tobbetto

Bergvinkill grét í hljóði. Gunnveður hafði kosið Baukdahl Photoshop 3800 sinnum. Hún notaði símann hans til þess að kjósa hana, hana sem ber af sér svo góðan þokka. Það versta við það og ástæða þess að Bergvinkill grét, var sú að hún flutti ekkert lag. Jú, hún stóð á sviðinu og hélt á hljóðnema en Begvinkill heyrði enga tónlist, ekki eina nótu. Gunnveður sat aftur á móti sveitt frá því klukkan 2 og hringdi inn eins og óð væri. Hafði nefnilega aftengt kökurnar í gamla skífusímanum og hringt og hringt og hringt. Baukdahl Photoshop yrði send sem sérlegur fulltrúi íslensku þjóðarinnar í alþjóðlega keppni, mafíumömmur Vesturbæjarins höfðu valið. Svar þeirra við vaxandi efnahagskreppu var að kalla yfir þjóðina ævarandi skömm, aldrei myndi nokkur maður frá Íslandi geta horft í augun á evrópubúa. Nú yrði Íslandi aldrei hleypt inn í evrópubandalagið, hver hleypir þjóð sem sendir söngvaleysu inn í söngvakeppni í alþjóðlegt samstarf? Begvinkill gat ekki annað en krosslagt fingur og vonað það að Baukdahl Photoshop byði sig ekki fram til forseta og forsætisráðherra því sigurinn yrði greinilega hennar.