tobbetto

My darling you look ugly!

Stundum þá gleymir maður sér... ég er nokkurn veginn búinn að gleyma mér síðan í september og er að vakna upp við vondan draum þessa dagana. Ætti ég ekki að vera í mastersnámi við Havvad háskóla? Á ég ekki að vera í líflegum umræðuhóp ungs fólks sem hefur miklar og merkar skoðanir á lífinu, línuívilnun og eignarhaldi fjölmiðla? Af hverju er ég ekki skráður í stjórnmálaflokk, þjálfa 5.flokk stráka hjá HK og syng með Snæfellingakórnum? Er ég að láta lífið fljóta framhjá mér?

Ég á ekki marga vini, tók þá stefnu snemma í lífinu að vera ekki að "smalltalka" við hvern sem er skiptast á símanúmerum, fara á kaffi, endilega hafðu samband og við hittumst og gerum eitthvað skemmtilegt týpan. Ég á mína 2-3 vini sem ég held nálægt aðrir eru kunningjar. Kem til dyranna nokkurn veginn eins og ég er klæddur nema hvað að ég næ að fela það assgoti vel hvað ég er alltaf á eyrunum. Þessi stefna mín hefur samt haft það í för með sér að nokkurn veginn allir þeir sem t.d. voru með mér í menntaskóla halda að ég sé vond manneskja. Ég vil bara leiðrétta þann miskilning, ég er nebbleg mjög góð manneskja. Svo allir sem halda því fram að ég sé vondur hafa á röngu að standa og ættu að breyta færslunni í fílófaxinu sínu um það að ég sé vondur maður. Setjið mig í skemmtilega flokkinn.

Nú er maður að kveðja alla skítlendingana.. tárvotur. Samt er voða mismunandi hversu alvarlega þessir skítlendingar taka það að kveðja. Sumir eru beinlínis hágrenjandi og láta út úr sér vitleysu eins og: "Þú ert besti vinur minn í öllum heiminum, trúi því ekki að við hittumst ekki aftur." Þetta fólk kemur allt frá Nameríku og ég hitti það um það bil einu sinni... í september. Ótrúlega tilfinningaríkt og leiðinlegt lið. Svo má ekkert segja við þetta... allt sem sagt er verður að koma frá hjartanu og húmor er eitthvað sem ekki er viðurkennt í nameríku. Hvernig nennir þetta fólk að lifa? Aron nó!

"ENDILEGA láttu mig hafa póstfangið hjá þér!!!! Svo þegar þú kemur til nameríku, gistirðu hjá mér!! Ha ha ha!"
Nei, ég ætlaði að hafa það skemmtiferð.
"Hvað meinarðu?"
Ekki neitt.... uhmm... ég elska þig!
"Ég elska þig líka! Ha ha ha ha! Ó, tobbalicious, þú ert svoooooooo skrítinn! Verð að poppa einni prósak ef ég á að meika þetta! Ha ha ha ha!"
Taktu eina fyrir mig.
"Það er ekkert hægt! ha ha ha!"
Yeash.

Þannig að nú verða persónur og leikendur aðrir eftir áramót... spennandi að sjá.. eða ekki. Nokkuð ljóst að skjólstæðingurinn verður hér áfram og þar sem kvikindið kynnist öllu sem andar eftir tveggja sekúndna samtal þarf ég ekki að hafa áhyggjur af því að kynnast ekki nýjum skítlendingum. Strax farinn að kvíða því. En líkt og Scorpions komust svo vel að orði: Wind of change. Ætla að leyfa ykkur að lesa textann og hugsa um það hvort við getum ekki öll verið rússneskir bræður? Tekið þátt í baráttunni og elskað hvort annað. Barátta mín við offituna verður ykkar barátta við pöddurnar sem sækja að ykkur þegar líður frá helgi og sú næsta virðist aldrei ætla að koma. Wind of fokking change maður!