February 6, 2003
Fátækur er ég námsmaður. Þess vegna leyfi ég Djóninnjó frænku minni að klippa mig, ævinlega með þeim orðum "ég veit ekki, ert þú ekki að læra þetta. Þú færð bara að ráða." Klipping sú sem framkvæmd var á mér í dag tók út fyrir allann þjófabálk. Aldrei hef ég á ævi minni litið verri klippingu, reyndar ekki við Djóninnjó sjálfa að sakast þar sem hún var nú bara að framfylgja settum reglum sem viðhafðar eru í prófum hjá hárgreiðslufólki. Hár tobbaliciousar var klippt,blásið og krullað þangað til að í speglinum starði á mig ókunnugur maður sem átti meira skylt við persónu í sápuóperu frá áttunda áratugnum eða söngvarann í Flock of Seagulls. Þegar hryllingurinn hafði hjaðnað örlítið og þrjár stúlkur sem nema hárgreiðslu nuddað lífi aftur lífi í náfölan og lífvana líkama tobbaliciousar tóku við fimm mínútur af því að hlægja taugaveikluðum hlátri að spegilmyndinni. Því jú þetta var ég sjálfur sem bar þennann skúnk á höfðinu. Djóninnjó verður fyrirgefið en limlesta skal ég "that sick person" sem fann upp á því að nota þennan sjúka brandara á saklaust fólk, sem vill ekkert annað en hjálpa ættingjum í neyð. Youz be dead. Þessi mynd hér útskýrir svona nokkurn veginn hvernig ég leit út.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment