousar skulfu. Stutt líf mitt þaut í gegnum huga minn. En af einstakri góðmennsku þyrmdi Marokkóbúinn lífi mínu og læt sér nægja þessa léttu viðvörun.
Ég læt mér segjast og lít til beggja hliða áður en ég nota orðið 'nýbúinn'.
No comments:
Post a Comment