tobbetto

Líf! Tónlistin er skínandi skær!!!!!

Ég er að verða gamall maður. Gerði mér grein fyrir því þegar ég var að míga áðan. Damn! Veit nú hver jóla og ammælisgjöfin frá lífinu sjálfu er. Loðið typpi. ANDSKOTINN hafi það! Hvernig fór ég að þessu? Ekkert sem ég var svo sem að stefna að... ekki svona beint. Það er ekki eins og "blómið", eins og ég kalla minn "sérstaka félaga", standi nú langt út fyrir lengstu hárin á náranum á mér. Blómið!? spyrjið þið líkt og sá sem ekki veit. Jaaaaa, það er nú bara út af því að ég er alltaf að passa blómið, strákar geta það alveg líka! Það er ekki nóg með það að ég sé í snertingu við mína innri konu heldur er ég í innilegum atlotum við hana. Blómið er því einungis fyrir mig, ligga ligga lái!!!

Aftur að hárvandamáli blómsins. Get svo svarið það að ég þarf að vaxa hóruna. Skíthræddur um að ég fari að festa hárin fremst á forhúðinni í rennilásnum á buxunum. Hef nú vanið mig á það að snyrta þessu lengstu hár á náranum svo það glitti nú í blómið í miðjum skóginum en það er illt í efni ef ég þarf að fara að snyrta forhúðina líka. Kannski innanverða???? Guð hjálpi okkur öllum ef kemur að því. Er þetta ekki enn ein vísbendingin um hnignun nútímamannsins? Erum við ekki öll dauðadæmd þegar svona hlutir gerast?

Gæti jafnvel nýtt mér þetta til framdráttar? Orðið svolítið selebretí á Íslandi. Komist í séð og heyrt, jafnvel á forsíðuna. Skælbrosandi tobbalicious á eggertsgötunni, fyrirsögnin í bláum kassa með hvítum stöfum: "Greiðir í píku.... á typpinu!!" Gula stjarnan svo við hliðina: "Sjáið sæta blómið mitt!" Ef að Kári vildi ekki fá að skoða mitt mengi sem kennt er við gen. Þvílíkt cock-up sem átt hefur sér stað þar. Í alvörunni! Kafloðinn í andlitinu, kafloðinn á löppunum síðan vex ekki stingandi strá frá mitti upp að hálsi. Nauðasköllóttur sem herra ísland á efri hluta líkamans en kafloðinn líkt og húsmóðir á ísafirði annars staðar. Meðagildisdreifing ásættanleg. Úthlutun ekki.

Ætli ég verði ekki að skella mér í brasilíska vaxmeðferð. Taka það allt, skafa innan úr kinnunum líka. Eins og mamma segir alltaf við mig: "Þú myndir kannski komast í djúpu laugina ef þú værir ekki svona loðinn! Erpur Greipur myndi þá loksins eignast mömmu, skil ekki ennþá hvernig þér tókst að verða ófrískur!? Enginn nema þú. Hvers á ég að gjalda? Vertu nú góður strákur og blandaðu einn Long Island fyrir mömmu. Mamma er þyrst! Kannski þyrst í ást og umhyggju? Komdu nú og faðmaðu mömmu."

Lenti nú í skemmtilegu atriði þegar ég var afleysingarkennari í setbergsskóla. Var eitthvað krakkakvikindi sem starði á mig og spurði: "Af hverju ertu svona loðinn á nefinu?" "Veit það ekki", sagði ég, "af hverju ert þú svona ljótur og leiðinlegur?" Ég er ekki afleysingakennari í dag. Fékk aldrei símtal frá þeim aftur.