tobbetto

Sweeeeeeet oblivion

Sweat oblivion kannski? Eftir tvö glös af eigin svita stendur engin samur upp aftur. Vildi að ég væri frekar að drekka svita en að pakka. Pakka fyrir tvo. Í fokking þriðja skiptið. Ligg hágrátandi á gólfinu og kem engu í kassa, ekki vegna þess að ég er hágrátandi heldur vegna þess að ég á enga kassa. Kannski ég ætti að skýra það út hvers vegna ég er hágrátandi að pakka? Kannski er einhver þarna úti sem veit ekki hverjar heimilisaðstæður mínar eru? Hvað segir þú, Helgi Björnsson?

"Blesseðer verteh! meðer. Segðeh! ne felkeneh! freh! þveh!. Þe-e e-egeh! þeð skeleð."

Allt í lagi, Helgi Björnsson. Þú ert maðurinn.

Þannig er það nebbnilega að ég bý í paríbúð (eitt tár) á eggerti en verð vegna fjölskylduaðstæðna að minnka við mig (annað. andskotinn, tobbalicious, öll þessi ókeypis sálfræðiaðstoð frá háskólinu og enn græturðu. Bú hú hú hú... "Nei! ég er ekki að gráta... ha... ha.... aaaaaaaaaaahhhhaaaaaa!!").
"Hættu! Vertu sterkur."
"Hvað er það?"
"Hugrakkur."
"Huh?"
"Gleymd'essu"
"Ok."

Hvar var ég? Hmmm... eitthvað með flutninga. "Cry, cry butterfly!" Ég þarf nefnilega að flytja úr paríbúðinni vegna þess að ég er bara einn. Það vill eeeeeeeeeeenginn elska miiiiiiiigggggggggg. Fyrrverandi meðleigjandi minn flutti nebbnilega af landi brott til þess að gerast mormóni(henni fannst það eitthvað meira kúl í útlöndum) til þess að geta gengið að eiga tvo erlenda vini mína sem hún eignaðist svo sitthvort barnið með með tveggja vikna millibili. Þau búa nú hamingjusöm í Afríku(skÍtalíu) á einhverjum stað sem kallaður er "Hið eilífa heimili æsku, friðar og armbeygja." Gengur út á það að ríða, sofa og gera armbeygjur allt á sama tímanum. Jógaétandi sojaiðkendur! Engin leið til þess að aðstoða þetta lið.... dísus! Álíka ónothæft og lýðheilsustöð.

Þess vegna var ég skilinn einn eftir að berjast við alkahólismann. Okkar beggja. Og það mátt þú vita, Súsanna Svavarsdóttir, að gúmmíendur gráta ekki rassgat! Eða áttu þær að synda? "Helgeeeeeh! Nennirðu að láta vatn renna í vaskinn? Þurfum að gera smá tilraun!" Tæklaði alkahólismann sem sagt með meiri drykkju. Leysti nokkurn veginn hálfan vandann. Þynnkan var ekki lengur til staðar. Náði að halda drykkjunni líka þannig að ég drakk ekki nema í hófi, þ.e.a.s öllum þeim hófum sem ég hélt til heiðurs sjálfum mér hvern einasta dag ársins. Tækni- og verkfræðilega séð var það mjög góð framkvæmd hjá mér miðað við magn áfengis í líkamanum en hafði í för með sér tæknilega örðuleika í heilsu. Get eitthvað kennt reykingum um það líka. Í dag er ég þó blessunarlega laus við alla vinnu og samviskusemi.

Best að snúa sér aftur að pökkun.