tobbetto

Kasóléttur á Kardó

Eftir að meðleigjandi minn snéri aftur frá Afríku hefur símtölum til mín fækkað þó nokkuð. Veit ekki hvort skítlendingarnir hræðist valkyrjuna ógurlegu? Hún er nú besta skinn. Þarf bara að kynnast henni. Meira að segja Jó-vic sú sem kennd er við Brúðkaupsþáttinn Já.. eða kannski... hvað græði ég á því? kom ekki í Graut í dag. Væntanlega voðalega upptekin við að undirbúa "Brúðkaup aldarinnar!!!" Hvað? ÉG SAGÐI BRÚÐKAUP ALDARINNAR!!! Innan sviga. Grauturinn ekki nógu mikilvægur til að taka sér smá hvíld? Ég græt.

Annars eru öll þessi blogg sem ég linka inn á orðinn einhvers konar Brúðkaupsbloggið Já. Hvers á ég að gjalda fyrir að vilja halda í barnæsku mína og neita að viðurkenna hluti líkt og ást, brúðkaup og barneignir. Hættið! Mér finnst þetta ekkert fyndið lengur.

Sem minnir mig á að ég hef svo sannarlega fréttir að færa. Þessu áttuð þið ekki von á. He he he. Geymi þetta þangað til allt er orðið ljóst. Maður á að reyna að blaðra sem minnst um hlutina ef þeir eru ekki alveg 100%. Því hinkrið þið í nokkra daga. Enga forvitni.

Mér hefur verið boðið að fara til Vestman Islands um helgina. Þarf reyndar að vinna eins og skepna líkt og aðra hverja helgi. Þannig að Eggertinn er staðurinn, tobbalicious er maðurinn og Deeza stúlkan. Þó svo að það eru 3 stelpur sem ætla til Vestman svo kannski... ætti ég? Má ég? Nei, ég þarf að hóra mér þangað í fermingu einhvern tímann á þessu ári svo ég bíð með það. Þó svo mig hafi alltaf langað til að spranga við Gullfoss og Geysi. Það bíður. Ég er enn ungur.

Að öðru. Hvort maður eigi að halda veislu á friday til heiður hornamanninum úr Hafnafirði? Er það ekki góð afsökun til að hella sig fullann?

Það er ekkert að koma í kollinn á mér. Andskotinn! Ég sem þykist vera svo rosalega klár. Ég er það en er samt ekkert að monta mig af því. Nema þegar ég kannski segi fólki beint út að ég sé miklu klárari en það. "Djöfull er ég klárari en þú!" Þannig orða ég það yfirleitt. Verst hvað fólk tekur alltaf illa í það. Það er ekki mér að kenna þó ég sé svona mikill yfirburðarmaður. Helvíti er ég klár.

Þarf að fara að hitta eitthvað fólk. Bara eitthvað. Ég er farinn að loka mig alltof mikið inni á Eggerti og fer varla út úr húsi nema til að snúa hjólum atvinnulífsins. Þau eru vel smurð eftir vaktina í gær svo þau ættu að haldast á hreyfingu þangað til um helgina þegar "Kóngurinn" eins og ég er kallaður núna snýr aftur. Lenti reyndar í mjög ógnvekjandi atriði á mánudag þegar ég sá á símanum mínum að ákveðin búð í Kaupásfjölskyldunni hafði gert sér lítið fyrir og hringt 25 sinnum í mig á 7 tímum. Hvaða motherfokking geðsjúklingur er að vinna í þeirri búð? FOkking hell maður. Lét taka mig af lista hjá þeim yfir starfsmenn sem gætu komið og tekið eina vakt kannski ef vantaði nauðsynlega. 25 freakin' missed calls. Ekki einu sinni þó þetta hefði verið sætasta stelpa í heimi að hringja. Sumir hlutir pirra mann og skjóta manni skelk í bringu. Get the point! Damnit!!! Er ekki með símann á mér kannski?

Talandi um sætar stelpur þá er alltaf svolítið skrítið að fá þær til sín í búðina. Það er alltaf eins og þær skammist sín svolítið. Ekki fyrir sjálfa sig heldur fyrir greyið strákinn sem er fastur á kassa í matvörubúð. Nei... þarf aðeins að breyta sögunni. Það eru endilega ekki sætar stelpur heldur stelpur sem telja sig sætar. Sumar þeirra verð ég að segja að eru bara ljótar. Ekkert fallegt eða sætt við appelsínugul andlit með áteiknuðum augnabrúnum. Sérstaklega ekki þegar augabrúnirnar eru alltof ofarlega á enninu eða þá að þeim lá svo mikið á að teikna þær á að þær eru ekki jafnhátt á enninu og andlitið afmyndast allt saman. Það eru einmitt þessar týpur sem eru alltaf flissandi þegar ég reyni að afgreiða þær. Þora ekki að horfa í augun á manni og geta ekki beðið eftir því að koma sér út úr búðinni áður en þær verða fyrir varanlegum skaða. Erfitt að láta ljótann afgreiðslumann standa svona nálægt sér. Um helgina er ég að velta fyrir mér að bjóða einni þeirra út. Bara til að sjá andlitið á þeim. Skökku augabrúnirnar gætu jafnvel byrjað að leka ef ég næ að gera þær nógu stessaðar? Ætli það sé mögulegt að roðna í gegnum appelsínugula skrápinn? Hér er kominn tilraun! Hér er komin ástæða til þess að hlakka til vinnu um helgina. Ja. hvur andskotinn! Happy happy joy joy.

Svo vil ég að lokum benda viðskiptavinum mínu á eitt. Þegar ég spyr hvort þú viljir fá strimilinn er ég ekki að spyrja vegna þess að ég sé áhugamaður um strimla. Ég er að spyrja vegna þess að ég vil losna við hann. Í ruslið eða í hendurnar á þér skiptir mig engu máli. Í mínum augum eru það einn og sami hluturinn. Hættið því að svara spurningunni: "Viltu fá strimilinn?" með "Nei, þú mátt eiga hann." Ég var ekki að spyrja að því hvort ég mætti eiga hann er það? Ég vil ekki sjá hann. Ég var ekki að versla og gæti ekki verið meira sama um hann. "Nei, takk" væri t.d. mjög gott svar. Ef ég ætlaði að safna strimlum myndi ég væntanlega ekki minnast á þann valmöguleika að þú gætir gengið út úr búðinni með hann. Myndi stinga honum beint í vasann og setja í stóru hrúguna sem ég væri með heima. Því eins og allir vita er það sérstakt áhugamál þeirra sem vinna í búð að safna kassastrimlum. Af hverju ættum við annars að vera að vinna í búð?

Svona nokkurn veginn yrði viðskiptavinur dauðans:

tobb: "Góðan dag!" (ekki það að mig langi til að bjóða þeim það)
viðsk: " " (takk! Best þegar þeir horfa beint í augun á þér án þess að bjóða góðan dag til baka. Ég gerði þetta af kurteisi. Ekki ást.)
Vörum rennt í gegn.
tobb: "Eitthvað fleira?" (ekki það að þeir hafi vit á því að biðja um það að fyrra bragði. Nógu erfitt að taka EKKI upp veskið, taka EKKI poka og finna nógu góðan stað fyrir kerruna þannig að hún sé akkúrat á þeim stað þar sem hún er fyrir öðrum)
viðsk: "Nei?!!!" (hérna er mjög gott að kvikindið flissi með. AÐ ÞVÍ að auðvitað á ég að sjá það á honum að hann vill ekki meira. Maður getur alltaf sé það í augunum á hórunum(þurfa ekki að vera konur).)
Nú hefst skemmtunin fyrir alvöru. kvikindið réttir fram kortið. Ég renni því í gegn og þá kemur það:
Viðsk: "Éttla að fá einn poka og kannski einn Camel lights? Eru búinn að renna kortinu í gegn?" (Rólegur.. rólegur tobbalicious.)
tobb: "Já, þú varst búinn að segjast ekki ætla að fá fleira."
Nú horfir hann á mig með undrunarsvip. Það má sjá votta fyrir örlitlum viðbjóði í svip viðskiptavinarins. Auðvitað vissi hann að hálfvitinn á kassanum myndi klúðra þessari annars ánægjulegu ferð út í búð.
EKKI SEGJA FOKKING NEI EF ÞÚ ÆTLAR SVO AÐ FÁ FLEIRA!!!! WORDS TO FOKKING LIVE BY!
Nú er að rétta fram alla strimlana sem fylgja því að borga með korti.
Viðsk: "Ég hef ekkert með þetta að gera! Þú mátt eiga þá." (WHAT?!!! WHAT DID YOU JUST SAY?!!!)
Hvað í andskotanum er mér ekki sama þó þú hafir ekkert með þá að gera? Og enn og aftur get ég ekki undirstrikað það nóg hversu lítinn áhuga ég hef að eiga strimlana sem fylgja þínum viðskiptum. Hér er líka mjög skemmtilegt þegar viðskiptavinurinn heldur að það hafi verið tilraun til þess að vera fyndinn með því að rétta honum afritin. Sumir eiga það nefnilega til að flissa framan í þig og brosa yfir þessari tilraun til að rétta honum strimlana.
tobb: "Takk fyrir."
Viðsk: "Ha?"
tobb: "Takk fyrir!"
Viðsk: "Ha?... Já" (Þú átt að segja takk sömuleiðis hálfvitinn þinn!!!!!!)

Hvað ég elska að þurfa að eiga samskipti við annað fólk. Bjargar yfirleitt deginum fyrir mér. Get ekki beðið að snúa aftur í búðina.